Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-797/14-6/PRP
z 26 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2014 r. (data wpływu 21 października 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 25 listopada 2014 r. (data wpływu 1 grudnia 2014 r.) oraz z dnia 13 stycznia 2015 r. (data wpływu 19 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego przekazania prawa użytkowania wieczystego gruntów wraz z chodnikami i drogami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego przekazania prawa użytkowania wieczystego gruntów wraz z chodnikami i drogami. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 25 listopada 2014 r. oraz z dnia 13 stycznia 2015 r. poprzez doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego, przeformułowanie pytania i przedstawienie własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie aktu notarialnego Spółdzielnia Mieszkaniowa w..., nabyła prawo użytkowania wieczystego działek gruntu oznaczonych numerami: 4772/65, 4772/70, 4772/71, 4772/74, 4772/77, dla których prowadzona jest księga wieczysta ... przez Sąd Rejonowy w..., V Wydział Ksiąg Wieczystych w ... - Rep. A Nr ... z dnia 28 czerwca 1978 r. i na podstawie aktu notarialnego Rep A Nr ... z dnia 27 marca 1980 r. nabyła użytkowanie wieczyste działek gruntu oznaczonych numerami: 4772/2, 4772/8, 4772/24, 4772/25, 4772/31, 4772/37, 4772/38, 4772/39, 4772/45, dla których jest prowadzona księga wieczysta ... w Sądzie jak wyżej.

Prawo użytkowania wieczystego Spółdzielnia Mieszkaniowa nabyła od Gminy.... Nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntów przez Spółdzielnię nie podlegało podatkowi VAT. W 2008 roku nastąpiły zmiany w kodeksie cywilnym, skutkiem czego wprowadzony został tytuł .... pod nazwą: Przekazanie nieruchomości, i nowe umowy przekazania nieruchomości, z powodu uznania za niekonstytucyjny art. 179 k.c. (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 marca 2005 r. - sygn. akt K 9/04).

Zgodnie z art. 902(1) kodeksu cywilnego Spółdzielnia może przekazać nieodpłatnie prawo jakie jej przysługuje na rzecz Gminy.... Podstawą działania Spółdzielni jest całkowita nieprzydatność działek wyżej wymienionych w działalności prowadzonej przez Spółdzielnię.

Powyższe grunty są zajęte pod drogi, chodniki, stanowią grunty niezabudowane, grunty znajdujące się pod liniami wysokiego napięcia. Zgodnie z art. 233 k.c. użytkownik wieczysty może rozporządzać swoim prawem. Oznacza to, że jeżeli brak przepisu, który ograniczałby to uprawnienie, użytkownik wieczysty może wyzbyć się przysługującego mu prawa. Z Uchwały Sądu Najwyższego z dnia 13 grudnia 2013 r.- sygn. Akt.... wynika, że: „Użytkownik wieczysty, który nie może zrzec się przysługującego mu prawa na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (jedn. tekst: Dz. U z 2004 r. poz. 1187) może wyzbyć się tego prawa zgodnie z art. 902(1) kodeksu cywilnego, stosowanym w drodze analogii.”

Nieodpłatne przekazanie prawa użytkowania wieczystego na rzecz Gminy nastąpi w formie aktu notarialnego, a skutkiem będzie wygaśnięcie tego prawa, w związku z konfuzją. Przekazujący, czyli Spółdzielnia Mieszkaniowa jest czynnym podatnikiem podatku VAT, NIP: ....

W pismach stanowiących uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż przy nabyciu prawa użytkowania wieczystego gruntów, będących przedmiotem planowanego nieodpłatnego przekazania, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Chodniki, drogi, o których mowa we wniosku, nie stanowią odrębnego od gruntu przedmiotu transakcji, gdyż zgodnie z art. 48 kodeksu cywilnego stanowią one części składowe nieruchomości. Z zasady superficies solo cedit wynika, że części składowe rzeczy nie mogą być przedmiotem umowy o przeniesienie własności bez przeniesienia własności samego gruntu.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że drogi i chodniki usytuowane na niektórych działkach objęte są zamiarem nieodpłatnego przekazania przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy. Wnioskodawca wybudował na nieruchomościach oddanych w użytkowanie wieczyste chodniki i drogi, w latach 1978 - 1990, przy okazji budowy osiedli spółdzielczych. Wnioskodawcy w stosunku do wydatków poniesionych z tego tytułu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie obowiązywała wtedy ustawa o podatku od towarów i usług. W chwili nabycia prawa użytkowania wieczystego przez Wnioskodawcę grunty nie były zabudowane. Wnioskodawca nie czynił ulepszeń chodników i dróg w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Wnioskodawca nie dokonywał ulepszeń przedmiotowych chodników i dróg. W 2000 r. przeprowadzono remonty niektórych chodników i dróg, jednakże środki na ich wykonanie pochodziły z funduszu remontowego Wnioskodawcy, tj. Spółdzielni Mieszkaniowej. Wnioskodawca nadmienił, że fundusz remontowy jest obligatoryjny dla każdej spółdzielni, i sposób jego tworzenia oraz wydatkowania środków tam zgromadzonych określają odrębne przepisy takie jak: ustawa z dnia 16 września 1982 r. prawo spółdzielcze i ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż nie czynił ulepszeń na częściach składowych nieruchomości, tj. chodnikach i drogach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 13 stycznia 2015 r.).

Czy zamierzone nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy gruntów, w stosunku do których przysługuje Spółdzielni Mieszkaniowej prawo użytkowania wieczystego wraz z naniesieniami (budowlami) w postaci chodników i dróg, będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 13 stycznia 2015 r.): nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy prawa użytkowania wieczystego działek gruntu wraz z budowlami w postaci chodników i dróg przez Spółdzielnię Mieszkaniową nie będzie podlegało podatkowi od towarów i usług, w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zmianami).

Spółdzielnia Mieszkaniowa zamierza w przyszłości, nieodpłatnie przekazać na rzecz Gminy prawo użytkowania wieczystego gruntów wraz z infrastrukturą w postaci naniesień, tj. chodników i dróg. Przekazanie to, nie wiąże się z żadnym świadczeniem wzajemnym. Spółdzielnia nabyła prawo użytkowania wieczystego gruntów od Gminy na mocy aktów notarialnych w latach 1978-1980, pod tytułem darmym. Wnioskodawcy (Spółdzielni Mieszkaniowej) jako podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia od podatku należnego kwoty podatku naliczonego. W tym czasie nie obowiązywała ustawa o podatku VAT.

Z art. 2 ust. 6 tejże ustawy wynika, że przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. ustawy o podatku VAT, podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Spółdzielnia Mieszkaniowa wybudowała chodniki i drogi na nieruchomościach, które oddane zostały jej w użytkowanie wieczyste. Z tytułu wybudowania przedmiotowych chodników i dróg, Wnioskodawca nie korzystał z prawa do odliczenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe inwestycje miały miejsce przy wznoszeniu bloków spółdzielczych w latach 1978 - 1990. Drogi wewnętrzne stanowią zatem własność Wnioskodawcy, natomiast działki, na których znajdują się drogi pozostają własnością Gminy, w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste, jak i zbycie tego prawa. Z art. 233 k.c. wynika, że użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać.

W myśl art. 7 ust. 2 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. l pkt l rozumie się również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Wnioskodawca wystąpił do Gminy o nieodpłatne przekazanie infrastruktury w postaci dróg i chodników oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów, na których są one posadowione, w trybie art. 902(1) kc. 1 i art. 902(2) k.c. Z art. 7 ust. 2 wynika, że nieodpłatne czynności, o których mowa w tym przepisie, tylko wówczas są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do całkowitego lub częściowego odliczenia podatku naliczonego.

W myśl art. 902(1) k.c. ustawy pod nazwą kodeks cywilny, przez umowę przekazania nieruchomości jej właściciel zobowiązuje się nieodpłatne przenieść na gminę albo na Skarb Państwa własność nieruchomości. Zgodnie z art. 902(2) k.c. jeżeli strony nie postanowiły inaczej, właściciel przekazujący nieruchomość nie ponosi odpowiedzialności za jej wady. Zatem umowa przekazania nieruchomości jest umową nazwaną, konsensualną, nieodpłatną, jednostronnie zobowiązującą, kauzalną, do której mają zastosowanie przepisy art. 155-158 k.c. Dla swej ważności wymaga zachowania formy aktu notarialnego.

Przekazanie nieruchomości w trybie art. 902(1) - 902(2) k.c. ze względu na nieodpłatny charakter czynności mogłoby podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, lecz jedynie przy spełnieniu przesłanki określonej w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w sytuacji gdy podatnikowi przysługiwało przy jego nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego wskazał, że nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT przy wybudowaniu przedmiotowych chodników i dróg. Zatem, należy stwierdzić, że stosownie do postanowień art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przekazanie nieruchomości bez wynagrodzenia, które ma zamiar dokonać Wnioskodawca na rzecz Gminy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, NIP:....

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra, a ponadto musi to być czynność odpłatna.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątek, który został zawarty – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy.

I tak, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel). Opodatkowaniu podlega również nieodpłatne przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ww. podmiotów oraz wszelkie inne darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości bądź w części.

Powyższe oznacza, że wymienione w art. 7 ust. 2 ustawy zdarzenia uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem. W konsekwencji spełnienie wskazanych w tym przepisie warunków jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania lub zużycia towarów w celach osobistych oraz wszelkich innych darowizn – w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – jako wyłączonych spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, o czym stanowi art. 15 ust. 2 powołanej ustawy.

Zgodnie z art. 232 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) grunty stanowiące własność Skarbu Państwa a położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym, i osobom prawnym.

W świetle art. 233 ww. ustawy, użytkownik wieczysty może, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Ten przepis, a także następne przepisy Kodeksu cywilnego (art. 234, art. 235, art. 237) kształtujące uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela, jak również długi czas trwania użytkowania wieczystego (art. 236 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego) wskazują, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania tym gruntem jak właściciel. Zatem z regulacji zawartych w tej ustawie wynika, że użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

Z kolei art. 902¹ § 1 ustawy Kodeks cywilny stanowi, iż przez umowę przekazania nieruchomości jej właściciel zobowiązuje się nieodpłatnie przenieść na gminę albo na Skarb Państwa własność nieruchomości.

Natomiast w myśl art. 902² § 1 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli strony nie postanowiły inaczej właściciel przekazujący nieruchomość nie ponosi odpowiedzialności za jej wady.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku VAT, na podstawie aktu notarialnego, nabył prawo użytkowania wieczystego działek gruntu oznaczonych numerami: 4772/65, 4772/70, 4772/71, 4772/74, 4772/77, dla których prowadzona jest księga wieczysta ...przez Sąd Rejonowy w..., V Wydział Ksiąg Wieczystych w ...- Rep. A Nr ... z dnia 28 czerwca 1978 r. i na podstawie aktu notarialnego Rep A Nr. ...z dnia 27 marca 1980 r. nabył użytkowanie wieczyste działek gruntu oznaczonych numerami: 4772/2, 4772/8, 4772/24, 4772/25, 4772/31, 4772/37, 4772/38, 4772/39, 4772/45, dla których jest prowadzona księga wieczysta ... w Sądzie jak wyżej. Prawo użytkowania wieczystego Spółdzielnia Mieszkaniowa nabyła od Gminy.... Nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntów przez Spółdzielnię nie podlegało podatkowi VAT. Zgodnie z art. 902 (1) kodeksu cywilnego Spółdzielnia może przekazać nieodpłatnie prawo jakie jej przysługuje na rzecz Gminy. Podstawą działania Spółdzielni jest całkowita nieprzydatność działek wyżej wymienionych w działalności prowadzonej przez Spółdzielnię. Powyższe grunty są zajęte pod drogi, chodniki, stanowią grunty niezabudowane, grunty znajdujące się pod liniami wysokiego napięcia. Nieodpłatne przekazanie prawa użytkowania wieczystego na rzecz Gminy nastąpi w formie aktu notarialnego, a skutkiem będzie wygaśnięcie tego prawa, w związku z konfuzją.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż przy nabyciu prawa użytkowania wieczystego gruntów, będących przedmiotem planowanego nieodpłatnego przekazania, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Chodniki, drogi, o których mowa we wniosku, nie stanowią odrębnego od gruntu przedmiotu transakcji, gdyż zgodnie z art. 48 kodeksu cywilnego stanowią one części składowe nieruchomości. Nadto Wnioskodawca wskazał, że drogi i chodniki usytuowane na niektórych działkach objęte są zamiarem nieodpłatnego przekazania przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy. Wnioskodawca wybudował na nieruchomościach oddanych w użytkowanie wieczyste chodniki i drogi, w latach 1978 - 1990, przy okazji budowy osiedli spółdzielczych. Wnioskodawcy w stosunku do wydatków poniesionych z tego tytułu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie obowiązywała wtedy ustawa o podatku od towarów i usług. W chwili nabycia prawa użytkowania wieczystego przez Wnioskodawcę grunty nie były zabudowane. Wnioskodawca nie czynił ulepszeń chodników i dróg w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Wnioskodawca nie dokonywał ulepszeń przedmiotowych chodników i dróg. W 2000 r. przeprowadzono remonty niektórych chodników i dróg, jednakże środki na ich wykonanie pochodziły z funduszu remontowego Wnioskodawcy, tj. Spółdzielni Mieszkaniowej. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż nie czynił ulepszeń na częściach składowych nieruchomości, tj. chodnikach i drogach.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego wskazać należy, iż planowane nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy prawa użytkowania wieczystego gruntów wraz z naniesieniami w postaci chodników i dróg, nie będzie stanowić opodatkowanej podatkiem VAT dostawy towarów. Powyższe wynika z faktu, iż w związku z nabyciem prawa użytkowania wieczystego gruntów oraz w stosunku do wydatków poniesionych na budowę chodników i dróg Wnioskodawcy (Spółdzielni) nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, skutkiem czego nie zostaną spełnione przesłanki określone w art. 7 ust. 2 ustawy. W konsekwencji nieodpłatne przekazanie prawa użytkowania wieczystego gruntów wraz z naniesieniami w postaci chodników i dróg, nie będzie czynnością, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.