Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-800/14-4/MK
z 11 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2014 r. (data wpływu 03 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2015 r. (data wpływu 26 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej przez kontrahenta dokumentującej otrzymane wynagrodzenie z tytułu podpisania umowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktury wystawionej przez kontrahenta dokumentującej otrzymane wynagrodzenie z tytułu podpisania umowy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 stycznia 2015 r. w zakresie uzupełnienia opisu zdarzenia przyszłego oraz przeformułowania pytania.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Spółka jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie produkcji i dystrybucji produktów dla przemysłu drukarskiego, głównie: farb, tuszy i lakierów. Spółka działa na bardzo konkurencyjnym rynku i ciągle podejmuje działania w celu zwiększenia swojego udziału w rynku, pozyskania nowych kontrahentów, co przyczyniać się ma do zwiększenia przychodów Spółki.

Spółka zawiera ze swoimi kontrahentami - podatnikami VAT- umowy na dostawy swoich towarów. W ramach tych umów Spółka zobowiązuje się dostarczać swoje produkty na rzecz klienta, a klient zobowiązuje się dokonywać zakupów w określonej wysokości. Z tytułu zrealizowanych dostaw towarów Spółka wystawia na rzecz klienta faktury VAT. Umowy na dostawy towarów są umowami wieloletnimi.

W celu zwiększenia liczby klientów i poszerzania rynku zbytu Wnioskująca podejmuje szereg działań, które mają zachęcić potencjalnych kontrahentów do podpisania umowy na dostawę towarów właśnie ze Spółką oraz analogiczne działania w celu zachęcenia aktualnego klienta, któremu kończy się umowa do jej przedłużenia na kolejne okresy.

Aby zachęcić potencjalnych kontrahentów do nawiązania lub przedłużenia współpracy Spółka udziela zachęt finansowych, którymi są m.in. rabaty. Rabaty są udzielane kontrahentom z tytułu osiągnięcia przez nich określonego wolumenu zakupów w określonym czasie, Spółka udziela też rabatów z tytułu wcześniejszej zapłaty.

Klasyczne rabaty przed- czy po transakcyjne nie są już jednak wystarczające na tak konkurencyjnym rynku, na jakim działa Spółka. W związku z powyższym Spółka ma zamiar- oprócz klasycznych rabatów - przyciągać do siebie nowych klientów poprzez wypłacanie im zachęt finansowych. Zachętami finansowymi będą określone kwoty pieniężne - w różnej wysokości w zależności od klienta. Zachęty finansowe będą wypłacane jedynie tym klientom, którzy zdecydują się zawrzeć ze Spółką umowę na dostawę towarów Spółki do tego klienta lub - w przypadku aktualnych klientów, którym kończy się umowa - zdecydują się przedłużyć ze Spółką umowę na dostawy jej towarów. Faktycznie zatem tego rodzaju wynagrodzenie będzie wypłacane za zawarcie lub przedłużenie umowy na dostawę towarów ze Spółką. Zachęty finansowe mogą zostać wykorzystane przez kontrahentów, którzy je otrzymali, w dowolny sposób np. na różnego rodzaju inwestycje czy koszty związane z zakończeniem wiążących tego kontrahenta umów z innymi niż Spółka dostawcami.

Dzięki wypłaconej zachęcie Wnioskująca uzyskuje korzyść w postaci zawarcia nowych umów na dostawy towarów Spółki lub przedłużenia istniejących, dzięki czemu uzyskuje nowych klientów i zwiększa swój udział w rynku. Są także sytuacje, że warunkiem przedłużenia kontraktu na dostawy towarów albo zawarcia takiej umowy jest wypłacenie przez Spółkę wynagrodzenia tylko za to, że nabywca podpisze ze Spółką umowę na te dostawy. Wtedy Spółka stoi przed decyzją, że albo zapłaci takie wynagrodzenie i wówczas druga strona podpisze ze Spółką umowę na dostawy towarów albo Spółka nie wypłaci takiego wynagrodzenia, czego konsekwencją będzie utrata szansy na nowy kontrakt lub na przedłużenie kończącego się kontraktu. Niezależnie jednak od tego, czy propozycję wypłaty wynagrodzenia „na zachętę” składa Spółka czy jest to warunek stawiany Spółce przez nabywcę, istotą tej sytuacji jest to, że wypłacenie takiego wynagrodzenia skutkuje podpisaniem przez nabywcę nowego kontraktu na dostawy towarów Spółki lub przedłużenie istniejącej umowy.

W piśmie z dnia 23 stycznia 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Kwoty wypłacane na rzecz kontrahentów będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy Spółka może odliczyć VAT z faktury otrzymanej od kontrahenta za wykonane przez niego czynności opisane w zdarzeniu przyszłym, za które otrzymuje on od Spółki wynagrodzenie (zachętę finansową)?

Zdaniem Wnioskodawcy, środki pieniężne jakie wypłaca ona swoim klientom stanowią wynagrodzenie za świadczenie na rzecz Spółki usługi, polegającej na zgodzie kontrahenta na zawarcie lub przedłużenie umowy. Jeżeli zatem klient udokumentuje otrzymaną od Spółki kwotę fakturą VAT, to jest to działanie prawidłowe, a Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z takiej faktury.

Uzasadnienie własnego stanowiska.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Uwzględniając powyższe, każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Istotą usługi, jest istnienie takiego stosunku prawnego między co najmniej dwoma podmiotami, z którego wynika wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz odbiorcy usługi, za którą to korzyść podmiot ten wypłaca wynagrodzenie. Podkreśla się także, że musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Spółka, celem utrzymania aktualnych kontrahentów oraz nawiązania współpracy z nowymi klientami, planuje wypłacać im zachęty finansowe w formie pieniężnej. Będą one stanowiły rodzaj wynagrodzenia za zobowiązanie się kontrahenta do dokonania czynności, jaką będzie zawarcie lub przedłużenie umowy ze Spółką na dostawę jej towarów.

Istnieje więc bezpośredni związek pomiędzy czynnością wykonywaną przez kontrahenta (w postaci zgody na zawarcie umowy ze Spółką lub jej przedłużenie), a wypłacanym wynagrodzeniem. Beneficjentem czynności dokonanej przez kontrahenta będzie niewątpliwie Spółka: osiągnie ona szereg korzyści w postaci pozyskania nowego kontrahenta lub utrzymania aktualnego, zwiększenia swoich obrotów oraz udziału w rynku, zwiększenia szansy na podniesienie przychodów, co jak wskazuje Adam Bartosiewicz w komentarzu do Ustawy VAT, stanowi warunek uznania świadczenia za usługę podlegającą VAT: „(...) usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść”. (A. Bartosiewicz, VAT. Komentarz, wyd. LEX 2014).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że czynności, które w zamian za wynagrodzenie będą wykonywane na rzecz Spółki przez jej kontrahentów (nowych lub istniejących), będą stanowić odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, które będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Spółka chciałaby wskazać, że w sytuacjach podobnych to tej, jaka ma miejsce w Spółce, organy podatkowe potwierdzają, że wypłacane w zamian za zawarcie umowy zachęty finansowe stanowią wynagrodzenie za usługę. Przykładowo, jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji nr: IPPP2/443-313/11-2/IG z dnia 20 maja 2011 r.: „tak więc otrzymana kwota przez Wnioskodawcę od Wynajmującego jest związana z jej określonym zachowaniem, a zatem świadczeniem przez nią usługi. Wypłacona kwota, jak sama Spółka wskazuje, jest jedną z form zachęcania Wnioskodawcy do zaakceptowania proponowanych przez Wynajmującego warunków wynikających z przedstawionej długoterminowej umowy najmu. Zatem występuje konieczny element wzajemności, wystarczający do uznania, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę. Zatem w przedstawionych okolicznościach zachowanie najemcy (Wnioskodawca) w świetle art. 8 ust. 1 ustawy uznać należy za usługę świadczoną odpłatnie i w związku z tym podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.”

Zgodnie z art. 106 b ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż. Z kolei, przez sprzedaż - stosownie do art. 2 pkt 22 Ustawy VAT- rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak zostało to wykazane, czynności wykonywane przez kontrahentów na rzecz Spółki stanowią odpłatne świadczenie usług. Z tego powodu też kontrahenci, którzy otrzymają od Spółki zachęty finansowe, są zobowiązani wystawić fakturę dokumentującą to zdarzenie, tj. wykonanie na rzecz Spółki usługi.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje więc wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik VAT, a towary i usługi, z których nabyciem wiązał się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Spółka, która jest czynnym podatnikiem podatku VAT, nabywa od swoich potencjalnych klientów usługi. Jak zaznaczono powyżej, mogą one stanowić warunek zawarcia kontraktu na dostawy towarów Spółki (czy też jego przedłużenia) albo zachętę finansową, która ma przyciągnąć nowych klientów. Często tego rodzaju wynagrodzenie może zadecydować o tym, czy Spółka pozyska (lub utrzyma) kontrahenta, a w konsekwencji, czy uzyska lub zachowa możliwość współpracy z kontrahentem i dokonywania na jego rzecz sprzedaży swoich towarów. W związku z tym niezaprzeczalne jest istnienie związku nabywanej przez Spółkę usługi z prowadzoną przez nią działalnością opodatkowaną.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr: IPPP1/443-216/13-4/AS z dnia 29 maja 2013 r„ w której rozpatrywano analogiczny stan faktyczny „(...) wypłacona kwota, jak sama Spółka wskazuje, jest formą zachęcania potencjalnego najemcy do zaakceptowania proponowanych przez Spółkę warunków wynikających z przedstawionej urnowy najmu. Zatem występuje konieczny element wzajemności, wystarczający do uznania, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę. (...) W związku z powyższym Spółka ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony zawarty w otrzymanej fakturze, bowiem nabyta usługa jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, związanych ze świadczeniem usług najmu powierzchni znajdujących się w galerii handlowej”

Wnioskująca chce podkreślić również, że w niniejszej sprawie nie znajdują zastosowania żadne ograniczenia w prawie do odliczenia VAT wynikające z art. 88 Ustawy VAT. W szczególności nie znajdzie zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 Ustawy VAT, wg którego nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Jak zostało to bowiem wykazane w niniejszym wniosku - czynność, w zamian za którą Spółka będzie wypłacać wynagrodzenie kontrahentom stanowi odpłatne świadczenie usługi i winno być udokumentowane fakturą.

Spółka prosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zatem, jak wynika z powołanych regulacji, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  

• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

kolei, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie produkcji i dystrybucji produktów dla przemysłu drukarskiego, głównie: farb, tuszy i lakierów. Spółka działa na bardzo konkurencyjnym rynku i ciągle podejmuje działania w celu zwiększenia swojego udziału w rynku, pozyskania nowych kontrahentów, co przyczyniać się ma do zwiększenia przychodów Spółki. Spółka zawiera ze swoimi kontrahentami - podatnikami VAT- umowy na dostawy swoich towarów. W ramach tych umów Spółka zobowiązuje się dostarczać swoje produkty na rzecz klienta, a klient zobowiązuje się dokonywać zakupów w określonej wysokości. Z tytułu zrealizowanych dostaw towarów Spółka wystawia na rzecz klienta faktury VAT. Umowy na dostawy towarów są umowami wieloletnimi. Aby zachęcić potencjalnych kontrahentów do nawiązania lub przedłużenia współpracy Spółka udziela zachęt finansowych, którymi są m.in. rabaty. Klasyczne rabaty przed- czy po transakcyjne nie są już jednak wystarczające na tak konkurencyjnym rynku, na jakim działa Spółka. W związku z powyższym Spółka ma zamiar- oprócz klasycznych rabatów - przyciągać do siebie nowych klientów poprzez wypłacanie im zachęt finansowych. Zachętami finansowymi będą określone kwoty pieniężne - w różnej wysokości w zależności od klienta. Zachęty finansowe będą wypłacane jedynie tym klientom, którzy zdecydują się zawrzeć ze Spółką umowę na dostawę towarów Spółki do tego klienta lub - w przypadku aktualnych klientów, którym kończy się umowa - zdecydują się przedłużyć ze Spółką umowę na dostawy jej towarów. Faktycznie zatem tego rodzaju wynagrodzenie będzie wypłacane za zawarcie lub przedłużenie umowy na dostawę towarów ze Spółką. Dzięki wypłaconej zachęcie Wnioskująca uzyskuje korzyść w postaci zawarcia nowych umów na dostawy towarów Spółki lub przedłużenia istniejących, dzięki czemu uzyskuje nowych klientów i zwiększa swój udział w rynku. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Kwoty wypłacane na rzecz kontrahentów będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że przed zawarciem przez Wnioskodawcę nowej umowy na dostawę towarów lub przedłużeniem umowy z dotychczasowym klientem dochodzi do zawiązania innego stosunku zobowiązaniowego, w którym kontrahent Wnioskodawcy jest w stanie zaakceptować warunki Spółki w zamian za wypłacaną kwotę pieniężną. Należy zwrócić uwagę, że kwota „na zachętę” ma skłonić nowego lub obecnego klienta Spółki do zawarcia umowy na dostawę oferowanych przez Wnioskodawcę towarów i tym samym umożliwić spółce osiąganie przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, podpisanie umowy z nowym klientem przyczyni się do wzrostu osiąganych przez Spółkę przychodów i udziału w rynku produktów oferowanych przez Spółkę.

Zatem, w takiej sytuacji występuje wyraźny związek wypłacanego przez Spółkę wynagrodzenia za wzajemne zachowanie kontrahenta – zawarcie lub przedłużenie umowy i wyrażenie zgody na proponowane przez Spółkę warunki w niej zawarte. Tak więc, otrzymane środki przez kontrahenta od Spółki są związane z jego określonym zachowaniem, a zatem świadczeniem przez niego usługi. Wypłacana kwota jest formą zachęcenia nowego lub obecnego kontrahenta do zawarcia długoterminowej umowy na dostawę oferowanych przez Spółkę towarów. Zatem, występuje konieczny element wzajemności wystarczający do uznania, że płatność jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę.

W konsekwencji, w świetle przedstawionych okoliczności sprawy zachowanie kontrahenta mocą art. 8 ust. 1 ustawy, należy uznać za usługę świadczoną odpłatnie i w związku z tym podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W odniesieniu do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, należy zauważyć, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego, stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z kolei, w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Jednakże cytowany wyżej przepis art. 88 nie będzie miał zastosowania w sytuacji opisanej we wniosku, ponieważ faktura wystawiona Wnioskodawcy przez najemcę z tytułu otrzymanej kwoty pieniężnej stanowiącej zachętę do zawarcia umowy na dostawę oferowanych przez Wnioskodawcę towarów, będzie dokumentowała czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, z uwagi na powołany art. 86 ust. 1 ustawy oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w opisanej sprawie został spełniony podstawowy warunek uprawniający Wnioskodawcę do odliczenia podatku VAT, gdyż wydatek związany z zachętą finansową będzie związany z czynnościami opodatkowanymi, a przesłanki ograniczające prawo do odliczania w omawianej sprawie nie zaistnieją.

Zatem, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze dokumentującej wypłaconą zachętę finansową, wystawionej przez kontrahenta na Spółkę na mocy art. 86 ust. 1 ustawy. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, o których mowa w art. 88 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.