Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-839/14-4/JK2
z 20 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2014 r. (data wpływu 27 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania 2 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odprawy i odszkodowań.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest pracownikiem Spółki. W Spółce funkcjonuje Regulamin Pracy, z którego wynika, że szczególne zasady wynagradzania i przyznawania dodatków określa Zakładowy Regulamin Wynagradzania. Z kolei, zgodnie z treścią Zakładowego Regulaminu Wynagradzania:

1. pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę z przyczyn określonych w ustawie z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników odprawa pieniężna, o której mowa w art. 8 tej ustawy.
   Odprawa przysługuje w wysokości:
   1. jednomiesięcznego wynagrodzenia – jeżeli pracownik przepracował u pracodawcy mniej niż 2 lata;
      
   2. dwumiesięcznego wynagrodzenia – jeżeli pracownik przepracował u pracodawcy 2 i nie więcej niż 8 lat:
      
   3. trzymiesięcznego wynagrodzenia – jeżeli pracownik przepracował pracodawcy ponad 8 lat, dalej: „Odprawa”.
2. pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę, a który był zatrudniony u pracodawcy przez określoną liczbę lat przysługuje odszkodowanie w wysokości „X” miesięcy wynagrodzenia zasadniczego, dalej: „Odszkodowanie 1”
   
3. pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę, a który podpisał z Wnioskodawcą umowę o zakazie konkurencji, przysługuje odszkodowanie w wysokości „X” miesięcy wynagrodzenia zasadniczego dalej: „Odszkodowanie 2”
   
   

Spółka planuje wypłacać zarówno Odprawy, jak i Odszkodowania.

W związku z tym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w sytuacji otrzymania ww. świadczeń (Odprawy i/lub Odszkodowań) po jego stronie powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca słusznie zakłada, że w przypadku wypłaty na jego rzecz Odprawy - zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - tak otrzymana kwota podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy w przypadku wypłaty na jego rzecz Odszkodowania 1 - zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3) ustawy o PIT - tak otrzymana kwota nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
   
3. Czy w przypadku wypłaty na jego rzecz Odszkodowania 2 - zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3d) ustawy o PIT - tak otrzymana kwota podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy opodatkowania odszkodowania 2 (pyt. Nr 3), natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 3

W przypadku wypłaty na jego rzecz Odszkodowania 2 - zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3d) ustawy o PIT - tak otrzymana kwota podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Uzasadnienie

Wyplata odszkodowania 2 na rzecz pracownika.

W opinii Wnioskodawcy, świadczenie w postaci odszkodowania 2 należy zakwalifikować do przychodów ze stosunku pracy zdefiniowanych w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, otrzymana przez pracownika kwota będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe wynika z brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 3d) ustawy o PIT, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia (...) z wyjątkiem odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o konkurencji.

Z uwagi na fakt, że Odszkodowanie 2 będzie wypłacana na podstawie przepisów o zakazie konkurencji, do których referuje art. 21 ust. 1 pkt 3d) ustawy o PIT, otrzymana przez pracownika kwota będzie stanowić przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych.

Biorąc więc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca wnosi jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie zaś do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Natomiast stosownie do art. 11 ust. 1 cyt. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

W świetle powyższego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Zgodnie z aktualnie obowiązująca treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
   
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

Nowe brzmienie przepisu – zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 29 października 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw – ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca jest pracownikiem, w której funkcjonuje Regulamin Pracy, z którego wynika, że szczególne zasady wynagradzania i przyznawania dodatków określa Zakładowy Regulamin Wynagradzania. Z kolei, zgodnie z treścią Zakładowego Regulaminu Wynagradzania, pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę, a który podpisał z Wnioskodawcą umowę o zakazie konkurencji, przysługuje odszkodowanie w wysokości „X” miesięcy wynagrodzenia zasadniczego (Odszkodowanie 2).

Z powyżej wskazanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy nie wszystkie odszkodowania otrzymane przez osoby fizyczne są wolne od podatku dochodowego. Ze zwolnienia bowiem, korzystają jedynie te odszkodowania, których wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw bądź, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a)-g) tego artykułu. Tym samym nie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego odszkodowania przyznane na podstawie przepisów o zakazie konkurencji.

Odszkodowanie z tytułu zakazu konkurencji nie korzysta ze zwolnienia od podatku. Wprawdzie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia od podatku otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), lecz, zgodnie z lit. d) ww. przepisu wyłączone z tego zwolnienia są odszkodowania przyznane na podstawie przepisów o zakazie konkurencji.

Zatem wypłacone Wnioskodawcy odszkodowanie z tytułu zakazu konkurencji będzie stanowiło przychód ze stosunku pracy określonych w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., Nr 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.