Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-641/14/JG
z 26 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 7 lipca 2014 r. (data otrzymania 10 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokali mieszkalnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokali mieszkalnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 28 listopada1996 r. w trakcie trwania związku małżeńskiego Wnioskodawca nabył jako członek spółdzielni mieszkaniowej, na podstawie podziału, na zasadach własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, mieszkanie nr 12/9. W dniu 24 lutego 1998 r. na tych samych zasadach nabył lokal mieszkalny nr 12/8. Mieszkania te stanowiły wspólność majątkową małżeńską. W dniu 27 lutego 2007 r. na podstawie aktu notarialnego – umowa ustanowienia odrębnej własności lokalu i przeniesienia własności lokalu ww. lokale zostały połączone w jeden lokal mieszkalny nr 12/9.

W dniu 21 listopada 2007 r. na mocy orzeczenia Sądu Okręgowego związek małżeński pomiędzy małżonkami został rozwiązany. W konsekwencji 26 sierpnia 2011 r. przed Sądem Rejonowym małżonkowie zawarli ugodę, na mocy której Wnioskodawca otrzymał lokal mieszkalny nr 12/9 o wartości 206.552 zł oraz ruchomości o łącznej wartości 8.980 zł zaś były współmałżonek otrzymał ruchomości o łącznej wartości 13.250 zł oraz tytułem spłaty kwotę 65.000 zł. Następnie 12 marca 2012 r. aktem notarialnym – oświadczenie o podziale lokalu mieszkalnego poprzez ustanowienie dwóch odrębnych własności lokali mieszkalnych – lokal nr 12/9 został podzielony na dwa lokale, lokal nr 8 o łącznej pow. 38,88 m² i lokal nr 9 o łącznej pow. 57,03 m².

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytania.

1. Czy datę 26 sierpnia 2011 r., tj. dzień zawarcia przed Sądem ugody, na mocy której doszło do podziału majątku małżeńskiego, należy rozpoznać jako moment nabycia własności m.in. lokalu mieszkalnego nr 12/9?
2. Czy przychód uzyskany ze sprzedaży lokali mieszkalnych powstałych w wyniku podziału w części przekraczającej udział Wnioskodawcy w majątku wspólnym, tj. 46,93% (obliczenie nadwyżki ponad udział majątku wspólnym: majątek małżeński łącznie: 228.782 zł, ½ majątku: 114.391 zł, nadwyżka ponad ½: 101.141 zł, udział nadwyżki w łącznej kwocie majątku jaki otrzymał w wyniku zawartej ugody: 101.141 zł : 215.532 zł x 100 = 46,93%) stanowić będzie przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Dzień 26 sierpnia 2011 r., w którym zawarto ugodę jest momentem, w którym Wnioskodawca nabył prawo własności do lokalu mieszkalnego w części przekraczającej 1/2 majątku małżeńskiego.

Ad. 2

Przychód uzyskany z ewentualnej sprzedaży któregoś z lokali mieszkalnych powstałych w wyniku podziału z 12 marca 2012 r. w części, tj. 46,93% podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według zasad określonych w przepisie art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kwota 65. 000 zł przekazana byłemu małżonkowi stanowić będzie w 95,84% koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość),
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego uregulowania, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Termin „nabycie”, którym posługuje się ustawodawca w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Tak więc nabycie rozumiane jest jako uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa). Nabyć nieruchomość lub prawo majątkowe można np. zakupując, pod tytułem darmym (w formie darowizny, w drodze spadku), w przypadku zaś ograniczonych praw rzeczowych również zawierając umowę o ustanowieniu tych praw. Przy podziale majątku wspólnego małżonków również może mieć miejsce nabycie nieruchomości lub prawa w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Wówczas data podziału majątku wspólnego małżonków będzie miała istotne znaczenie przy ustalaniu skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa przyznanego na wyłączną własność jednego z nich.

W kwestii ustalenia daty nabycia prawa własności do lokalu nr 12/9 w części przekraczającej udział w majątku małżeńskim należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 788 ze zm.), które regulują stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami. Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zgodnie z ogólną zasadą uregulowaną w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Co do zasady, wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, a także w wyniku ustania małżeństwa – między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast w myśl art. 50¹ Kodeksu – w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Przepis ten nie wyłącza zastosowania art. 43 § 2 i 3.

Podsumowując, z datą ustania małżeństwa, a więc również wspólności majątkowej, współwłasność łączna jaka istnieje między małżonkami przekształca się we współwłasność w częściach ułamkowych. Zatem w chwili ustania małżeństwa co do zasady każdy z małżonków ma wynoszący ½ udział w majątku wspólnym, a więc w każdej rzeczy, jaka do tego majątku należy. W chwili ustania małżeństwa Wnioskodawca był właścicielem wynoszącego ½ udziału we wszystkich składnikach majątku wspólnego małżonków, podobnie jak jego współmałżonek.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem – w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie jest jednak przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.
  
  

Tym samym za datę nabycia nieruchomości lub praw, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko wówczas jeżeli podział był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieściła się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty oraz gdy wartość otrzymanych przez byłego małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku wspólnym, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości, który przekracza udział byłego małżonka w majątku wspólnym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku wspólnego nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Należy wyjaśnić, że w przypadku, gdy przedmiotem podziału majątku dorobkowego małżonków jest więcej niż jedna rzecz lub prawo, dla obliczenia udziału nabytego w drodze podziału majątku wspólnego w tych rzeczach lub prawach należy: obliczyć wartość całego udziału Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim, czyli zsumować wartość udziałów nabytych w każdej rzeczy czy prawie (wartość udziałów w poszczególnych rzeczach może być wszakże różna, bo zależeć będzie od wartości każdej z nich). Dopiero suma wartości tych udziałów będzie odzwierciedlała udział nabyty w drodze istniejącej uprzednio wspólności majątkowej małżeńskiej. Następnie należy ustalić wartość udziału w poszczególnych rzeczach lub prawach jakie Wnioskodawca otrzymał w drodze podziału majątku dorobkowego.

Jeśli z porównania wartości udziału nabytego w czasie trwania związku małżeńskiego z udziałem nabytym na podstawie ugody sądowej o podział majątku dorobkowego powstanie nadwyżka wartości tak otrzymanych praw lub rzeczy ponad wartość udziału w majątku wspólnym małżonków, to tylko ta nadwyżka będzie podlegała opodatkowaniu z uwagi na fakt, że nabycie w tej części winno być utożsamiane z datą dokonania podziału majątku wspólnego małżonków.

Mając na uwadze powyższe regulacje prawne stwierdzić należy, że z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że podział majątku na mocy zawartej przed sądem 26 sierpnia 2011 r. ugody nie był ekwiwalentny. O ekwiwalentnym podziale w naturze mówić można jedynie wówczas, gdy w wyniku podziału majątku dorobkowego, każdy z małżonków otrzymuje na wyłączną własność majątek tej samej wartości i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty. Tymczasem w rozpatrywanej sprawie przedmiotem podziału majątku dorobkowego małżonków był majątek o wartości 228.782 zł składający się z lokalu mieszkalnego nr 12/9 o wartości 206.552 zł oraz ruchomości o łącznej wartości 22.230 zł. W wyniku ugody Wnioskodawca otrzymał majątek o wartości 215.532 zł (tj. lokal mieszkalny nr 12/9 o wartości 206.552 zł + ruchomości o wartości 8.980 zł) oraz zobowiązany został do spłaty na rzecz byłego współmałżonka kwoty 65.000 zł.

Tak więc aby ustalić, jaki faktycznie udział w lokalu mieszkalnym nr 12/9 Wnioskodawca nabył 26 sierpnia 2011 r. tj. w dacie zawarcia ugody sądowej, na mocy której doszło do podziału majątku objętego wspólnością majątkową w pierwszej kolejności należy obliczyć jaką wartość miał cały majątek podlegający podziałowi, czyli zsumować wartość ww. prawa do lokalu iwartość ruchomości. Następnie należy obliczyć wartość udziału jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku wspólnym, czyli wartość całego majątku dorobkowego małżonków podzielić na pół. Otrzymana kwota odpowiadać będzie wartości udziału jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku wspólnym. Kolejnym krokiem jest porównanie wartości majątku, jaki Wnioskodawca otrzymał w drodze podziału majątku, czyli wartość lokalu mieszkalnego nr 12/9 i otrzymanych ruchomości do kwoty jaka mu przysługiwała pierwotnie.

Odnosząc się do przedstawionych przez Wnioskodawcę kwot, mając na względzie zaprezentowany powyżej sposób obliczeń i zakładając, że wartość poszczególnych składników majątku będących przedmiotem podziału majątku odpowiada ich wartości rynkowej na dzień dokonania podziału, wskazać należy, że wartość otrzymanego przez Wnioskodawcę majątku przekracza wartość udziału jaki przysługiwał mu w majątku wspólnym o 101.141 zł. Aby to obliczyć należało zsumować: 206.552 zł (wartość lokalu mieszkalnego nr 12/9) + 22.230 zł (wartość ruchomości) = 228.782 zł. Wartość udziału Wnioskodawcy w majątku wspólnym wyniosła zatem 114.391 zł (228.782 zł : 2). A zatem udział Wnioskodawcy w majątku wspólnym wzrósł o 46,93% (101.141 zł : 215.532 zł x 100). Innymi słowy o taki procent wzrósł udział Wnioskodawcy w każdej rzeczy i prawie nabytych w drodze podziału majątku wspólnego.

Z powyższego wynika zatem, że w wyniku podziału majątku dorobkowego małżonków udział Wnioskodawcy m.in. w lokalu mieszkalnym nr 12/9 zwiększył się o 46,93%. Dlatego też rację ma Wnioskodawca twierdząc, że datę 26 sierpnia 2011 r., w której została zawarta ugoda, w wyniku której doszło do podziału majątku wspólnego małżonków należy utożsamiać z momentem nabycia prawa własności do lokalu mieszkalnego nr 12/9 i to w części przekraczającej wartość udziału posiadanego w majątku wspólnym.

Podsumowując kwestię ustalenia daty nabycia przez Wnioskodawcę na wyłączną własność lokalu mieszkalnego stwierdzić należy, że w wyniku zawartej ugody o podział majątku wspólnego małżonków udział Wnioskodawcy w każdym składniku majątku, w tym w lokalu mieszkalnym nr 12/9, wzrósł o 46,93%. Dlatego też przy ustaleniu daty nabycia przez Wnioskodawcę udziału i jego wielkości w prawie do lokalu mieszkalnego nr 12/9 należy uwzględnić fakt, że nabycie lokalu mieszkalnego nr 12/9 nastąpiło na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej w udziale odpowiadającym 53,07 % odpowiednio w 1996 r. i w 1998 r. Zaś nabycie pozostałego udziału tj. 46,93 % nastąpiło w 2011 r. na skutek zawartej ugody o podział majątku. Fakt późniejszego podziału lokalu mieszkalnego nr 12/9 w 2012 r. na dwa lokale mieszkalne w tym przypadku jest bez znaczenia.

Natomiast przechodząc do kwestii sposobu opodatkowania przychodu uzyskanego z ewentualnej sprzedaży któregoś z lokali mieszkalnych powstałych w wyniku podziału lokalu mieszkalnego nr 12/9 podkreślić należy, że nieistotny dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest fakt połączenia w 2007 r. dwóch lokali mieszkalnych o nr 12/9 i 12/8 w jeden lokal mieszkalny o nr 12/9 jak również późniejszy podział lokalu mieszkalnego nr 12/9 dokonany 12 marca 2012 r., w wyniku którego powstały dwa odrębne lokale mieszkalne nr 8 nr 9. Najpierw poprzez połączenie dwóch lokali mieszkalnych powstał jeden lokal mieszkalny nr 12/9, zaś w wyniku późniejszego podziału lokalu mieszkalnego nr 12/9 wyodrębniono jedynie dwa lokale mieszkalne z jednego. Jednak w obu wypadkach Wnioskodawca nie nabył żadnych nowych mieszkań, dlatego też na sposób opodatkowania przychodu ze sprzedaży któregokolwiek z lokali mieszkalnych, połączenie i podział mieszkań nie będzie miał znaczenia. Na sposób prawidłowego opodatkowania przychodu jaki Wnioskodawca osiągnie z planowanej sprzedaży któregokolwiek z lokali mieszkalnych będzie miała natomiast wpływ data ich nabycia oraz wielkość nabytego udziału a nie połączenie ani późniejszy podział lokali mieszkalnych.

Z uwagi na fakt, że udział w 53,07 % w lokalu mieszkalnym nr 12/9, który powstał w wyniku połącznia dwóch lokali mieszkalnych nr 12/9 i 12/8 Wnioskodawca nabył w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej odpowiednio w 1996 r. i w 1998 r. , to pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie upłynął odpowiednio z końcem 2001 r. i 2003 r. Wobec powyższej okoliczności odpłatne zbycie któregokolwiek lokalu mieszkalnego proporcjonalnie do udziału, który Wnioskodawca nabył w 1996 r. (53,07 %) i w 1998 r. (53,07 %) nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy, a co za tym idzie nie będzie skutkować obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego ze zbycia tego udziału.

Natomiast pozostała część przychodu odpowiadająca udziałowi nabytemu w 2011 r. (46,93%) w przypadku sprzedaży któregokolwiek z lokali mieszkalnych przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tj. 2011 r. będzie stanowić źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym według zasad określonych ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. albowiem jak wykazano powyżej o taką wartość zwiększył się w 2011 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego jego udział w tych lokalach mieszkalnych. Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania – zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej – mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak zgodnie z art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r. – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub prawa uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem nieruchomości lub prawa koszty wyceny przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości lub prawa, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości lub prawa o ile Wnioskodawca takie wydatki poniesie w związku ze sprzedażą któregokolwiek lokalu mieszkalnego. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że jeśli Wnioskodawca poniesie tego rodzaju koszty, to koszty te dotyczyć będą sprzedaży danego lokalu mieszkalnego, który w 53,07% został nabyty w 1996 r. i w 1998 r. oraz w 46,93% został nabyty w 2011 r. Jak już wyżej wyjaśniono, opodatkowaniu podatkiem dochodowym będzie podlegał wyłącznie udział nabyty w 2011 r. W związku z tym przychód podlegający opodatkowaniu może zostać obniżony wyłącznie o 46,93% poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów odpłatnego zbycia. Skoro bowiem dany udział nie tworzy przychodu do opodatkowania, to nie może generować także kosztów.

W myśl natomiast art. 22 ust. 6c ww. ustawy – koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość tych nakładów ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Podsumowując, kosztem uzyskania przychodu przez Wnioskodawcę ze sprzedaży przypadającym na udział w konkretnym lokalu mieszkalnym nabyty w wyniku podziału majątku dorobkowego będzie część faktycznej spłaty przekazanej na rzecz byłego współmałżonka. Należy jednak pamiętać, że Wnioskodawca w wyniku podziału majątku dorobkowego nabył nie tylko udział w lokalu mieszkalnym, ale również udział w ruchomościach. Spłata stanowi zatem wydatek na nabycie 46,93% w prawie do lokalu mieszkalnego nr 12/9 oraz 46,93% w ruchomościach. Wnioskodawca winien ją zatem podzielić proporcjonalnie na oba te składniki, stosownie do ich wartości. W tym celu należy wartość prawa do lokalu mieszkalnego pomnożyć przez 100 i podzielić przez wartość całego majątku otrzymanego przez Wnioskodawcę w wyniku podziału majątku dorobkowego tj. 206.552 x 100 /215.532. Tak przeprowadzone wyliczenie wskaże jaki procent dokonanej spłaty stanowi koszt nabycia udziału w prawie do lokalu mieszkalnego nr 12/9 przed jego podziałem. Z tego wyliczenia istotnie wynika, że w 95,84% spłata będzie mogła stanowić koszt uzyskania przychodu, ale tylko w przypadku gdyby nastąpiła sprzedaż lokalu mieszkalnego nr 12/9 przed podziałem czyli całej nieruchomości. Skoro jednak Wnioskodawca dokonał podziału tego lokalu mieszkalnego nr 12/9 na dwa odrębne lokale, to również winien podzielić spłatę przypadająca na te dwa wyodrębnione lokale w proporcji ustalonej według ich wartości. Innymi słowy jeżeli Wnioskodawca sprzeda każdy lokal odrębnie, to musi pamiętać o obowiązku podzielenia spłaty na dwie części. Jeżeli sprzeda tylko jeden lokal, to przychodu nie może obniżyć o całą spłatę, gdyż 95,84% spłaty dotyczy obu lokali a nie tylko jednego z nich.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Należny podatek wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Stanowisko Wnioskodawcy można było uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.