INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2012r. (data wpływu 9 lutego 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina zamierza na wniosek użytkowników wieczystych przekształcić w trybie ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz. U. z 2005r. Nr 175, poz. 1459 z późn. zm.), nieruchomość składającą się z działek o nr 389/453, 389/452 i 372/26 o powierzchni 5.4842 ha położonych w W. obr. 3, objętych księgą (…), stanowiące własność Gminy, będących w współużytkowaniu wieczystym Państwa (….). Ww. nieruchomości gruntowe zostały oddane w użytkowanie wieczyste aktem notarialnym od dnia 16 grudnia 1998 roku na okres 99 lat. Przekształcenie zostanie dokonane w drodze decyzji administracyjnej, stosownie do przepisów art. 3 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 wyżej cytowanej ustawy. Nie zostanie zatem zawarta umowa. Na mocy art. 4 wyżej cytowanej ustawy, osoba, na której rzecz zostanie przekształcone prawo użytkowania wieczystego w prawo własności, będzie zobowiązana do uiszczenia opłaty z tytułu przekształcenia. Wysokość opłaty również będzie ustalona w decyzji administracyjnej o przekształceniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina jest obowiązana do odprowadzenia podatku od towarów i usług od otrzymanej opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości...

Zdaniem Wnioskodawcy, przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, a także obowiązek uiszczenia stosownej opłaty z tytułu tego przekształcenia wynikać będzie z decyzji administracyjnej wydanej przez Burmistrza Miasta i Gminy stosownie do przepisów art. 3 ust. l pkt 1, ust. 2 oraz art. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości. W tym zakresie Burmistrz Miasta i Gminy jako organ władzy publicznej wydając przedmiotową decyzję, do której wydania jest ustawowo zobowiązany z mocy przepisów cytowanej wyżej ustawy realizuje zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa dla których między innymi tak Burmistrz, jak i obsługujący go Urząd Miasta i Gminy zostali powołani. Wynika to w szczególności z art. 30 ust. 1 oraz art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.). Ponieważ tak przekształcenie jak i nałożenie obowiązku uiszczenia opłaty z tego tytułu nie wynika z umowy cywilnoprawnej lecz z decyzji administracyjnej – Burmistrz Miasta i Gminy realizujący zadania Gminy poprzez Urząd Miasta i Gminy nie są uznawani za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości dokonane w drodze decyzji administracyjnej nie stanowi odpłatnej dostawy towarów, gdyż następuje tu jedynie zmiana tytułu prawnego do nieruchomości gdyż uzyskanie nieruchomości przez podmiot nastąpiło z chwilą ustanowienia prawa użytkowania wieczystego. Zgodnie z wyrokiem WSA w Lublinie z dnia 11 lipca 2007r. (sygn. I SA/Lu 134/07) przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nie może być traktowane jako ponowna dostawa tego samego towaru pomiędzy tymi samymi podmiotami nie spełnia bowiem dyspozycji art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego, skoro nie dojdzie do dostawy towaru, czynność polegająca na wniesieniu opłaty z tytułu przekształcenia użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo własności nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Towarami – w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W myśl art. 15 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 232 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), grunty stanowiące własność Skarbu Państwa a położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym, i osobom prawnym.

Według przepisu art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 102, poz. 651 ze zm.), z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów niniejszej ustawy oraz odrębnych ustaw, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze.

W myśl art. 12 ww. ustawy, organy, o których mowa w art. 11, działające za Skarb Państwa i jednostkę samorządu terytorialnego, są zobowiązane do gospodarowania nieruchomościami w sposób zgodny z zasadami prawidłowej gospodarki.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (t.j. Dz. U. z 2012r. Nr 15, poz. 83), decyzję o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości wydaje:

1. starosta wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej – w przypadku nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, w tym również nieruchomości, w stosunku do których prawo własności Skarbu Państwa wykonują inne państwowe osoby prawne;
2. wójt, burmistrz, prezydent miasta, zarząd powiatu albo zarząd województwa – odpowiednio w przypadku nieruchomości stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego.
   
   

W myśl ust. 2 tegoż przepisu, prawo użytkowania wieczystego przekształca się w prawo własności nieruchomości z dniem, w którym decyzja, o której mowa w ust. 1, stała się ostateczna. Decyzja ta stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej.

Art. 4. ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy stanowią, że osoba, na rzecz której zostało przekształcone prawo użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, jest obowiązana do uiszczenia dotychczasowemu właścicielowi opłaty z tytułu tego przekształcenia, z zastrzeżeniem art. 5.

W decyzji, o której mowa w art. 3 ust. 1, właściwy organ ustala opłatę z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Do ustalenia tej opłaty stosuje się odpowiednio przepisy art. 67 ust. 3a i art. 69 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina zamierza na wniosek użytkowników wieczystych przekształcić w trybie ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz. U. z 2005r. Nr 175, poz. 1459 z późn. zm.), nieruchomość składającą się z działek o nr 389/453, 389/452 i 372/26 o powierzchni 5.4842 ha położonych w W. obr. 3, objętych księgą (…), stanowiące własność Gminy, będących w współużytkowaniu wieczystym. Ww. nieruchomości gruntowe zostały oddane w użytkowanie wieczyste aktem notarialnym od dnia 16 grudnia 1998 roku na okres 99 lat. Przekształcenie zostanie dokonane w drodze decyzji administracyjnej, stosownie do przepisów art. 3 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 wyżej cytowanej ustawy. Nie zostanie zatem zawarta umowa. Na mocy art. 4 wyżej cytowanej ustawy, osoba, na której rzecz zostanie przekształcone prawo użytkowania wieczystego w prawo własności, będzie zobowiązana do uiszczenia opłaty z tytułu przekształcenia. Wysokość opłaty również będzie ustalona w decyzji administracyjnej o przekształceniu.

Odnosząc przedstawione wyżej zdarzenie przyszłe do obowiązujących w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż czynność przekształcenia prawa wieczystego użytkowania w prawo własności nieruchomości, dokonana w drodze decyzji administracyjnej wydanej przez organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego nie stanowi zbycia nieruchomości. Przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności na podstawie decyzji administracyjnej, wydanej przez właściwy organ w trybie przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, stanowi jedynie zmianę formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości. Nabycie prawa do nieruchomości nastąpiło bowiem już z chwilą zawarcia umowy o ustanowienie prawa wieczystego użytkowania.

Zatem przedmiotowa czynność przekształcenia prawa wieczystego użytkowania w prawo własności nieruchomości, dokonana w drodze decyzji administracyjnej wydanej przez organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego nie stanowi zbycia nieruchomości, tym samym nie wypełnia określonych w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przesłanek uprawniających do uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż czynność przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, dokonana w formie decyzji administracyjnej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym opłata pobierana w związku z tą czynnością, nie stanowi wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.