2014.11.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1087/14-2/KC
z 19 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2014 r. (data wpływu 19 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku, w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., usług reasekuracji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku, w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., usług reasekuracji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zawiera umowy reasekuracji czynnej - z punktu widzenia Wnioskodawcy, a z punktu widzenia reasekurowanego - biernej. Zgodnie z zawieranymi umowami Spółka pełni rolę reasekuratora (cesjonariusza) przejmującego ryzyko zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego od innego zakładu ubezpieczeń tj. reasekurowanego (cedenta). Innymi słowy, Wnioskodawca świadczy usługę reasekuracji na rzecz reasekurowanego zakładu ubezpieczeń.

Rozliczenia pomiędzy Wnioskodawcą (jako reasekuratorem) a reasekurowanym zakładem ubezpieczeń z tytułu świadczonej usługi reasekuracji, zasadniczo odbywają się w przyjętych w umowie okresach rozliczeniowych. Z jednej strony, w zamian za przejęcie od reasekurowanego ryzyka zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego (tj. za świadczenie usługi reasekuracji), Wnioskodawca otrzymuje od niego stosowny udział w składce ubezpieczeniowej (tzw. składkę reasekuracyjną). Z drugiej strony, w związku z przejęciem ryzyka oraz otrzymaniem z tego tytułu wynagrodzenia w postaci składki reasekuracyjnej, w przypadku zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego objętego umową reasekuracji, Wnioskodawca jest zobowiązany do wypłaty reasekurowanemu zakładowi ubezpieczeń określonego w umowie reasekuracji udziału w odszkodowaniach (świadczeniach) wypłacanych przez reasekurowany zakład ubezpieczeń na rzecz ubezpieczonych, będących klientami reasekurowanego zakładu ubezpieczeń. Ponadto, w zależności od postanowień poszczególnych umów reasekuracji, Wnioskodawca może być zobowiązany do wypłaty na rzecz reasekurowanego zakładu ubezpieczeń kwot z tytułu prowizji reasekuracyjnej, stanowiącej ekwiwalent za poniesione przez reasekurowanego koszty akwizycji i część kosztów administracyjnych, a także tzw. udział w zysku.

Świadczenie usługi reasekuracji wiąże się z podejmowaniem przez Wnioskodawcę określonych czynności m.in. takich jak ocena ryzyka zawieranych umów o reasekurację, właściwe określenie składki reasekuracyjnej, w przypadku zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego objętego umową - ustalenie istnienia odpowiedzialności ubezpieczyciela, a w konsekwencji także Spółka jako reasekuratora, wypłata należnych kwot i wzajemne rozliczenia z reasekurowanym zakładem ubezpieczeń.

Mając powyższe na uwadze, w celu prawidłowego świadczenia usług reasekuracji Spółka nabywa od podmiotów zagranicznych tj. podmiotów nieposiadających siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce (dalej: „Usługodawcy”) usługi wsparcia działalności reasekuracyjnej w zakresie obsługi umów reasekuracji i ustalania zobowiązań Wnioskodawcy wynikających z tych umów (dalej: „Usługi”). Nabywane przez Wnioskodawcę Usługi polegają na:

weryfikacji zasadności i wysokości roszczeń zgłaszanych przez reasekurowane zakłady ubezpieczeń - wysokość rozliczeń pomiędzy Wnioskodawcą a reasekurowanymi zakładami ubezpieczeń jest uzależniona od wysokości finalnych rozliczeń pomiędzy tymi zakładami ubezpieczeń a ich klientami (ubezpieczonymi). W przypadku bowiem zaistnienia zdarzenia ubezpieczeniowego zakład ubezpieczeń zgłasza do Wnioskodawcy roszczenie o wypłatę udziału reasekuratora w odszkodowaniu należnym ubezpieczonemu. W związku z powyższym, w niektórych przypadkach konieczne jest zweryfikowanie przez Wnioskodawcę zasadności zgłoszonego przez zakład ubezpieczeń roszczenia o wypłatę udziału w szkodzie. Nabywane przez Wnioskodawcę w tym zakresie usługi można porównać do niektórych czynności wykonywanych w ramach procesu likwidacji szkody przez ubezpieczyciela. Czynności te, w zależności od konkretnych okoliczności obejmować mogą między innymi ustalanie stanu faktycznego zaistniałej szkody, rzeczoznawstwo, weryfikację kompletności i poprawności zgromadzonej dokumentacji dokumentującej zaistnienie szkody objętej umową reasekuracji, badanie ewidencji i ksiąg zakładu ubezpieczeń w celu potwierdzenia, że szkoda została faktycznie poniesiona i odszkodowanie jest należne;
zarządzaniu wielostronną umową reasekuracji przez wyspecjalizowany podmiot (dalej: „Broker”) - Wnioskodawca zawarł wielostronną umowę reasekuracji. Z uwagi na ilość stron przedmiotowej umowy oraz stopień skomplikowania wynikających z niej rozliczeń, strony umowy zleciły zarządzanie nią wyspecjalizowanemu podmiotowi - Brokerowi. W ramach zarządzania przedmiotową umową Broker m.in. ustala czy szkoda zgłoszona przez reasekurowany zakład ubezpieczeń jest objęta zakresem ochrony wynikającej z wielostronnej umowy reasekuracji, ustala w jakim zakresie oraz który reasekurator jest zobowiązany do pokrycia szkody, ustala kwoty wszystkich innych wynikających z umowy rozliczeń pomiędzy reasekuratorami a reasekurowanymi zakładami ubezpieczeń. Czynności wykonywane przez Brokera polegają zatem na ustaleniu zakresu odpowiedzialności poszczególnych reasekuratorów oraz ich zobowiązań względem reasekurowanych zakładów ubezpieczeń. Usługa nabywana przez Wnioskodawcę od Brokera polega więc na ustaleniu zakresu zobowiązań Wnioskodawcy wynikających z zawartej przez Wnioskodawcę umowy reasekuracji, poprzez przyjmowanie zgłoszeń szkód od reasekurowanych zakładów ubezpieczeń i ustalanie w jakim zakresie Wnioskodawca jest zobowiązany do ich pokrycia, a także dodatkowo przedstawianie Wnioskodawcy okresowo szczegółowych rozliczeń i raportów w tym zakresie;
wsparciu w zakresie tzw. zamknięcia umów reasekuracji - zamknięcie umowy reasekuracji jest procesem mającym na celu ostateczne rozliczenie umowy reasekuracji, spłacenie wszystkich zobowiązań reasekuratora z niej wynikających, a następnie jej definitywne zakończenie. W związku ze specyfiką rozliczeń pomiędzy zakładami ubezpieczeń i ich klientami (ubezpieczonymi) np. z uwagi na opóźnienia w zgłaszaniu szkód przez klientów zakładów ubezpieczeń czy spory sądowe, a następnie pomiędzy zakładami ubezpieczeń a Wnioskodawcą, proces rozliczenia umów reasekuracji może trwać wiele lat. W celu wyeliminowania możliwości ponoszenia dodatkowych kosztów, w odniesieniu do zawieranych wiele lat temu umów reasekuracji podejmowany jest proces ich zamknięcia. Jest to proces skomplikowany wymagający szczegółowej wiedzy zarówno ekonomicznej jak i prawnej, dotyczącej treści zawartych umów, zasad rozliczania usług reasekuracji czynnej, przepisów prawnych, którym podlega zawarta umowa reasekuracji. Ze względu na specjalistyczną wiedzę niezbędną do skutecznego przeprowadzenia procesu zamknięcia umowy reasekuracji, Wnioskodawca nabywa usługi obejmujące weryfikację czy wszystkie roszczenia wynikające z umowy reasekuracji zostały pokryte, czy umowa nie zawiera klauzul, które mogłyby rodzić odpowiedzialność Wnioskodawcy w przyszłości, czy proces zamknięcia umowy został przygotowany w optymalny dla Wnioskodawcy sposób, czy wiąże się z najniższym możliwym obciążeniem finansowym.

W świetle powyższego, nabywane Usługi wspierają działalność reasekuracyjną Wnioskodawcy poprzez wsparcie Wnioskodawcy w ustalaniu zobowiązań Wnioskodawcy wynikających z zawieranych przez Wnioskodawcę umów reasekuracji i kwot jakie Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić na rzecz reasekurowanych zakładów ubezpieczeń.

Wnioskodawca, w odniesieniu do opisanych powyżej Usług, uzyskał opinię klasyfikacyjną wydaną przez Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi (dalej: „OKN”), z dnia 28 sierpnia 2014 r. , zgodnie z którą wszystkie przedstawione powyżej Usługi są usługami z kategorii pośrednictwa finansowego, mieszczącą się w grupowaniach PKWiU: 66.0 (zgodnie z PKWiU z 1997 r.) -„Usługi ubezpieczeniowe oraz funduszów emerytalno-rentowych, bez gwarantowanej prawnie opieki społecznej” oraz 65.20 (zgodnie z PKWiU z 2008 r.) - „Usługi reasekuracyjne”.

Wnioskodawca podkreśla, że jako nabywca Usług świadczonych przez podmioty zagraniczne był podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tytułu nabywanych Usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy przedstawione w stanie faktycznym usługi weryfikacji zasadności i wysokości roszczeń zgłaszanych przez reasekurowane zakłady ubezpieczeń nabywane przez Spółka, podlegają zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1) w zw. z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.?
Czy przedstawione w stanie faktycznym usługi zarządzania wielostronną umową reasekuracji przez wyspecjalizowany podmiot nabywane przez Spółka, podlegają zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1) w zw. z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.?
Czy przedstawione w stanie faktycznym usługi wsparcia w zakresie zamknięcia umów reasekuracji nabywane przez Spółka, podlegają zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1) w zw. z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione w stanie faktycznym nabywane przez Spółka Usługi, tj.

usługi weryfikacji zasadności i wysokości roszczeń zgłaszanych przez reasekurowane zakłady ubezpieczeń,

usługi zarządzania wielostronną umową reasekuracji przez wyspecjalizowany podmiot, oraz

usługi wsparcia w zakresie zamknięcia umów reasekuracji podlegały zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1) w zw. z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy, na poprawność takiego stanowiska wskazuje zarówno brzmienie przepisów ustawy o VAT, jak i klasyfikacja przedmiotowych Usług na gruncie PKWiU.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej (z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki) były identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. Zgodnie, natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 1) ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy o VAI. Wśród usług wymienionych w przywołanym załączniku, pod pozycją 3, zostały wskazane usługi pośrednictwa finansowego zawarte w sekcji J działach 65-67 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Jednocześnie, należy podkreślić, że zgodnie z § 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się PKWiU z 1997 r.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, aby odpowiedzieć na pytanie, czy nabywane Usługi podlegały w okresie do 31 grudnia 2010 r. zwolnieniu od podatku VAT należy ustalić czy znajdowały się w katalogu usług zwolnionych wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy o VAT, a konkretnie:

czy stanowiły jedną z kategorii usług wskazanych w sekcji J w działach 65-67 PKWiU z 1997 r.; oraz

czy nie stanowiły jednej z kategorii usług enumeratywnie wskazanych w załączniku nr 4, jako wyłączonych z zakresu zwolnienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w przedstawionym powyżej stanie faktycznym Usługi, na gruncie PKWiU z 1997 r. stanowią usługi wskazane w sekcji J, a konkretnie w dziale 66 PKWiU z 1997 r. w grupowaniu 66.0 tj. „Usługi ubezpieczeniowe oraz funduszów emerytalno-rentowych, bez gwarantowanej prawnie opieki społecznej”, oraz nie stanowią żadnej z kategorii usług enumeratywnie wskazanych w załączniku nr 4, wyłączonych z zakresu zwolnienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, charakter Usług, ich cel oraz kontekst gospodarczy najlepiej odzwierciedla grupowanie 66.0 (według PKWiU z 1997 r.), tj. „Usługi ubezpieczeniowe oraz funduszów emerytalno-rentowych, bez gwarantowanej prawnie opieki społecznej”. Usługi przedstawione w stanie faktycznym nabywane przez Wnioskodawcę stanowią bowiem efektywnie element usługi reasekuracji czynnej świadczonej przez Spółka.

W zakres usług reasekuracji czynnej świadczonych przez reasekuratorów wchodzą bowiem m.in. takie czynności jak weryfikacja zasadności i wysokości roszczeń zgłaszanych przez reasekurowane zakłady ubezpieczeń, zarządzanie zawartymi umowami reasekuracji rozumiane jako konieczność ustalenia wzajemnych zobowiązań stron umów reasekuracji, czy też czynności związane z zakończeniem (zamknięciem) umów reasekuracji i związane z tym ostateczne rozliczenie umowy. Takie czynności jako czynności wchodzące w zakres czynności wykonywanych w związku ze świadczonymi usługami reasekuracji powinny być zatem klasyfikowane jako „Usługi ubezpieczeniowe oraz funduszów emerytalno-rentowych, bez gwarantowanej prawnie opieki społecznej’ (PKWiU z 1997 r. 66.0)

Poprawność stanowiska Wnioskodawcy została potwierdzona w opinii klasyfikacyjnej o sygn. dokonanej przez OKN w odpowiedzi na wniosek szczegółowo przedstawiający zakres Usług. W swojej opinii klasyfikacyjnej OKN wskazał, że prawidłowym grupowaniem PKWiU z 1997 r. dla nabywanych przez Wnioskodawcę Usług opisanych w stanie faktycznym jest grupowanie 66.0, tj. „Usługi ubezpieczeniowe oraz funduszów emerytalno-rentowych, bez gwarantowanej prawnie opieki społecznej”.

Warto również zauważyć, iż orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego potwierdza prawidłowość powyższej klasyfikacji. Zgodnie bowiem z wyrokiem z dnia 22 grudnia 2008 r. „cel (czyli istota) albo funkcja prawna powinna posiadać decydujący wpływ na kwalifikację danej czynności i związane z tym konsekwencje prawne”. W przedmiotowej sytuacji, celem Usług i ich funkcją prawną jest zapewnienie Spółka wsparcia w procesie oferowania oraz świadczenia usług reasekuracyjnych, które to Usługi w istocie składają się na świadczenie przez Spółka usług reasekuracyjnych. Jedynie w przypadku grupowania 66.0 (według PKWiU z 1997 r.), tj. „usługi ubezpieczeniowe oraz funduszów emerytalno-rentowych, bez gwarantowanej prawnie opieki społecznej” można uznać, iż zasada określona przez Sąd została zachowana.

W konsekwencji powyższego Wnioskodawca uważa, iż charakter Usług oraz treść Rozporządzenia PKWiU z 1997 r. nie pozwala na zaklasyfikowanie Usług do innego grupowania PKWiU niż 66.0.

Usługi jako niestanowiące jednej z kategorii usług enumeratywnie wskazanych w załączniku nr 4, wyłączonych z zakresu zwolnienia od VAT

Zgodnie z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., zakres zwolnienia od VAT nie obejmuje:

działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20-00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
usług ściągania długów oraz faktoringu,
usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT,
usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT,
transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy opisane w przedstawionym powyżej stanie faktycznym Usługi nie należą do żadnej z kategorii usług enumeratywnie wskazanych w poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, w stosunku do których zwolnienie od VAT nie przysługuje.

Usługi nie mogą zostać uznane za:

działalność lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki - żadna z Usług nie posiada elementów wspólnych z udzielaniem pożyczek pod zastaw,
usługi polegające na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej - w ramach żadnej z Usług nie występuje oddanie w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
usługi doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20) - w ramach żadnej z Usług nie występują czynności związane z doradztwem finansowym,
usługi doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń - żadna z Usług nie posiada elementów zbieżnych z usługami doradztwa ubezpieczeniowego ani wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych, zgodnie bowiem ze Słownikiem Języka Polskiego „doradztwo” to „udzielanie fachowych zaleceń, porad „ubezpieczenie” natomiast to „umowa zawarta z odpowiednią instytucją w celu otrzymania odszkodowania za straty przewidziane w umowie”. Doradztwo ubezpieczeniowe należy więc uznać za udzielanie fachowych porad w zakresie objęcia ochroną ubezpieczeniową na podstawie zawartej umowy ubezpieczenia na rzecz nabywców (oraz potencjalnych nabywców) usług ubezpieczeniowych. Przedmiotowych Usług nie można uznać za doradztwo ubezpieczeniowe w ww. rozumieniu. Usługi te nie polegały bowiem na udzielaniu fachowych porad dotyczących objęcia ochroną ubezpieczeniową na rzecz nabywców, lecz polegały na (i) weryfikacji zasadności i wysokości roszczeń zgłaszanych przez reasekurowano zakłady ubezpieczeń, (ii) zarządzaniu wielostronną umową reasekuracji przez wyspecjalizowany podmiot, oraz (iii) wsparciu w zakresie zamknięcia umów reasekuracji. Usług tych nie można też uznać za usługi wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych, ponieważ Wnioskodawca nie nabywał żadnych wycen.

usługi ubezpieczeniowe

usługi ściągania długów oraz faktoringu żadna z Usług nie posiada elementów wspólnych z czynnościami odzyskiwania należności lub finansowania obrotu gospodarczego w postaci usług faktoringu,
usługi zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT - żadna z Usług nie dotyczy zarządzania papierami wartościowymi (w tym akcjami, obligacjami czy też udziałami),
usługi przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT - żadna z Usług nie dotyczy przechowywania papierów wartościowych (w tym akcji, obligacji czy też udziałów),
transakcje dotyczącą dokumentów ustanawiających tytuł własności - żadna z Usług nie posiada elementów dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
transakcje dotyczącą praw w odniesieniu do nieruchomości - żadna z Usług nie posiada elementów dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.

Podsumowując, uwzględniając, że:

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1) ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. zwolnione od podatku VAT były m.in. usługi pośrednictwa finansowego klasyfikowane w sekcji J, działach 65-67 PKWiU z 1997 r.,

Nabywane przez Wnioskodawcę, opisane w stanie faktycznym Usługi:

- weryfikacji zasadności i wysokości roszczeń zgłaszanych przez reasekurowane zakłady ubezpieczeń,

- zarządzania wielostronną umową reasekuracji przez wyspecjalizowany podmiot, oraz

- wsparcia w zakresie zamknięcia umów reasekuracji

stanowiły usługi klasyfikowane według PKWiU z 1997 r. jako „Usługi ubezpieczeniowe oraz funduszów emerytalno-rentowych, bez gwarantowanej prawnie opieki społecznej” (PKWiU 66.0), co potwierdza otrzymana przez Spółka opinia klasyfikacyjna OKN z dnia 28 sierpnia 2014 r.

Usługi te nie stanowią żadnej z kategorii usług enumeratywnie wskazanych w załączniku nr 4 w stosunku do których zwolnienia nie stosuje się (wyłączonych z zakresu zwolnienia od podatku VAT).

Usługi te korzystają ze zwolnienia od VAT, na podstawie przepisów ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie tut. Organ informuje, że niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym w 2010 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy m.in. usługę reasekuracji na rzecz reasekurowanego zakładu ubezpieczeń. Świadczenie tych usług reasekuracji wiąże się z podejmowaniem przez Wnioskodawcę określonych czynności m.in. takich jak ocena ryzyka zawieranych umów o reasekurację, właściwe określenie składki reasekuracyjnej, w przypadku zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego objętego umową - ustalenie istnienia odpowiedzialności ubezpieczyciela, a w konsekwencji, wypłata należnych kwot i wzajemne rozliczenia z reasekurowanym zakładem ubezpieczeń.

W celu prawidłowego świadczenia usług reasekuracji Wnioskodawca nabywa od podmiotów zagranicznych tj. podmiotów nieposiadających siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce usługi wsparcia działalności reasekuracyjnej w zakresie obsługi umów reasekuracji i ustalania zobowiązań Wnioskodawcy wynikających z tych umów. Nabywane przez Wnioskodawcę Usługi polegają na:

weryfikacji zasadności i wysokości roszczeń zgłaszanych przez reasekurowane zakłady ubezpieczeń - wysokość rozliczeń pomiędzy Wnioskodawcą a reasekurowanymi zakładami ubezpieczeń jest uzależniona od wysokości finalnych rozliczeń pomiędzy tymi zakładami ubezpieczeń a ich klientami (ubezpieczonymi). W przypadku bowiem zaistnienia zdarzenia ubezpieczeniowego zakład ubezpieczeń zgłasza do Wnioskodawcy roszczenie o wypłatę udziału reasekuratora w odszkodowaniu należnym ubezpieczonemu. W związku z powyższym, w niektórych przypadkach konieczne jest zweryfikowanie przez Wnioskodawcę zasadności zgłoszonego przez zakład ubezpieczeń roszczenia o wypłatę udziału w szkodzie. Nabywane przez Wnioskodawcę w tym zakresie usługi można porównać do niektórych czynności wykonywanych w ramach procesu likwidacji szkody przez ubezpieczyciela. Czynności te, w zależności od konkretnych okoliczności obejmować mogą między innymi ustalanie stanu faktycznego zaistniałej szkody, rzeczoznawstwo, weryfikację kompletności i poprawności zgromadzonej dokumentacji dokumentującej zaistnienie szkody objętej umową reasekuracji, badanie ewidencji i ksiąg zakładu ubezpieczeń w celu potwierdzenia, że szkoda została faktycznie poniesiona i odszkodowanie jest należne;
zarządzaniu wielostronną umową reasekuracji przez wyspecjalizowany podmiot (dalej: „Broker”) - Wnioskodawca zawarł wielostronną umowę reasekuracji. Z uwagi na ilość stron przedmiotowej umowy oraz stopień skomplikowania wynikających z niej rozliczeń, strony umowy zleciły zarządzanie nią wyspecjalizowanemu podmiotowi - Brokerowi. W ramach zarządzania przedmiotową umową Broker m.in. ustala czy szkoda zgłoszona przez reasekurowany zakład ubezpieczeń jest objęta zakresem ochrony wynikającej z wielostronnej umowy reasekuracji, ustala w jakim zakresie oraz który reasekurator jest zobowiązany do pokrycia szkody, ustala kwoty wszystkich innych wynikających z umowy rozliczeń pomiędzy reasekuratorami a reasekurowanymi zakładami ubezpieczeń. Czynności wykonywane przez Brokera polegają zatem na ustaleniu zakresu odpowiedzialności poszczególnych reasekuratorów oraz ich zobowiązań względem reasekurowanych zakładów ubezpieczeń. Usługa nabywana przez Wnioskodawcę od Brokera polega więc na ustaleniu zakresu zobowiązań Wnioskodawcy wynikających z zawartej przez Wnioskodawcę umowy reasekuracji, poprzez przyjmowanie zgłoszeń szkód od reasekurowanych zakładów ubezpieczeń i ustalanie w jakim zakresie Wnioskodawca jest zobowiązany do ich pokrycia, a także dodatkowo przedstawianie Wnioskodawcy okresowo szczegółowych rozliczeń i raportów w tym zakresie;
wsparciu w zakresie tzw. zamknięcia umów reasekuracji - zamknięcie umowy reasekuracji jest procesem mającym na celu ostateczne rozliczenie umowy reasekuracji, spłacenie wszystkich zobowiązań reasekuratora z niej wynikających, a następnie jej definitywne zakończenie. W związku ze specyfiką rozliczeń pomiędzy zakładami ubezpieczeń i ich klientami (ubezpieczonymi) np. z uwagi na opóźnienia w zgłaszaniu szkód przez klientów zakładów ubezpieczeń czy spory sądowe, a następnie pomiędzy zakładami ubezpieczeń a Wnioskodawcą, proces rozliczenia umów reasekuracji może trwać wiele lat. W celu wyeliminowania możliwości ponoszenia dodatkowych kosztów, w odniesieniu do zawieranych wiele lat temu umów reasekuracji podejmowany jest proces ich zamknięcia. Jest to proces skomplikowany wymagający szczegółowej wiedzy zarówno ekonomicznej jak i prawnej, dotyczącej treści zawartych umów, zasad rozliczania usług reasekuracji czynnej, przepisów prawnych, którym podlega zawarta umowa reasekuracji. Ze względu na specjalistyczną wiedzę niezbędną do skutecznego przeprowadzenia procesu zamknięcia umowy reasekuracji, Wnioskodawca nabywa usługi obejmujące weryfikację czy wszystkie roszczenia wynikające z umowy reasekuracji zostały pokryte, czy umowa nie zawiera klauzul, które mogłyby rodzić odpowiedzialność Wnioskodawcy w przyszłości, czy proces zamknięcia umowy został przygotowany w optymalny dla Wnioskodawcy sposób, czy wiąże się z najniższym możliwym obciążeniem finansowym.

Wnioskodawca, w odniesieniu do opisanych powyżej Usług, uzyskał opinię klasyfikacyjną wydaną przez Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi, zgodnie z którą wszystkie przedstawione powyżej Usługi są usługami z kategorii pośrednictwa finansowego, mieszczącą się w grupowaniach PKWiU: 66.0 (zgodnie z PKWiU z 1997 r.) -„Usługi ubezpieczeniowe oraz funduszów emerytalno-rentowych, bez gwarantowanej prawnie opieki społecznej” oraz 65.20 (zgodnie z PKWiU z 2008 r.) - „Usługi reasekuracyjne”.

Wnioskodawca jako nabywca usług świadczonych przez podmioty zagraniczne był podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tytułu nabywanych Usług.

W związku z powyższym opisem sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy nabywane usługi weryfikacji zasadności i wysokości roszczeń zgłaszanych przez reasekurowane zakłady ubezpieczeń, usługi zarządzania wielostronną umową reasekuracji przez wyspecjalizowany podmiot oraz usługi wsparcia w zakresie zamknięcia umów reasekuracji podlegają zwolnieniu od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.

Jak stanowi art. 2 pkt 9 ustawy - przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy - podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także możliwości stosowania zwolnień podatkowych.

Art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, wprowadza zwolnienie od podatku usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy.

W poz. 3 wskazanego wyżej załącznika, wymieniono usługi pośrednictwa finansowego sklasyfikowane w sekcji J ex (65-67), z wyłączeniem:

działalność lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
usług ściągania długów oraz faktoringu,
usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.

Ponadto, ustawodawca w objaśnieniach do ww. załącznika wskazał, że „ex” dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), do dnia 31 grudnia 2010 r., do celów m.in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosowało się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz.U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Wnioskodawca nabywane usługi zaklasyfikował wg PKWiU z 1997 r. w grupowaniu 66.0 tj. „Usługi ubezpieczeniowe oraz funduszów emerytalno-rentowych, bez gwarantowanej prawnie opieki społecznej”, oraz 65.20 zgodnie z PKWiU z 2008 r. Jak podkreśla w swoim uzasadnieniu Wnioskodawca, nabywane usługi stanowią efektywny element usługi reasekuracji czynnej, którą świadczy na rzecz innego zakładu ubezpieczeń. Jednocześnie, ze względu na cel i kontekst gospodarczy nabywanych usług, nie stanowią one żadnej z kategorii usług enumeratywnie wskazanych w załączniku nr 4, wyłączonych z zakresu zwolnienia.

Z uwagi na opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że usługi nabywane przez Wnioskodawcę, tj. usługi weryfikacji zasadności i wysokości roszczeń zgłaszanych przez reasekurowane zakłady ubezpieczeń, usługi zarządzania wielostronną umową reasekuracji oraz usługi wsparcia w zakresie zamknięcia umów reasekuracji, zaklasyfikowane przez niego do grupowania PKWiU 66.0 z 1997 r. oraz 65.20 zgodnie z PKWiU z 2008 r., korzystały ze zwolnienia od podatku do dnia 31 grudnia 2010 r., na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości klasyfikacji usług do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie interpretację przepisów prawa podatkowego. Niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin