Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/415-576/14-2/Akr
z 14 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2014 r. (data wpływu 20 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2014 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Mając 37 lat, w dniu 13 marca 2006 r. Wnioskodawca doznał niedokrwiennego udaru mózgu z głębokim niedowładem lewostronnym. Natychmiast po zdarzeniu Wnioskodawca został przewieziony do Kliniki Neurologii w Ł., gdzie wykonano szereg badań koniecznych do ustalenia przyczyny nagłego udaru. Angiografia naczyń mózgowych ujawniła całkowitą niedrożność tętnicy szyjnej prawej mózgu z odwarstwieniem błony wewnętrznej, czyli tętniak rozwarstwiający tętnicy szyjnej wewnętrznej prawej. W Klinice Neurochirurgii w Ł. Wnioskodawca był leczony od dnia 13 marca 2006 r. do dnia 24 marca 2006 r. Następnie został przewieziony do dalszego leczenia i rehabilitacji do Szpitala w G. na Oddział Neurologiczny i Udarowy. W szpitalu tym Wnioskodawca przebywał od dnia 24 marca 2006 r. do 4 maja 2006 r. Po uzyskaniu częściowej poprawy sprawności w zakresie mowy oraz kończyny dolnej i częściowo górnej Wnioskodawca został skierowany do dalszej rehabilitacji do Oddziału Rehabilitacji Neurologicznej w T.. Rehabilitacja trwała od dnia 4 maja 2006 r. do 15 lipca 2006 r.

Następnie Wnioskodawca rehabilitował się w Centrum Kształcenia i Rehabilitacji K., w okresie od dnia 4 sierpnia 2006 r. do 19 października 2006 r.

W dniu 23 listopada 2006 r. Wnioskodawca został zakwalifikowany do dalszej kompleksowej rehabilitacji do Instytutu Psychiatrii i Neurologii w W. Okres rehabilitacji trwał od dnia 15 grudnia 2006 r. do dnia 26 stycznia 2007 r., z zaleceniem dalszego usprawniania niefunkcjonalnej kończyny górnej i dalszej poprawy sprawności kończyny dolnej.

Od 2007 r. do 2013 r. kompleksową rehabilitacją w zakresie dalszej poprawy percepcji ciała, szczególnie w zakresie ruchomości lewej kończyny górnej Wnioskodawca objęty był w Centrum Rehabilitacji Funkcjonalnej w W. Obecnie rehabilitacja w tym zakresie prowadzona jest w Ł.

Pomimo wieloletniej i wszechstronnej rehabilitacji Wnioskodawca nie odzyskał sprawności lewej ręki, nadal nie porusza palcami lewej dłoni, również ruchomość lewej ręki jest znacznie ograniczona. Z tego też względu zalecono Wnioskodawcy zakup ortezy Saebo Flex. Jest to dynamiczna orteza ręki, dzięki której rehabilitacja po udarze mózgu zyskuje nową jakość jakiej do tej pory Wnioskodawca nie był wstanie uzyskać.

Działanie ortezy polega na odtworzeniu naturalnego ustawienia dłoni oraz wspomaganiu ruchu wyprostu palców. Dzięki temu osoba niepełnosprawna może funkcjonalnie używać całej ręki podczas ćwiczeń rehabilitacyjnych oraz czynności domowych. Dzięki rehabilitacji z ortezą Saebo Flex możliwe staje się ćwiczenie o niespotykanej w innych warunkach intensywności. Właśnie intensywność, czyli duża ilość powtórzeń danego ćwiczenia jest podstawowym czynnikiem aktywującym proces plastyczności, który decyduje o wycofaniu się niedowładu.

Wnioskodawca zaznacza, że dzięki tej ortezie będzie mógł samodzielnie ćwiczyć swoją dłoń w domu oraz wykonywać podstawowe czynności życiowe dnia codziennego. Jest to dla Wnioskodawcy bardzo ważne, gdyż jest osobą samotną. Proteza Saebo Flex jako jedyna na świecie umożliwia niepełnosprawnym ćwiczenia chwytania i puszczania przedmiotów.

Wnioskodawca jest osobą ze znacznym stopniem niepełnosprawności, zgodnie z orzeczeniem wydanym przez Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym Wnioskodawca może od dochodu odliczyć zakup przedmiotowej ortezy w ramach wydatków rehabilitacyjnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, może On odliczyć zakup przedmiotowej ortezy w ramach wydatków rehabilitacyjnych, ponieważ orteza ma charakter sprzętu indywidualnego, niezbędnego w rehabilitacji oraz wykonywaniu codziennych czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Działanie ortezy Saebo Flex polega na odtworzeniu naturalnego ustawienia dłoni oraz wspomaganiu ruchu wyprostu palców. W ocenie Wnioskodawcy, dzięki temu będzie mógł funkcjonalnie używać całej ręki podczas ćwiczeń rehabilitacyjnych oraz czynności domowych, gdyż nie kontroluje samodzielnie ruchów palców i dłoni. Wnioskodawca uważa, że dzięki tej ortezie będzie mógł samodzielnie w domu ćwiczyć swoją dłoń, korzystając z jej właściwości wielokrotnego powtarzania danego ćwiczenia jako podstawowego czynnika aktywującego proces plastyczności, który decyduje o wycofaniu się niedowładu. Zdaniem Wnioskodawcy, orteza Saebo Flex jako jedyna na świecie umożliwia niepełnosprawnym chwytanie i puszczanie przedmiotów w sytuacji, gdy chory nie kontroluje samodzielnie ruchów palców dłoni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 powołanej ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b – 7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy stanowi, że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Mając na względzie powołane przepisy należy stwierdzić, że określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.

Z uregulowań zawartych w ww. przepisie wynika zatem, że:

• pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek,
  

• zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu i ułatwiać wykonywanie czynności życiowych,
  

• cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter.
  
  

Do oceny powyższego pomocnym będzie oparcie się na zaświadczeniu lekarskim wystawionym przez lekarza specjalistę stosownie do stanu zdrowia konkretnej osoby niepełnosprawnej i potrzeb indywidualnej rehabilitacji.

Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

W myśl art. 26 ust. 7d cytowanej ustawy warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
   
   

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
   2. znaczny stopień niepełnosprawności,
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
      
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.
   
   
   

Ze przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną z orzeczonym znacznym stopniem niepełnosprawności. W dniu 13 marca 2006 r. Wnioskodawca doznał niedokrwiennego udaru mózgu z głębokim niedowładem lewostronnym. Pomimo wieloletniej i wszechstronnej rehabilitacji Wnioskodawca nie odzyskał sprawności lewej ręki, nadal nie porusza palcami lewej dłoni, również ruchomość lewej ręki jest znacznie ograniczona. Z tego też względu zalecono Wnioskodawcy zakup ortezy Saebo Flex. Jest to dynamiczna orteza ręki, dzięki której rehabilitacja po udarze mózgu zyskuje nową jakość jakiej do tej pory Wnioskodawca nie był wstanie uzyskać. Działanie ortezy polega na odtworzeniu naturalnego ustawienia dłoni oraz wspomaganiu ruchu wyprostu palców. Dzięki temu osoba niepełnosprawna może funkcjonalnie używać całej ręki podczas ćwiczeń rehabilitacyjnych oraz czynności domowych. Dzięki rehabilitacji z ortezą Saebo Flex możliwe staje się ćwiczenie o niespotykanej w innych warunkach intensywności. Właśnie intensywność, czyli duża ilość powtórzeń danego ćwiczenia jest podstawowym czynnikiem aktywującym proces plastyczności, który decyduje o wycofaniu się niedowładu. Wnioskodawca zaznacza, że dzięki tej ortezie będzie mógł samodzielnie ćwiczyć swoją dłoń w domu oraz wykonywać podstawowe czynności życiowe dnia codziennego. Jest to dla Wnioskodawcy bardzo ważne, gdyż jest osobą samotną. Proteza Saebo Flex jako jedyna na świecie umożliwia niepełnosprawnym ćwiczenia chwytania i puszczania przedmiotów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca posiada status osoby niepełnosprawnej, to przysługiwać Mu będzie uprawnienie do odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej planowanego wydatku związanego z zakupem ortezy Saebo Flex, którą będzie wykorzystywał w związku z orzeczoną niepełnosprawnością wynikającą z niedowładu ręki, na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 w związku z art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odliczenie to przysługiwać będzie w wysokości faktycznie poniesionych kosztów zakupu, przy czym nie może ono przekroczyć wysokości dochodu do opodatkowania. Wydatki na cele rehabilitacyjne podlegają odliczeniu w roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.