Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-498/14/KT
z 16 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2014 r. (data wpływu 15 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 9 lipca 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży działek gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 9 lipca 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży działek gruntu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 23 września 2008 r. (akt notarialny, umowa przeniesienia prawa własności z dnia 23 września 2008 r.) nabył Pan niezabudowaną działkę nr 39/2 o pow. 0,5968 ha w miejscowości B., gmina K., powiat g. Dla terenu, na którym położona jest działka, nie było uchwalonego planu zagospodarowania przestrzennego i plan ten nie został opracowany do chwili obecnej. Według wypisu z rejestru gruntów z dnia 20 marca 2008 r., działka nr 39/2 jest zakwalifikowana do gruntów rolnych, rodzaj użytku RIVa, RIVb i RV. Nieruchomość nabył Pan z zamiarem budowy dla siebie domu i z tej przyczyny sprzedawca wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej działki nr 39/2. W dniu 6 stycznia 2009 r Wójt Gminy wydał decyzję o warunkach zabudowy działki nr 39/2 dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z urządzeniami budowlanymi w miejscowości B., gm. K. Uzyskanie tej decyzji było pierwszym krokiem do zrealizowania Pana celu, którym było wybudowanie własnego domu na zakupionej działce.

Dokonując nabycia działki nie przewidział Pan, że jego sytuacja finansowa może się diametralnie zmienić. Jest Pan marynarzem zatrudnionym na kontraktach. Rozwój światowego kryzysu gospodarczego dotknął Pana w ten sposób, że stracił pracę w angielskiej kompanii „M.”, która zbankrutowała. Do tej kompanii wysyłała Pana polska spółka „A.” zajmująca się wysyłaniem polskich marynarzy do zagranicznych armatorów, która po jakimś czasie również upadła. Pracę stracił Pan w dniu 27 czerwca 2011 r. Nową pracę podjął po upływie około 4,5 miesiąca, jednakże już na warunkach mniej korzystnych. W czasie trwającego obecnie kryzysu rynek pracy dla marynarzy uległ pogorszeniu, drastycznie zmniejszyła się liczba ofert pracy ze względu na bankructwa wielu kompanii statkowych. Wynagrodzenia również uległy zmniejszeniu, niektórzy armatorzy płacą obecnie takie same pensje, jak około 10 lat temu. Do wycofania się, rezygnacji z budowy domu skłoniły Pana również sytuacje osobiste, takie jak rozstanie z bliską osobą, z którą planował wybudować dom, a także stan zdrowia rodziców, który uległ szybkiemu i drastycznemu pogorszeniu. Obecnie musi Pan bardziej opiekować się rodzicami, poświęcać im znacznie więcej czasu po swoim powrocie z kontraktu. Rodzice, z uwagi na stan zdrowia, nie chcą zamieszkać w miejscowości B., z powodu znacznej odległości do punktów opieki zdrowotnej, przychodni, szpitali. W tej sytuacji jest Pan zmuszony sprzedać nabytą działkę. Zamierzał sprzedać ją w całości, jednak okazało się, że jest to niemożliwe, bowiem potencjalni nabywcy zainteresowani są kupnem działki o mniejszej powierzchni. W tej sytuacji postanowił Pan podzielić ją na cztery mniejsze działki. Okazało się jednak, że działka jest nietypowa z uwagi na fakt, że 40% jej powierzchni to grunty rolne, których charakteru nie można zmienić. Został Pan więc pouczony przez geodetę, że aby dokonać jej sensownego podziału, musi wystąpić z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji obejmującej budowę czterech budynków mieszkalnych. Zdaniem geodety, dopiero po uzyskaniu tej decyzji podział działki będzie możliwy. Z tej przyczyny, w 2013 r., wystąpił Pan do Wójta Gminy z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji obejmującej budowę czterech budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz niezbędnych urządzeń budowlanych na działce nr 39/2 w obrębie B., gm. K. Obecnie posiada decyzję o warunkach zabudowy działki nr 39/2, wydaną przez Wójta Gminy w dniu 9 września 2013 r., zgodną z Pana wnioskiem. Przy uwzględnieniu powyższego oraz z uwagi na fakt, że do tej pory nie udało się Panu sprzedać działki, zamierza podzielić ją na cztery mniejsze działki w celu ich sprzedaży. Nie prowadzi Pan żadnej działalności gospodarczej. W odniesieniu do planowanej sprzedaży działki, nie podejmował żadnych działań marketingowych. Z uwagi na charakter pracy oraz przedstawioną powyżej sytuację osobistą, zamierza zlecić sprzedaż tej działki podmiotom zajmującym się profesjonalnie obrotem nieruchomościami.

Od chwili nabycia gruntu w dniu 23 września 2008 r., nie wykorzystywał Pan go, ponieważ dążył do zgromadzenia takiej kwoty pieniędzy, która pozwoliłaby na rozpoczęcie budowy domu. Później, gdy sytuacja finansowa i osobista całkowicie się zmieniła, sporadycznie wykorzystywał Pan grunt jeżdżąc tam sam lub z rodziną w celach rekreacyjnych. W inny sposób gruntu tego nie wykorzystywał. Nie podejmował Pan, ani nie będzie podejmował żadnych czynności mających na celu przygotowanie gruntu do sprzedaży, polegających na uzbrojeniu terenu. W kwestii wydzielenia dróg dojazdowych/wewnętrznych, to geodeta dokonujący podziału gruntu może uznać, że wydzielenie takiej drogi jest konieczne. Przedmiotowa działka od dnia 6 stycznia 2009 r., tj. od dnia wydania decyzji o warunkach zabudowy na wniosek sprzedawcy działki, ma charakter rolny z możliwością zabudowy. Dokonanie jej podziału zgodnie z informacją uzyskaną w Gminie spowoduje, że wydane do tej pory decyzje o warunkach zabudowy nie będą miały zastosowania do wydzielonych z niej nowych działek. Jeżeli do czasu sprzedaży tych działek nie będzie planu zagospodarowania przestrzennego, to prawdopodobnie będzie Pan zmuszony wystąpić z wnioskiem o wydanie dla tych działek decyzji o warunkach ich zabudowy w celu potwierdzenia charakteru rolnego z możliwością zabudowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy, w świetle postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, planowana przez Pana czynność podziału działki nabytej do majątku prywatnego, a następnie sprzedaż wydzielonych działek zgodnie z opisanym wyżej zdarzeniem przyszłym, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tzn. dokonane transakcje nie zostaną zakwalifikowane do działalności gospodarczej, a Pan z tytułu ich wykonania nie zostanie uznany za podatnika tego podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, odwołującego się do treści przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym nie będzie prowadził działalności gospodarczej w rozumieniu tych przepisów, a zatem nie będzie również podatnikiem podatku od towarów i usług. Przesądza o tym fakt, że działkę nr 39/2 położoną w miejscowości B. nabył do prywatnego majątku w celu wybudowania na niej domu, a nie w celu jej odsprzedaży. Przyczyny uniemożliwiające wybudowanie domu wystąpiły już po zakupie działki i na ich zaistnienie nie miał Pan żadnego wpływu. W tych okolicznościach, planowana sprzedaż przedmiotowej działki nr 39/2 w postaci czterech działek powstałych na skutek jej podziału, nie może stanowić podstawy do stwierdzenia, że występuje Pan w roli handlowca trudniącego się w sposób profesjonalny obrotem nieruchomościami. W Pana ocenie, przy planowanej sprzedaży działek nie będzie wykonywał czynności charakteryzujących działalność handlowców. Skorzystanie z usług podmiotów trudniących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami jest w tym przypadku konieczne z uwagi na charakter wykonywanej pracy. Pana zdaniem, z usług firm pośredniczących w sprzedaży nieruchomości korzystają przede wszystkim osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej w zakresie handlu nieruchomościami, które chcą sprzedać swój majątek prywatny. Wskazał Pan, że decyzję o warunkach zabudowy działki, wydaną na wniosek jej właściciela, od którego Pan ją nabył, miał wykorzystać w celu wystąpienia o pozwolenie na budowę własnego domu mieszkalnego. Sprzedawca działki, składając wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, gwarantował Panu, że na nabytej od niego działce będzie Pan mógł wybudować dla siebie dom. Uzyskanie drugiej decyzji o warunkach zabudowy tej działki, dotyczącej budowy czterech domów mieszkalnych, było faktycznie na Panu wymuszone przez zaistnienie nieprzewidzianych okoliczności zmieniających Pana sytuację finansową i osobistą, które doprowadziły do rezygnacji z budowy domu, a w konsekwencji, do konieczności sprzedaży działki. Konieczność podziału działki na mniejsze spowodowana była faktem, że jej sprzedaż w całości okazała się niemożliwa z uwagi na powierzchnię. Dokonanie podziału działki na cztery mniejsze, z uwagi na jej nietypowy charakter (rolno-budowlana), zostało uzależnione przez specjalistów od uzyskania przez Pana nowej decyzji o warunkach zabudowy działki na inwestycję polegającą na budowie czterech budynków mieszkalnych. Podkreślił Pan, że wydanie tej decyzji nie spowodowało zmiany charakteru działki, bowiem już pierwsza decyzja o warunkach zabudowy dopuszczała możliwość w określonych granicach przeznaczenia terenu na cele budowlane. Podniósł, że uzyskanie tej decyzji miało przede wszystkim na celu umożliwienie podziału działki na cztery mniejsze. Wskazał Pan, że w tym stanie rzeczy, zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa, sądy administracyjne (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 czerwca 2008 r., sygn. akt I FSK 252/08, z dnia 19 kwietnia 2012 r., sygn. akt I FSK 118/11) stoją na stanowisku, że „uznanie, iż dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), w konsekwencji zorganizowaną. Nabycie sprzedawanych gruntów musi nastąpić w celach wykonywania tej działalności, czyli handlowych, a nie w innych celach. Działalność handlowa oznacza dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży, wskazujący na zamiar kontynuacji tej działalności. Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach osobistych. Zbycie, nawet kilkunastu działek budowlanych powstałych z podziału gruntu rolnego nabytego na cele prywatne i po zmianie przeznaczenia tego gruntu, nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu VAT, z uwagi na brak przesłanek uznania tej działalności za taką (brak zawodowego − stałego i zorganizowanego charakteru)”. Podobny pogląd wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 czerwca 2008 r., sygn. akt I FSK 778/07, w którym wskazał, że „przyjęcie, że dana osoba sprzedaje działki w charakterze podatnika tego podatku wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę profesjonalną. Zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru a nie jego sprzedaży, gdyż pod pojęciem handel należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu odsprzedaży. Dokonując wykładni art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u. należy wskazać, że istotą działalności gospodarczej handlowca jest to, że dokonuje on zakupu towarów handlowych i ich odsprzedaży”. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 października 2009 r., sygn. akt I FSK 1043/08 stwierdził, że „tylko taka aktywność handlowa obywatela jego majątkiem czyni go podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u., która przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich dłuższej kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną. Sprzedaż kilku działek budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę, wskazująca na ograniczony ilościowo zakres realizacji tej sprzedaży, a tym samym jej okazjonalność, a nie zamiar częstotliwego realizowania takiej działalności, nie może być kwalifikowana jako prowadzenie handlowej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u.”.

Według Pana, w świetle postanowień art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz powołanych orzeczeń, będąc podmiotem, który sprzedaje swój majątek osobisty nabyty na własne potrzeby, a nie w celach handlowych, czyli dalszej odsprzedaży, nie będzie uznany za wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą, a w konsekwencji sprzedaż działek powstałych po podziale nieruchomości nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że trudno uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług w związku z planowaną sprzedażą przedmiotowych działek. Pomimo, że grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, to nie można uznać, że przy dokonywaniu sprzedaży ww. działek gruntu, które stanowią Pana własność, będzie działał w charakterze handlowca. Nabycie gruntu nie nastąpiło bowiem w celach zarobkowych, a w celu budowy domu na własne potrzeby. Z wniosku wynika, że oprócz ewentualnej konieczności wystąpienia o wydanie decyzji o warunkach zabudowy czterech działek, spowodowanej brakiem planu zagospodarowania przestrzennego, nie wykazał Pan jakiejkolwiek innej aktywności w celu przygotowania gruntu do sprzedaży, ani nie będzie wykonywał jakichkolwiek działań zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności tych działek (np. uzbrojenie terenu), tj. czynności charakterystycznych dla wykonywania działalności gospodarczej. Ponadto opisane działki nie były wykorzystywane do wykonywania jakiejkolwiek działalności gospodarczej, nigdy nie były też oddawane w najem, dzierżawę czy w nieodpłatne użytkowanie. Przy ich sprzedaży planowane jest prowadzenie typowych działań w zakresie informowania potencjalnych nabywców o ofercie sprzedaży, głównie za pośrednictwem podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. W konsekwencji, przy uwzględnieniu braku z Pana strony działań marketingowych, należy stwierdzić, że dokonując planowanej sprzedaży będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Taka sprzedaż będzie oznaczała działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdą zastosowania. Będzie Pan dokonywał zbycia gruntu należącego do majątku prywatnego.

Podsumowując należy stwierdzić – przy uwzględnieniu aktualnego orzecznictwa sądowego, w tym wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10) – że planowana przez Pana sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pana za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, że powołane orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 23 stycznia 2014 r. (sygn. akt I FSK 143/13), z dnia 17 grudnia 2013 r. (sygn. akt I FSK 114/13), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11 i 1658/11) oraz WSA z dnia 10 października 2013 r. (sygn. akt I SA/Po 379/13), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.

Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w rozpatrywanej sprawie nie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań –planowana sprzedaż działek, należących do majątku prywatnego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.