Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-542/14/KT
z 25 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2014 r. (data wpływu 23 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 21 lipca 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu sprzedaży działki gruntu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 21 lipca 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu sprzedaży działki gruntu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1998 r. na podstawie aktu notarialnego dokonał Pan nabycia 1/2 udziału w prawie własności nieruchomości − częściowo zabudowanej działki gruntu o powierzchni 2,0730 ha. Następnie, w dniu 4 października 2006 r., Sąd Rejonowy VII Wydział Gospodarczy ds. Upadłościowych i Naprawczych na podstawie postanowienia przysądził Panu pozostałą 1/2 udziału od upadłego współwłaściciela z obowiązkiem zaspokojenia jego wierzycieli. Od dnia 4 października 2006 r. jest Pan wyłącznym właścicielem nieruchomości, a jej nabycia dokonał do majątku osobistego.

W 2007 r. dokonał Pan wydzielenia z posiadanej nieruchomości zabudowanej działki gruntu i w celu zaspokojenia wierzycieli upadłego współwłaściciela dokonał rozbudowy istniejącego na wydzielonej działce budynku oraz zbudował, w ramach już prowadzonej od 25 lutego 2008 r. działalności gospodarczej, kolejne budynki. Następnie ustanowił odrębną własność lokali mieszkalnych oraz niemieszkalnych i dokonał w części przeniesienia własności tych lokali w ramach zaspokojenie wierzycieli upadłego współwłaściciela nieruchomości oraz w dalszej części sprzedaży pozostałych lokali. Działalność gospodarcza prowadzona jest na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, a jej przedmiotem jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

W trakcie prowadzenia działalności nie wprowadził Pan do ewidencji środków trwałych swojego przedsiębiorstwa przedmiotowej nieruchomości, która w dalszym ciągu pozostaje w jego majątku osobistym. Do majątku osobistego najpierw nabył Pan współwłasność nieruchomości w roku 1998, a następnie pełna własność została mu przysądzona postanowieniem Sądu Rejonowego z jednoczesnym obowiązkiem spłaty wierzycieli upadłego współwłaściciela, poprzez ustanowienie odrębnej własności lokali, których Pan nie zbudował. W momencie nabywania nieruchomości nie przyświecał Panu zamiar prowadzenia działalności handlowej w tym zakresie.

Obecnie, z posiadanej nieruchomości planuje Pan wydzielić, a następnie sprzedać niezabudowaną działkę gruntu o powierzchni około 3.000 m² w celu uzyskania środków na kontynuowanie działalności gospodarczej. Z nabytej działki gruntu o powierzchni 2,073 ha wydzielał Pan dotychczas mniejsze działki, na których prowadził działalność deweloperską, na pozostałej części nie była prowadzona działalność gospodarcza. Na dzień sprzedaży grunt będzie stanowił teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług. podjął Pan już działania mające na celu przygotowanie gruntu do sprzedaży, to znaczy uzyskał pozwolenie na budowę budynku wielorodzinnego na tym gruncie, które zamierza przenieść w drodze postępowania administracyjnego i za wynagrodzeniem na docelowego inwestora. Nieruchomość nie będzie oferowana na rynku nieruchomości z uwagi na fakt, że planuje Pan dokonać sprzedaży tej nieruchomości podmiotowi powiązanemu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działki powinna zostać uznana za dostawę towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym powinna zostać opodatkowana tym podatkiem?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym sprzedaż działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nabycie współwłasności nieruchomości nie nastąpiło w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i taki cel nie przyświecał podatnikowi w momencie jej nabycia. Przysądzona przez Sąd upadłościowy pełna własność nieruchomości wiązała się z koniecznością rozpoczęcia działalności gospodarczej w celu dokończenia inwestycji prowadzonej przez współwłaściciela nieruchomości na wydzielonych wcześniej działkach. Na tych działkach podatnik w dalszym ciągu prowadzi działalność inwestycyjną polegającą na budowie i sprzedaży mieszkań. Ponieważ pozostała nieruchomość pozostaje w majątku osobistym, a jej nabycie jako całości nie nastąpiło w celu prowadzenia działalności gospodarczej, to sprzedaż wydzielonej działki gruntu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych. Zatem, żeby uznać sprzedaż przedmiotowej działki za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a nieruchomość została nabyta w celu jej wykorzystania w tym właśnie celu. Handlem jest dokonywanie zakupów w sposób zorganizowany z zamiarem ich dalszej odsprzedaży. Zamiar częstotliwego wykonywania takich czynności ujawniony być musi już w momencie nabywania towaru, a nie w momencie jego odsprzedaży. Fakt, że na innej wydzielonej z nieruchomości działce gruntu prowadzi Pan działalność deweloperską, nie wyklucza zastosowania takiej wykładni w odniesieniu do innej działki, skoro przy nabyciu całości nieruchomości nie przyświecał Panu cel, o którym mowa powyżej.

Pana zdaniem, należy zatem uznać, że jednorazowa sprzedaż wydzielonej działki gruntu nabytej do majątku osobistego, który nie został nabyty w celu odsprzedaży, nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Wskazał Pan, że stanowisko zgodne z przedstawionym twierdzeniem było już prezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 19 stycznia 2009 r. znak ... .

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stosownie do zapisu art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze − czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stawka podatku, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2−12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże stosownie do art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do ust. 1 pkt 9 omawianego artykułu, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z treści art. 2 pkt 33 ustawy wynika, że przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Analiza przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, treści powołanych przepisów prawa, jak również aktualnego orzecznictwa sądowego, w tym wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10), prowadzi do stwierdzenia, że – wbrew stanowisku wyrażonemu we wniosku − planowane zbycie działki gruntu nie będzie stanowiło rozporządzania majątkiem osobistym. Zauważyć należy, że z części nabytej działki gruntu o powierzchni 2,073 ha wydzielał Pan mniejsze działki, na których prowadził działalność gospodarczą, ponadto, na rzecz docelowego inwestora, uzyskał pozwolenie na budowę budynku wielorodzinnego na gruncie przeznaczonym do sprzedaży o pow. 3.000 m². Tym samym podjął działania mające na celu przygotowanie przedmiotowego gruntu do sprzedaży. Ponadto wskazana nieruchomość gruntowa zostanie sprzedana podmiotowi powiązanemu, a środki uzyskane z jej sprzedaży zamierza Pan przeznaczyć na kontynuowanie prowadzonej działalności gospodarczej. Powyższe okoliczności powodują, że opisanych czynności nie można interpretować jako rozporządzanie majątkiem prywatnym, lecz jako świadome działania, zmierzające, od momentu przejęcia gruntu, do osiągnięcia korzyści materialnych z tytułu jego sprzedaży.

Wobec tego należy uznać, że sprzedaż gruntu nastąpi w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż Pana aktywność jest porównywalna do działań handlowca wykonywanych w ramach profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Zatem w odniesieniu do planowanej dostawy, wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Podkreślić należy, że ww. orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjny, np. NSA z dnia 23 stycznia 2014 r. (sygn. akt I FSK 143/13), z dnia 17 grudnia 2013 r. (sygn. akt I FSK 114/13), z dnia 14 czerwca 2012 r. (sygn. akt I FSK 1453/11), z dnia 13 kwietnia 2012 r. (sygn. akt I FSK 890/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11 i 1658/11) oraz WSA z dnia 10 października 2013 r. (sygn. akt I SA/Po 379/13), z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału. Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, czy uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze zbiorem tych zorganizowanych działań – dostawa gruntu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponieważ przedmiotem transakcji będzie teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług, jego dostawa nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, a tym samym będzie opodatkowana 23% stawką podatku − stosownie do treści art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, stanowisko zaprezentowane we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.