Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-819/14-2/TK
z 3 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku sygnowanym datą 28 lipca 2014 r. (data wpływu 10 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania otrzymanych środków na pokrycie kosztów wysyłki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania otrzymanych środków na pokrycie kosztów wysyłki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży akcesoriów erotycznych przez Internet. Jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, podatek dochodowy rozlicza w formie ryczałtu. Zamówione przez klienta przedmioty najczęściej wysyłane są za pośrednictwem Poczty. Poza należnością za towar pobiera również od klienta środki pieniężne na pokrycie kosztów wysyłki towaru. Otrzymane na tej podstawie środki pieniężne przekazywane są operatorowi pocztowemu, a pozostała część tych środków dodawana jest do należności za towar. Od tej kwoty Wnioskodawca odprowadza 23% podatku VAT oraz podatek dochodowy w wysokości 3%.

Klient przed zakupem jest poinformowany o następującym pełnomocnictwie: „Kupując na naszych aukcjach, udzielasz sprzedającemu pełnomocnictwa na zawarcie umowy o świadczenie usług w Twoim imieniu i na Twój rachunek z Pocztą, w celu przesłania za jej pośrednictwem zakupionego towaru. Przekazane na ten cel środki nie stanowią dodatkowego dochodu sprzedającego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pełnomocnictwo to służy zminimalizowaniu kosztów przesyłki i w żaden sposób nie obciąża dodatkowo kupującego. Koszty przesyłki zostaną uwzględnione w cenach przesyłanych towarów proporcjonalnie do ich wartości”.

Wnioskodawca, jak wskazano powyżej, otrzymane od klienta środki pieniężne na pokrycie kosztów wysyłki towaru przekazuje operatorowi pocztowemu, a pozostałą część dolicza do należności za towar i tą kwotę opodatkowuje podatkiem VAT oraz ryczałtem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku od towarów i usług.

Czy Wnioskodawca powinien opodatkować podatkiem VAT całą kwotę otrzymaną od klienta, czy tylko różnicę jaka pozostaje po uregulowaniu opłaty za przesyłkę dla operatora pocztowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, takie postępowanie Zainteresowanego jest prawidłowe, bowiem koszt przesyłki, którą nalicza operator pokrywa kupujący, natomiast reszta jest doliczana do należności za towar i opodatkowana. Na podstawie udzielonego przez klienta pełnomocnictwa, opłata za przesyłkę rozliczana jest między operatorem a kupującym. Wnioskodawca tych środków nie otrzymuje, a co za tym idzie – nie wlicza ich do opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, która dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Stosownie do art. 79 pkt c Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1, z późn. zm.), podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Kwestia natomiast pełnomocnictwa została uregulowana w przepisach art. 98 – art. 109 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, dalej: k.c.), a kwestia przedstawicielstwa w art. 95 § 1 i § 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 95 § 1 i § 2 k.c., z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Zatem przedstawicielstwo polega na dokonywaniu czynności prawnej przez osobę fizyczną lub prawną (przedstawiciela) w imieniu innej osoby fizycznej lub prawnej (reprezentowanego) ze skutkiem prawnym dla tej innej osoby, o ile przedstawiciel działa w granicach umocowania, rozumianego jako uprawnienie do dokonania czynności prawnych, z bezpośrednim skutkiem dla reprezentowanego.

Natomiast art. 96 k.c. stanowi, że umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). Pełnomocnictwo udzielone do określonego rodzaju czynności będzie pełnomocnictwem rodzajowym, charakteryzującym się tym, że w jego treści określony jest rodzaj i przedmiot czynności, do których umocowany został pełnomocnik. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, forma pełnomocnictwa może być dowolna. Pełnomocnictwo to nie może być jednak domniemane.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży akcesoriów erotycznych przez Internet. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Zamówione przez klienta przedmioty najczęściej wysyłane są za pośrednictwem Poczty Polskiej. Wnioskodawca, poza należnością za towar pobiera również od klienta środki pieniężne na pokrycie kosztów wysyłki towaru. Otrzymane na tej podstawie środki pieniężne przekazywane są operatorowi pocztowemu, a pozostała część tych środków dodawana jest do należności za towar. Od tej kwoty Wnioskodawca odprowadza 23% podatku VAT.

Zakup towaru przez klienta wiąże się z następującym zapisem w zakresie przesyłki: „Kupując na naszych aukcjach, udzielasz sprzedającemu pełnomocnictwa na zawarcie umowy o świadczenie usług w Twoim imieniu i na Twój rachunek z Pocztą Polską, w celu przesłania za jej pośrednictwem zakupionego towaru. Przekazane na ten cel środki nie stanowią dodatkowego dochodu sprzedającego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pełnomocnictwo to służy zminimalizowaniu kosztów przesyłki i w żaden sposób nie obciąża dodatkowo kupującego. Koszty przesyłki zostaną uwzględnione w cenach przesyłanych towarów proporcjonalnie do ich wartości”.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sposobu opodatkowania otrzymanych środków na pokrycie kosztów wysyłki.

Jak wskazał Wnioskodawca, poza otrzymywaną zapłatą za zakupiony towar otrzymuje łącznie również środki pieniężne na pokrycie kosztów przesyłki towaru. Zainteresowany posiada udzielone przez kupującego pełnomocnictwo, w którym kupujący upoważnia Wnioskodawcę do nadania towaru w jego imieniu.

Po uwzględnieniu przedstawionych okoliczności sprawy wskazać należy, że jeżeli Wnioskodawca posiada upoważnienie (pełnomocnictwo) do zawarcia umowy o usługi pocztowe w imieniu i na rachunek kupującego – mamy do czynienia z kwotą, którą Strona ponosi na zrealizowanie i przesłanie zakupionego towaru. Kwota stanowiąca równowartość poniesionych kosztów przesyłki nie wchodzi do podstawy opodatkowania, gdyż nie stanowi dla Wnioskodawcy obrotu, o którym mowa w art. 29a ust. 1 ustawy. W takim przypadku Wnioskodawca nie świadczy usługi pocztowej, a nabywa ją od operatora pocztowego.

W omawianym przypadku następuje jedynie zwrot kosztów, który nie podlega opodatkowaniu VAT, gdyż podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub klienta jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek tego nabywcy lub klienta.

Zaznaczyć jednak należy, że w opisanej sytuacji nie podlega opodatkowaniu jedynie kwota stanowiąca zwrot kosztów przesyłki, natomiast opodatkowaniu podlegać będzie pozostała nadwyżka z niewykorzystanej kwoty będącej środkiem pieniężnym na pokrycie kosztów przesyłki towarów, która została przekazana sprzedawcy towaru, a która nie będzie zwracana Kupującemu. Pozostała nadwyżka stanowi dla Wnioskodawcy dodatkowe wynagrodzenie związane z transakcją sprzedaży towaru dokonywaną przez Zainteresowanego, które na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W opisanej sytuacji środki pieniężne przekazywane Wnioskodawcy na pokrycie zobowiązań kupującego względem operatora pocztowego, nie stanowią dla Wnioskodawcy podstawy opodatkowania i w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy – opłata za przesyłkę rozliczana jest między operatorem a kupującym.

Jednakże udzielone przez kupującego pełnomocnictwo nie zwalnia z opodatkowania podatkiem VAT powstałej nadwyżki z niewykorzystanej kwoty wpłaconej na pokrycie kosztów dostawy. Zainteresowany jest więc zobowiązany uwzględnić w podstawie opodatkowania dostarczanych towarów niewykorzystane kwoty przeznaczone na opłacenie kosztów dostawy, które zostały wpłacone na konto Wnioskodawcy i niezwrócone nabywcy towarów.

Tak więc opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegać będzie niewykorzystana kwota nadwyżki pozostała z dokonanej wpłaty przez Klienta na poczet wydatków nadania przesyłki. Jak wskazał Wnioskodawca, resztę (kwoty) dolicza do należności za towar i opodatkowuje.

Podsumowując, środki pieniężne przekazywane Zainteresowanemu na pokrycie zobowiązań kupującego względem operatora pocztowego, nie stanowią dla Wnioskodawcy podstawy opodatkowania i w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, natomiast opodatkowaniu podlega ewentualna różnica jaka pozostaje po uregulowaniu opłaty dla operatora pocztowego za przesyłkę. Jest ona dodatkowym wynagrodzeniem Wnioskodawcy za zawarcie w ramach pełnomocnictwa umowy z Pocztą Polską.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast kwestia dotycząca podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie załatwiona odrębnym rozstrzygnięciem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.