Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-509/14/MCZ
z 16 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 12 czerwca 2014 r. (data wpływu do Biura – 17 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Niemiec – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Niemiec.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest emerytką zamieszkałą na stałe w Niemczech od 1988 r.; posiada podwójne obywatelstwo - niemieckie i polskie.

W lipcu 2012 r miała zator i udar mózgu w wyniku czego jest osobą niepełnosprawną z niedowładem 4 kończyn. Na czas pobytu w Niemczech, po udarze, była pod opieką prawną z urzędu. Po zakończeniu leczenia szpitalnego z uwagi na brak możliwości samodzielnej egzystencji rodzina Wnioskodawczyni podjęła decyzję o przeniesieniu jej do Polski.

Wnioskodawczyni została wymeldowana z pobytu stałego w Niemczech, opuściła mieszkanie; fakt ten zgłoszono w niemieckiej ubezpieczalni emerytalnej wypłacającej Wnioskodawczyni świadczenie.

W dniu 20 listopada 2012 r. Wnioskodawczyni została przewieziona do ... do domu córki, gdzie jest zameldowana na stałe i mieszka z jej rodziną.

W dniu 4 grudnia 2013 r. sąd polski przekazał córce opiekę prawną nad Wnioskodawczynią.

Wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę niemiecką, na którą składa się jej emerytura oraz tzw. wdowia (górnicza) po zmarłym mężu - na konto w Niemczech - skąd środki przekazano na konto opiekuna prawnego w Polsce (w marcu 2014 r.) oraz emeryturę polską przyznaną przez ZUS (o którą pomniejszona jest emerytura niemiecka).

Wnioskodawczyni otrzymuje emeryturę z niemieckiej instytucji ubezpieczeniowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy emerytura otrzymywana z Niemiec podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy jest zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 18 ust. 2 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku?

Zdaniem Wnioskodawczyni, świadczenie z tytułu otrzymywanej emerytury wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Stosownie do treści art. 4a cyt. ustawy powołane wyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z uwagi na to, że otrzymywana przez Wnioskodawczynię emerytura własna i tzw. wdowia (po zmarłym mężu) jest wypłacana z Niemiec, zastosowanie w niniejszej sprawie znajdzie umowa z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie dnia14 maja 2003 r. (Dz.U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90)

Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej umowy określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. umowy jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),
2. jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa,
3. jeżeli osoba przebywa zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem,
4. jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę kwestię w drodze wzajemnego porozumienia.
   
   

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsce zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni ma aktualne miejsce zamieszkania w Polsce, jest objęta w Polsce nieograniczonym obowiązkiem podatkowym. Posiadanie podwójnego obywatelstwa, w takiej sytuacji, pozostaje bez znaczenia dla określenia ograniczonego lub nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej, emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) z drugiego Umawiającego się Państwa (z Niemiec), podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie (w Polsce).

Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 2 tejże umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie (w Polsce) z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa (z Niemiec), podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie (w Niemczech).

Zatem stwierdzić należy, iż emerytury i renty otrzymywane z Niemiec, wypłacane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu w Polsce. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji gdy świadczenia (płatności) są wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych (społecznych) Republiki Federalnej Niemiec, bowiem wówczas, stosownie do ww. art. 18 ust. 2 umowy płatności, takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Niemczech.

Niemieckie ustawowe ubezpieczenie społeczne składa się z pięciu działów:

1. ustawowe ubezpieczenie na wypadek bezrobocia,
2. ustawowe ubezpieczenie emerytalne,
3. ustawowe ubezpieczenie zdrowotne,
4. ustawowe ubezpieczenie od następstw wypadków oraz
5. ustawowe ubezpieczenie pielęgnacyjne.
   
   

Świadczenia pochodzące z wszystkich pięciu działów niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego, które wypłaca się osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce, zgodnie z art. 18 ust. 2 umowy, podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech. Wszelkie inne świadczenia emerytalno-rentowe przekazywane osobom mającym miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni pobiera emeryturę własną i tzw. wdowią (po zmarłym mężu) wypłacaną z niemieckiego ustawowego ubezpieczenia socjalnego (społecznego).

Mając na uwadze przestawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że skoro otrzymywana przez Wnioskodawczynię emerytura własna i po zmarłym mężu jest wypłacana z niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego, to w niniejszej sprawie ma zastosowanie art. 18 ust. 2 ww. umowy, a tym samym płatności otrzymane z tytułu obu emerytur podlegają opodatkowaniu tylko w Niemczech. Tym samym należność z tytułu ww. emerytur zgodnie z postanowieniami umowy, nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.