2014.12.10 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-865/14/AZb
z 10 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 września 2014 r. (data wpływu 2 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z 26 listopada 2014 r. (data wpływu 28 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku praktyk zawodowych w zakresie doskonalenia zawodowego dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku praktyk zawodowych w zakresie doskonalenia zawodowego dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 26 listopada 2014 r. (data wpływu 28 listopada 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 18 listopada 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Stowarzyszeniem, które działa w oparciu o Prawo o Stowarzyszeniach oraz statut.

Głównym celem Wnioskodawcy jest dążenie do stworzenia profesjonalnej obsługi rynku nieruchomości, jego rozwoju i sprawnego funkcjonowania oraz przestrzegania na tym rynku zasad etyki zawodowej.

Wnioskodawca swój główny cel realizuje między innymi poprzez dbałość o wysoki poziom etyczny i kwalifikacje.

Celem Wnioskodawcy jest również reprezentowanie potrzeb członków Stowarzyszenia wobec władz państwowych, samorządowych, gospodarczych, organizacji społecznych i zawodowych oraz doskonalenie zawodowe i integracja członków Stowarzyszenia.

Cel Wnioskodawcy realizowany jest poprzez:

1.Organizowanie zebrań, zajęć warsztatowych, seminariów, szkoleń, kursów specjalistycznych i konferencji.

2.Organizowanie imprez kulturalnych i turystycznych (pod warunkiem przestrzegania przepisów ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych).

3.Wydawanie skryptów, periodyków i innych materiałów pomocniczych dla celów szkoleniowych i informacyjnych.

4.Pracę w powołanych klubach i zespołach problemowych.

5.Nawiązywanie i utrzymywanie łączności z pokrewnymi organizacjami krajowymi i zagranicznymi.

6.Przekazywanie organom administracji rządowej i samorządowej opinii, wniosków i postulatów.

7.Egzekwowanie od członków Stowarzyszenia przestrzegania Kodeksu Etyki Zawodowej.

8.Prowadzenie działalności gospodarczej dla uzyskania środków na działalność statutową Stowarzyszenia a przede wszystkim:

PKD 58.11.Z - wydawanie książek,
PKD 58.14.Z - wydawanie czasopism i pozostałych periodyków,
PKD 82.30.Z - działalność związana z organizacją targów, wystaw i kongresów,
PKD 85.59.B - pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane,
PKD 94.99.Z - działalność pozostałych organizacji członkowskich, gdzie indziej niesklasyfikowana,
PKD 62.01.Z - działalność związana z oprogramowaniem.

9.Organizowanie i prowadzenie praktyk zawodowych dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych.

10.Ocenianie i opiniowanie operatów szacunkowych.

11.Prowadzenie działalności mediacyjnej między uczestnikami rynku nieruchomości.

12.Prowadzenie działań związanych z celami dobroczynnymi.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT od dnia 28 lutego 1995 r.

Zauważyć należy, że Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku z 26 listopada 2014 r. (data wpływu 28 listopada 2014 r.) zawarł dodatkowe informacje w części przeznaczonej na własne stanowisko Wnioskodawcy, jednak ze względu na fakt, że odpowiadają one pytaniom zadanym przez tut. organ w wezwaniu z 18 listopada 2014 r., organ podatkowy przyjął, że stanowią one opis stanu faktycznego.

W ww. uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że celem Wnioskodawcy jest organizowanie praktyk zawodowych dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych - § 10 pkt 9 Statutu Wnioskodawcy oraz art. 177 ust. 1 pkt 5 oraz art. 197 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.jedn. Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zmianami) oraz rozdział 1 § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie nadawania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości.

Wnioskodawca jako prowadzący praktykę zawodową zgodnie z Rozdziałem 2 § 4 ust. 2 pkt 1 - 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie nadawania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości (Dz.U. z 2014 r. poz. 328) zapewnia właściwą organizację i prawidłowy przebieg praktyki zawodowej, ustala harmonogram praktyki zawodowej, zapewnia kandydatowi na rzeczoznawcę majątkowego możliwość wykonywania czynności określonych w art. 174 ust. 3 i 3a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.jedn. Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zmianami). Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty. Nie ma statusu uczelni, jednostki naukowej PAN ani jednostki badawczo — rozwojowej, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

Praktyki zawodowe dla kandydatów na rzeczoznawców stanowią nauczanie mające na celu uzyskanie wiedzy do celów zawodowych zgodnie z art. 174 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.jedn. Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zmianami) rzeczoznawcą majątkowym jest osoba fizyczna posiadająca uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości nadane w trybie przepisów rozdziału 4 działu V ww. ustawy.

W ramach praktyki zawodowej kandydat uczestniczy w wykonywaniu czynności określonych w art. 174 ust. 3 i 3a ustawy o gospodarce nieruchomościami, w tym uczestniczy w oględzinach szacowanych nieruchomości, samodzielnie sporządza projekty operatów szacunkowych, w których określa wartość co najmniej 6 rodzajów nieruchomości, zapoznaje się ze sposobem korzystania z rejestrów i ewidencji prowadzonych przez sądy oraz organy administracji publicznej, a także ze sposobem korzystania z innych dokumentów posiadanych przez urzędy i instytucje, zawierających niezbędne dane wykorzystywane przy szacowaniu nieruchomości, o których mowa w art. 155 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami (Rozdział 2 § 4 ust. 1 rozporządzenia). Przebieg praktyki zawodowej dokumentowany jest w dzienniku praktyki zawodowej, który wydawany jest kandydatowi po uiszczeniu opłaty za wydanie dziennika. Federacja prowadzi rejestr wydanych dzienników zawierający kolejny numer wydanego dziennika, datę wydania, imię i nazwisko kandydata oraz dane dotyczące prowadzącego praktykę zawodową. Przebieg praktyki jest dokumentowany w dzienniku praktyki zgodnie z harmonogramem praktyki, który stanowi załącznik do dziennika praktyki zawodowej (rozdział 2 § 8 rozporządzenia).

Rzeczoznawstwo majątkowe jest działalnością zawodową wykonywaną przez rzeczoznawców na zasadach określonych w ustawie o gospodarce nieruchomościami. Praktyki zawodowe mają na celu umożliwienie przystąpienia do postępowania kwalifikacyjnego w celu nadania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości (Dział V rozdział I art. 174 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Kandydaci na rzeczoznawców majątkowych po odbyciu praktyki zawodowej mają szansę przekwalifikowania zawodowego gdyż przystępując do postępowania kwalifikacyjnego mogą zdobyć uprawnienia rzeczoznawcy zyskują nowy zawód. Kandydaci sami zgłaszają chęć odbywania praktyki zawodowej, indywidualnie wg własnych potrzeb.

Praktyki zawodowe prowadzone są dla absolwentów studiów podyplomowych z zakresu szacowania nieruchomości organizowanych przez różne uczelnie wyższe.

Uprawnienia zawodowe rzeczoznawcy majątkowego kandydat może uzyskać w sposób wskazany w art. 177 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.jedn. Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zmianami) oraz rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie nadawania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości (Dz.U. z 2014 r. poz. 328).

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Praktyki zawodowe dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych nie są finansowane w całości ze środków publicznych, nie są też finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych. Co za tym idzie praktyki zawodowe dla kandydatów na rzeczoznawców nie są w ogóle finansowane ze środków publicznych.

Zleceniodawcą praktyk zawodowych jest osoba fizyczna, która ukończyła studia podyplomowe z zakresu szacowania nieruchomości, zamierzająca uzyskać uprawnienia zawodowe rzeczoznawcy majątkowego.

Umowa zostaje zawarta w celu umożliwienia kandydatowi na rzeczoznawcę majątkowego odbycie praktyki zawodowej w zakresie szacowania nieruchomości, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie nadawania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości (Dz.U., poz. 328, z 2014 r.). Okres trwania umowy rozpoczyna się od wskazanego dnia. W okresie trwania umowy kandydat powinien wykonać 6 (sześć) projektów operatów szacunkowych, uzyskać wszystkie wymagane wpisy w dzienniku praktyki zawodowej, odzwierciedlające jej przebieg oraz przedstawić prowadzącemu praktykę zawodową komplet sporządzonych przez siebie 6 projektów operatów szacunkowych, podpisanych przez odpowiednie osoby uprawnione. Ustala się przebieg praktyki w następujący sposób: jeden projekt operatu szacunkowego w okresie jednego miesiąca. Nie dopuszcza się możliwości przekroczenia okresu miesięcznego na 1 projekt operatu szacunkowego.

Prowadzący praktykę zawodową zobowiązuje się do:

zapewnienia kandydatowi niezbędnej pomocy ze strony osób uprawnionych, polegającej na zapoznaniu kandydata ze sposobem korzystania z rejestrów i ewidencji prowadzonych przez starostów, gminy, urzędy skarbowe oraz sądy, a także z innych dokumentów znajdujących się w posiadaniu urzędów i instytucji, zawierających niezbędne dane wykorzystywane przy szacowaniu nieruchomości, przy czym, przez zapoznanie się ze sposobem korzystania, nie należy rozumieć zapewnienia kandydatowi dostępu do tych dokumentów. W ramach praktyki zawodowej dla kandydatów na rzeczoznawców przedstawione przez prowadzącego praktykę osoby uprawnione dokonywać będą okresowych konsultacji w zakresie wykonywanych projektów operatów szacunkowych. Przez konsultacje należy rozumieć w szczególności sprawdzanie poprawności wykonywanych czynności związanych z określaniem wartości nieruchomości.
kontroli poprawności przebiegu praktyki zawodowej, w szczególności poprzez kontrolę wpisów w dzienniku praktyki zawodowej i porównanie tych wpisów z przebiegiem praktyki ustalonym w harmonogramie,
bezpłatnego udostępnienia (do wglądu) w oznaczonym czasie biblioteki fachowej literatury czasopism, znajdujących się w siedzibie prowadzącego praktykę zawodową.

W przypadku uzyskania uprawnień rzeczoznawcy majątkowego po ukończeniu studiów podyplomowych z zakresu szacowania nieruchomości odbycie praktyki zawodowej jest konieczne i niezbędne. Nie ma możliwości przystąpienia do postępowania kwalifikacyjnego bez udokumentowanej praktyki zawodowej a spełnienie tego wymogu stwierdza Państwowa Komisja (art. 191 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Sposób i warunki prowadzenia praktyk zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości określa szczegółowo rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie nadawania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości. Uczestnikiem praktyk jest „kandydat” czyli osoba fizyczna ubiegająca się o nadanie uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości (rozdział 1 § 2 pkt 2 rozporządzenia), która ukończyła studia podyplomowe z zakresu szacowania nieruchomości. Zmiana zawodu i chęć uzyskania uprawnień zawodowych rzeczoznawcy majątkowego są dobrowolne. Jednak po wybraniu ścieżki uzyskania uprawnień po studiach podyplomowych praktyki zawodowe dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych są obowiązkowe i niezbędne do przystąpienia do postępowania kwalifikacyjnego. Na chwilę obecną Wnioskodawca nie podpisał jako organizacja zawodowa rzeczoznawców umowy z żadną uczelnią na prowadzenie praktyk zawodowych. Wnioskodawca nie jest także szkołą/uczelnią, a usługi w postaci prowadzenia praktyk zawodowych świadczy tylko i wyłącznie dla osób posiadających wykształcenie wyższe i ukończone studia podyplomowe z zakresu szacowania nieruchomości. Świadczone usługi nie stanowią usługi ściśle związanej z usługą edukacyjną zwolnioną od podatku VAT świadczoną przez szkołę/uczelnię. Wnioskodawca nie jest szkołą/uczelnią. Celem usług wykonywanych przez Wnioskodawcę jest osiągnięcie przychodu jednak nie przez konkurencyjne wykonywanie czynności w stosunku do podatników niekorzystających ze zwolnienia, o którym mowa we wniosku, gdyż Wnioskodawca nie ma wiedzy o takich podatnikach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 26 listopada 2014 r.):

Czy Wnioskodawca organizując praktyki zawodowe w zakresie doskonalenia zawodowego w myśl art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy VAT może korzystać ze zwolnienia w zakresie organizowania praktyk zawodowych dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 26 listopada 2014 r.), organizując praktyki zawodowe dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych spełniając wymogi art. 175 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Stowarzyszenie spełnia równocześnie wymogi art. 43 ust 1 pkt 29 ustawy o VAT i może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT w zakresie organizowanych praktyk zawodowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jak stanowi art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W myśl art. 43 ust. 17a ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Wskazać należy, że w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty. Zatem Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT. Ponadto Wnioskodawca nie ma statusu uczelni, jednostki naukowej PAN ani jednostki badawczo — rozwojowej, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym, zatem również nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest – w pierwszej kolejności - uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że celem Wnioskodawcy jest organizowanie praktyk zawodowych dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych - § 10 pkt 9 Statutu Wnioskodawcy oraz art. 177 ust. 1 pkt 5 oraz art. 197 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami oraz rozdział 1 § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie nadawania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy organizując praktyki zawodowe dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych może korzystać ze zwolnienia od podatku w myśl art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy VAT.

Jak wynika z opisu sprawy, praktyki zawodowe dla kandydatów na rzeczoznawców stanowią nauczanie mające na celu uzyskanie wiedzy do celów zawodowych, zaś zgodnie z art. 174 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami rzeczoznawcą majątkowym jest osoba fizyczna posiadająca uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości nadane w trybie przepisów rozdziału 4 działu V ww. ustawy.

Usługi w postaci prowadzenia praktyk zawodowych Wnioskodawca świadczy tylko i wyłącznie dla osób posiadających wykształcenie wyższe i ukończone studia podyplomowe z zakresu szacowania nieruchomości.

Wobec powyższego uznać należy, że przedmiotowe usługi praktyk zawodowych świadczone na rzecz kandydatów na rzeczoznawców majątkowych stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz stanowią nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń. Tym samym uznać należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, tym samym zostanie spełniona pierwsza z przesłanek wynikająca wprost z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Jednakże, jak zaznaczono powyżej, powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych.

Należy jednak zwrócić uwagę, że Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego, że nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Ponadto Wnioskodawca podał, że praktyki zawodowe dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych nie są finansowane w całości ze środków publicznych, nie są też finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych. Co za tym idzie praktyki zawodowe dla kandydatów na rzeczoznawców nie są w ogóle finansowane ze środków publicznych.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że przedmiotowe usługi praktyk zawodowych nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b oraz lit. c ustawy, gdyż nie zostały spełnione warunki wynikające z ww. przepisu tj. usługi te nie są świadczone przez podmiot, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, oraz nie są to usługi finansowane w całości ze środków publicznych.

Natomiast w celu dokonania oceny, czy przedmiotowe usługi szkoleniowe korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, konieczne jest stwierdzenie, czy jest spełniona druga z przesłanek wskazanych w ww. przepisie, tj. czy usługi te są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że organizuje praktyki zawodowe dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych zgodnie z art. 177 ust. 1 pkt 5 oraz art. 197 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz rozdziału 1 § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie nadawania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości.

Wnioskodawca jako prowadzący praktykę zawodową zgodnie z rozdziałem 2 § 4 ust. 2 pkt 1 - 3 ww. rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju w sprawie nadawania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości zapewnia właściwą organizację i prawidłowy przebieg praktyki zawodowej, ustala harmonogram praktyki zawodowej, zapewnia kandydatowi na rzeczoznawcę majątkowego możliwość wykonywania czynności określonych w art. 174 ust. 3 i 3a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Należy w tym miejscu przytoczyć przepis art. 174 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 518 ze zm.), zgodnie z którym rzeczoznawstwo majątkowe jest działalnością zawodową wykonywaną przez rzeczoznawców na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

W myśl art. 174 ust. 2 ww. ustawy, rzeczoznawcą majątkowym jest osoba fizyczna posiadająca uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, nadane w trybie przepisów rozdziału 4 niniejszego działu.

Na podstawie art. 174 ust. 3 ww. ustawy, rzeczoznawca majątkowy dokonuje określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.

Jak stanowi art. 174 ust. 3a ww. ustawy, rzeczoznawca majątkowy może sporządzać opracowania i ekspertyzy, niestanowiące operatu szacunkowego, dotyczące:

rynku nieruchomości oraz doradztwa w zakresie tego rynku;
efektywności inwestowania w nieruchomości i ich rozwoju;
skutków finansowych uchwalania lub zmiany planów miejscowych;
oznaczania przedmiotu odrębnej własności lokali;
bankowo-hipotecznej wartości nieruchomości;
określania wartości nieruchomości na potrzeby indywidualnego inwestora;
wyceny nieruchomości zaliczanych do inwestycji w rozumieniu przepisów o rachunkowości;
wyceny nieruchomości jako środków trwałych jednostek w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

Stosownie do art. 174 ust. 3b ww. ustawy, z dniem wpisu do centralnego rejestru rzeczoznawców majątkowych osoba, o której mowa w ust. 2, nabywa prawo wykonywania zawodu oraz używania tytułu zawodowego „rzeczoznawca majątkowy”. Tytuł zawodowy „rzeczoznawca majątkowy” podlega ochronie prawnej.

Zgodnie z art. 177 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości nadaje się osobie fizycznej, która:

posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
nie była karana za przestępstwo przeciwko działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego, za przestępstwo przeciwko wymiarowi sprawiedliwości, za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, za przestępstwo przeciwko mieniu, za przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu, za przestępstwo przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub za przestępstwo skarbowe;
posiada wyższe wykształcenie;
ukończyła studia podyplomowe w zakresie wyceny nieruchomości;
odbyła co najmniej 6-miesięczną praktykę zawodową w zakresie wyceny nieruchomości;
przeszła z wynikiem pozytywnym postępowanie kwalifikacyjne, w tym złożyła egzamin dający uprawnienia w zakresie szacowania nieruchomości.

W myśl art. 177 ust. 1a ww. ustawy, przebieg praktyki zawodowej, o której mowa w ust. 1 pkt 5, jest rejestrowany w dzienniku praktyki zawodowej (…).

Na podstawie art. 177 ust. 2b ww. ustawy, obowiązek, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, nie dotyczy osoby która:

odbyła praktykę w zakresie wyceny nieruchomości objętą programem studiów w wymiarze jednego semestru, pod warunkiem, że praktyka była realizowana na podstawie umowy dotyczącej praktyki zawartej między uczelnią a organizacją zawodową rzeczoznawców majątkowych, lub
posiada udokumentowane dwuletnie doświadczenie zawodowe na stanowisku związanym z wyceną nieruchomości.

Na podstawie art. 191 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa nadaje uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, osobom które spełniły wymogi określone w art. 177.

Zgodnie z art. 191 ust. 3 ww. ustawy, spełnienie wymogów, o których mowa w ust. 1, stwierdza Państwowa Komisja Kwalifikacyjna w postępowaniu kwalifikacyjnym.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 197 pkt 1-5 ww. ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami wydane zostało rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie nadawania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości (Dz.U. z 2014 r. poz. 328), obowiązujące od dnia 18 marca 2014 r.

Zgodnie z § 1 pkt 1 ww. rozporządzenie określa m.in. sposób i warunki odbywania praktyk zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości, regulamin organizacji tej praktyki, jej program oraz sposób dokumentowania odbycia praktyki zawodowej, w tym wzór dziennika praktyki i koszt jego wydania.

W myśl § 2 pkt 2 i pkt 4 ww. rozporządzenia, użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

2.kandydat - osobę, która ubiega się o nadanie uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości;

4.prowadzący praktykę zawodową - rzeczoznawcę majątkowego, o którym mowa w § 6 ust. 1, przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie szacowania nieruchomości, organizację zawodową rzeczoznawców majątkowych, izbę gospodarczą zrzeszającą przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie szacowania nieruchomości oraz uczelnię - wpisanych na listę prowadzących praktykę zawodową, prowadzoną przez organizatora praktyki zawodowej.

Jak stanowi § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, w ramach praktyki zawodowej, o której mowa w art. 177 ust. 1 pkt 5 ustawy, kandydat:

1.uczestniczy w wykonywaniu czynności określonych w art. 174 ust. 3 i 3a ustawy, w tym uczestniczy w oględzinach szacowanych nieruchomości;

2.samodzielnie sporządza projekty operatów szacunkowych, w których określa wartość co najmniej sześciu rodzajów nieruchomości spośród następujących:

nieruchomości lokalowej, w podejściu porównawczym, metodą porównywania parami,
nieruchomości zabudowanej, w podejściu porównawczym, metodą korygowania ceny średniej,
nieruchomości przynoszącej lub mogącej przynosić dochód, w podejściu dochodowym,
budynku lub budowli, w podejściu kosztowym,
nieruchomości gruntowej w celu aktualizacji opłaty z tytułu użytkowania wieczystego,
nieruchomości rolnej lub leśnej w celu ustalenia odszkodowania za wywłaszczenie,
nieruchomości gruntowej w celu naliczenia opłaty adiacenckiej,
nieruchomości jako przedmiotu ograniczonego prawa rzeczowego;

3.zapoznaje się ze sposobem korzystania z rejestrów i ewidencji prowadzonych przez sądy oraz organy administracji publicznej, a także ze sposobem korzystania z innych dokumentów posiadanych przez urzędy i instytucje, zawierających niezbędne dane wykorzystywane przy szacowaniu nieruchomości, o których mowa w art. 155 ust. 1 ustawy.

Na podstawie § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia, w ramach praktyki zawodowej prowadzący praktykę zawodową:

zapewnia właściwą organizację i prawidłowy przebieg praktyki zawodowej;
ustala harmonogram praktyki zawodowej;
zapewnia kandydatowi możliwość wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1.

Zgodnie z § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, praktykę zawodową odbywa się u prowadzącego praktykę zawodową, jeżeli czynności w ramach praktyki zawodowej kandydat będzie wykonywał pod kierunkiem rzeczoznawcy majątkowego lub rzeczoznawców majątkowych, którzy wykonują działalność zawodową, o której mowa w art. 174 ust. 1 ustawy, nieprzerwanie przez okres przynajmniej trzech lat poprzedzających prowadzenie praktyki zawodowej, zwanych dalej „osobą uprawnioną”.

Jak wynika z § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia, organizator praktyki zawodowej prowadzi i aktualizuje listę prowadzących praktykę zawodową.

W myśl § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, organizator praktyki zawodowej wydaje kandydatowi dziennik praktyki zawodowej po uiszczeniu opłaty za wydanie dziennika (…).

Na podstawie § 9 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 ww. rozporządzenia, przebieg praktyki zawodowej jest dokumentowany w dzienniku praktyki zawodowej zgodnie z harmonogramem praktyki zawodowej. Harmonogram stanowi załącznik do dziennika praktyki zawodowej.

Wpisów w dzienniku praktyki zawodowej dokonuje kandydat w sposób odzwierciedlający rodzaje wykonywanych czynności zawodowych, ze wskazaniem dat ich wykonywania.

Wpisy, o których mowa w ust. 2, potwierdza osoba uprawniona, pod kierunkiem której kandydat wykonywał czynności w ramach praktyki zawodowej, poprzez złożenie przy każdym wpisie podpisu.

Zgodnie z § 10 ww. rozporządzenia, praktyka zawodowa rozpoczyna się w dniu dokonania w dzienniku praktyki zawodowej pierwszego wpisu, a kończy się w dniu dokonania ostatniego wpisu w tym dzienniku.

W myśl § 11 ww. rozporządzenia, po zakończeniu praktyki zawodowej prowadzący praktykę zawodową potwierdza w dzienniku praktyki zawodowej zrealizowanie jej programu, a organizator praktyki zawodowej sprawdza oraz potwierdza spełnienie warunków jej odbycia poprzez złożenie podpisów.

Stosownie do § 12 ww. rozporządzenia, dokumentem potwierdzającym odbycie praktyki zawodowej jest wypełniony przez kandydata dziennik praktyki zawodowej podpisany przez prowadzącego praktykę zawodową oraz potwierdzony przez organizatora praktyki zawodowej.

Wzór dziennika praktyki zawodowej określa załącznik nr 1 do rozporządzenia (§ 13 ww. rozporządzenia).

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że praktyki zawodowe dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych organizowane przez Wnioskodawcę jako prowadzącego praktykę zawodową, spełniają definicję usług kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług oraz są przeprowadzane w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, zatem korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin