Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-1186/14/EK
z 24 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2014 r. (data wpływu 2 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W toku postępowania egzekucyjnego, jako komornik sądowy, dokonał Pan zajęcia nieruchomości położonej w miejscowości G., gm. M., dla której Sąd Rejonowy Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w M. prowadzi księgę wieczystą, stanowiącą własność dłużników - Pana Mirosława R., syna Kazimierza i Marty oraz Pani Aleksandry R., córki Ryszarda i Anastazji, na zasadzie ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej. Nieruchomość stanowią działki nr 34, 36/4 oraz 36/5, o łącznej powierzchni 2,2400 ha. Jest to nieruchomość rolna stanowiąca zbiór działek o regularnym kształcie, dość dogodna do prowadzenia prac polowych. Ekotony prawidłowe i nie występują trudności uprawy związane z nadmierną ilością kamieni, jak i innych utrudnień, np. pozostałości po byłych siedliskach i innych budowlach. W toku czynności dłużnik oświadczył, że nie prowadzi działalności gospodarczej, rolniczej ani pozarolniczej, utrzymuje się z renty z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. Natomiast dłużniczka oświadczyła, że nie prowadzi działalności gospodarczej, jest zatrudniona w wymiarze 1/8 etatu z wynagrodzeniem minimalnym u syna – Mateusza R. (firma M.). Ponadto dłużnicy oświadczyli, że ww. nieruchomość jest bezpłatnie użyczana synowi, który „ma zarejestrowaną pod tym adresem działalność gospodarczą”. Ponadto, zgodnie z informacjami pozyskanym z urzędu skarbowego z dnia 20 sierpnia 2014 r., dłużnicy nie mają zarejestrowanej działalności gospodarczej, ani też niezamkniętych powiązań z działalnością gospodarczą. Zgodnie z informacją uzyskaną z urzędu miejskiego - działka 34 stanowi grunty orne, a działka 36/4 oraz działka 36/5 stanowią pastwiska trwałe oraz rowy i działki te znajdują się na terenie, na którym nie ma opracowanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jak również nie są objęte decyzją o warunkach zabudowy, która powodowałaby zmianę zagospodarowania terenu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym ww. zajętej nieruchomości, komornik sądowy jako płatnik podatku od towarów i usług będzie zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego podatku od towarów i usług, a jeżeli tak - w jakiej wysokości należy naliczyć podatek?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym nie powstaje obowiązek naliczenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego podatku od towarów i usług z uwagi na fakt, że dłużnicy nie prowadzą działalności gospodarczej i nie są podatnikami podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl regulacji art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy, podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Żeby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że zbycie nieruchomości składającej się z działek nr 34, 36/4 oraz 36/5 w drodze licytacji nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż z treści wniosku nie wynika, by dłużnicy prowadzili działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (w tym w zakresie najmu lub dzierżawy), w której wykorzystywaliby ww. nieruchomość. W opisanej sytuacji dłużnicy nie wystąpią w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu ww. przepisu ustawy. Zatem sprzedaż licytacyjna będzie sprzedażą majątku osobistego dłużników, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdą zastosowania, wobec czego nie będzie Pan, jako komornik sądowy, zobowiązany do naliczenia i odprowadzanie do urzędu skarbowego podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.