Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-886/14/MK
z 27 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 października 2014 r. (data wpływu do Biura – 27 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka organizuje konkurs, który polega na rywalizacji osób bezpośrednio zaangażowanych w sprzedaż produktów Spółki (Spółka zajmuje się udzielaniem pożyczek gotówkowych), mającej na celu zebranie jak największej liczby punktów przyznawanych za sprzedaż produktów Spółki. Punkty wymieniane są na nagrody. Nagrodami w konkursie są nagrody pieniężne oraz nagrody rzeczowe o różnej wartości. Uczestnikami konkursu są pracownicy Spółki, zleceniobiorcy, którzy mają zawartą umowę zlecenia ze Spółką oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą związani umową cywilnoprawną ze Spółką. W związku z tym, iż uczestnikami konkursu są osoby związane ze Spółką i konkurs ma na celu zwiększenie sprzedaży, nagrody, które otrzymują pracownicy i zleceniobiorcy stanowią przychód, o którym mówi art. 10 ust. 1 pkt 1 i art. 13 pkt 8 ustawy i podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej. Spółka w stosunku do tych osób jako płatnik podatku pobiera i odprowadza podatek do Urzędu Skarbowego. Natomiast nagrody wydawane osobom prowadzącym działalność gospodarczą stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, który winien być przez nich opodatkowany zgodnie z wybraną formą opodatkowania. Spółka w odniesieniu do osób prowadzących działalność gospodarczą nie występuje w roli płatnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma jakikolwiek obowiązek, w stosunku do osób prowadzących działalność gospodarczą, do wystawienia informacji o wartości przekazanych im nagród rzeczowych, które powinny być opodatkowane przez te osoby zgodnie z art. 10 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 3 zgodnie z wybraną przez nich formą opodatkowania?

Wnioskodawca uważa, że nie jest płatnikiem podatku w stosunku do osób prowadzących działalność gospodarczą, o których mowa powyżej. W związku z tym ustawa nie nakłada takiego obowiązku na Spółkę. Osoba prowadząca działalność gospodarczą, która otrzymała nagrodę rzeczową w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą z tytułu konkursu ... powinna doliczyć wartość tej nagrody do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 1. Jeżeli osoba prowadząca działalność gospodarczą ma wątpliwości co do wartości otrzymanej nagrody powinna się zwrócić do Spółki z prośbą o taką informację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że Organ w niniejszej interpretacji ocenił tylko wypowiedź Wnioskodawcy zawartą w poz. 70 druku ORD-IN odnoszącą się do pytania zawartego w pkt 69 druku ORD-IN; informacje zawarte w poz. 68 druku ORD-IN przeznaczone do opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przyjęto jako element niepodlegający ocenie.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Z przepisu art. 14 ust. 1 ww. ustawy wynika, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 – są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Z wniosku (opisu stanu faktycznego) wynika, że Wnioskodawca organizuje konkurs, który polega na rywalizacji osób bezpośrednio zaangażowanych w sprzedaż produktów Spółki (Spółka zajmuje się udzielaniem pożyczek gotówkowych), mającej na celu zebranie jak największej liczby punktów przyznawanych za sprzedaż produktów Spółki. Uczestnikami konkursu są pracownicy Spółki, zleceniobiorcy, którzy mają zawartą umowę zlecenia ze Spółką oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą związani umową cywilnoprawną ze Spółką. Konkurs ma na celu zwiększenie sprzedaży.

Aby określić skutki podatkowe i tym samym obowiązki wynikające dla Wnioskodawcy ze zorganizowanego przedsięwzięcia („konkursu”) koniecznym jest ustalenie jaki charakter w rzeczywistości ono ma. Podkreślić bowiem należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera szczegółowe uregulowania dotyczące zasad opodatkowania nagród uzyskanych w drodze konkursu.

Należy zauważyć, że z opisu stanu faktycznego wynika, iż konkurs organizowany przez Spółkę ma na celu zwiększenie sprzedaży produktów. Dodatkowo we własnym stanowisku Wnioskodawca stwierdza, że osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą otrzymała nagrodę rzeczową z tytułu „konkursu ...”.

Jako, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji konkursu wskazanym jest odwołanie się do ogólnej definicji tego pojęcia.

Konkurs to publiczne przyrzeczenie nagrody za określoną czynność lub jej zaniechanie lub za najlepszy rezultat, spełniające przyrzeczone warunki, z określonym terminem ubiegania się o przyrzeczoną nagrodę w rozumieniu art. 919-921 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr z 2014 r, poz. 121).

W powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie zwycięzcy bądź kilku zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria. Zasady przeprowadzania konkursu określa Kodeks cywilny, a warunki ubiegania się o przyrzeczoną nagrodę ustala organizator konkursu. Niektóre szczególne rodzaje konkursów mogą być także uregulowane przez prawo.

Jak już wskazano, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają legalnej definicji konkursu, jednak nie zmienia to faktu, że celem konkursu, w odróżnieniu do działań motywacyjnych, nie jest motywowanie jego uczestnika do osiągnięcia określonych zysków przez organizatora konkursu jak również uzyskanie przez uczestnika takiego konkursu zwiększonego przychodu z tytułu jego zarobkowej działalności.

Tego rodzaju cele realizowane są w ramach odrębnego przedsięwzięcia jakim są w szczególności działania motywacyjne. Skoro, jak wynika z wniosku, osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą otrzymała nagrodę rzeczową z tytułu „konkursu ...”, to należy stwierdzić, że nagroda w ww. „konkursie motywacyjnym” w rzeczywistości jest rodzajem promowania za wyniki sprzedaży (konkurs ten jest swego rodzaju programem motywacyjnym).

Konkurs będący de facto programem motywacyjnym to przedsięwzięcie ukierunkowane w głównej mierze na zmobilizowanie osoby (w przedmiotowym przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą) do poniesienia wysiłku, który wraz z połączeniem jej indywidualnych umiejętności oraz warunkami otoczenia doprowadzi do oczekiwanych efektów, w tym korzyści finansowych zarówno dla uczestnika programu, jak i jego organizatora.

Działania motywacyjne to zaplanowane motywowanie odbiorców programu – konkursu (np. klientów, którzy są osobami fizycznymi prowadzących działalność gospodarczą) do zrealizowania założonego celu (np. wzrost sprzedaży danego produktu, usługi Wnioskodawcy), poprzez oferowanie w zamian pożądanych korzyści (np. nagrody rzeczowej).

Z tych też względów działań motywacyjnych (takich jak w przedmiotowej sprawie) nie można utożsamiać z konkursem, również w sytuacji gdy pomiędzy jego uczestnikami pojawia się element rywalizacji charakterystyczny dla konkursu.

Dlatego też nagrody uzyskiwane przez uczestników organizowanego przez Spółkę przedsięwzięcia nie stanowią nagród w konkursie, lecz nagrody związane z osiągnięciem najlepszych rezultatów sprzedaży produktów Wnioskodawcy w zorganizowanym przez Spółkę przedsięwzięciu nazwanym przez Spółkę „ konkursem ...”.

Z tych też względów nagrody nie stanowią wygranej w konkursie lecz nagroda związana jest z osiągnięciem najlepszych rezultatów w zorganizowanym przez Wnioskodawcę przedsięwzięciu, który nie jest w istocie konkursem. Jest to bowiem przedsięwzięcie, dzięki któremu osoby działające na rzecz Wnioskodawcy otrzymają dodatkowy przychód za wykonane przez siebie czynności.

Dla pisanego we wniosku przedsięwzięcia nie będą więc miały zastosowania szczególne zasady opodatkowania (a więc i obowiązki płatnika) jakie ustawodawca przewidział dla wygranych w konkursie, bez względu na to do jakiego źródła przychodu taka wygrana jest zaliczona.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 8 Ordynacji podatkowej płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Płatnikiem jest podmiot wyznaczony „na podstawie przepisów prawa podatkowego” do obliczania, pobierania i wpłacania podatku. Zgodnie z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Zatem, płatnikiem może być podmiot wyznaczony przez ustawę.

Jak wynika z powyższego obowiązek obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go organowi podatkowemu musi wprost wynikać z przepisów prawa podatkowego, w szczególności z rozdziału 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników. W rozdziale tym wskazano szeroki krąg podmiotów pośredniczących przy wykonywaniu zobowiązania podatkowego pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym – czyli podmiotów będących w określonych okolicznościach wskazanych ustawą płatnikami.

I tak, w przypadku przekazania wygranych w konkursie – co do zasady – na podmiocie wypłacającym wygraną ciążą obowiązki płatnika. W myśl bowiem art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Z przywołanego w tym przepisie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 – w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Zaznaczyć przy tym należy, że do wygranych w konkursie określonych w tym przepisie zalicza się wszystkie wygrane – bez względu na kwalifikację do źródła przychodu – jeśli istotnie są to wygrane w przedsięwzięciu, które istotnie jest konkursem. W takiej sytuacji podmiot, który wypłaca taką nagrodę przejmuje na mocy ustawy obowiązki płatnika nawet w sytuacji, gdy otrzymana nagroda zaliczana jest do działalności gospodarczej.

Jak wyżej wykazano, omawiane przedsięwzięcie nie wypełnia definicji konkursu.

Biorąc zatem pod uwagę przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że Wnioskodawca – w odniesieniu do osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, którzy otrzymali od niego nagrodę rzeczową z tytułu konkursu ... – nie jest płatnikiem obowiązanym do poboru podatku od wartości tej nagrody, jak również do wystawienia jakiejkolwiek informacji o wartości tej nagrody.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.