2014.09.23 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-529/14/ASz
z 23 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) − Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 17 czerwca 2014 r. (data wpływu do Biura – 23 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia przez spółkę umowy ubezpieczeniowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2014 r. do Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia przez spółkę umowy ubezpieczeniowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. (dalej Wnioskodawca lub Spółka) zawarła, jako ubezpieczający, umowę ubezpieczenia szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów spółki kapitałowej, osób odpowiedzialnych za księgi rachunkowe, a w określonych sytuacjach także pracowników (tzw. polisa …). Umowa została zawarta na okres 12 miesięcy, a koszt składki ubezpieczeniowej ponosi Spółka.

Do umowy ubezpieczenia zastosowanie mają ogólne warunki ubezpieczenia szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów spółki kapitałowej (dalej: OWU). Zgodnie z OWU, za „osobę ubezpieczoną” uważa się osobę fizyczną, która była lub jest lub podczas trwania umowy ubezpieczenia zostanie:

członkiem zarządu, członkiem rady nadzorczej, członkiem komisji rewizyjnej lub prokurentem;
pracownikiem pełniącym funkcję zarządczą lub nadzorczą w spółce lub pracownikiem - w związku z roszczeniem zarzucającym naruszenie praw pracowniczych lub pracownikiem wskazanym jako współpozwany wraz z którąkolwiek z osób wskazanych w punkcie 1 powyżej w związku z roszczeniem zarzucającym pracownikowi Spółki uczestnictwo lub pomoc w popełnieniu nieprawidłowego działania;
osobą odpowiedzialną za księgi rachunkowe Spółki - tj. głównym księgowym lub dowolną osobą odpowiedzialną za prawidłowe prowadzenie ksiąg rachunkowych Spółki w ramach pełnienia funkcji zarządczych lub nadzorczych;

-w czasie kiedy i tak długo, jak ta osoba ubezpieczona działa dla i w imieniu Spółki w ramach wyżej określonych funkcji.

Okres ochrony trwa także w przypadku zaprzestania pełnienia przez wyżej wymienione osoby swoich funkcji.

W świetle OWU za ubezpieczonego uważa się zarówno Spółkę, jak i „osobę ubezpieczoną”. Co więcej, Ubezpieczyciel zobowiązuje się także zapłacić szkodę poniesioną przez współmałżonka, konkubenta lub inną osobę, jak również spadkobierców, przedstawicieli prawnych lub cesjonariuszy osób ubezpieczonych, powstałą w związku z działaniem lub zaniechaniem związanym z pełnieniem funkcji przez osoby ubezpieczone (tym samym osoby te także wchodzą do grona osób ubezpieczonych). Za osobę ubezpieczoną uważa się również członka organu innego podmiotu, tj. dowolną osobę fizyczną, która pełniła, pełni lub będzie pełnić na wyraźny wniosek lub za wyraźną zgodą Spółki, funkcję członka zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej lub prokurenta w innym podmiocie. Przez inny podmiot w rozumieniu OWU rozumie się jakąkolwiek osobę prawną, jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną, która nie jest podmiotem zależnym, ani instytucją finansową.

Zakres ochrony osoby fizycznej (osoby ubezpieczonej) obejmuje, między innymi, kwoty, do których zapłaty osoba ubezpieczona jest prawnie zobowiązana, w związku z podniesionym przeciwko niej roszczeniem związanym z pełnieniem funkcji zarządczych, nadzorczych i tym podobnych w Spółce. Ochrona osoby ubezpieczonej w szczególności obejmuje:

zwrot kosztów obrony poniesionych przez osobę ubezpieczoną,
zwrot kosztów postępowania przygotowawczego,
zwrot kosztów wynikających z roszczenia związanego z naruszeniem praw pracowniczych,
dożywotnią ochronę dla ustępującej osoby ubezpieczonej,
zwrot szkody związanej z koniecznością poniesienia odpowiedzialności za zobowiązania publicznoprawne Spółki,
zwrot kar i grzywien poniesionych przez osobę ubezpieczoną,
zwrot szkód poniesionych przez współmałżonka, konkubenta lub inną podobną osobę, jak również spadkobierców, przedstawicieli prawnych lub cesjonariuszy osoby ubezpieczonej powstałych w związku z nieprawidłowym działaniem osoby ubezpieczonej,
zwrot kosztów postępowania ekstradycyjnego,
zwrot kosztów odzyskania dobrego imienia,
zwrot wydatków na kaucje, poręczenia i gwarancje w związku z postępowaniem dotyczącym wolności i mienia,
zwrot kosztów porad prawnych.

Ochrona Spółki obejmuje w szczególności zwrot wszelkich kwot, które Spółka jest zobowiązana wypłacić lub wypłaciła w celu pokrycia szkody osoby ubezpieczonej. Ponadto, ochrona Spółki obejmuje szkodę Spółki wynikającą z roszczenia przeciwko Spółce z tytułu dowolnych papierów wartościowych reprezentujących dług lub udział w Spółce, w rezultacie zaniedbań popełnionych przez Spółkę (np. w zakresie kupna lub sprzedaży oraz składania i pozyskiwania ofert kupna lub sprzedaży papierów wartościowych).

Umowa ubezpieczenia zapewnia również refundację kosztów zarządzania krytycznym zdarzeniem regulacyjnym (obejmujących koszty korzystania z usług prawnika w przypadku między innymi niezapowiedzianej kontroli przez organ administracji publicznej) oraz kosztów zdarzenia kryzysowego Spółki, tj. nieprzewidzianego (także niezależnego od zachowania ubezpieczonych) zdarzenia, takiego jak na przykład:

nagła, nieoczekiwana śmierć lub niepełnosprawność członka zarządu lub członka rady nadzorczej Spółki;
jakakolwiek groźba, próba lub rzeczywiste nieuprawnione wtargnięcie do systemu komputerowego Spółki;
śmierć lub odniesienie obrażeń cielesnych (lub trauma emocjonalna związana z byciem świadkiem śmierci lub obrażeń cielesnych) doświadczone przez dyrektorów, pracowników lub klientów na terenie pomieszczeń Spółki;
zniszczenie pomieszczeń Spółki lub innych aktywów obrotowych, spowodowanych przez wyciek ropy, katastrofalny pożar, zawalenie budynku (inne niż wyrządzone przez trzęsienie ziemi, wiatr lub inne zdarzenia naturalne)

-które może spowodować nagły znaczący spadek przychodów Spółki, w wyniku braku odpowiedniego zarządzania będącego następstwem tego zdarzenia.

W świetle powyższego zakres ochrony ubezpieczenia odnosi się także do szkód poniesionych przez Spółkę, a niezwiązanych z odpowiedzialnością osoby ubezpieczonej. W tym zakresie umowa ubezpieczenia obejmuje interes majątkowy samej Spółki. Tym samym, kwota składki ubezpieczenia jest również przeznaczona na pokrycie ryzyka Spółki. Ubezpieczenie uwzględnia także szkodę wynikającą z roszczeń opartych na odpowiedzialności solidarnej Spółki i osoby ubezpieczonej.

Umowa ubezpieczenia określa, jako ubezpieczającego Spółkę, natomiast osoby ubezpieczone nie zostały wskazane imiennie. Umowa odnosi się tylko do ich pozycji zajmowanej w strukturze Spółki lub w strukturze innego podmiotu. Do grona osób podlegających ochronie należą także osoby pozostające z osobami ubezpieczonymi w określonych relacjach (małżonek, partner życiowy, spadkobierca, itp.).

Kwota składki ubezpieczeniowej jest określona kwotowo, niezależnie od ilości osób objętych w danym okresie ubezpieczeniem.

Spółka planuje kontynuować zawieranie tego typu umów także w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku nabycia tego typu polis w przyszłości, zawarcie umowy ubezpieczenia przez Spółkę stanowi dla osób ubezpieczonych przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym czy Spółka, w roli płatnika, będzie zobowiązana pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tego tytułu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zawarciem umowy ubezpieczenia nie powstaje obowiązek obliczania i pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w odniesieniu do osób objętych ochroną. Przyczyną jest brak istnienia przychodu po stronie osób ubezpieczonych, wynikający z braku możliwości ustalenia wartości świadczenia przypadającego na osoby podlegające ochronie.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, opłacona przez Spółkę składka ubezpieczeniowa związana jest z objęciem ochroną ubezpieczeniową szeregu podmiotów, a w szczególności samej Spółki oraz członków jej organów, pracowników i innych osób, takich jak współmałżonkowie, konkubenci, spadkobiercy, przedstawiciele prawni lub cesjonariusze osób ubezpieczonych.

Ustalenia, czy w sytuacji opłacenia składki przez Spółkę dojdzie do powstania po stronie osób podlegających ochronie przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym powstanie obowiązek płatnika do poboru podatku należy dokonać z uwzględnieniem definicji przychodu określonej w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle art. 11 ust. 1 przychód stanowią otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 2 ww. ustawy, ustalając wartość przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia jako podstawę należy przyjąć cenę zakupu usługi, która jest finansowana przez Spółkę. Zgodnie z art. 12 ust. 1 cyt. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Natomiast w myśl art. 13 pkt 7 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę brzmienie powyższych przepisów, podstawową przesłanką powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia jest możliwość określenia jego wysokości przypadającej na daną osobę. Konsekwentnie, jeżeli nie jest znana wartość świadczenia, z którego korzysta dana osoba, niemożliwe jest określenie podstawy opodatkowania, a tym samym nie powstaje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Spółka stoi na stanowisku, że przychodem podlegającym opodatkowaniu może być tylko świadczenie o skonkretyzowanej wysokości przypadającej na osobę je otrzymującą. Tymczasem świadczenie w postaci zapłaty przez Spółkę składki ubezpieczeniowej w analizowanej sytuacji nie spełnia tych przesłanek.

Jak Spółka wskazała w opisie zdarzenia przyszłego, umowa ubezpieczenia obejmuje szeroki krąg podmiotów nieokreślonych imiennie, jak również samą Spółkę. Ubezpieczeniem objęte są osoby zajmujące różne stanowiska w Spółce (członkowie zarządu, prokurenci, osoby odpowiadające za księgi rachunkowe, pracownicy) i posiadające zróżnicowane kompetencje oraz uprawnienia decyzyjne. Tym samym, różne jest też prawdopodobieństwo spowodowania przez te osoby zdarzenia rodzącego obowiązek wypłaty świadczenia ubezpieczeniowego, co uniemożliwia określenie proporcjonalnej części stawki na daną osobę. Krąg tych osób może podlegać ciągłej rotacji, a zatem liczba osób objętych ochroną może się zmieniać w okresie ubezpieczenia, przy czym zmiana kręgu ubezpieczonych nie ma wpływu na wysokość składki.

Ponadto, do kręgu osób ubezpieczonych należy również zaliczyć współmałżonka, konkubenta lub inną osobę oraz spadkobierców, przedstawicieli prawnych lub cesjonariuszy osób ubezpieczonych, jak i członka organu innego podmiotu. Krąg tych osób nie jest w żaden sposób możliwy do uchwycenia i monitorowania. Ubezpieczający nie wie w jakich relacjach i w jakim okresie, osoby takie jak małżonkowie, partnerzy życiowi, spadkobiercy, przedstawiciele prawni są włączone do kręgu osób objętych ochroną.

Przy tak szerokim kręgu osób ubezpieczonych, ani Spółka, ani sami ubezpieczeni nie są w stanie zastosować żadnej ewidencji osób objętych ubezpieczeniem. Tym bardziej nie jest możliwe określenie, jaka część składki ubezpieczeniowej przypada na poszczególne osoby. Składka jest wyrażona jedną kwotą i nie ulega zmianie wraz ze zmianą kręgu osób ubezpieczonych.

Biorąc powyższe pod uwagę niemożliwe byłoby, zdaniem Spółki, ustalenie wartości świadczenia nieodpłatnego, przyjmując za podstawę cenę zakupu polisy. Określenie ilości osób oraz długości okresu przez jaki pozostają oni ubezpieczeni jest bowiem niewykonalne. W związku z tym, brak możliwości ustalenia jednego z wymaganych elementów stosunku prawnopodatkowego czyni niemożliwym powstanie obowiązku podatkowego, a w związku z tym ustalenie zobowiązania podatkowego.

Ponadto, zdaniem Spółki, w określonych przypadkach opodatkowanie kwot składek podatkiem dochodowym od osób fizycznych, mogłoby prowadzić nawet do wielokrotnego opodatkowania tej samej kwoty. Ze zdarzeniem takim, mielibyśmy do czynienia, w momencie zmian składu osobowego organów Spółki. Dana część składki, przypadająca na określone stanowisko, podlegałaby opodatkowaniu raz u osoby pełniącej daną funkcję, w dniu w którym rozpoczęła się ochrona ubezpieczeniowa, a drugi i kolejny, w przypadku osób obejmujących stanowisko po tej osobie, w trakcie trwania okresu ubezpieczenia.

Warto zwrócić również uwagę na fakt, że przedmiotowa umowa ubezpieczenia nie jest umową zawartą wyłącznie na cudzy rachunek. Istnieje bowiem sfera bezpośrednich własnych interesów majątkowych Spółki będących przedmiotem ochrony. Część składki odnosi się więc do własnego ryzyka Spółki.

Podsumowując, w ocenie Spółki, skoro nie jest możliwe określenie wartości nieodpłatnego świadczenia dla poszczególnych osób ubezpieczonych, to takie świadczenie nie stanowi dla tych osób przychodu do opodatkowania. W konsekwencji, Spółka nie ma obowiązku poboru w roli płatnika składek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tego tytułu. Spółka nie będzie miała także takiego obowiązku, jeśli tego typu umowa ubezpieczenia zostanie zawarta na podobnych zasadach w przyszłości.

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie znajduje poparcie w licznych interpretacjach indywidualnych organów podatkowych; Wnioskodawca przywołał kilka z nich przykładowo.

Powyższe stanowisko zostało również potwierdzone wyrokami sądów, w tym m.in.:

Wyrokiem WSA w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2011 r. (sygn. akt III SA/Wa 1870/10);
Wyrokiem WSA w Krakowie z 2 września 2009 r. (sygn. akt I SA/Kr 704/09).

Na tle powołanego orzecznictwa, zdaniem Wnioskodawcy, nie powinno być wątpliwości, że w przedmiotowej sprawie nie będzie miało miejsca powstanie przychodu po stronie osób ubezpieczonych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Natomiast w zakresie stanu faktycznego wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie znak: IBPB II/1/415-528/13/ASz.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 13 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

pkt 7 – przychody otrzymane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;
pkt 9 – przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

W myśl natomiast art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka (Wnioskodawca) zawarła, jako ubezpieczający, umowę ubezpieczenia szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów spółki kapitałowej, osób odpowiedzialnych za księgi rachunkowe, a w określonych sytuacjach także pracowników (tzw. polisa ...). Umowa została zawarta na okres 12 miesięcy, a koszt składki ubezpieczeniowej ponosi Spółka.

Zgodnie z ogólnymi warunkami ubezpieczenia, za „osobę ubezpieczoną” uważa się osobę fizyczną, która była lub jest lub podczas trwania umowy ubezpieczenia zostanie:

członkiem zarządu, członkiem rady nadzorczej, członkiem komisji rewizyjnej lub prokurentem;
pracownikiem pełniącym funkcję zarządczą lub nadzorczą w spółce lub pracownikiem - w związku z roszczeniem zarzucającym naruszenie praw pracowniczych lub pracownikiem wskazanym jako współpozwany wraz z którąkolwiek z osób wskazanych w punkcie 1 powyżej w związku z roszczeniem zarzucającym pracownikowi Spółki uczestnictwo lub pomoc w popełnieniu nieprawidłowego działania;
osobą odpowiedzialną za księgi rachunkowe Spółki - tj. głównym księgowym lub dowolną osobą odpowiedzialną za prawidłowe prowadzenie ksiąg rachunkowych Spółki w ramach pełnienia funkcji zarządczych lub nadzorczych;

-w czasie kiedy i tak długo, jak ta osoba ubezpieczona działa dla i w imieniu Spółki w ramach wyżej określonych funkcji. Okres ochrony trwa także w przypadku zaprzestania pełnienia przez wyżej wymienione osoby swoich funkcji.

W świetle ogólnych warunków ubezpieczenia za ubezpieczonego uważa się zarówno Spółkę, jak i „osobę ubezpieczoną”. Co więcej, Ubezpieczyciel zobowiązuje się także zapłacić szkodę poniesioną przez współmałżonka, konkubenta lub inną osobę, jak również spadkobierców, przedstawicieli prawnych lub cesjonariuszy osób ubezpieczonych, powstałą w związku z działaniem lub zaniechaniem związanym z pełnieniem funkcji przez osoby ubezpieczone (tym samym osoby te także wchodzą do grona osób ubezpieczonych). Za osobę ubezpieczoną uważa się również członka organu innego podmiotu, tj. dowolną osobę fizyczną, która pełniła, pełni lub będzie pełnić na wyraźny wniosek lub za wyraźną zgodą Spółki, funkcję członka zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej lub prokurenta w innym podmiocie.

Zakres ochrony ubezpieczenia odnosi się także do szkód poniesionych przez Spółkę, a niezwiązanych z odpowiedzialnością osoby ubezpieczonej. W tym zakresie umowa ubezpieczenia obejmuje interes majątkowy samej Spółki. Tym samym, kwota składki ubezpieczenia jest również przeznaczona na pokrycie ryzyka Spółki. Ubezpieczenie uwzględnia także szkodę wynikającą z roszczeń opartych na odpowiedzialności solidarnej Spółki i osoby ubezpieczonej.

Spółka planuje kontynuować zawieranie tego typu umów także w przyszłości.

W świetle przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że świadczenia pieniężne ponoszone za inną osobę należą do nieodpłatnych świadczeń. Ich pojęcia nie definiuje jednak ustawa o podatku dochodowym. Termin „świadczenie” pojawia się na gruncie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121) i zgodnie z art. 353 Kodeksu oznacza przedmiot stosunku zobowiązaniowego, który wyraża się obowiązkiem określonego zachowania się przez podmiot zobowiązany. Dla celów podatkowych pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie kosztem majątku innego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy.

Przy tym, zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu,
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy tego lokalu lub budynku,
w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W praktyce, w pojęciu przychodu mieści się każda realna korzyść, jaką uzyskał podatnik. Do tych korzyści zaliczyć należy również – co do zasady – kwoty składek na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej pokrywane przez Wnioskodawcę za inne osoby (osoby trzecie).

Zgodnie z art. 805 § 1 ww. Kodeksu cywilnego przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Natomiast stosownie do zapisu art. 822 tejże ustawy przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na której rzecz zostaje zawarta umowa ubezpieczenia.

Z treści tego przepisu wynika, że umowa ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej nie musi koniecznie dotyczyć osoby ubezpieczającej. Osoba ta może zawrzeć umowę, której przedmiotem ubezpieczenia będzie odpowiedzialność za szkody spowodowane także przez inną osobę (czyli tak jak w opisanej sprawie). Sytuacja, w której składka opłacana jest przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje jednak powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Jest to bowiem odstępstwo od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy.

W takiej sytuacji niewątpliwie korzyścią majątkową dla osób ubezpieczonych jest zyskanie ochrony płynącej z umowy ubezpieczeniowej przy jednoczesnym nie ponoszeniu wydatków na uzyskanie tej ochrony. To Wnioskodawca bowiem zawiera umowę ubezpieczenia i Wnioskodawca poniesie koszty składki na to ubezpieczenie. Dzięki takiemu działaniu u osób ubezpieczonych dojdzie do przysporzenia w majątku, gdyż inny podmiot poniesie za nich koszt finansowy ubezpieczenia, a tym samym nie będą musieli oni uszczuplać swojego majątku, mimo, iż otrzymują stosowne zabezpieczenie finansowe, bo przecież umowa ubezpieczenia, zawarta przez Wnioskodawcę w rezultacie zapewniać będzie tym osobom ochronę. Chronić je będzie przed stratami finansowymi wynikającymi z obowiązku pokrycia szkód powstałych wskutek podejmowania (lub nie podejmowania) przez nich decyzji w związku z pełnieniem swoich funkcji.

Jednakże w przypadku zawartej przez Wnioskodawcę umowy ubezpieczeniowej krąg osób (podmiotów) ubezpieczonych jest bez wątpienia otwarty. Ubezpieczenie obejmuje bowiem wszystkie osoby fizyczne, które były, są lub podczas trwania umowy ubezpieczenia zostaną członkiem zarządu, członkiem rady nadzorczej, członkiem komisji rewizyjnej lub prokurentem, pracownikiem pełniącym funkcję zarządczą lub nadzorczą w spółce lub pracownikiem - w związku z roszczeniem zarzucającym naruszenie praw pracowniczych lub pracownikiem wskazanym jako współpozwany wraz z którąkolwiek z osób wskazanych w związku z roszczeniem zarzucającym pracownikowi Spółki uczestnictwo lub pomoc w popełnieniu nieprawidłowego działania, osobą odpowiedzialną za księgi rachunkowe Spółki - tj. głównym księgowym lub dowolną osobą odpowiedzialną za prawidłowe prowadzenie ksiąg rachunkowych Spółki w ramach pełnienia funkcji zarządczych lub nadzorczych. Ponadto ubezpieczyciel zobowiązuje się także zapłacić szkodę poniesioną przez współmałżonka, konkubenta lub inną osobę, jak również spadkobierców, przedstawicieli prawnych lub cesjonariuszy osób ubezpieczonych, powstałą w związku z działaniem lub zaniechaniem związanym z pełnieniem funkcji przez osoby ubezpieczone. Za osobę ubezpieczoną uważa się również członka organu innego podmiotu, tj. dowolną osobę fizyczną, która pełniła, pełni lub będzie pełnić na wyraźny wniosek lub za wyraźną zgodą Spółki, funkcję członka zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej lub prokurenta w innym podmiocie.

Z powyższego wynika, że umowa ubezpieczenia dotyczy nie tylko członków władz Wnioskodawcy ale i szerokiego grona osób trzecich, którego w żaden sposób nie da się określić.

Jak z treści wniosku wynika, kwota składki ubezpieczeniowej jest określona kwotowo, niezależnie od ilości osób objętych w danym okresie ubezpieczeniowym.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że o ile aktualny: skład członków władz Wnioskodawcy, również aktualnych: małżonków czy konkubentów – jest możliwy do ustalenia w dniu zapłaty składki ubezpieczeniowej, to objęcie ubezpieczeniem także potencjalnej grupy osób fizycznych, niemożliwej do identyfikowania na ten dzień, jak np. spadkobierców, stanowi okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie. Nie da się bowiem ustalić na dzień zapłaty składki danych osób, które będą pełnić ww. funkcje w przyszłości, a tym samym nie można ustalić danych przyszłych członków władz czy spadkobierców tych osób. Na dzień zapłaty składki nie można zatem jednoznacznie ustalić grona osób objętych ubezpieczeniem, a tym samym w sposób skonkretyzowany wskazać wysokości przychodu przypadającego na jedną osobę, z wszelkimi dalszymi konsekwencjami tych okoliczności.

To oznacza, że na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z zawartą umowa ubezpieczeniową.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę wyroków Wojewódzkich Sądów Administracyjnych należy wskazać, że wydane one zostały w indywidualnych sprawie i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach.

Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin