INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2012r. (data wpływu 27 kwietnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 lipca 2012r. (data wpływu 11 lipca 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług realizowanych jako kolejny podwykonawca usług szkoleniowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług realizowanych jako kolejny podwykonawca usług szkoleniowych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 lipca 2012r. (data wpływu 11 lipca 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-452/12/AL z dnia 29 czerwca 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność edukacyjno-szkoleniową na terenie całego kraju. Wnioskodawca zamierza zajmować się między innymi organizacją i przeprowadzaniem kursów zawodowych jako kolejny podwykonawca dla firm i instytucji, które otrzymują dofinansowanie na realizację Projektów w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (POKL) współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.

Firma „A” otrzymuje środki na realizację projektu, który jest realizowany na podstawie wniosku o dofinansowanie. We wniosku o dofinansowanie określony jest szczegółowy budżet projektu, zgodnie z którym dokonuje się zakupu usług i materiałów. Realizujący projekt między innymi musi dokonywać zakupu usług i materiałów zgodnie z odpowiednimi przepisami Unii Europejskiej.

Dofinansowanie, które otrzymuje firma „A” na realizację projektu stanowi 100% całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu w tym:

1. płatność ze środków europejskich w proporcji 85%,
2. dotacja celowa z budżetu krajowego w proporcji 15%.
   
   

Firma „A” zleca firmie „B” przeprowadzenie kursów zawodowych będących usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowaną w co najmniej 70% ze środków publicznych. To samo szkolenie, które zostało zlecone przez firmę „A” firmie „B”, firma „B” zleca firmie „C” tj. Wnioskodawcy. Firma „B” wystawi firmie „A” fakturę VAT za wykonaną usługę kursu realizowaną w ramach projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Zgodnie z tą umową firma „A” zapłaci firmie „B” wynagrodzenie za wykonaną usługę ze środków otrzymanych w ramach dofinansowania na realizację projektu w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Firma „C” tj. Wnioskodawca wystawi fakturę VAT firmie „B” za wykonanie usługi kursu zawodowego. Zgodnie z tą umową firma „B” zapłaci firmie „C” wynagrodzenie za to samo zlecenie przeprowadzenia szkolenia oraz z tych samych środków, które otrzymała firma „B” od firmy „A” w ramach dofinansowania na realizację Projektu w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Należy zaznaczyć, że Wnioskodawca nie bezpośrednio otrzymuje środki na realizację zlecenia, jest kolejnym podwykonawcą w ramach tego samego zlecenia.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 10 lipca 2012r. Wnioskodawca wskazał, iż pod literą „A” również mieszczą się komercyjne firmy szkoleniowe, ale także instytucje publiczne, stowarzyszenia, fundacje. Są to po prostu wszystkie instytucje bądź firmy, które otrzymują środki na realizację projektów szkoleniowych w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (POKL) współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy firma „A” jest wyłącznie dysponentem środków unijnych czy też firma „A” jest realizatorem szkoleń w ramach projektu unijnego, jeżeli tak to od jakich instytucji firma „A” otrzymuje środki na realizacje szkoleń...” Wnioskodawca wskazał, iż cyt.: „Firma „A” otrzymuje dofinansowanie na realizację projektu unijnego. Dofinansowanie na realizację projektu stanowi 100% całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu w tym:

• płatność ze środków europejskich w proporcji 85%,
• dotacja celowa z budżetu krajowego w proporcji 15%.
  
  

Zgodnie z ustawą o finansach publicznych. Minister Finansów przekazuje na rachunek w BGK środki na płatności w części odpowiadającej udziałowi środków europejskich (85%), które przekazywane są beneficjentom (a więc w naszym przypadku firmie „A”), na podstawie zleceń płatności. Natomiast współfinansowanie krajowe (15%) jest wypłacane z rachunku bieżącego danego dysponenta części budżetowej (konkretnego urzędu pracy, urzędu marszałkowskiego, PPARP, MJWRPU) na rachunek firmy „A”.

Projekty szkoleniowe najczęściej są skonstruowane w ten sposób, iż starają się przeszkolić uczestników projektu kompleksowo, a więc w projekcie jest zazwyczaj kilka szkoleń. Może być tak, iż firma „A” wszystkie szkolenia zleca do realizacji podwykonawcom, ale może być również taka sytuacja, iż część szkoleń firma „A” realizuje samodzielnie, a część szkoleń zleca. Oznacza to, iż firma „A” czasem jest jedynie dysponentem środków unijnych, a czasem zarówno dysponentem i realizatorem.

Firma „A” otrzymuje dofinansowanie na realizację projektu unijnego. Dofinansowanie na realizację projektu stanowi 100% całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu w tym:

• płatność ze środków europejskich w proporcji 85%,
• dotacja celowa z budżetu krajowego w proporcji 15%.
  
  

Zgodnie z Ustawą o finansach publicznych, Minister Finansów przekazuje na rachunek w Banku Gospodarstwa Krajowego środki na płatności w części odpowiadającej udziałowi środków europejskich (85%), które przekazywane są beneficjentom, a więc w naszym przypadku firmie „A”), na podstawie zleceń płatności. Natomiast współfinansowanie krajowe (15%) jest wypłacane z rachunku bieżącego danego dysponenta części budżetowej (konkretnego urzędu pracy, urzędu marszałkowskiego, PARP, MJWRPU) na rachunek firmy „A”.

Ze środków zgromadzonych na rachunku firmy „A”, a więc zarówno z płatności (85%), jak i z dotacji celowej (15%), będzie opłacony rachunek/faktura za zrealizowanie szkolenia firmie „B”.

Firma „A” będzie płaciła firmie „B” wyłącznie środkami publicznymi.

Firma „C” (Wnioskodawca) wystawia fakturę za zrealizowane szkolenie firmie „B”, a następnie firma „B” wystawia fakturę i tą fakturę od firmy „B” dostaje firma „A”. Faktury wystawionej

przez firmę „C” firmie „B” firma „A” nie otrzymuje i nie ewidencjonuje. Kwota znajdująca się zarówno na fakturze wystawionej przez firmę „C” firmie „B”, jak i przez firmę „B” firmie „A” mieści się w budżecie, jak i planie realizowanego przez firmę „A” projektu.

Zleceniodawcami dla Wnioskodawcy są komercyjne firmy szkoleniowe, działające na rynku na terenie całego kraju. Zawierana umowa pomiędzy Wnioskodawcą, a firmą „B” określa rodzaj szkolenia, które Wnioskodawca ma przeprowadzić, jego tematykę i liczbę godzin. W umowie wskazywana jest również liczba osób, które należy przeszkolić. Umowa opisuje pokrótce zakres szkolenia i jego formę, obliguje Wnioskodawcę do zapewnienia uczestnikom odpowiednich warunków lokalowych do przeprowadzenia szkolenia, wszelkich materiałów szkoleniowych bądź podręczników. Wnioskodawca odpowiada również za zapewnienie odpowiedniej kadry wykładowców legitymujących się odpowiednim przygotowaniem do prowadzenia zajęć oraz doświadczeniem praktycznym. Po zakończeniu szkolenia podwykonawca wydaje uczestnikom projektu, którzy uczestniczyli w co najmniej 80% zajęć i zdali końcowy egzamin, zaświadczenia o ukończeniu kursu.

Przedmiotem wniosku są wszelkie szkolenia zawodowe podlegające pod art. 43 ust. l pkt 29 lit. c ustawy o VAT. Wnioskodawca nie jest w stanie określić zamkniętego katalogu szkoleń zawodowych, których będzie podwykonawcą, gdyż umowy na te szkolenia będą dopiero zawarte w przyszłości.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania. Wnioskodawca jest firmą szkoleniową.

Usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego świadczone przez firmę Wnioskodawcy są usługami, innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Projekty, w których Wnioskodawca jest podwykonawcą usług szkoleniowych, są skierowane zarówno do osób zatrudnionych we wszystkich branżach, jak i bezrobotnych, które z własnej inicjatywy są zainteresowane nabyciem nowych, uzupełnieniem lub podwyższeniem swoich kwalifikacji i umiejętności. Są to więc tylko i wyłącznie osoby potrzebujące przeszkolić się z tematyki, którą oferuje dane szkolenie. Uczestnicy z własnej woli i inicjatywy zgłaszają się do udziału w projekcie po to, aby zdobyć niezbędną dla nich wiedzę i umiejętności potrzebne im na obecnie zajmowanym stanowisku pracy bądź w celu uzyskania nowej posady. Wszelkie szkolenia realizowane przez Wnioskodawcę ściśle powiązane są z poprawą sytuacji zawodowej ich uczestników. Każde szkolenie dobrane jest do aktualnych potrzeb osób w nich uczestniczących, a zdobyta podczas szkolenia wiedza jest niezbędna podczas późniejszego wykonywania obowiązków na danym stanowisku pracy. Każdy projekt szkoleniowy skierowany jest do określonej grupy (branży) osób. W związku z powyższym oferowane w nim szkolenia są dobrane właśnie pod kątem zapotrzebowania danej grupy (branży).

Każdy projekt szkoleniowy skierowany jest do określonej grupy (branży) osób. W szkoleniach biorą udział zarówno osoby pracujące, jak i bezrobotne. Szkolenia oferowane w projekcie są tak dobrane do określonej grupy (branży) osób, aby były przydatne do zajmowanego przez nich obecnie stanowiska pracy bądź tego, które będą chcieli objąć w przyszłości. Wszystkie szkolenia dostosowane są do indywidualnych potrzeb ich uczestników. Każde szkolenie dobrane jest do aktualnych potrzeb osób w nich uczestniczących, a zdobyta podczas szkolenia wiedza jest niezbędna podczas późniejszego wykonywania obowiązków na danym stanowisku pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy usługa przeprowadzonych kursów zawodowych przez firmę „C” tj. Wnioskodawcę dla firmy „B”, która jest Zleceniobiorcą dla firmy „A”, czyli realizatora projektu w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (POKL) współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego korzysta ze zwolnienia z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. l pkt 29 lit. c. ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonując usługę kursów zawodowych dla firmy „B”, która jest Zleceniobiorcą dla firmy „A” realizującej projekt w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (POKL) współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego i otrzymując zapłatę od firmy „B” korzysta ze zwolnienia z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. l pkt 29 lit c ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

Ustawa o VAT określa w art. 43 ust. l pkt 29 lit. c., że „usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane są to usługi zwolnione z podatku VAT. Usługa kursu zawodowego wykonywana przez Wnioskodawcę korzysta ze zwolnienia z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. l pkt 29 lit c ustawy o VAT, ponieważ usługa ta wykonywana jest dla firmy „B”, która:

1. otrzymuje zapłatę od firmy „A” czyli realizatora projektu ze środków w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
2. płaci za wykonaną usługę kursu zawodowego Wnioskodawcy ze środków finansowych otrzymanych od firmy „A” tj. realizatora projektu w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego.
   
   

Minister Rozwoju Regionalnego wystąpił do Ministra Finansów z prośbą o wydanie interpretacji ogólnej, wyjaśniającej wątpliwości w zakresie możliwości zwolnienia usług kształcenia zawodowego I przekwalifikowania z podatku VAT pismem z dnia 14 września 2011. Minister Finansów poinformował, iż mając na uwadze przepisy art. 43 ust. 1 pkt 26-29 ustawy o VAT oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 43, poz. 392, z późn. zm.) „większość usług w zakresie edukacji pozostała zwolniona od podatku od towarów i usług”.

Instytucje Pośredniczące tj Wojewódzkie Urzędy Pracy, Urzędy Marszałkowskie Informują, iż zgodnie ze stanowiskiem Instytucji Zarządzającej PO KL wszystkie szkolenia w ramach POKL stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, a tym samym wszystkie w ramach PO KL powinny być zwolnione z podatku od towarów i usług, o ile są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Zgodnie z ustawą z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych Dz. U. z 2009r. Nr 157 poz. 1240 z późn. zm. środkami publicznymi są „środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym handlu (EFTA)” (art. 5 ust. l pkt 2 ustawy o finansach publicznych). Natomiast art. 5 ust. 3 pkt 1 definiuje dokładniej co zalicza się do środków, o których mowa w art. 5 ust. l pkt 2 ustawy o finansach publicznych „środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit a i b”.

Ustawa o finansach publicznych (art. 2 ust 5) określa również definicję środków europejskich „ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich – rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2, 4 „a więc „środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit a i b”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Ponadto, zgodnie z przepisem art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto, zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

W myśl § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, że zwolnieniu od podatku podlega świadczenie usług szkoleniowych w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w innych niż podatkowe (odrębnych) przepisach. Ze zwolnienia korzystają również takie usługi szkolenia, które prowadzone są przez podmioty posiadające akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Wreszcie zwolnienie z podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego w całości finansowane ze środków publicznych – zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy. Nadto, na podstawie przepisu § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, ze zwolnienia korzysta także świadczenie usług finansowanych co najmniej w 70% ze środków publicznych.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Według art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), środkami publicznymi są:

1. dochody publiczne;
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
   • ze sprzedaży papierów wartościowych,
   • z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
   • ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
   • z otrzymanych pożyczek i kredytów,
   • z innych operacji finansowych;
5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zgodnie z art. 5 ust. 3 ww. ustawy, zalicza się:

1. środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b;
2. niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c i d:
   • Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2009-2014,
   • Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014,
   • Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;
3. środki przeznaczone na realizację programów przedakcesyjnych oraz Programu Środki Przejściowe;
4. środki na realizację Wspólnej Polityki Rolnej:
   • Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej "Sekcja Gwarancji",
   • Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji,
   • Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich;
5. środki przeznaczone na realizację:
   • programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna, o których mowa w rozdziale III rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1080/2006 z dnia 5 lipca 2006r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1783/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 1),
   • programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z dnia 9 listopada 2006, str. 1),
   • Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2004-2009,
   • Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2004-2009;
6. inne środki.

Z art. 4. ust. 1 ww. ustawy o finansach publicznych wynika, iż przepisy ustawy stosuje się do:

1. jednostek sektora finansów publicznych;
2. innych podmiotów w zakresie, w jakim wykorzystują środki publiczne lub dysponują tymi środkami;
3. dochody publiczne;
4. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
5. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
6. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
   • ze sprzedaży papierów wartościowych,
   • z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
   • ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
   • z otrzymanych pożyczek i kredytów,
   • z innych operacji finansowych;
   • przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.
   
   

Jak powyższe wskazuje, ustawa o finansach publicznych wymienia wprost co należy uznać za środki publiczne. Przepisy zaliczają do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł (pkt 4 i 5). Środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych.

W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U. Nr 116, poz. 1206 ze zm.) w art. 2 pkt 1 określono, iż beneficjent to osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, korzystająca z publicznych środków wspólnotowych i publicznych środków krajowych na podstawie umowy o dofinansowanie projektu albo decyzji, o której mowa w art. 11 ust. 7.

Natomiast publicznymi środkami krajowymi są środki finansowe pochodzące z budżetu państwa oraz państwowych funduszy celowych, środki budżetów jednostek samorządu terytorialnego, środki innych jednostek sektora finansów publicznych, a także inne środki jednostek oraz form organizacyjno-prawnych sektora finansów publicznych, z kolei publicznymi środkami wspólnotowymi są środki finansowe pochodzące z budżetu Wspólnot Europejskich, a w szczególności z funduszy strukturalnych, o których mowa w przepisach Unii Europejskiej w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego, w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOiGR) oraz zmieniających i uchylających niektóre rozporządzenia, rozporządzeniu w sprawie Instrumentu Finansowego Wspierania Rybołówstwa oraz rozporządzeniu ustanawiającym Fundusz Spójności, ujęte w załączniku do ustawy budżetowej, służące realizacji Narodowego Planu Rozwoju (art. 2 pkt 10 i art. 2 pkt 11 ww. ustawy o Narodowym Planie Rozwoju).

Definicja projektu została zawarta w art. 2 pkt 9 ww. ustawy o Narodowym Planie Rozwoju, zgodnie z którą projekt to przedsięwzięcie realizowane w ramach działania, będące przedmiotem umowy o dofinansowanie projektu między beneficjentem a instytucją zarządzającą, instytucją wdrażającą albo działającą w imieniu instytucji zarządzającej instytucją pośredniczącą, albo decyzji, o której mowa w art. 11 ust. 7, lub współfinansowane ze środków pochodzących z Funduszu Spójności.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty, a świadczone przez niego usługi szkoleniowe są innymi niż wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zatem zwolnienie określone w tym przepisie nie ma do Wnioskodawcy zastosowania.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, który jest czynnym podatnikiem VAT, zamierza zajmować się między innymi organizacją i przeprowadzeniem szkoleń jako kolejny podwykonawca dla firm i instytucji, które otrzymują dofinansowanie na realizację projektów w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (POKL) współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Dofinansowanie, które otrzymuje firma „A” na realizację od dysponenta środków projektu stanowi 100% całkowitych wydatków w następującej proporcji: płatność ze środków europejskich stanowi 85%, zaś dotacja celowa z budżetu krajowego stanowi 15%. Zgodnie z ustawą o finansach publicznych. Minister Finansów przekazuje bowiem firmie „A” na rachunek w BGK środki na płatności w części odpowiadającej udziałowi środków europejskich (85%), na podstawie zlecenia płatności. Natomiast współfinansowanie krajowe (15%) wypłacane jest z rachunku bieżącego danego dysponenta części budżetowej tj. konkretnego urzędu pracy, urzędu marszałkowskiego, PARP, MJWRPU na rachunek firmy „A”.

Ze środków zgromadzonych na rachunku firmy „A”, a więc zarówno z płatności pochodzącej ze środków unijnych (85%), jak i z dotacji celowej (15%), opłacane będą realizowane przez podwykonawcę firmę „B” szkolenia.

Firma „A” zlecać będzie firmie „B” przeprowadzenie szkoleń, zaś firma „B” zleci te same szkolenia firmie „C” tj. Wnioskodawcy.

Wszystkie szkolenia w ramach POKL stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

W przedmiotowej sprawie należy wskazać, iż środki pieniężne, które otrzyma Wnioskodawca jako kolejny podwykonawca, tj. podmiot świadczący usługi przeprowadzania szkoleń na rzecz firmy „B”, która to świadczy usługi na rzecz otrzymującego środki na ten cel (firma „A”), nie stanowią środków publicznych.

W art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT nie ma mowy o tym, aby źródłem finansowania danej usługi były środki publiczne, lecz dana usługa była finansowana ze środków publicznych, a co za tym idzie ustawodawca położył nacisk na konkretną usługę, czynność wykonywaną pomiędzy usługodawcą, a usługobiorcą — przy czym nie można mylić tego ostatniego z beneficjentem ostatecznym usługi. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że tylko szkolenia w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego przeprowadzane przez podmiot będący podwykonawcą bezpośredniego beneficjenta środków można uznać za szkolenia finansowane ze środków publicznych. Takiego przymiotu nie będą miały szkolenia prowadzone przez kolejnego podwykonawcę, bowiem w momencie, gdy pierwszy podwykonawca skorzysta z usług kolejnego podmiotu świadczącego na jego rzecz określoną usługę, zapłata nie będzie już dokonana środkami publicznymi, pomimo faktu, iż pierwotnym źródłem finansowania nadal pozostaje UE (lub budżet Państwa).

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż zwolnienie przewidziane w ww. przepisie nie ma zatem zastosowania dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług realizowanych w ramach szkoleń zawodowych jako kolejny podwykonawca dla Firmy „B”, która jest zleceniobiorcą dla firmy „A”, czyli realizatora projektu w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.

W tej sytuacji zastosowanie ma podstawowa stawka podatku tj. 23 %, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Zaznaczyć należy, że bez znaczenia dla opodatkowania, usług wykonywanych w przedstawionych okolicznościach przez podwykonawców pozostaje sposób udokumentowania faktu finansowania ich ze środków publicznych, bowiem jak to ustalono powyżej, wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę od podmiotu świadczącego usługi szkoleniowe na rzecz beneficjenta środków pochodzących z dotacji celowej, nie posiada już charakteru środków publicznych.

Reasumując usługa przeprowadzania szkoleń przez Wnioskodawcę dla firmy „B”, która jest Zleceniobiorcą dla firmy „A” tj. realizatora projektu w ramach POKL nie korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT.

Zatem stanowisko wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.