2015.01.13 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-715/14-7/ALN
z 13 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia z dnia 23 września 2014 r. (data wpływu 29 września 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 18 listopada 2014 r. (data wpływu 21 listopada 2014 r.) i z dnia 2 stycznia 2015 r. (data wpływu 7 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnych rat leasingowych z tytułu nabycia samochodu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnych rat leasingowych z tytułu nabycia samochodu.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 18 listopada 2014 r. (data wpływu 21 listopada 2014 r.) i z dnia 2 stycznia 2015 r. (data wpływu 7 stycznia 2015 r.) w zakresie oznaczenia przepisów oraz doprecyzowania opisu stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W styczniu 2014 roku na potrzeby działalności opodatkowanej Wnioskodawca rozpoczął użytkowanie samochodu w leasingu operacyjnym. Samochód posiada świadectwo homologacji w którym określona jest liczba miejsc 5 oraz ładowność 500kg wynikająca z różnicy masy całkowitej i masy własnej. Rodzaj pojazdu samochód osobowy, kategoria M1. Samochód jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych do celów mieszanych. Liczba miejsc w dowodzie rejestracyjnym jest określona 5, dopuszczalna ładowność - nie wpisana. Łączna masa całkowita 2030kg, kategoria M-1.

W karcie pojazdu samochodu będącego przedmiotem zapytania jest określona:

ładowność 500kg

liczba miejsc 5

masa całkowita 2030 kg

Umowa leasingu operacyjnego została zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym w dniu 30.04.2014r. W umowie leasingu nie były i nie będą wprowadzone zmiany tej umowy.

Pojazd będący przedmiotem wniosku nie spełnia kryteriów o których mowa w art. 86a ust. 2 punkt 1-5 w brzmieniu obowiązującym od 01.01 do 31.03 2014 r. ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

Pojazd będący przedmiotem wniosku spełnia kryteria w art. 86a ust. 2 pkt 6 litera c w brzmieniu obowiązującym od 01.01 do 31.03.2014 r. ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług. Faktury z tytułu rat leasingowych są wystawiane na Wnioskodawcę. W stanie prawnym obowiązującym do 31.03.2014 r. od pojazdu będącego przedmiotem leasingu operacyjnego przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w 100% od rat leasingowych mimo to odliczono 60% z uwagi iż samochód został zakwalifikowany do kategorii M1 oraz w dowodzie rejestracyjnym brak określenia dopuszczalnej ładowności, w karcie pojazdu jest określona ładowność 500kg, liczba miejsc 5.

W piśmie uzupełniającym z dnia 2 stycznia 2014 r. Wnioskodawca wskazał:

Na pytanie z wezwania, do jakich czynności jest wykorzystywany samochód osobowy, w związku z którym ponoszone są wydatki objęte zakresem pytania czy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, czy niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawca podał, że pojazd samochodowy będący przedmiotem zapytania jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych.

Natomiast na pytanie czy przedmiotowy samochód osobowy jest wykorzystywany do celów mieszanych tj. do działalności gospodarczej oraz innych celów np. do użytku prywatnego, Wnioskodawca podał, że nie była składana do Urzędu Skarbowego informacja VAT-26 ponieważ pojazd samochodowy jest używany do celów mieszanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy użytkując samochód z kategorią M1 Wnioskodawca ma prawo do odliczenia VAT od rat leasingowych w 100% bez zachowania limitu 6000,00 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy podatku od towarów i usług obowiązujące od 1 stycznia 2014r, czyli art. 86a ust. 2 pkt 6 wyłączają ze stosowania ograniczeń w prawie do odliczenia między innymi samochody o liczbie miejsc więcej niż 3 i ładowności 500 kg i więcej. Samochód będący przedmiotem zapytania użytkowany jest na podstawie umowy leasingu zawartej w miesiącu styczniu 2014, pojazd został wydany w styczniu. W karcie pojazdu określona jest ładowność 500 kg, liczba miejsc 5, masa całkowita 2030 kg. Wnioskodawca uważa, że ma prawo do 100 % odliczenia VAT naliczonego od rat leasingowych i prawo to zachowuje po zmianie przepisów od 01.04.2014 ponieważ umowa leasingu została zarejestrowana w Urzędzie Skarbowy w dniu 30.04.2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca umożliwił podatnikowi odliczenie podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

W okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów regulowały przepisy art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ww. ustawy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r. w przypadku nabycia:

samochodów osobowych,
innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony

- kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Ust. 2 ww. artykułu stanowi, że przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
pojazdów specjalnych - jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym wynika, że jest to pojazd specjalny;
pojazdów samochodowych innych niż wymienione w pkt 1-5, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
1. 1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,
2. 2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,
3. 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg.

Stosownie do obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r. art. 86a ust. 4 ww. ustawy zmienionego przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz.U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652) oraz z dniem 22 czerwca 2013 r. przez art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2012 r., poz. 1448) dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 2 pkt 6, określona jest na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Z powołanych wyżej uregulowań wynika, że – co do zasady – w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości. Ustawodawca przewidział od tej zasady wyjątki, które wymienione zostały w art. 86a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Na mocy wyjątku przewidzianego w art. 86a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2014 r. do 31 marca 2014 r., prawo do odliczenia nie jest ograniczone m.in. w odniesieniu do innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowców wynosi 3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg. Z brzmienia powyższego przepisu wynika, że wyjątek powyższy ma zastosowanie do innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony spełniających kryteria, o których mowa w powyższym przepisie. Przy czym, dla spełnienia wymagań określonych w art. 86a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca odsyła do dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r., w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
należnego z tytułu:
1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r., do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z ww. regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Celem zapewnienia właściwego wdrożenia decyzji wykonawczej Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 i 2 występują jednakże wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

przeznaczonych wyłącznie do:
1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

–jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

w odniesieniu do których:
1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ponadto, jak wynika z art. 86a ust. 9 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;
pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
1. agregat elektryczny/spawalniczy,
2. do prac wiertniczych,
3. koparka, koparko-spycharka,
4. ładowarka,
5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
6. żuraw samochodowy

–jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Jak stanowi art. 86a ust. 10 ustawy, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;
pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Ponadto należy wskazać, że od dnia 1 kwietnia 2014 r. obowiązuje art. 2 pkt 34 ustawy, który stanowi, że przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 312), w przypadku pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w stosunku do których na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy kwotę podatku naliczonego stanowiła cała kwota podatku od towarów i usług wykazanego na fakturze, nie stosuje się przepisu art. 86a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w odniesieniu do wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 2 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

W myśl. art. 13 ust. 2 ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 ma zastosowanie w odniesieniu do umów, o których mowa w tym przepisie:

bez uwzględnienia zmian umowy dokonywanych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy oraz
pod warunkiem że:
1. pojazdy samochodowe będące przedmiotem tych umów zostały wydane podatnikowi przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy,
2. umowa została zarejestrowana przez podatnika dokonującego odliczenia u właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego najpóźniej w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w styczniu 2014 roku na potrzeby działalności opodatkowanej rozpoczął użytkowanie samochodu w leasingu operacyjnym. Samochód posiada świadectwo homologacji, w którym określona jest liczba miejsc 5 oraz ładowność 500kg wynikająca z różnicy masy całkowitej i masy własnej. Rodzaj pojazdu samochód osobowy, kategoria M1.

Wnioskodawca wskazał, że pojazd będący przedmiotem wniosku spełnia kryteria pojazdu samochodowego, o którym mowa w art. 86a ust. 2 pkt 6 litera c w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 do 31 marca 2014 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

Wg karty pojazdu będącego przedmiotem wniosku:

liczba miejsc - 5

dopuszczalna ładowność - 500 kg

maksymalna masa całkowita - 2030 kg

W umowie leasingu samochodu nie są i nie będą wprowadzane zmiany. Umowa leasingu samochodu została zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym w dniu 30.04.2014 r. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury dotyczące rat leasingowych są wystawiane na Wnioskodawcę. Samochód będący przedmiotem zapytania jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał, że w stanie prawnym obowiązującym do 31.03.2014 r. od pojazdu będącego przedmiotem leasingu operacyjnego przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w 100% od rat leasingowych mimo to odliczono 60% z uwagi, iż samochód został zakwalifikowany do kategorii M1 oraz w dowodzie rejestracyjnym brak określenia dopuszczalnej ładowności, w karcie pojazdu jest określona ładowność 500kg, liczba miejsc 5.

Pojazd samochodowy będący przedmiotem zapytania jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych. Wnioskodawca nie złożył do urzędu skarbowego informacji VAT-26, ponieważ pojazd samochodowy jest używany do celów mieszanych.

Z ww. przepisów wynika, że powyższe reguły przejściowe mają zastosowanie, kiedy zgodnie z przepisami dotychczasowymi podatek naliczony stanowiła cała kwota podatku naliczonego wynikającego z faktury za leasing. Nie dotyczą one natomiast sytuacji, w której podatek naliczony był równy tylko 60% kwoty podatku naliczonego.

Zatem, jeżeli podatnik na podstawie umowy leasingu użytkuje samochód objęty wówczas 60% odliczeniem, to po zmianie przepisów będą miały zastosowanie nowe regulacje dotyczące prawa do odliczenia obowiązujące, od 1 kwietnia 2014 r.

W rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 27 września 2003r. w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych sprawach (Dz. U. z 2007 r., Nr 137, poz. 968, z późn. zm.) w załączniku nr 4 „Klasyfikacja pojazdów” w tabeli 1 – „Rodzaje i podrodzaje pojazdów” wskazano, że kategorią homologacyjną N1 objęte są samochody ciężarowe (kod 06), samochody specjalne (kod 07) oraz ciągniki samochodowe (kod 08), natomiast samochody osobowe (kod 03) zaliczono do kategorii homologacyjnej M1.

Z treści wniosku wynika, że przy wykonywaniu działalności gospodarczej, od stycznia 2014 r. Wnioskodawca użytkuje na podstawie umowy leasingu samochód osobowy kategorii M1. Nie można się zgodzić z Wnioskodawcą, że ww. pojazd będący przedmiotem wniosku spełnia kryteria pojazdu samochodowego, o którym mowa w art. 86a ust. 2 pkt 6 litera c w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 do 31 marca 2014 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Ww. przepis dotyczy bowiem pojazdów samochodowych innych niż samochody osobowe sklasyfikowane w kategorii M1.

Mając na uwadze powyższe w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowanie art. 13 ust. 1 ustawy nowelizującej, ponieważ w stosunku do przedmiotowego samochodu na dzień 31 marca 2014 r. Wnioskodawcy nie przysługiwało nieograniczone (100%) prawo do odliczenia podatku od rat leasingowych.

W analizowanym przypadku pojazd samochodowy nie jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej Wnioskodawcy, zatem nie zostanie spełniona - wynikająca z art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy - przesłanka warunkująca skorzystanie z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z użytkowaniem tego pojazdu.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie mają przepisy art. 86a ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2014 r., a zatem Wnioskodawcy przysługuje od tej daty, niezależnie od faktu, że do dnia 31 marca 2014 r. odliczył od podatku należnego 6.000 zł podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe, prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących te raty, ponieważ Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a przedmiotowy samochód jest wykorzystywany wyłącznie do czynnościami opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż w przedstawionej sytuacji pojazd spełnia warunki do odliczenia podatku VAT naliczonego od rat leasingowych w wysokości 100%, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin