INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2012 r. (data wpływu 6 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 czerwca 2012 r. (data wpływu 8 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania odszkodowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania odszkodowania.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 czerwca 2012 r. (data wpływu 8 czerwca 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej, która prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej. Spółka uczestniczyła w programie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. W celu starannego przygotowania wniosku dotyczącego uczestnictwa w wymienionym wyżej programie, spółka nawiązała współpracę z firmą doradczą. Wynagrodzenie należne firmie doradczej za świadczone usługi zostało w części uregulowane. Na skutek niedochowania należytej staranności przy sporządzaniu wniosku przez firmę doradczą, spółka jawna poniosła szkodę. Do firmy doradczej zostało dostarczone pismo, które było jednocześnie obciążeniem z tytułu naliczonego odszkodowania w kwocie faktycznie poniesionej straty oraz wskazywało na sposób zaspokojenia powstałej wierzytelności poprzez potrącenie (zgodnie z art. 498 i 499 Kodeksu Cywilnego). W wyniku wcześniejszych płatności oraz dokonanego potrącenia, wierzytelność wobec firmy doradczej została zaspokojona, do zaspokojenia pozostała natomiast część odszkodowania na dobro spółki. Spółka jawna zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy naliczone i jednocześnie potrącone odszkodowanie jest przychodem podatkowym, czy podstawą do skorygowania kosztów uzyskania przychodów...
2. W jakim momencie i w jakiej wysokości należy ująć w rachunku podatkowym, w podatkowej księdze przychodów i rozchodów naliczone i jednocześnie potrącone odszkodowanie...

Wnioskodawca uważa, że naliczone i potrącone odszkodowanie należy uznać za przychód podatkowy w momencie dokonania potrącenia. Zgodnie z art. 14 ust 2 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności gospodarczej uważa się otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Potrącenie jest jedną z form wygaśnięcia zobowiązania oraz stanowi szczególny sposób zapłaty i zgodnie z regulacją zawartą w przepisach art. 498 i art. 499 Kodeksu Cywilnego jest możliwe wówczas, gdy strony stosunku prawnego są jednocześnie wierzycielem i dłużnikiem. W wyniku potrącenia dochodzi do umorzenia dwóch wzajemnych wierzytelności do wysokości wierzytelności niższej. Poprzez skuteczne dokonanie potrącenia wzajemnych wierzytelności, część wierzytelności wynikająca z odszkodowania została uregulowana (otrzymana). Zgodnie z powyższym przychód podatkowy z tytułu otrzymania odszkodowania powstał w momencie potrącenia wierzytelności w kwocie jaka została uregulowana w wyniku potrącenia. Pozostała część odszkodowania powinna być zaliczona do przychodów podatkowych w momencie otrzymania zapłaty od firmy doradczej. W przypadku gdyby naliczone odszkodowanie zostało zaskarżone do sądu, a hipotetyczny wyrok wskazywałby na brak racji NZOZ a tym samym i Wnioskodawcy, wówczas zdaniem Wnioskodawcy należałoby skorygować przychód podatkowy wykazany w miesiącu potrącenia jako niesłusznie naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3b) ww. ustawy, wolne od podatku są:

• otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe,

• inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Świadczenie wskazane we wniosku, nie spełnia przesłanek do zwolnień od podatku dochodowego, o których mowa w cytowanych przepisach. Nie jest to bowiem odszkodowanie, którego wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. Ponadto świadczenie to uzyskane zostanie w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i będzie dotyczyło utraconych korzyści – co wyklucza zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3b), odnoszącego się do innych odszkodowań lub zadośćuczynień otrzymanych na podstawie wyroku lub ugody sadowej.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 12 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.

W myśl tego przepisu, wszystkie otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku przedsiębiorstwa, niezależnie od podstawy ich otrzymania, są opodatkowane podatkiem dochodowym. Tego rodzaju odszkodowanie pozostaje w bezpośrednim związku z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 498 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym.

Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej (§ 2).

Natomiast art. 499 ww. ustawy, stanowi, iż potrącenia dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Oświadczenie ma moc wsteczną od chwili, kiedy potrącenie stało się możliwe.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w związku z dokonaniem potrącenia wierzytelności z tytułu odszkodowania przychód z tytułu otrzymania odszkodowania powstał w momencie potrącenia należności z tytułu wynagrodzenia dla spółki doradczej w kwocie jaka została uregulowana w wyniku potrącenia. Pozostała część odszkodowania powinna być zaliczona do przychodów podatkowych w momencie otrzymania zapłaty od firmy doradczej.

Przychód z tytułu otrzymanego odszkodowania należy rozliczyć zatem w ramach źródła przychodu jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza i wykazać go w odpowiedniej ewidencji prowadzonej dla tej działalności oraz opodatkować łącznie z pozostałymi przychodami z tej działalności, zgodnie z zasadami przewidzianymi dla wybranej formy opodatkowania.

W ocenie tutejszego organu, skoro – jak przedstawiono w opisie stanu faktycznego – spółka doradcza, która wykonywała usługi na rzecz Wnioskodawcy, została obciążona obowiązkiem zapłaty odszkodowania, to zdarzenie to nie może być rozpatrywane jako skutkujące pomniejszeniem kosztów uzyskania przychodu. Koszt z tytułu wynagrodzenia dla spółki doradczej nie zostanie bowiem pomniejszony, ani w wyniku udzielenia odszkodowania, ani w wyniku jego potrącenia.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest wskazana we własnym stanowisku kwestia hipotetycznej sytuacji zaskarżenia do sądu naliczonego przez Wnioskodawcę odszkodowania, „gdyby hipotetyczny wyrok wskazywał na brak racji NZOZ”. Zagadnienie to nie zostało przedstawione w opisie stanu faktycznego, ani też nie jest przedmiotem pytań zawartych we wniosku. Kwestia ta może być przedmiotem odrębnego wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.