Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-899/14-2/AI
z 5 listopada 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2014 r. (data wpływu 26 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku od opłat za zajmowany teren stanowiący mienie Spółdzielni przez parkingi społeczne – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku od opłat za zajmowany teren stanowiący mienie Spółdzielni przez parkingi społeczne.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia Mieszkaniowa zarządza nieruchomościami stanowiącymi mienie Spółdzielni, mienie jej członków oraz osób niebędących członkami Spółdzielni. W skład mienia Spółdzielni wchodzą drogi wewnętrzne, tereny zielone, place zabaw oraz tereny utwardzane (sukcesywnie) ogólnodostępne z przeznaczeniem na postój samochodów. Opłaty podatku od nieruchomości i wieczystego użytkowania gruntu przypadającego na mienie Spółdzielni będącego elementem części wspólnych były podstawą kalkulacji opłat eksploatacyjnych wszystkich właścicieli i osób posiadających spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu.

Grupa właścicieli zamieszkujących w zasobach Spółdzielni kilka lat temu wystąpiła z prośbą o udostępnienie dwóch terenów w celu przystosowania ich na miejsca parkingowe. Tereny te zostały przez zainteresowanych właścicieli na własny koszt utwardzone i ogrodzone, w wyniku przeprowadzonych prac powstały społeczne parkingi o które dbają sami właściciele, w związku z tym Spółdzielnia nie pobierała opłat za udostępnione tereny.

W listopadzie 2011 r. Zarząd Spółdzielni w porozumieniu z Radą Nadzorczą podjął decyzję o wprowadzeniu do opłat czynszowych nowego składnika, tj. opłaty za korzystanie z parkingu (na podstawie sporządzonej kalkulacji w skład której wchodzi: podatek od nieruchomości i wieczyste użytkowanie gruntu przypadający na omawiane tereny) dla osób korzystających z parkingów społecznych.

Podstawą obciążenia ww. opłatą była lista sporządzona przez osobę wybraną spośród korzystających z parkingu do ich reprezentowania, o istotnych zmianach wśród osób korzystających Spółdzielnia jest powiadamiana.

W związku z zaistniałą sytuacją w czasie wprowadzania nowego składnika została przeprowadzona rozmowa telefoniczna przez pracownika Spółdzielni z przedstawicielem Krajowej Informacji Podatkowej w celu uzyskania informacji co do sposobu prawidłowego naliczania opłaty eksploatacyjnej dot. parkingu społecznego.

Uzyskane informacje z KIP odwoływały się do przepisów oraz interpretacji, orzeczeń Sądów Administracyjnych oraz wykładni i analiz ds. legislacji - nie były jednakowo interpretowane. Również w tym czasie na szkoleniach z podatku VAT kwestia parkingów społecznych była omawiana, w szczególności przepis art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT w odniesieniu do art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych sugerując i utwierdzając Spółdzielnię w przekonaniu, iż opłata ta jest zwolniona od podatku VAT na co również wskazywało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 października 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w § 13 ust. 1 pkt 16.

Obecnie przy zmianie przepisów w ustawie o podatku od towarów i usług, które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2014 r. uczestnicząc w szkoleniu dotyczącym istotnych zmian w ustawie VAT zwrócono uwagę na sposób interpretacji związanych z naliczeniem opłat za korzystanie z miejsc postojowych i garaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółdzielnia obciążając właścicieli mieszkań korzystających z parkingu społecznego opłatą, która stanowi skalkulowany podatek od nieruchomości oraz opłatę wieczystego użytkowania gruntu przypadającą na zajmowany teren stanowiący mienie Spółdzielni przez parkingi społeczne powinna traktować ją jako sprzedaż związaną z działalnością zwolnioną?

Zdaniem Wnioskodawcy, analizując treść art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wynika, że czynności te są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Rodzaje czynności wymienione w art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych, za które spółdzielnia pobiera opłaty związane z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni jest zwolniona od podatku VAT.

Zdaniem Spółdzielni opłata za korzystanie z parkingu społecznego, który stanowi mienie Spółdzielni, tak jak pozostałe place, tereny zielone oraz place zabaw w myśl przytoczonych przepisów jest zwolniona z podatku VAT.

Miejsce parkingowe na terenie wspólnym, ani nie spełniają definicji lokalu użytkowego, ani lokalu o innym przeznaczeniu, służą członkom spółdzielni.

Ponadto właściciele korzystający z parkingów społecznych oprócz opłaty za korzystanie z parkingu (podatek od nieruchomości i wieczyste użytkowanie gruntu) w opłacie eksploatacyjnej wnoszą skalkulowane koszty utrzymania części wspólnych oraz mienia Spółdzielni, podatek od nieruchomości i wieczyste użytkowanie gruntu od pozostałego mienia Spółdzielni, tj. dróg wewnętrznych, placów zabaw, terenów zielonych i terenów ogólnodostępnych służących do postoju i parkowania samochodów.

Opłata pobierana przez Spółdzielnię za korzystanie z parkingu społecznego nie oznacza, iż na osoby te zostało przeniesione prawo do władania nim jak właściciel.

Można rozpatrywać kwestię pozostałych placów i terenów, których pokrycie kosztów utrzymania pośrednio stanowią opłatę za korzystanie z nich i są elementem kalkulacji stawki eksploatacyjnej i w tym wypadku Spółdzielnia oddaje do użytkowania tereny członkom i osobom niebędącym członkom Spółdzielni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści art. 41 ust. 1 ustawy wynika, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano natomiast opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Ponadto z przepisu § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r., poz. 1722, z późn. zm.) wynika, że zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które pobierane są opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222).

Analogiczny zapis dotyczący zwolnienia od podatku zawierało w § 13 ust. 1 pkt 16 uprzednio obowiązujące rozporządzenie wykonawcze do ustawy o podatku od towarów i usług, tj. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 247 z późn. zm.).

Powołany powyżej przepis art. 4 ust. 1, ust. 2, ust. 4 i ust. 5 ww. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1222) stanowi, że:

  • członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (ust. 1);
  • członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (ust. 2);
  • właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5 (ust. 4);
  • członkowie spółdzielni uczestniczą w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi. Właściciele lokali niebędący członkami oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią (ust. 5).

Z przywołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że zwolnienie od podatku VAT odnosi się do czynności wykonywanych na rzecz członków spółdzielni mieszkaniowych, a także osób niebędących członkami spółdzielni. Muszą być oni właścicielami lokali mieszkalnych lub musi im przysługiwać spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego. Rodzaje opłat wymienione w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych dotyczą wszelkich opłat. Ogólnie można stwierdzić, że są one związane z pokryciem wydatków na eksploatację i utrzymanie nieruchomości w częściach przypadających na poszczególne lokale, a także stanowiących mienie spółdzielni, wydatki dotyczące zobowiązań spółdzielni, wpłaty na fundusz remontowy, a ponadto dotyczą działalności społecznej, oświatowej i kulturalnej prowadzonej przez spółdzielnię. Jednakże przepisy art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 9 cyt. wyżej rozporządzenia, wyraźnie wskazują na właścicieli lokali mieszkalnych, członków spółdzielni i osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa lub prawa własności do lokali mieszkalnych.

W tej sytuacji konieczne jest określenie pojęcia lokalu mieszkalnego. Przy czym należy zwrócić uwagę, iż ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze, nie wskazują definicji „lokal mieszkalny” i „lokal użytkowy”. W związku z tym koniecznym jest użycie definicji zawartej w prawie spółdzielczym.

W myśl art. 2 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, lokalem jest samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

Definicję lokalu mieszkalnego zawiera natomiast art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych (…).

Natomiast w myśl ust. 4 powyższego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Zarówno garaże zwane „pomieszczeniami przynależnymi”, mimo, że stanowią część składową lokalu mieszkalnego w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, jak również lokale użytkowe, nie są przeznaczone na stały pobyt ludzi i nie służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Z opisu sprawy wynika, że Spółdzielnia zarządza nieruchomościami stanowiącymi mienie Spółdzielni, mienie jej członków oraz osób niebędących członkami Spółdzielni.

W skład mienia Spółdzielni wchodzą drogi wewnętrzne, tereny zielone, place zabaw oraz tereny utwardzane (sukcesywnie) ogólnodostępne z przeznaczeniem na postój samochodów. Opłaty podatku od nieruchomości i wieczystego użytkowania gruntu przypadającego na mienie Spółdzielni będącego elementem części wspólnych były podstawą kalkulacji opłat eksploatacyjnych wszystkich właścicieli i osób posiadających spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu.

Grupa właścicieli zamieszkujących w zasobach Spółdzielni kilka lat temu wystąpiła z prośbą o udostępnienie dwóch terenów w celu przystosowania ich na miejsca parkingowe. Tereny te zostały przez zainteresowanych właścicieli na własny koszt utwardzone i ogrodzone, w wyniku przeprowadzonych prac powstały społeczne parkingi, o które dbają sami właściciele, w związku z tym Spółdzielnia nie pobierała opłat za udostępnione tereny.

W listopadzie 2011 r. Zarząd Spółdzielni w porozumieniu z Radą Nadzorczą podjął decyzję o wprowadzeniu do opłat czynszowych nowego składnika, tj. opłaty za korzystanie z parkingu (na podstawie sporządzonej kalkulacji w skład której wchodzi: podatek od nieruchomości i wieczyste użytkowanie gruntu przypadający na omawiane tereny) dla osób korzystających z parkingów społecznych.

Podstawą obciążenia ww. opłatą była lista sporządzona przez osobę wybraną spośród korzystających z parkingu do ich reprezentowania, o istotnych zmianach wśród osób korzystających Spółdzielnia jest powiadamiana.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy Spółdzielnia obciążając właścicieli mieszkań korzystających z parkingu społecznego opłatą, powinna ją traktować jako sprzedaż związaną z działalnością zwolnioną.

W tym miejscu jeszcze raz podkreślić należy, że zwolnienie od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy oraz w przywołanych rozporządzeniach wykonawczych do ustawy odnosi się do czynności związanych z lokalami mieszkalnymi. Zwolnienie dotyczy wyłącznie czynności za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4, i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, związanych z lokalami mieszkalnymi, nie dotyczy zaś czynności związanych z lokalami użytkowymi.

Analiza treści powołanych wyżej przepisów w kontekście przedstawionego stanu faktycznego prowadzi do wniosku, że czynności związane z pobieraniem przez Spółdzielnię opłat za korzystanie z parkingów społecznych (w przypadku równoczesnego posiadania przez członka spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego), nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy.

Podsumowując, czynności wykonywane przez Spółdzielnię na rzecz mieszkańców związane z udostępnieniem im terenu pod parkingi społeczne, za które pobierana jest opłata stanowiąca skalkulowany podatek od nieruchomości oraz opłata wieczystego użytkowania gruntu przypadająca na zajmowany teren - nie korzystają ze zwolnienia od podatku. Zatem pobierana przez Spółdzielnię opłata będzie opodatkowana na ogólnych zasadach.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj