2014.11.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-789/14/JJ
z 12 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 sierpnia 2014r. (data wpływu 12 sierpnia 2014r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczenia obejmującego projektowanie, produkcję, dopasowanie oraz montaż komponentów meblowych tworzących wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego objętego społecznym programem mieszkaniowym jedną całość - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2014r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczenia obejmującego projektowanie, produkcję, dopasowanie oraz montaż komponentów meblowych tworzących wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego objętego społecznym programem mieszkaniowym jedną całość.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Firma Wnioskodawcy prowadzi szeroką działalność w zakresie usług na rzecz budownictwa mieszkaniowego, w zakres którego wchodzi między innymi z godnie z przedmiotem działalności zgłoszonym w KRS wykonywanie pozostałych robót budowlanych wykończeniowych, malowanie i szklenie. Znaczną część tego rodzaju usług wykończeniowych w zakresie budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym o którym mowa w przepisie art. 43 ust. 12 ustawy o VAT, które sprowadzają do świadczenia kompleksowej usługi obejmującej pomiar, projektowanie, dopasowanie, produkcję oraz montaż mebli wykończeniowych lokali mieszkalnych na zamówienie. Są to więc meble kuchenne na wymiar w trwałej zabudowie, szafy na wymiar w zabudowie, meble łazienkowe na wymiar w zabudowie i inne nietypowe meble powiązane z konstrukcją budynku, jakie zamawiają u Wnioskodawcy jogo klienci. Wszystkie te meble, które Wnioskodawca wykonuje na wymiar do zabudowy są trwałą zabudową na stałe połączoną z budynkiem. Firma Wnioskodawcy nie produkuje mebli na wymiar bez usługi budowlano - montażowej. Demontaż zabudowy meblowej i możliwość wykorzystania jej w innym lokalu mieszkalnym jest praktycznie nie możliwa. Uwzględniając uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 czerwca 2013. sygn. akt I FPS 2/2013 Wnioskodawca ma wątpliwości jaką stawkę podatku VAT powinien stosować do tej kategorii usług.

W przedmiotowej uchwale NSA w składzie siedmiu rozstrzygnął toczony spór podatkowy o interpretację montażu trwałej zabudowy meblowej stwierdzając, iż montaż szaf, zabudowy kuchennej i łazienkowej jako modernizację obiektów budownictwa objętych społecznym systemem mieszkaniowych powoduje, że usługa ta jest opodatkowana niższą 8% stawką VAT. W sentencji wyroku NSA wskazał: „W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. świadczenie kompleksowe polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową, wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stanowi usługę modernizacji opodatkowaną stawką obniżoną podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.)".

Wszystkie meble w zabudowie stałej połączone są bezpośrednio z konstrukcją budynku i zabudowane np. „od ściany do ściany", „od podłogi do sufitu" i przytwierdzane do konstrukcji ściany, podłogi, sufitu w zależności od projektu i możliwości montażowych. Przedmiotem umowy są meble w zabudowie stałej wraz z montażem (meble kuchenne, szafy, meble łazienkowe). Zakres czynności obejmuje: projektowanie, pomiar, przygotowanie dokumentów produkcyjnych, produkcja mebli, montaż mebli u klienta.

Wniosek dotyczy obiektów budownictwa objętego społecznościowym programem mieszkaniowym, jednakże Spółka powyższe czynności wykonuje również w obiektach pozostałych.

W zależności od specyfikacji mebli, rodzaju zastosowanych materiałów, technologii produkcyjnej, cena obejmuje materiał wraz z kosztem produkcji zawsze podawana jest jako całość usługi.

Udział kosztu materiałów zależy od projektu, zastosowanej technologii, czasu wykonywanej usługi i kształtuje się w przedziale od 30-70%.

Faktury wystawiane są zawsze w jednej wartości na całość wykonanej usługi wraz materiałami zużytymi do produkcji.

Wydanie towaru nie stanowi elementu dominującego czynności objętych umową.

Czynności pozostałe mają charakter pomocniczy.

Niektóre elementy zabudowy są ściśle związane z konstrukcją domu. Wykonanie zabudowy meblowej polega wyłącznie na projektowaniu, pomiarze, dopasowaniu, produkcji i montażu zabudowy meblowej. Do wykonania zabudowy meblowej wykorzystywane są następujące materiały: wiórowe płyty meblowej, płyty mdf, drewno, płyty fornirowane, blaty laminowane, blaty granitowe i inne materiały meblowe. Sposób zamocowania mebli umożliwia późniejszy demontaż zabudowy bez uszkodzenia konstrukcji budynku/lokalu, jednakże nie ma możliwości demontażu bez uszkodzenia elementów wykończeniowych typu: tynki, płytki ceramiczne, elementy wykończeniowe ścian, podłóg lub sufitów. Demontaż zabudowy meblowej nie spowoduje naruszenia elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego, których głównym zadaniem jest przenoszenie obciążeń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w stanie prawnym obowiązującym w 2014 r. dla usługi budowlano-montażowej obejmującej projektowanie, produkcję, dopasowanie oraz montaż komponentów meblowych tworzących wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego objętego społecznym projektem mieszkaniowym jedną całość Wnioskodawca powinien stosować na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT obniżoną 8% stawkę tego podatku?

Zdaniem Podatnika dla usług przedstawionych w opisie stanu faktycznego, które realizowane są w lokalach mieszkalnych objętych społecznym programem mieszkaniowym jako usług modernizacji tych obiektów należy na podstawie art. 42 ust. 12 ustawy o VAT stosować obniżoną 8% stawkę podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy tzw. społeczny program mieszkaniowy korzysta ze wsparcia w postaci prawa do stosowania preferencyjnej stawki podatku VAT. Tak więc wszystkie usługi związane z tym tematem, które służą realizacji zadania głównego również korzystają z tego wsparcia. Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 (8%), stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Jak stanowi przepis ust. 12a przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Jednocześnie w myśl art. 41 ust. 12b ustawy o VAT do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 ²;
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 ².

W takim przypadku na podstawie art. 41 ust. 12c stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ustawa o VAT nie zawiera własnej definicji „modernizacja". Natomiast w myśl ustawy o CIT pod pojęciem modernizacji należy rozumieć nakłady kosztowe, które powodują wzrost wartości użytkowej przedmiotu modernizacji. Z kolei pojęcie modernizacji przyjęte w języku powszechnym oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części. O tym, czy w danym przypadku mamy z dostawą towarów, czy świadczeniem usług powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący. W naszym analizowanym przypadku bezspornym jest, iż elementem dominującym świadczenia jest usługa projektowa połączona z usługą budowlano-montażową, a elementy modułowe zabudowy meblowej są wyłącznie elementem składowym usługi zasadniczej.

Nie budzi więc wątpliwości, iż przedstawione w opisie stanu faktycznego kompleksowe usługi wykończenia lokalu mieszkalnego pod kątem potrzeb funkcjonalnych przyszłych użytkowników po trwałym połączeniu komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części komponenty meblowe podnoszą standard takiego obiektu, należy więc uznać je za usługi związane z modernizacją obiektów budownictwa objętych społecznym programem mieszkaniowym, a więc do kategorii usług opodatkowanych na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT obniżoną 8% stawką podatku.

Zasadność stanowiska Wnioskodawcy potwierdza jednoznacznie uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 czerwca 2013. sygn. akt I FPS 2/2013, w której Sąd w składzie siedmiu sędziów przeciął trwający od wielu lat spór podatników z organami podatkowymi orzekając jednoznacznie:

„W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. świadczenie kompleksowe polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową, wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stanowi usługę modernizacji opodatkowaną stawką obniżoną podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.)".

Tak więc każdą interpretację sprzeczną z sentencją uchwały NSA z dnia 23 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/2013 należy uznać za sprzeczną z obowiązującym prawem, albowiem naruszałoby to zasadę pewności prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z brzmieniem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 ²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 ².

Zgodnie z brzmieniem ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Powołany przepis (art. 41 ust. 12 ustawy) stanowi implementację art. 98 ust. 1 i ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.). Zgodnie z art. 98 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone. W myśl art. 98 ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy 2006/112/WE, stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III. W załączniku tym, zatytułowanym: „Wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98”, w poz. 10 wskazano na dostawę, budowę, remont i przebudowę budynków mieszkalnych w ramach polityki społecznej.

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zatem w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

W tym miejscu należy podkreślić, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie i w przepisach wykonawczych do ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie „modernizacja” – według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) – oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że „czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części”.

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Budowa, modernizacja, przebudowa podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Zdaniem Organu, modernizacja, podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinna dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Twierdzenie to potwierdza NSA w ww. uchwale z 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 wskazując, że „Obniżona stawka podatku od towarów i usług znajduje zatem zastosowanie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). W omawianym wypadku nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Innymi słowy montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie”.

Zatem należy stwierdzić, że obniżona stawka podatku VAT nie może znaleźć zastosowania dla wykonania danej zabudowy wnękowej, jeśli polega ona przykładowo wyłącznie na zaprojektowaniu, przygotowaniu i montażu polegającym na ,,zwykłym” przytwierdzeniu mebli do ściany (np. powieszenie za pomocą haków lub wkrętów, również z kołkami) lub podłogi, co skutkuje możliwością demontażu tej zabudowy bez uszkodzenia konstrukcji budynku/lokalu (elementy mogą być przeniesione bez zniszczenia tego budynku lub lokalu). Z uwagi na to, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku miała i ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności związanych z budownictwem mieszkaniowym, jednakże nie do wszystkich usług dotyczących samego instalowania, czy montażu różnych towarów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi szeroką działalność w zakresie usług na rzecz budownictwa mieszkaniowego, w zakres którego wchodzi między innymi z godnie z przedmiotem działalności zgłoszonym w KRS wykonywanie pozostałych robót budowlanych wykończeniowych, malowanie i szklenie. Znaczną część tego rodzaju usług wykończeniowych w zakresie budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w przepisie art. 43 ust. 12 ustawy o VAT, które sprowadzają do świadczenia kompleksowej usługi obejmującej pomiar, projektowanie, dopasowanie, produkcję oraz montaż mebli wykończeniowych lokali mieszkalnych na zamówienie. Są to więc meble kuchenne na wymiar w trwałej zabudowie, szafy na wymiar w zabudowie, meble łazienkowe na wymiar w zabudowie i inne nietypowe meble powiązane z konstrukcją budynku, jakie zamawiają u Wnioskodawcy jego klienci. Wszystkie te meble, które Wnioskodawca wykonuje na wymiar do zabudowy są trwałą zabudową na stałe połączoną z budynkiem. Firma Wnioskodawcy nie produkuje mebli na wymiar bez usługi budowlano - montażowej. Demontaż zabudowy meblowej i możliwość wykorzystania jej w innym lokalu mieszkalnym jest praktycznie nie możliwa.

Wniosek dotyczy obiektów budownictwa objętego społecznościowym programem mieszkaniowym, jednakże Spółka powyższe czynności wykonuje również w obiektach pozostałych.

W zależności od specyfikacji mebli, rodzaju zastosowanych materiałów, technologii produkcyjnej, cena obejmuje materiał wraz z kosztem produkcji zawsze podawana jest jako całość usługi.

Udział kosztu materiałów zależy od projektu, zastosowanej technologii, czasu wykonywanej usługi i kształtuje się w przedziale od 30-70%.

Faktury wystawiane są zawsze w jednej wartości na całość wykonanej usługi wraz materiałami zużytymi do produkcji.

Wydanie towaru nie stanowi elementu dominującego czynności objętych umową.

Czynności pozostałe mają charakter pomocniczy.

Niektóre elementy zabudowy są ściśle związane z konstrukcją domu. Wykonanie zabudowy meblowej polega wyłącznie na projektowaniu, pomiarze, dopasowaniu, produkcji i montażu zabudowy meblowej. Do wykonania zabudowy meblowej wykorzystywane są następujące materiały: wiórowe płyty meblowe, płyty mdf, drewno, płyty fornirowane, blaty laminowane, blaty granitowe i inne materiały meblowe. Sposób zamocowania mebli umożliwia późniejszy demontaż zabudowy bez uszkodzenia konstrukcji budynku/lokalu, jednakże nie ma możliwości demontażu bez uszkodzenia elementów wykończeniowych typu: tynki, płytki ceramiczne, elementy wykończeniowe ścian, podłóg lub sufitów. Demontaż zabudowy meblowej nie spowoduje naruszenia elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego, których głównym zadaniem jest przenoszenie obciążeń.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zastosowania prawidłowej stawki podatku dla świadczenia obejmującego projektowanie, produkcję, dopasowanie oraz montaż komponentów meblowych tworzących wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego objętego społecznym projektem mieszkaniowym jedną całość.

Zauważyć należy, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Świadczenie kompleksowe (złożone) to zgodnie z orzecznictwem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzy jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV,OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz orzecznictwo TSUE w zakresie świadczeń kompleksowych, opisane we wniosku czynności składające się na usługę budowlano-montażową obejmującą projektowanie, produkcję, dopasowanie oraz montaż komponentów meblowych tworzących wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego objętego społecznym projektem mieszkaniowym jedną całość, należy uznać za świadczenie usług. O uznaniu świadczenia za usługę decydującym jest, że w ramach świadczenia jak wyjaśnił Wnioskodawca wydanie towaru nie jest elementem decydującym.

Przechodząc do stawki podatku VAT – zgodnie z powołaną wyżej uchwałą NSA – „obniżona stawka podatku od towarów i usług znajduje zatem zastosowanie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). W omawianym wypadku nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Innymi słowy montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie. Po trwałym połączeniu komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części komponenty te podnoszą standard takiego obiektu”.

Z uzasadnienia ww. uchwały wynika, że zaprojektowanie, przygotowanie i montaż polegający na zwykłym przytwierdzeniu mebli do ściany (np. powieszenie za pomocą haków) nie jest objęte stawką obniżoną.

Odnosząc powyższe do przedstawionej we wniosku kwestii wykonania mebli kuchennych na wymiar w trwałej zabudowie, szafy na wymiar w zabudowie, mebli łazienkowych na wymiar w zabudowie i innych nietypowych mebli powiązanych z konstrukcją budynku, należy stwierdzić, że ww. zabudowy nie są połączone w sposób trwały z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego (budynku lub lokalu). Co prawda, zabudowa mebli kuchennych, szaf na wymiar czy mebli łazienkowych, służy unowocześnieniu lokalu czy budynku, powoduje naruszenie elementów pomieszczenia, należy jednak podkreślić, że zaistniały związek nie jest na tyle istotny, aby uzasadniać stwierdzenie, że wykonywane prace mają charakter modernizacji obiektu budowlanego, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.

Trudno bowiem uznać, że przytwierdzenie np. do ścian, podłóg, sufitów, tynków, płytek ceramicznych, elementów konstrukcyjnych przez ich przytwierdzenie na stałe za pomocą elementów montażowych wykonanych z metalu, drewna, kompozytów bądź tworzyw sztucznych, jak również przy pomocy wkrętów, śrub, kształtowników metalowych, klejów, uszczelnienie za pomocą klejów – uszczelniaczy, poprzez przyklejenie, oznacza trwałe połączenie z elementami konstrukcyjnymi lokalu czy budynku.

Jak wynika z internetowego Słownika języka polskiego (www.sjp.pl) słowo „trwały” oznacza niezmienny, nieulegający zmianom, ponadczasowy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że przedstawiony sposób montażu zabudowy mebli kuchennych, szaf na wymiar lub mebli łazienkowych sprowadza się do połączenia komponentów meblowych ze ścianami, podłogą, sufitem, obiektu budowlanego lub jego częściami. Nie są to zabiegi na tyle skomplikowane technicznie aby miały charakter nieodwracalny. Demontaż opisanej zabudowy może doprowadzić co prawda do jej uszkodzenia, jednak nie można uznać, że w wyniku takiego demontażu nastąpi uszkodzenie konstrukcji danego budynku czy lokalu. Wprawdzie demontaż opisanej zabudowy, może wiązać się z uszkodzeniem ścian, podłóg bądź sufitów, jednakże - zdaniem tut. organu – uszkodzenia wskazanych elementów budynku powstałe w wyniku demontażu zabudowy zapewne nie mają wpływu na ich pracę jako elementów konstrukcyjnych budynku, szczególnie takich, których zadaniem jest przenoszenie obciążeń.

W ocenie tut. organu, do montażu poszczególnych elementów zabudowy meblowej, łazienkowej, kuchennej, czy wnękowej, nie zostaną w sposób istotny wykorzystane elementy konstrukcyjne budynku/lokalu, których głównym zadaniem jest przenoszenie obciążeń, aby ich demontaż spowodował uszkodzenie konstrukcji budynku. Co prawda zabudowa meblowa, kuchenna czy wnękowa, wykorzystuje ściany konstrukcyjne, tj. podłoże, sufit czy też ściany, jednakże zaistniały związek nie jest na tyle istotny, aby uzasadniać stwierdzenie, że wykonywane prace mają charakter modernizacji obiektu budowlanego.

Powyższe, stanowisko tut. organu zgodne jest z poglądem wyrażonym w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13, gdzie stwierdzono, że obniżoną stawkę można stosować tylko wtedy, gdy zabudowa meblowa zostałaby trwale związana z elementami konstrukcyjnymi lokalu/budynku. Dopiero wtedy posiada cechy modernizacji lokalu/budynku. Nawet jeżeli elementy zabudowy są trwale przymocowane do ścian, podłóg, czy sufitów nie przesądza to o trwałym związaniu z elementami konstrukcyjnymi lokalu/budynku, gdyż możliwy jest demontaż zabudowy bez uszkodzenia elementów konstrukcyjnych lokalu lub budynku.

Opisanych we wniosku czynności nie można również uznać za żadną inną czynność wskazaną w art. 41 ust. 12 ustawy, nie jest to bowiem w szczególności remont, termomodernizacja lub przebudowa. Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności opisane we wniosku w istocie są jedynie zaopatrywaniem lokalu mieszkalnego w elementy wyposażenia, niestanowiące jego elementów konstrukcyjnych. Trwała zabudowa meblowa, kuchenna, czy wnękowa może podnosić jedynie funkcjonalność i wartość obiektów mieszkalnych, przy czym podkreślić należy, że podobną funkcjonalność i wartość można zapewnić umieszczając w obiekcie „zwykłe” meble czy „zwykłą” szafę nie przymocowane do ściany czy podłogi.

Należy również zauważyć, że bez wyposażenia w postaci trwałej zabudowy meblowej kuchennej, wnękowej, lokal, budynek nie traci swojego charakteru mieszkalnego i w dalszym ciągu spełnia w tym zakresie kryteria wynikające z przepisów prawa budowlanego.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie przewidują obniżonych stawek podatku VAT dla ww. czynności, zatem będąca przedmiotem zapytania usługa budowlano-montażowa obejmująca projektowanie, produkcję, dopasowanie oraz montaż komponentów meblowych tworzących wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego objętego społecznym programem mieszkaniowym jedną całość będzie podlegała opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin