Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-907/14/BJ
z 4 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 października 2014 r. (data wpływu do Biura – 4 listopada 2014 r.), uzupełnionym 21 stycznia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania składników wynagrodzenia pracownika (obywatela Rumunii) zatrudnionego do realizacji projektu w ramach 7. Programu Ramowego Unii Europejskiej:

• w części dotyczącej opodatkowania wynagrodzenia głównego – jest prawidłowe,
• w części dotyczącej opodatkowania dodatku relokacyjnego – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania składników wynagrodzenia pracownika (obywatela Rumunii) zatrudnionego do realizacji projektu w ramach 7. Programu Ramowego Unii Europejskiej.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 8 stycznia 2015 r. znak: IBPB II/1/415-907/14/BJ wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 21 stycznia 2015 r.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach realizacji projektu pt.: „(…)” finansowanego z 7. Programu Ramowego Unii Europejskiej Wnioskodawca zamierza zatrudnić na umowę o pracę obywatela Rumunii na okres 12 miesięcy. Zgodnie z budżetem projektu miesięczne wynagrodzenie tego pracownika będzie obejmowało dwa składniki: monthly living allowance (wynagrodzenie główne) w kwocie 3759 Euro i monthly mobility allowence (dodatek z tytułu relokacji) w kwocie 540 Euro.

Dodatek za rozłąkę (relokacyjny) jest drugą kategorią kosztów w budżecie projektu ...która wynika z wewnętrznego dokumentu Komisji Europejskiej – People Work Programme, publikowanego równocześnie w pakiecie ogłaszającym nabór wniosków o finansowanie. Z tego względu Wnioskodawca nie ma możliwości podania ustawy, zgodnie z którą ten dodatek relokacyjny jest wypłacany pracownikowi (obywatelowi Rumunii).

Powyższą sytuację można porównać z działaniami Narodowego Centrum Badań i Rozwoju w Polsce, który wraz z ogłoszeniem naboru o finansowanie projektów podaje Przewodnik Kwalifikowalności Kosztów ze szczegółowo opisanymi kategoriami kosztów obowiązującymi w danym naborze projektów.

Pracę obywatel Rumunii będzie wykonywał na terytorium Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od powyższych składników wynagrodzenia należy odprowadzić podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, składnik monthly mobility allowence nie będzie opodatkowany, natomiast składnik monthly living allowance będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jako przepisy będące przedmiotem interpretacji Wnioskodawca wskazał art. 21 ust. 1 pkt 18 i 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 2b ww. ustawy za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.
   
   

Stosownie do art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach realizacji projektu finansowanego z 7. Programu Ramowego Unii Europejskiej zamierza zatrudnić na umowę o pracę obywatela Rumunii na okres 12 miesięcy. Pracę obywatel Rumunii będzie wykonywał na terytorium Polski. Zgodnie z budżetem projektu miesięczne wynagrodzenie tego pracownika będzie obejmowało dwa składniki: monthly living allowance (wynagrodzenie główne) i monthly mobility allowence (dodatek z tytułu relokacji).

Wnioskodawca uważa, że składnik monthly mobility allowence nie będzie opodatkowany, natomiast składnik monthly living allowance będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowej sprawie należy w pierwszej kolejności uwzględnić uregulowania zawarte w umowie z dnia 23 czerwca 1994 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Rumunii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U. 1995, Nr 109, poz. 530).

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. umowy, z uwzględnieniem postanowień artykułów 17, 19, 20 i 21 niniejszej umowy, płace, uposażenia i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to wypłacane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Stosownie do art. 16 ust. 2 ww. umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 tego artykułu, wynagrodzenie, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni w roku kalendarzowym, i
2. wynagrodzenie jest wypłacane przez osobę lub w imieniu osoby, która nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
3. wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.
   
   

Biorąc pod uwagę treść wniosku oraz uregulowania przywołanej umowy polsko-rumuńskiej uznać należy, że uzyskane przez obywatela Rumunii dochody z pracy wykonywanej na terytorium Polski podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Zatem zastosowanie będą miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 cyt. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

1. pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze, w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz
2. podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.
   
   

W świetle ww. przepisu dochody podatników korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego w sytuacji, gdy spełnione są łącznie dwie przesłanki:

1. bezzwrotna pomoc pochodzi od podmiotów wskazanych w ww. przepisie w tym gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy przekazanej na podstawie, o której mowa w tym przepisie, oraz
2. podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy.
   
   

Podkreślić przy tym należy, iż z przepisu tego wynika również przesłanka negatywna – nie podlegają zwolnieniu dochody osób, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.

Oznacza to, że niedopełnienie któregokolwiek z warunków uniemożliwia skorzystanie ze zwolnienia.

W zakresie pierwszej z ww. przesłanek należy wskazać, że co do zasady zostaje ona spełniona w przypadku, gdy środki finansowe pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra, lub agencje rządowe, w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy.

Przy analizowaniu warunku określonego pod lit. a) cyt. przepisu ważne jest, aby w danej sytuacji faktycznej zostało zachowane kryterium pochodzenia środków pieniężnych, co oznacza, że ze zwolnienia z podatku dochodowego korzystają dochody podatnika, które zostały sfinansowane ze środków bezzwrotnej pomocy.

W przedstawionej we wniosku sprawie przesłanka dotycząca pochodzenia dochodów obywatela Rumunii zatrudnionego przy realizacji projektu w ramach 7. Programu Ramowego zostanie spełniona, gdyż środki programów ramowych badań Unii Europejskiej zostały przez ustawodawcę enumeratywnie wymienione jako jedno ze źródeł pochodzenia dochodów w lit. a) przepisu. 7. Program Ramowy Badań został utworzony na mocy decyzji Nr 1982/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. dotyczącej powołania siódmego programu ramowego Wspólnoty Europejskiej w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007-2013) i jest bezpośrednio finansowany przez Komisję Europejską.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy wynagrodzenie (główne oraz dodatek relokacyjny) będzie bezpośrednio finansowane ze środków Unii Europejskiej, tj. środki finansowe zostaną przekazane przez Komisję Europejską na rachunek bankowy Wnioskodawcy, a następnie wypłacone zostaną z wyodrębnionego konta na rzecz obywatela Rumunii, zostanie spełniona przesłanka zwolnienia określona w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić jednak należy, iż konieczne jest spełnienie również drugiej przesłanki niezbędnej do zastosowania zwolnienia, określonej w treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten wymaga, by podatnik realizował cel programu bezpośrednio, przy czym należy zwrócić uwagę na drugą część tego przepisu stanowiącą, że „zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.” Oznacza to, że nie każda osoba realizująca (faktycznie) cel programu będzie korzystała z tego zwolnienia. O tym, kto bezpośrednio realizuje cel programu decyduje nie tylko sama okoliczność wykonywania przez określony podmiot zadań przewidzianych w programie, ale również to, że możliwość wykonywania tych zadań, właśnie przez taki podmiot, została w tym programie przewidziana, a ponadto, że podmiot, który wykonuje przewidziane programem zadania, czyni to jakoby pierwotnie, ponieważ podstawa do jego umocowania i wypłacania mu środków finansowych wynika bezpośrednio z treści programu, a nie jedynie z woli stron umowy w oderwaniu od jego treści.

Podatnikiem bezpośrednio realizującym cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy jest osoba, która wykonując czynności z tym programem związane otrzymała na ten cel środki od podmiotu wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc jest bezpośrednim beneficjentem tychże środków.

Tak więc, z owego zwolnienia nie może korzystać osoba fizyczna, którym podmiot bezpośrednio realizujący cele programu tylko zlecił wykonanie określonych czynności w oparciu o umowę o pracę.

Zwolnienia, jako wyjątek od zasady powszechności opodatkowania muszą być interpretowane zarówno bez dokonywania wykładni rozszerzającej, jak i zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Przyjęcie natomiast, iż dochody każdej osoby fizycznej zatrudnionej w podmiocie wykonującym jakiekolwiek zadania związane z wykorzystaniem środków pomocowych i otrzymującej wynagrodzenie z tytułu zawartej z tym podmiotem umowy o pracę korzystają ze zwolnienia określonego w treści art. 21 ust. 1 pkt 46 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest niczym nieuzasadnione. Ustalona wykładnia językowa ww. przepisu nie może bowiem prowadzić do wniosku, że otrzymanie przez wykonawcę zadań finansowych ze środków pomocowych prowadzi do zwolnienia z opodatkowania przychodów osób fizycznych niebędących obywatelami polski uczestniczących w sensie fizycznym w wykonywaniu tych zadań.

Zwrócić należy uwagę, iż zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 cytowanej ustawy podatkowej jest zwolnieniem o charakterze przedmiotowym, o czym świadczy związanie go z określonymi źródłami, a więc przychodem ze środków pomocowych płynących z międzynarodowych instytucji finansowych albo rządów obcych państw. Środki pieniężne, a mówiąc ściśle przychody podlegają zwolnieniu z opodatkowania, jeżeli są przychodami beneficjenta lub bezpośredniego wykonawcy. Nie są natomiast zwolnione przychody osób fizycznych zatrudnionych przez te podmioty. Osoby te otrzymują wynagrodzenie za wykonanie umowy o pracę, która z natury swej jest uzależniona od rodzaju wykonywanej przez świadczeniodawcę działalności oraz źródeł jej finansowania (np. środki własne, kredyt lub inne środki obce, w tym pomocowe).

W rozpatrywanym przypadku beneficjentem, a więc i zarazem wykonawcą projektu, na realizację którego przyznane zostały środki pomocowe jest Wnioskodawca, który przystąpił do realizacji projektu w ramach 7. Programu Ramowego, a nie obywatel Rumunii zaangażowany do realizacji tego projektu. Obywatel Rumunii będzie realizować cel programu nie bezpośrednio, lecz pośrednio, poprzez wykonywanie powierzonych mu w ramach umowy o pracę zadań. Zapłatę za wykonanie czynności obywatel Rumunii będzie otrzymywać od pracodawcy, podmiotu zlecającego czyli Wnioskodawcy, który za te wypłaty będzie odpowiadał i będzie zobowiązany je zrealizować ze środków finansowych, jakimi będzie dysponować, niezależnie skąd one będą pochodziły. Otrzymane przez obywatela Rumunii dochody będą wynagrodzeniem za wykonanie pracy świadczonej na podstawie zawartej umowy o pracę, a zatem będą one pochodziły od zatrudniającego (Wnioskodawcy), z tytułu łączącej obie strony umowy o pracę. Tak więc, dochody te nie będą pochodziły z postanowień jednostronnej deklaracji podmiotu międzynarodowego lub umowy zawartej przez ten podmiot z organami rządu polskiego bądź z upoważnień zawartych w tych dokumentach dla podmiotów rozdzielających środki bezzwrotnej pomocy.

Obywatel Rumunii zatrudniony przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o pracę nie będzie bezpośrednim beneficjentem, ani wykonawcą projektu, na realizację którego przyznane zostaną środki pomocowe, a jedynie będzie zatrudniony u wykonawcy realizującego bezpośrednio cel programu.

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż całe wynagrodzenie (główne oraz dodatek relokacyjny) obywatela Rumunii biorącego udział w projekcie finansowanym przez Komisję Europejską nie będzie korzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie zostały spełnione uwarunkowania określone w lit. b) powołanego art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy. To jednoznacznie przesądza o braku podstaw do zwolnienia, bowiem w świetle unormowania omawianego przepisu niespełnienie jednej z przesłanek skutkuje niemożnością skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem całe świadczenie (wynagrodzenie) będzie stanowić przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu tym podatkiem.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w części, w której stwierdza, że składnik monthly living allowance będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do opodatkowania składnika wynagrodzenia „monthly mobility allowence” wypłacanego obywatelowi Rumunii biorącemu udział w projekcie finansowanym z Komisji Europejskiej, tj. do opodatkowania dodatku relokacyjnego, zauważyć należy, że stosownie do postanowień art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolny od podatku jest dodatek za rozłąkę przysługujący na podstawie odrębnych ustaw, przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw lub układów zbiorowych pracy, do wysokości diet za czas podróży służbowej na obszarze kraju, określonych w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.

Podkreślić należy, iż – zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa – zwolnienia podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Z brzmienia powołanego wyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika wprost, że zwolnieniu od podatku podlega dodatek za rozłąkę przysługujący na m. in. podstawie odrębnych ustaw, przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw lub układów zbiorowych pracy (…).

Zatem dodatki za rozłąkę przyznawane na innej podstawie niż wskazane w cytowanym przepisie nie są objęte przedmiotowym zwolnieniem.

Z wniosku wynika, że dodatek za rozłąkę (relokacyjny) jest kategorią kosztów w budżecie projektu ..., która wynika z wewnętrznego dokumentu Komisji Europejskiej. Powyższe wskazuje, że dodatek ten został przyznany na innej podstawie niż wskazane w przywołanym art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym przyznany obywatelowi Rumunii dodatek za rozłąkę nie będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania. W konsekwencji, przedmiotowy dodatek będzie podlegał opodatkowaniu jako przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w części, w której stwierdza, że składnik monthly mobility allowence nie będzie opodatkowany, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.