Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-840/14/AŻ
z 8 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) − Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 07 października 2014 r. (data wpływu do Biura – 08 października 2014 r.), uzupełnionym 22 grudnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu świadczeń przekazywanych w ramach promocji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08 października 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu świadczeń przekazywanych w ramach promocji.

Jako, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 15 grudnia 2014 r. znak: IBPB II/1/415-840/14/AŻ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 22 grudnia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca − jako bank krajowy w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz.U. z 2012 r., poz.1376 z późn. zm.) − wykonuje czynności bankowe oraz czynności wymienione w art. 6 Prawa bankowego.

W związku z tą działalnością Bank rozważa prowadzenie od 1 stycznia 2015 r. na rzecz swoich Klientów i potencjalnych Klientów:

1. gier, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 oraz art. 21 ust. 1 pkt 6 i 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
2. sprzedaży premiowej, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 oraz art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. konkursów, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 oraz art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
4. innych (tj. nie wymienionych w punktach powyżej) nieodpłatnych świadczeń na rzecz klientów w ramach promocji, o których to świadczeniach jest mowa w obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. art. 30 ust. 1 pkt 4b oraz art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
   
   

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż w ramach prowadzonej działalności świadczy usługi marketingowo-reklamowe na rzecz swoich klientów, polegające m.in. na przeprowadzaniu akcji marketingowych, mających na celu promocję oraz reklamę marki i usług oferowanych przez Bank. Akcje polegają na wręczaniu klientom czy też potencjalnym klientom gadżetów, które są opatrzone logo Banku (np. kubki z logo Banku) albo nie mają logo Banku (np. butelka wina czy szampana) lub też na przekazywaniu świadczeń pieniężnych określonej wartości.

Odbiorcami tych świadczeń mogą być:

• potencjalni Klienci - np. anonimowe osoby, które uczestniczą w imprezach, wystawach, forum gospodarczym, podczas których Bank organizuje prelekcje, prezentacje czy też ma swoje stanowisko i wręcza uczestnikom tychże imprez wyżej opisane gadżety czy też osoby, które odwiedzają nowo otwartą placówkę Banku w pierwszym dniu jej otwarcia i otrzymują gadżet powitalny (np. parasolkę), niezależnie od tego, czy zdecydują się na zakup określonych produktów oferowanych przez Bank czy też nie;
• klienci Banku, którzy korzystają już z określonych usług Banku (np. są posiadaczami rachunku bankowego czy karty kredytowej), a Bank w celu zaktywizowania tychże klientów przekazuje im określone świadczenie, np. w przypadku zasilenia posiadanego rachunku bankowego w okresie promocji kwotą min. 1000 zł − klient otrzymuje od Banku świadczenie pieniężne w wysokości 100 zł.
  
  

Wnioskodawca zaznaczył, że wartość przekazywanych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przychody z innych nieodpłatnych świadczeń dokonywanych na rzecz klientów w ramach promocji Banku, opodatkowane do tej pory przez samych klientów (bez pośrednictwa płatnika) na podstawie art. 20 oraz art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i raportowane przez Bank na formularzu PIT-8C, będą od 1 stycznia 2015 r. podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 4b, z uwzględnieniem art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy?

W opinii Banku, przychody z nieodpłatnych świadczeń dokonywanych na rzecz klientów w ramach promocji Banku, opodatkowane do tej pory przez samych klientów (bez pośrednictwa płatnika) na podstawie art. 20 oraz art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będą od 1 stycznia 2015 r. podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 4b oraz art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W stosunku do tych przychodów Bank będzie od 1 stycznia 2015 r. płatnikiem podatku na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Bank pragnie podkreślić, że dodany nowy art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy nie zastępuje żadnego dotychczasowego przepisu, a wprowadza dodatkową regulację w zakresie swojej hipotezy. Innymi słowy, przychody klientów z nieodpłatnych świadczeń uzyskiwanych od Banku w związku z organizowanymi promocjami nadal pozostają przychodami z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nadal też, w przekonaniu Banku, zastosowanie w stosunku do tych przychodów znajdzie zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 68a, odnoszące się do przychodów z innych źródeł w postaci nieodpłatnych świadczeń uzyskiwanych w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy (do przewidzianego w przepisie limitu i z zastrzeżeniem wskazanych w przepisie wyjątków).

Ustawodawca nie wskazał wprost, jaka jest relacja art. 21 ust. 1 pkt 68a do art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy. Znajdzie wobec tego zastosowanie, w przekonaniu Banku, ogólna zasada wykładni prawa, zgodnie z którą norma szczegółowa ma pierwszeństwo zastosowania przed normą ogólniejszą (lex specialis derogat legi generali). Najczęściej na tej właśnie zasadzie przepisy wprowadzające zwolnienia od podatku mają pierwszeństwo zastosowania przed przepisami nakładającymi podatek.

Jeżeli więc świadczenie na rzecz klienta, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy będzie jednocześnie świadczeniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a, to Bank, obliczając podatek na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy, powinien zastosować oba te przepisy. W konsekwencji, Bank powinien pobrać zryczałtowany podatek w wysokości 19% świadczenia jedynie, kiedy zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 68a nie znalazłoby zastosowania. W konsekwencji Bank, stosując art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy oraz art. 41 ust. 4 ustawy, to jest wykonując funkcję płatnika, powinien przy dokonywaniu obliczenia podatku uwzględnić regulację art. 20 i art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy, czyli zastosować przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 68a zwolnienie (do przewidzianego w przepisie limitu i z zastrzeżeniem wskazanych w przepisie wyjątków).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszego wniosku jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w przedmiocie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów z tytułu świadczeń przekazywanych w ramach promocji. W pozostałym zakresie wniosku wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określono katalog źródeł przychodów, wyszczególniając m.in. inne źródła (pkt 9).

W myśl art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody z innych źródeł, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, od przychodów z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

W dniu 01 stycznia 2015 r. wszedł w życie art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzony ustawą z dnia 29 października 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2014 r. poz. 1328). Zgodnie z tym przepisem z tytułu świadczeń otrzymanych od banków, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych lub instytucji finansowych w rozumieniu odrębnych przepisów, w związku z promocjami oferowanymi przez te podmioty pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 19% świadczenia.

Na podstawie art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

W myśl art. 41 ust. 7 pkt 2 ustawy, jeżeli przedmiotem świadczeń, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4 i 4b, nie są pieniądze, podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę zaliczki lub należnego zryczałtowanego podatku przed udostępnieniem wygranej (nagrody) lub świadczenia.

W myśl art. 42 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują m.in. kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Na mocy art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-8AR).

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą − jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Z treści wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, że w ramach prowadzonej działalności świadczy usługi marketingowo-reklamowe na rzecz swoich klientów, polegające m.in. na przeprowadzaniu akcji marketingowych, mających na celu promocję oraz reklamę marki i usług oferowanych przez Bank. Akcje polegają na wręczaniu klientom czy też potencjalnym klientom gadżetów, które są opatrzone logo Banku (np. kubki z logo Banku) albo nie mają logo Banku (np. butelka wina czy szampana) lub też na przekazywaniu świadczeń pieniężnych określonej wartości.

Odbiorcami tych świadczeń mogą być:

• potencjalni Klienci - np. anonimowe osoby, które uczestniczą w imprezach, wystawach, forum gospodarczym, podczas których Bank organizuje prelekcje, prezentacje czy też ma swoje stanowisko i wręcza uczestnikom tychże imprez wyżej opisane gadżety czy też osoby, które odwiedzają nowo otwartą placówkę Banku w pierwszym dniu jej otwarcia i otrzymują gadżet powitalny (np. parasolkę), niezależnie od tego, czy zdecydują się na zakup określonych produktów oferowanych przez Bank czy też nie;
• klienci Banku, którzy korzystają już z określonych usług Banku (np. są posiadaczami rachunku bankowego czy karty kredytowej), a Bank w celu zaktywizowania tychże klientów przekazuje im określone świadczenie, np. w przypadku zasilenia posiadanego rachunku bankowego w okresie promocji kwotą min. 1000 zł − klient otrzymuje od Banku świadczenie pieniężne w wysokości 100 zł.
  
  

Wartość ww. świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł.

Przenosząc przedstawione we wniosku zdarzenie na grunt przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż aby zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy znalazło zastosowanie jednorazowa wartość świadczenia otrzymanego w związku z promocją i reklamą nie może przekroczyć 200 zł. Jeżeli kwota ta zostanie przekroczona przedmiotowe zwolnienie nie ma zastosowania. Należy również zwrócić uwagę, iż powołane zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane m.in. na rzecz osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

W treści uzupełnienia Wnioskodawca wskazał, iż nieodpłatne świadczenia są przekazywane w ramach promocji zarówno na rzecz potencjalnych klientów, jak również osób będących już klientami banku (posiadającymi rachunek bankowy lub rachunek kredytowy).

Umowa rachunku bankowego jest uregulowana w art. 725 ustawy Kodeks cywilny, który stanowi, że przez umowę rachunku bankowego bank zobowiązuje się względem posiadacza rachunku, na czas oznaczony lub nieoznaczony, do przechowywania jego środków pieniężnych oraz, jeżeli umowa tak stanowi, do przeprowadzania na jego zlecenie rozliczeń pieniężnych. W konsekwencji ten stosunek prawny nosi znamiona umowy zlecenia (a zatem umowy cywilnoprawnej).

Zatem w stosunku do nieodpłatnym świadczeń, przekazywanych w ramach promocji klientom banku (a zatem osobom, które pozostają z bankiem stosunku cywilnoprawnym – czy to umowy zlecenia, czy też umowy kredytu) powołane przez Wnioskodawcę zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy nie znajdzie zastosowania.

Przepis ten będzie miał jedynie zastosowanie w przypadku przekazywania świadczeń związanych z promocją lub reklamą (jeżeli wartość tych świadczeń nie przekroczy 200 zł) potencjalnym klientom banku, a zatem osobom, których nie będzie − w momencie dokonywania na ich rzecz świadczenia – łączył z Bankiem stosunek cywilnoprawny.

Należy również zauważyć, że powołany przez Wnioskodawcę art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy dotyczy jedynie nieodpłatnych świadczeń.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując więc wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenie „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 2003 r.). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

Art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika świadczenie pieniężne od świadczeń otrzymanych w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W kontekście tego przepisu określającego ogólną definicję przychodów, podkreślić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyróżnia następujące kategorie przychodów pieniądz, wartość pieniężna, świadczenie w naturze, nieodpłatne świadczenie. Zatem opisane przez Wnioskodawcę świadczenie pieniężne w wysokości 100 zł, które jest przekazywane klientom w ramach promocji Banku nie stanowi świadczenia nieodpłatnego. Zatem z tego powodu zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy nie może znaleźć zastosowania do świadczenia wyrażonego w pieniądzu.

Oceniając stanowisko Wnioskodawcy w pierwszej kolejności potwierdzić należy, iż istotnie, jak wskazuje Wnioskodawca dodany art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy nie zastępuje żadnego dotychczasowego przepisu, a wprowadza dodatkową regulację w zakresie swojej hipotezy. Jeżeli zatem spełnione zostaną przesłanki określone w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy do przychodów z tytułu nieodpłatnych świadczeń przekazywanych w ramach promocji lub reklamy zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania określone w tym przepisie.

Wnioskodawca słusznie zaznaczył, że zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy odnoszące się do przychodów z innych źródeł w postaci nieodpłatnych świadczeń uzyskiwanych w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy stosuje się do przewidzianych w tym przepisie limitów i z zastrzeżeniem wskazanych w nim wyjątków. Przedmiotowym zwolnieniem nie będą zatem objęte kwoty pieniężne i świadczenia przekazywane osobom, będącym już klientami banku.

Jeżeli z kolei art. 21 ust. 68a ustawy nie znajdzie zastosowania i określony przychód również na mocy innych przepisów ustawy nie będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania to wówczas Bank obowiązany będzie pobrać zryczałtowany podatek w wysokości 19% świadczenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w którym odwołuje się do relacji art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy wobec nowo wprowadzonego przepisu art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.