Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-661/14-4/KT
z 8 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.) - uzupełnionym w dniu 15 września 2014 r. (data wpływu 16 września 2014 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 4 września 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 9 września 2014 r.) - o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla eksportu towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla eksportu towarów. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 12 września, złożonym w dniu 15 września 2014 r. (data wpływu 16 września 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu nr IPPP3/443-661/14-2/KT z dnia 4 września 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka produkuje benzyny lotnicze i dokonuje ich sprzedaży w eksporcie dla podmiotów trzecich. Spółka zamierza sprzedawać towar w eksporcie w oparciu o art. 7 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (zwana dalej: „ustawa”), czyli w ramach tzw. „transakcji łańcuchowych”. Opierać się to będzie o następujący schemat:

Spółka dokonuje wysyłki eksportowej towaru, w której kupującym byłby podmiot polski zarejestrowany w Polsce. Podmiot ten byłby pośrednikiem i dokonywałaby dalszej odsprzedaży towaru dla kontrahenta z kraju trzeciego z miejscem przeznaczenia znajdującym się poza terytorium UE. Pośrednik sam organizuje transport lub wynajmuje do tego odpowiednią firmę transportową. Spółka dokonałaby sprzedaży dla pośrednika na warunkach dostawy FCA magazyn S.A. w Polsce zgodnie z warunkami określonymi w Regułach 2010. Spółka dostałaby informację od pośrednika o kontrahencie z kraju trzeciego i wysyłałaby towar bezpośrednio do tego odbiorcy do kraju poza UE.

Spółka wystawiłaby fakturę, w której wskazuje pośrednika jako kupującego, a kontrahenta z kraju trzeciego jako odbiorcę towaru. Spółka wystawiałaby dokumenty transportowe, w których wskazałaby jako odbiorcę firmę odbierającego/kontrahenta z kraju trzeciego.

Wysyłka odbywałaby się bezpośrednio do odbiorcy w kraju trzecim, tj. kontrahenta z kraju trzeciego wskazanego w fakturze. Spółka dokonywałaby formalności celnych, tj. zgłoszenia eksportowego w systemie ECS, w którym jako nadawca/eksporter ujawniony byłby Wnioskodawca. W zgłoszeniu celnym widniałyby dane, które pozwolą zidentyfikować towar ujęty w zgłoszeniu z ujętym na fakturze wystawionej dla pośrednika. Odbiorcą wskazanym w zgłoszeniu celnym byłby kontrahent z kraju trzeciego, który byłby wskazany na fakturze wystawionej dla pośrednika. Po dokonaniu wysyłki Spółka dostanie komunikat z systemu ECS potwierdzający przekroczenie granicy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca powinien wystawić fakturę dla pośrednika, tj. podmiotu zarejestrowanego jako przedsiębiorca w Polsce, z 0% podatkiem od towarów i usług, czy 23% podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, faktura dla pośrednika powinna być wystawiona z 0% podatkiem VAT. Stanowisko takie wynika z tego, że zgodnie z treścią normy art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
   
2. eksport towarów;
   
3. import towarów na terytorium kraju;
   
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
   
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Natomiast eksport towarów to dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
   
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych
   
   - jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w związku z faktem, że transakcja przedstawiona na wstępie stanowi tzw. transakcję łańcuchową, obowiązują ją przepisy szczegółowe ujęte w art. 7 ust. 8 i art. 22 ust. 1-3 wskazanej ustawy.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Z kolei przepis art. 22 ustawy określa miejsce świadczenia przy dostawie towarów. W myśl zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Jak wynika natomiast z art. 22 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, ze pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru są przyporządkowane tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towaru należy przyporządkować jego dostawie.

Na podstawie regulacji art. 22 ust. 3 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
   
2. następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
   
   

Opisany stan przyszły pozwala stwierdzić, że zapis z art. 22 ust. 2 ustawy - w przypadku gdy towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towaru należy przyporządkować jego dostawie - dotyczy wprost sytuacji opisanej w przedmiotowym wniosku.

Stwierdzenie to wynika z tego, że towary są transportowane przez pośrednika lub podmiot działający w jego imieniu, który jest jednocześnie nabywcą towarów od Spółki i dostawcą tych samych towarów na rzecz odbiorcy. To pozwala stwierdzić, że w świetle normy art. 22 ust. 2 ustawy, transport towarów należy przyporządkować pierwszej z dostaw w łańcuchu, tj. dostawie dokonywanej przez Spółkę na rzecz pośrednika. Dostawa ta będzie tzw. dostawą „ruchomą” (tj. dostawą, do której przyporządkowany jest transport), stanowiącą w Polsce eksport towarów, pod warunkiem, że z warunków dostawy nie będzie wynikać, że transport należy przypisać dostawie dokonywanej przez pośrednika na rzecz odbiorcy. Tak jednak nie jest, ponieważ towar sprzedawany jest na warunkach FCA (sprzedający ponosi koszty transportu, załadunku oraz ubezpieczenia do momentu przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi, wskazanemu przez kupującego, w oznaczonym miejscu. Towar uważa się za dostarczony w momencie załadunku przez przewoźnika, w tym momencie następuje przeniesienie ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru na kupującego).

Zgodnie z treścią normy art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy, stawka podatku wynosi 0%. Stosownie natomiast do art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

W przedstawionym przez Spółkę zdarzeniu przyszłym, w którym transportu towarów dokonuje pośrednik lub wynajęta przez niego firma transportowa, istotny jest również art. 41 ust. 11 ustawy, zgodnie z którym przepis art. 41 ust. 4 ustawy stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6 ustawy, potwierdzającego tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że warunkiem do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% przy eksporcie towarów, jest otrzymanie przez Wnioskodawcę dokumentu potwierdzającego wywóz towarów przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał On eksportu towarów.

Dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE, zgodnie z dodanym art. 41 ust. 6a ustawy, jest w szczególności:

1. dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez urząd celny wydruk tego dokumentu;
   
2. dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
   
3. zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez urząd celny.
   
   

Biorąc pod uwagę przedstawione powyżej argumenty oraz opis zdarzenia przyszłego, w ocenie Wnioskodawcy, komunikaty przesłane Spółce w formie elektronicznej przez system ECS będą dla Spółki wystarczającą podstawą do zastosowania stawki 0%. Istotnym jest, aby komunikaty te dokumentowały wywóz towarów z Polski poza terytorium UE, które będą sprzedawane przez Spółkę na rzecz pośrednika, a w szczególności potwierdzały tożsamość towarów będących przedmiotem dostawy Spółki oraz wywozu poza terytorium UE.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktura wystawiona dla pośrednika na towar eksportowany do krajów trzecich, czyli poza obszar UE, w przedstawionym przyszłym stanie faktycznym, powinna zawierać stawkę podatku 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
   
2. eksport towarów;
   
3. import towarów na terytorium kraju;
   
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
   
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Stosownie zaś do art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie, a ściślej te czynności, które zostaną uznane za wykonane w danym miejscu. W tym wypadku określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 pkt 1) ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zgodnie zaś z art. 22 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru są przyporządkowane tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towaru należy przyporządkować jego dostawie.

Na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
   
2. następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
   
   

Transakcja łańcuchowa cechuje się zatem tym, że towar będący przedmiotem więcej niż jednej transakcji jest fizycznie wydawany tylko raz bezpośrednio ostatniemu nabywcy. Transakcje łańcuchowe, ze względu na uregulowania prawne, można podzielić na wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne oraz na transakcje pozostałe.

Przez eksport towarów, w myśl art. 2 pkt 8 ustawy, rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
   
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych
   
   - jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.
   
   

Definiując pojęcie eksportu towarów ustawodawca dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy towar będący przedmiotem eksportu jest wywożony przez dostawcę albo jest wywożony na jego rzecz oraz gdy wywóz jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju albo na jego rzecz. Sytuacja, kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej i na niego wystawione są dokumenty eksportowe, jako zgłaszającego towar do odprawy celnej - stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium UE, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Aby zatem uznać daną czynności za eksport towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, powinny wystąpić łącznie następujące przesłanki:

• musi mieć miejsce jedna z czynności określonych w art. 7 ustawy;
  
• w konsekwencji tej czynności musi nastąpić wywóz towaru z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza terytorium UE przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni);
  
• wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.
  
  

Dwie pierwsze przesłanki mają charakter faktyczny i musi je łączyć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy, tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności (dostawy) towar opuszcza terytorium kraj w celu dostarczenia go do kraju trzeciego, przy czym nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się poprzez przeniesienie własności towaru). Ostatnia przesłanka ma charakter formalny i wiąże się z udokumentowanym i legalnym wywozem towarów poza terytorium kraju.

Jak wynika z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, Spółka zamierza eksportować produkowane towary w ramach tzw. transakcji łańcuchowych według następującego schematu:

Spółka dokona wysyłki eksportowej towaru, w której kupującym będzie podmiot polski (zarejestrowany w Polsce). Podmiot ten będzie pośrednikiem, tzn. dokona dalszej odsprzedaży towaru dla kontrahenta z kraju trzeciego, z miejscem przeznaczenia znajdującym się poza terytorium UE. Pośrednik sam zorganizuje transport lub wynajmie firmę transportową. Spółka dokona sprzedaży dla pośrednika na warunkach dostawy FCA - magazyn Spółki w Polsce, zgodnie z warunkami określonymi w Regułach Incoterms 2010 (co oznacza, że sprzedający ponosi koszty transportu, załadunku oraz ubezpieczenia do momentu przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi, wskazanemu przez kupującego, w oznaczonym miejscu; towar uważa się za dostarczony w momencie załadunku przez przewoźnika, w tym momencie następuje przeniesienie ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru na kupującego). Spółka dokona wysyłki towaru poza UE bezpośrednio do odbiorcy z kraju trzeciego. Spółka wystawi fakturę, w której wskaże pośrednika jako kupującego, a kontrahenta z kraju trzeciego jako odbiorcę towaru. Spółka wystawi również dokumenty transportowe, w których wskaże jako odbiorcę firmę odbierającego/kontrahenta z kraju trzeciego. Spółka dokona formalności celnych, tj. zgłoszenia eksportowego w systemie ECS, w którym ujawniona będzie jako nadawca/eksporter. Dane zawarte w zgłoszeniu celnym pozwolą zidentyfikować objęty nim towar z towarem ujętym na fakturze wystawionej dla pośrednika. Odbiorcą wskazanym w zgłoszeniu celnym będzie kontrahent z kraju trzeciego, wskazany również na fakturze wystawionej dla pośrednika. Po dokonaniu wysyłki Spółka dostanie komunikat z systemu ECS potwierdzający przekroczenie granicy.

Zatem, w przedstawionej sprawie, towar zostanie sprzedany polskiemu kontrahentowi (pośrednik), który dokona jego wywozu do ostatecznego nabywcy w kraju trzecim. Miejscem dostawy będzie magazyn Wnioskodawcy w Polsce, gdzie nastąpi przeniesienie prawa do dysponowania towarem ma nabywcę w momencie wydania towaru przewoźnikowi. Dokonana więc będzie dostawa towaru, w wyniku której nastąpi wywóz tego towaru poza terytorium UE - towary zakupione od Wnioskodawcy wysłane zostaną do kraju trzeciego. Za transport towaru - jak wynika z wniosku - odpowiedzialny będzie pośrednik i transport ten będzie odbywał się w sposób ciągły, bezpośrednio z Polski do kraju trzeciego (finalnego nabywcy).

Opisana transakcja dla Wnioskodawcy - w sytuacji kiedy polski pośrednik jako nabywca towaru dokonuje jego wywozu poza UE do ostatecznego odbiorcy - spełnia przesłanki uznania jej za eksport pośredni w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy, ponieważ wywóz towarów z terytorium Polski do kraju trzeciego, w wykonaniu dostawy towarów, dokonywany jest przez pośrednika na rzecz nabywcy z kraju trzeciego.

W takiej sytuacji, w odniesieniu do ustalenia właściwej stawki podatku dla opisanej transakcji, zastosowanie mają przepisy art. 41 ustawy w zakresie posiadanych dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Polski.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie, w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej (art. 41 ust. 6 ustawy).

Jak stanowi art. 41 ust. 6a ustawy, dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1. dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez urząd celny wydruk tego dokumentu;
   
2. dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
   
3. zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez urząd celny.
   
   

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 8 ustawy, przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

Zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie została określona forma dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Ustawodawca wskazuje jednak, że eksportem towarów jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów. Zatem przy ustalaniu zakresu zastosowania przepisu art. 41 ust. 6 i 11 ustawy właściwe jest przyjęcie uregulowań zawartych w przepisach prawa celnego. Warunkiem zastosowania preferencyjnej 0% stawki VAT jest bowiem posiadanie stosownych dokumentów spełniających warunki określone w przepisach celnych, które jednoznacznie potwierdzają wywóz towarów poza granicę Unii Europejskiej.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na istnienie wspólnotowego Systemu Kontroli Eksportu (ECS) oraz cel jego uruchomienia. System ten pozwala na elektroniczną obsługę zgłoszenia wywozowego przesyłanego przez zgłaszającego/eksportera, zarówno w urzędzie celnym wywozu jak też w urzędzie celnym wyprowadzenia i opiera się na obiegu komunikatów elektronicznych pomiędzy urzędami celnymi a podmiotami dokonującymi zgłoszeń celnych.

Zgodnie z założeniami, ECS ma zapewnić elektroniczną wymianę komunikatów pomiędzy urzędami celnymi krajów Unii Europejskiej w celu zautomatyzowania procedur administracyjnych, co umożliwi w konsekwencji potwierdzenie wywozu dla eksporterów i organów podatkowych za pomocą elektronicznych komunikatów. System ten obejmuje również wymianę określonych elektronicznych komunikatów pomiędzy przedsiębiorcą a urzędami celnymi. Ma on zapewnić przy tym m.in.: przyspieszenie odpraw celnych eksportowych, docelowo bez konieczności przedkładania zgłoszeń wywozowych w formie pisemnej, poprawę obiegu dokumentów w urzędach celnych, przyspieszenie odpraw wywozowych w procedurze uproszczonej, elektroniczne potwierdzenie o wystąpieniu towarów z obszaru celnego Wspólnoty Europejskiej (zamiast karty 3 SAD), uzyskanie przez zgłaszającego bieżącej informacji o rozpoczęciu i zakończeniu poszczególnych etapów operacji wywozowej.

Zatem, warunkiem zastosowania stawki podatku w wysokości 0% jest posiadanie stosownych dokumentów, spełniających warunki określone w przepisach celnych, które jednoznacznie potwierdzają wywóz towarów poza granicę Unii Europejskiej. Dla prawidłowego udokumentowania eksportu pośredniego, podatnik powinien przed terminem do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiadać kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Tym samym, Wnioskodawca powinien posiadać w swojej dokumentacji wiarygodny dowód, potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przy czym wystarczającym jest, że Spółka otrzyma od nabywcy towaru, który wywozi go poza UE, dokument z systemu ECS w formie elektronicznej potwierdzający wywóz, bez konieczności jego wydruku czy potwierdzenia przez urząd celny.

Jak wskazano wyżej, opisana we wniosku transakcja spełnia definicję eksportu pośredniego, dla którego udokumentowania wystarczy posiadanie przez Spółkę dokumentu celnego w wersji elektronicznej, z którego wynika tożsamość towaru sprzedawanego kontrahentowi z towarem wywożonym do kraju trzeciego. Na podstawie takich dokumentów Wnioskodawca może jednoznacznie wskazać, że towar będący przedmiotem dostawy jest tym samym towarem, który jest wywożony w procedurze eksportu poza terytorium UE. Warunek wywozu - w celu zastosowania 0% stawki VAT – jest spełniony, jeżeli Wnioskodawca posiada dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej w terminie określonym w art. 41 ust. 6 i 7 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. co do zasady przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.