2015.01.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-952/14/AB
z 12 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 września 2014 r. (data wpływu 29 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z 29 grudnia 2014 r. (data wpływu 31 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia z faktury dokumentującej nabycie usługi oddania do dyspozycji Wnioskodawcy samochodu osobowego wraz z kierowcą – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie prawa do odliczenia z faktury dokumentującej nabycie usługi oddania do dyspozycji Wnioskodawcy samochodu osobowego wraz z kierowcą.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 29 grudnia 2014 r. (data wpływu 31 grudnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 18 grudnia 2014 r. znak: IBPP2/443-952/14/AB.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

P (zwany dalej: „Spółką”) na podstawie umowy z dnia 30 kwietnia 2014 r. (umowa zawarta od dnia 1 maja 2014 r. na czas nieokreślony) nabywa usługę, w której podstawowym zobowiązaniem Usługodawcy, wynikającym z ww. umowy, jest oddanie do dyspozycji Spółki, na warunkach określonych w umowie, samochodu określonej marki, oraz zapewnienie kierowcy wraz z pełną obsługą. Usługodawca odpowiada nie tylko za sprawność i przydatność pojazdu, ale również za kwalifikacje kierowcy. Usługodawca ponosi również koszty związane z pojazdem. Z tytułu nabycia usługi Spółka zobowiązana jest do zapłaty wynagrodzenia (opłaty stałej wraz z opłatą eksploatacyjną związaną z km przebiegu - opłaty wykazane w dwóch odrębnych pozycjach faktury zakupu).

Usługa ta opodatkowana jest przez usługodawcę 8% stawką podatku od towarów i usług. Spółka nabywaną usługę wykorzystuje na cele prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie umową z dnia 30 kwietnia 2014 r. do obowiązków USŁUGODAWCY należy:

zapewnienie i obsługa kart paliwowych będących w dyspozycji USŁUGOBIORCY,
zapewnienie utrzymania czystości pojazdu (myjnia samochodowa 4 x w miesiącu), uzupełnianie materiałów i płynów eksploatacyjnych,
pokrywanie kosztów przeglądów technicznych (robocizny oraz materiałów eksploatacyjnych) zgodnie z książką serwisową pojazdu,
zapewnienie ubezpieczenia w pełnym zakresie,
organizowanie likwidacji szkód,
dokonywanie zakupu i wymiany opon zużytych w wyniku prawidłowej eksploatacji,
monitorowanie zużycia paliwa w oparciu o karty pracy pojazdu,
organizacja napraw gwarancyjnych i pogwarancyjnych,
zapewnienie: nieodpłatne samochodu zastępczego na czas napraw gwarancyjnych przekraczających 24 godziny oraz odpłatne, w wysokości rzeczywistych kosztów poniesionych przez USŁUGOBIORCĘ, na czas napraw pogwarancyjnych przekraczających 24 godziny,
pokrywanie kosztów parkingów strzeżonych oraz opłat za przejazd drogami płatnymi (w czasie wyjazdów służbowych),
wymiana pojazdu na nowy podobnej klasy po zakończeniu okresu leasingu.

Do obowiązków USŁUGOBIORCY należy:

eksploatacja samochodu zgodnie z jego przeznaczeniem i na warunkach niniejszej umowy,
umożliwienie wykonania w uzgodnieniu z USŁUGODAWCĄ i na jego koszt wszelkich czynności przeglądowych i konserwacyjnych w autoryzowanych serwisach obsługi wg zaleceń producenta samochodu,
wykonywanie w uzgodnieniu z usługodawcą i na jego koszt, napraw pogwarancyjnych wyłącznie w autoryzowanych punktach serwisowych,
prowadzenie miesięcznej ewidencji przebiegu samochodu w oparciu o kartę pracy pojazdu - której wzór stanowi załącznik do niniejszej umowy,
zwrot samochodu, po zakończeniu ważności umowy, w stanie nie pogorszonym ponad normalne zużycie eksploatacyjne,
ponoszenie wszystkich kosztów kierowcy wykonującego prace związane z wyjazdem w ramach delegacji i pracą ponad czas nominalny.

USŁUGOBIORCA nie może podnajmować pojazdu podmiotom trzecim bez pisemnej zgody Usługodawcy.

Umowa została zawarta od dnia 1 maja 2014 r. na czas nieokreślony. Zgodnie z umową w okresie obowiązywania umowy leasingu (zawartej przez usługodawcę z finansującym), nie dłużej niż 36 miesięcy od daty zakupu samochodu realizującego niniejszą umowę, umowa na usługę transportową może być rozwiązana przez jedną ze stron tylko w przypadku istotnego naruszenia jej warunków przez drugą Stronę, pod warunkiem uprzedniego pisemnego wezwania do usunięcia uchybień i wyznaczenia terminu ich usunięcia nie krótszego niż 14 dni.

Spółka prowadzi karty pracy pojazdu, która zawiera następujące elementy: datę, nazwisko i imię kierującego, markę pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu, stan licznika kilometrów, podpis dysponenta, zakup materiałów eksploatacyjnych (nazwa, ilość), zakup paliwa (dwa litry).

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Ad. 1.

Zgodnie z umową zawartą 30 kwietnia 2014 r. „Usługodawca udostępni Usługobiorcy samochód osobowy marki Skoda Super II wersja Platinum, którego jest użytkownikiem, wraz z kierowcą i z pełną obsługą, w godzinach i dniach wyznaczonych przez Usługobiorcę".

Zgodnie z § 2 i 4 powołanej umowy Wnioskodawca ma prawo do:

dysponowania pojazdem wraz z kierowcą od dnia podpisania umowy,
najwyższego poziomu usług, sprawnego pojazdu, a także odpowiednio wykwalifikowanego kierowcy,
wykorzystywania samochodu, zgodnie z jego przeznaczeniem, na cele związane z prowadzoną przez siebie działalnością,
zapewnienia i obsługi kart paliwowych będących w dyspozycji Wnioskodawcy,
zapewnienia utrzymania czystości pojazdu (myjnia samochodowa 4 x w miesiącu), uzupełnianie materiałów i płynów eksploatacyjnych,
pokrywania kosztów przeglądów technicznych (robocizny oraz materiałów eksploatacyjnych) zgodnie z książką serwisową pojazdu,
zapewnienie ubezpieczenia w pełnym zakresie,
organizowania likwidacji szkód,
dokonywania zakupu i wymiany opon zużytych w wyniku prawidłowej eksploatacji,
monitorowania przez Usługodawcę zużycia paliwa w oparciu o karty pracy pojazdu,
organizacji napraw gwarancyjnych i pogwarancyjnych,
zapewnienia przez Usługodawcę: nieodpłatnie samochodu zastępczego na czas napraw gwarancyjnych przekraczających 24 godziny oraz odpłatne, w wysokości rzeczywistych kosztów poniesionych przez Usługobiorcę, na czas napraw pogwarancyjnych przekraczających 24 godziny,
pokrywania kosztów parkingów strzeżonych oraz opłat za przejazd drogami płatnymi (w czasie wyjazdów służbowych),
wymiany pojazdu na nowy podobnej klasy po zakończeniu okresu leasingu.

Ad. 2 i 4.

Wnioskodawca wykorzystuje przedmiotowy samochód wraz z kierowcą w prowadzonej działalności. W tym zakresie Wnioskodawca, jeśli użycie samochodu nie będzie sprzeczne z przeznaczeniem samochodu, ma prawo wydać dyspozycję kierowcy i w tym sensie można mówić o swobodnym dysponowaniu pojazdem.

Ad. 3.

Umowa zakłada udostępnienie samochodu z kierowcą i z pełną obsługą w godzinach i dniach wyznaczonych przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z umową „ Usługodawca udostępni Usługobiorcy samochód osobowy marki Skoda Super II wersja Platinum, którego jest użytkownikiem, wraz z kierowcą i z pełną obsługą, w godzinach i dniach wyznaczonych przez Usługobiorcę".

Ad. 5.

Ad. 6.

Wnioskodawca nabywa usługę określoną przez Usługodawcę pod nazwą usługa transportowa zakwalifikowaną przez usługodawcę jako „wynajem samochodów osobowych z kierowcą" pod symbolem PKWiU 49.32.12 i należącą do działu 49 „Transport lądowy i rurociągowy".

Ad. 7.

Umowa przewiduje, że Wnioskodawca będzie wykorzystywał pojazd zgodnie z jego przeznaczeniem, na cele związane z prowadzoną przez siebie działalnością. Powyższe w ocenie Wnioskodawcy wyklucza możliwość wykorzystywania samochodu do celów prywatnych.

Ad. 8 i 9.

Z uwagi na charakter nabywanej usługi, tzn. nabywanie usługi transportowej do działalności gospodarczej, Spółka nie określiła odrębnych zasad sposobu wykorzystywania samochodu wykluczającego użycie samochodu do celów prywatnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie usług opisanych w stanie faktycznym?

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Spółki ma ona pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie usług opisanych w stanie faktycznym. Zdaniem Spółki opisane w stanie faktycznym usługi są usługami przewozu osób samochodem osobowym z kierowcą i pełną obsługą techniczną. W ocenie Spółki nabywane przez nią usługi nie będą stanowiły usług, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2014 r.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. W ocenie Spółki korzysta ona z prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie przedmiotowych usług transportowych w pełnej wysokości na podstawie art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Zakup usług transportowych związany jest z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez Spółkę, która jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W przedstawionej sprawie nie występują przesłanki negatywne, określone w art. 88 ustawy.

Regulacje prawne dotyczące odliczania podatku naliczonego są oparte na postanowieniach prawa wspólnotowego -zwłaszcza na przepisach VI Dyrektywy i Dyrektywy 112. Prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie może być uznawane za przywilej podatnika lub ulgę podatkową, lecz za uprawnienie wynikające z istoty podatku, a jego ograniczenia należy w razie wątpliwości interpretować zawężająco, w myśl zasady exceptiones non sunt extentendae. Zasada neutralności podatku od wartości dodanej dla podatnika ma podstawowe znaczenie dla podatku od towarów i usług. Jak podkreślono w wyroku ETS, w sprawach połączonych C-439/04 i C-440/04 Axel Kittel i Récolta Recycling SPRL z dnia 6 lipca 2006 r.: „system odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru podatku VAT należnego lub zapłaconego w ramach jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT gwarantuje w ten sposób w zakresie ciężaru podatkowego neutralność jakiejkolwiek działalności gospodarczej - niezależnie od jej celu lub wyników - pod warunkiem, że co do zasady podlega ona sama podatkowi VAT".

Państwa członkowskie nie mają prawa do wprowadzania ograniczeń prawa do odliczenia podatku naliczonego tam, gdzie nie zezwala na to VI Dyrektywa. W wyroku z dnia 6 lipca 1995 r. w sprawie C-62/93 BP Soupergaz Anonimom Etairia Geniki Emporiki-Viomichaniki Kai Antiprossopeion przeciwko Państwu Greckiemu ETS stwierdził, że: „przepisy art. 11 (A) (I) oraz B (I) i (2) określają zasady ustalania podstawy opodatkowania, podczas gdy art. 17 (I) i (2) określają warunki uzyskania prawa do odliczenia i zakres tego prawa. Nie pozostawiają one Państwom Członkowskim jakiejkolwiek sfery uznaniowości w ich implementacji. W konsekwencji, spełniają one powyższe kryteria, a zatem nadają podmiotom prawa, na które mogą się one powoływać przed sądem krajowym w celu zakwestionowania zasad krajowych niezgodnych z tymi przepisami". Podobny pogląd ETS wyraził w wyroku z dnia 21 września 1988 r. w sprawie 50/87 Komisja Wspólnot Europejskich v. Republika Francuska: „System odliczeń podatku naliczonego, którego zasady określone są w artykułach 17-20, ma na celu całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń z tytułu podatku VAT przypadającego do zapłaty lub zapłaconego w toku prowadzonej działalności gospodarczej. Ze względu na wpływ na poziom obciążeń, podatkowych, jakiekolwiek ograniczenie prawa do odliczenia przysługującego podatnikowi musi być stosowane w ten sam sposób we wszystkich Państwach Członkowskich oraz musi opierać się na istnieniu przepisu w prawie wspólnotowym, który ograniczenie takie wprost przewiduje. W przypadku braku takiego przepisu, z prawa do odliczeń należy korzystać niezwłocznie w odniesieniu do wszystkich kwot podatku naliczonego od dostaw towarów i usług".

Należy wskazać, że artykuł 86a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. nie znajdzie zastosowania w przedstawionej sprawie, gdyż wydatki na zakup usług transportowych nie stanowią wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w art. 86a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Spółka nabywa usługę transportową, a wydatki poniesione na tego typu usługi nie zostały wymienione jako podlegające ograniczeniu w prawie do odliczenia podatku naliczonego. Stosowanie do art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r., nadanym mocą ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

W myśl ust. 2 tego artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3:
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Na podstawie ust. 3 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Zatem art. 86a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. ogranicza prawo do odliczenia podatku naliczonego w przypadku „wydatków związanych z pojazdami samochodowymi". Ustawa zawiera katalog tych wydatków, określony w art. 86a ust. 2 ustawy.

W uzasadnieniu nowelizacji wskazano, że w ust. 2 „podano katalog wydatków związanych z pojazdami samochodowymi. Będą to wydatki związane z nabyciem, importem lub wytworzeniem tych pojazdów, części składowych do nich, używaniem tych pojazdów w ramach najmu, dzierżawy, leasingu oraz innych umów o podobnym charakterze związane z tą umową (czynsz, raty lub inne płatności wynikające z takiej umowy), jak również związane z ich eksploatacją i użytkowaniem, w tym nabycie paliw do ich napędu, serwisowaniem, naprawą i konserwacją oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją i użytkowaniem tych pojazdów. Aby dany wydatek mógł być uznany za związany z pojazdem samochodowym, musi dotyczyć pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej podatnika. Przykładowo, wydatek dotyczący wytworzenia pojazdu - w celu jego sprzedaży - np. na części składowe tego pojazdu, będzie uznany za związany z pojazdami samochodowymi w rozumieniu przepisu ust. 2, ale nie będzie podlegał ograniczeniu, jeśli wytworzony pojazd będzie przeznaczony wyłącznie na sprzedaż".

Wykonanie pełnego prawa do odliczenia w przedstawionym stanie faktycznym - bez ewidencji przebiegu - jest możliwe z uwagi na fakt, że należność za usługę transportową nie stanowi „wydatku dotyczącego używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze", a także nie stanowi wydatku z tytułu „innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów".

W ocenie Spółki wydatki z tytułu używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze dotyczą takich umów, których istotą jest faktyczne korzystanie przez osobę trzecią z pojazdu oddanego do używania. Tak jest w przypadku umowy najmu, dzierżawy czy leasingu.

Najemca ma możliwość samodzielnego decydowania o tym, kto będzie z samochodu korzystał, a przede wszystkim może z niego korzystać samodzielnie. Odróżnia to najem środka transportu od usługi transportowej lub wynajmu środka transportu z kierowcą. W tym ostatnim przypadku usługobiorca może swobodnie dysponować najętym pojazdem, ale faktycznie sam go nie używa. W podobnym tonie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 24 grudnia 2012 r. znak IPPP3/443-906/12-5/LK: „Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę „krótkoterminowego” najmu samochodów osobowych z kierowcą. Podstawowym zobowiązaniem wynajmującego wynikającym z ww. umowy, jest oddanie do dyspozycji Spółki, na warunkach określonych w umowie, samochodu określonej marki, oraz zapewnienie obsługi tego pojazdu przez kierowcę. Spółka przewiduje, że będzie najemcą samochodu z kierowcą, przez co najmniej jedną godzinę. Z tytułu wynajmu Spółka będzie zobowiązana do zapłaty wynagrodzenia, którego wysokość będzie zależała od czasu wynajmu. Spółka przewiduje, że wynajmowany samochód osobowy nie będzie przeznaczony do odsprzedaży lub oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Usługa nabyta przez Spółkę na podstawie ww. umów jest usługą klasyfikowaną wg PKWiU jako „wynajem samochodów osobowych z kierowcą" (grupowanie 49.32.12.). Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem umowy jest wynajem samochodu osobowego wraz z kierowcą. W szczególności należy wskazać, że pojazd nie może być prowadzony przez osobę inną niż kierowca z którym Wnioskodawcę wiąże stosunek prawny (np. zlecenia, pracy); pojazdu nie będzie miał prawa prowadzić usługobiorca. Reasumując w treści umowy (przedmiot umowy) usługodawca zobowiąże się do oddania Wnioskodawcy pojazdu wraz z obsługą (kierowcą) do używania (dysponowania). Cena za usługę uzależniona jest od czasu najmu samochodu osobowego z kierowcą i nie jest „rozbita" na cenę za najem samochodu i cenę za najem kierowcy. Samochód osobowy będzie używany zgodnie z jego przeznaczeniem tj. do transportu osób. Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do pełnego prawa do odliczenia z tytułu nabycia usług wynajmu samochodu osobowego z kierowcą. (...)

Usługi wynajmu zostały zawarte w dziale 77 „Wynajem i dzierżawa", do którego należy m.in. grupowanie 77.11 „Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek, bez kierowcy”. Natomiast świadczone na rzecz Wnioskodawcy usługi są sklasyfikowane jako „wynajem samochodów osobowych z kierowcą" PKWiU 49.32.12 i należą do działu 49 „Transport lądowy i rurociągowy". A zatem mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę opis świadczonych usług oraz fakt, że według klasyfikacji przedmiotowe usługi są traktowane jako usługi transportowe, nie można uznać ich za usługi o podobnym charakterze do usług wynajmu czy dzierżawy.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w związku z faktem, iż nabywane przez Wnioskodawcę usługi, nie będą stanowiły usług, o których mowa w art. 3 ust. 6 oraz art. 86a ust. 8 ustawy nowelizującej Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało ograniczone prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 60% z każdej faktury VAT dokumentującej zakup usługi najmu samochodu osobowego wraz z kierowcą nie więcej niż 6.000 zł. Jednakże w przypadku gdy usługi te będą nabywane w związku z prowadzoną opodatkowaną działalnością Wnioskodawcy, będzie On miał jako podatnik prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie przedmiotowych usług na podstawie zasady ogólnej, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy".

Powyższy pogląd organu podatkowego potwierdza zatem możliwość pełnego odliczenia podatku naliczonego z otrzymanej faktury, bowiem usługa transportowa nie jest usługą podobną do najmu.

Reasumując, analiza postanowień art. 86a ust. 1 i 2 pkt ustawy z dnia 11 marca 2004 r. prowadzi do wniosku, że ustawodawca nie objął ich zakresem wydatków na zakup usług transportowych. Nie są to bowiem usługi, na co zwrócił uwagę Minister Finansów w powołanej interpretacji – o podobnym charakterze do usług wynajmu czy dzierżawy. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w związku z faktem, iż nabywane przez Spółkę usługi, nie będą stanowiły usług, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 2 ustawy, Spółce nie będzie przysługiwało ograniczone prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86a ustawy z dnia 11 marca 2004 r., lecz pełne prawo do odliczenia zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Nie znajdą również zastosowania w analizowanej sprawie regulacje dotyczące m.in. obowiązku sporządzania ewidencji przebiegu pojazdu celem wykazania używania pojazdu do celów związanych jedynie z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 86a ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Zasady te nie znajdą zastosowania wobec Spółki z uwagi na to, że zakup usług transportowych nie mieści się w dyspozycji przedmiotowej normy prawnej.

W ocenie Spółki z uwagi na fakt, że usługi transportowe będą nabywane w związku z prowadzoną opodatkowaną działalnością Spółki, będzie ona miała - jako czynny podatnik podatku od towarów i usług - prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie tych usług na podstawie zasady ogólnej, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa

w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. mocą ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014 r., poz. 312), zwanej dalej: „ustawą nowelizującą” wprowadzono nowe zasady odliczania podatku VAT od wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1137, ze zm.) „pojazd samochodowy” to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Natomiast art. 2 pkt 40 ww. ustawy wskazuje, że „samochodem osobowym” jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy – przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu – w myśl art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy - nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze - jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Z art. 86a ust. 12 ustawy wynika, że podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na podstawie umowy z dnia 30 kwietnia 2014 r. (umowa zawarta od dnia 1 maja 2014 r. na czas nieokreślony) nabywa usługę, w której podstawowym zobowiązaniem Usługodawcy, wynikającym z ww. umowy, jest oddanie do dyspozycji Spółki, na warunkach określonych umowie, samochodu określonej marki, oraz zapewnienie kierowcy wraz z pełną obsługą. Usługodawca odpowiada nie tylko za sprawność i przydatność pojazdu, ale również za kwalifikacje kierowcy. Usługodawca ponosi również koszty związane z pojazdem. Z tytułu nabycia usługi Spółka zobowiązana jest do zapłaty wynagrodzenia (opłaty stałej wraz z opłatą eksploatacyjną związaną z km przebiegu - opłaty wykazane w dwóch odrębnych pozycjach faktury zakupu).

Usługa ta opodatkowana jest przez usługodawcę 8% stawką podatku od towarów i usług. Spółka nabywaną usługę wykorzystuje na cele prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie umową z dnia 30 kwietnia 2014 r. do obowiązków USŁUGODAWCY należy:

zapewnienie i obsługa kart paliwowych będących w dyspozycji USŁUGOBIORCY,
zapewnienie utrzymania czystości pojazdu (myjnia samochodowa 4 x w miesiącu), uzupełnianie materiałów i płynów eksploatacyjnych,
pokrywanie kosztów przeglądów technicznych (robocizny oraz materiałów eksploatacyjnych) zgodnie z książką serwisową pojazdu,
zapewnienie ubezpieczenia w pełnym zakresie,
organizowanie likwidacji szkód,
dokonywanie zakupu i wymiany opon zużytych w wyniku prawidłowej eksploatacji,
monitorowanie zużycia paliwa w oparciu o karty pracy pojazdu,
organizacja napraw gwarancyjnych i pogwarancyjnych,
zapewnienie: nieodpłatne samochodu zastępczego na czas napraw gwarancyjnych przekraczających 24 godziny oraz odpłatne, w wysokości rzeczywistych kosztów poniesionych przez USŁUGOBIORCĘ, na czas napraw pogwarancyjnych przekraczających 24 godziny,
pokrywanie kosztów parkingów strzeżonych oraz opłat za przejazd drogami płatnymi (w czasie wyjazdów służbowych),
wymiana pojazdu na nowy podobnej klasy po zakończeniu okresu leasingu.

Do obowiązków USŁUGOBIORCY należy:

eksploatacja samochodu zgodnie z jego przeznaczeniem i na warunkach niniejszej umowy,
umożliwienie wykonania w uzgodnieniu z USŁUGODAWCĄ i na jego koszt wszelkich czynności przeglądowych i konserwacyjnych w autoryzowanych serwisach obsługi wg zaleceń producenta samochodu,
wykonywanie w uzgodnieniu z usługodawcą i na jego koszt, napraw pogwarancyjnych wyłącznie w autoryzowanych punktach serwisowych,
prowadzenie miesięcznej ewidencji przebiegu samochodu w oparciu o kartę pracy pojazdu - której wzór stanowi załącznik do niniejszej umowy,
zwrot samochodu, po zakończeniu ważności umowy, w stanie nie pogorszonym ponad normalne zużycie eksploatacyjne,
ponoszenie wszystkich kosztów kierowcy wykonującego prace związane z wyjazdem w ramach delegacji i pracą ponad czas nominalny.

USŁUGOBIORCA nie może podnajmować pojazdu podmiotom trzecim bez pisemnej zgody Usługodawcy.

Zgodnie z § 2 i 4 powołanej umowy Wnioskodawca ma prawo do:

dysponowania pojazdem wraz z kierowcą od dnia podpisania umowy,
najwyższego poziomu usług, sprawnego pojazdu, a także odpowiednio wykwalifikowanego kierowcy,
wykorzystywania samochodu, zgodnie z jego przeznaczeniem, na cele związane z prowadzoną przez siebie działalnością,
zapewnienia i obsługi kart paliwowych będących w dyspozycji Wnioskodawcy,
zapewnienia utrzymania czystości pojazdu (myjnia samochodowa 4 x w miesiącu), uzupełnianie materiałów i płynów eksploatacyjnych,
pokrywania kosztów przeglądów technicznych (robocizny oraz materiałów eksploatacyjnych) zgodnie z książką serwisową pojazdu,
zapewnienie ubezpieczenia w pełnym zakresie,
organizowania likwidacji szkód,
dokonywania zakupu i wymiany opon zużytych w wyniku prawidłowej eksploatacji,
monitorowania przez Usługodawcę zużycia paliwa w oparciu o karty pracy pojazdu,
organizacji napraw gwarancyjnych i pogwarancyjnych,
zapewnienia przez Usługodawcę: nieodpłatnie samochodu zastępczego na czas napraw gwarancyjnych przekraczających 24 godziny oraz odpłatne, w wysokości rzeczywistych kosztów poniesionych przez Usługobiorcę, na czas napraw pogwarancyjnych przekraczających 24 godziny,
pokrywania kosztów parkingów strzeżonych oraz opłat za przejazd drogami płatnymi (w czasie wyjazdów służbowych),
wymiany pojazdu na nowy podobnej klasy po zakończeniu okresu leasingu.

Umowa zakłada udostępnienie samochodu z kierowcą i z pełną obsługą w godzinach i dniach wyznaczonych przez Wnioskodawcę. Zgodnie z umową „ Usługodawca udostępni Usługobiorcy samochód osobowy marki Skoda Super II wersja Platinum, którego jest użytkownikiem, wraz z kierowcą i z pełną obsługą, w godzinach i dniach wyznaczonych przez Usługobiorcę".

Umowa zakłada przekazanie samochodu wraz z kierowcą. Umowa nie przewiduje możliwości posługiwania się samochodem przez inne osoby. Faktycznie kierowca nie udostępnia samochodu innym osobom. Wnioskodawca nabywa usługę określoną przez Usługodawcę pod nazwą usługa transportowa zakwalifikowaną przez usługodawcę jako „wynajem samochodów osobowych z kierowcą" pod symbolem PKWiU 49.32.12 i należącą do działu 49 „Transport lądowy i rurociągowy". Umowa przewiduje, że Wnioskodawca będzie wykorzystywał pojazd zgodnie z jego przeznaczeniem, na cele związane z prowadzona przez siebie działalnością. Powyższe w ocenie Wnioskodawcy wyklucza możliwość wykorzystywania samochodu do celów prywatnych. Z uwagi na charakter nabywanej usługi, tzn. nabywanie usługi transportowej do działalności gospodarczej, Spółka nie określiła odrębnych zasad sposobu wykorzystywania samochodu wykluczającego użycie samochodu do celów prywatnych.

Przedmiotem wątpliwości w rozpatrywanej sprawie jest czy nabywana usługa jest usługą transportową czy też usługą wynajmu pojazdów, z którą prawo do odliczenia wiąże się z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT.

Należy zatem rozstrzygnąć, czy w rozpatrywanej sprawie nabywana usługa jest usługą transportową czy też jest de facto usługą wynajmu pojazdów.

Ustawa o VAT nie zawiera stricte definicji wynajmu środków transportu. Dla potrzeb określenia miejsca świadczenia usług w art. 28j ust. 2 cyt. ustawy, wskazano, że przez krótkoterminowy wynajem środków transportu, o którym mowa w art. 28j ust. 1, rozumie się ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających - przez okres nieprzekraczający 90 dni (ust. 2 ww. artykułu).

Z kolei posiłkując się internetowym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN S.A. stwierdzić należy, że „posiadać” to być właścicielem czegoś, dysponować czymś, mieć coś jako część składową lub być w coś wyposażonym, natomiast „korzystać” to użytkować coś, posługiwać się czymś jak narzędziem itp. Przy czym, z definicji słownikowej samego słowa „wynajem” wynika, że jest to oddanie komuś lub wzięcie od kogoś do czasowego użytkowania pewnej własności za zapłatą.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawcy na podstawie zawartej na czas nieokreślony umowy usługodawca oddał do dyspozycji samochód osobowy wraz z obsługą w postaci kierowcy. Samochód wraz z pakietem dodatkowych praw określonych w pkt a-f, w godzinach i dniach określonych przez Wnioskodawcę pozostaje w jego dyspozycji.

Sposób korzystania z oddanego do dyspozycji samochodu wskazuje, że pomimo zaklasyfikowania przez usługodawcę tego świadczenia do usługi transportowej, za taką w ocenie Organu uznać jej nie można, bowiem Wnioskodawca przez czas trwania umowy, zawartej na czas nieokreślony swobodnie dysponuje oddanym samochodem osobowym. Celem umowy nie jest wprost skonkretyzowany transport rozumiany jako przemieszczenie towarów (osób). Za takowy nie można bowiem uznać wykorzystywania samochodu w bieżącej działalności Wnioskodawcy.

W oparciu o zasadnicze cechy transakcji należy uznać, że usługodawca świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługę wynajmu środka transportu. W przedmiotowej sprawie należy mieć na uwadze przede wszystkim opisu opis usługi tj. czynności składające się na nabywane świadczenie. W ocenie organu nabywaną od usługodawcy usługę zaliczyć należy do usług złożonych, składających się z kombinacji różnych czynności. Możemy mówić więc o jednym świadczeniu (złożonym z kilku innych świadczeń składowych). Pojedyncze świadczenie ma miejsce wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. Gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być dzielona dla celów podatkowych. Wynika to z samego charakteru usługi, która składa się z różnych świadczeń, prowadzących jednak do jednego celu, jakim w sytuacji Wnioskodawcy jest organizacja ww. usług. Zatem wszystkie świadczenia powinny być zaklasyfikowane i opodatkowane tak, jak usługa podstawowa, która nadaje całości zasadniczy charakter.

Mając zatem na uwadze opis świadczonej przez Wnioskodawcę usługi stwierdzić należy, że nabywana przez Wnioskodawcę usługa polegająca na oddaniu do dyspozycji samochodu wraz z kierowcą na czas nieokreślony w godzinach i dniach wskazanych przez Wnioskodawcę, stanowi kompleksową usługę zawierającą charakterystyczne elementy usługi wynajmu środka transportu. Wnioskodawca oprócz środka transportu – samochodu osobowego, dodatkowo wynajmuje również kierowcę. Wnioskodawcy w związku z wynajmem przysługuje szereg praw opisanych we wniosku wynikających z zawartej z usługodawcą umowy (pkt a-f). Pomimo, że nabywana usługa składa się z kilku elementów, ww. transakcję, z ekonomicznego punktu widzenia, należy rozpatrywać jako pojedynczą usługę obejmującą usługę główną (wynajem środka transportu) oraz usług, które należy uznać za pomocnicze, bowiem nie stanowią one dla usługobiorcy celu w samego w sobie, a jedynie stwarzają lepsze możliwości wykorzystania usługi głównej.

Stwierdzić zatem należy, że w świetle pozostałych informacji podanych przez Wnioskodawcę, to nie dodatkowe czynności w postaci np. usług kierowcy czy też konkretny cel np. podróży są głównym powodem zakupu u usługodawcy usługi. Istotnym jest bowiem sam wynajem samochodu osobowego do wykorzystywania go dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Usługi dodatkowe, w tym usługi kierowcy, są usługą pomocniczą do ww. usługi wiodącej tj. wynajmu samochodu osobowego, gdyż nie stanowią one celu samego w sobie lecz są środkiem do wykorzystania usługi zasadniczej na którą jak wskazano wyżej składa się usługa wynajmu samochodu osobowego wraz z zapewnieniem wystarczającego personelu w postaci kierowcy.

W związku z faktem, że nabywana przez Wnioskodawcę usługa nie stanowi w ocenie organu usługi transportowej, lecz usługę wynajmu samochodu osobowego, bądź usługę bardzo podobną do wynajmu dla potrzeb dokonywania odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tej usługi nie mają zastosowania wyłącznie przepisy art. 86 ustawy o VAT.

Prawo do odliczenia z tytułu nabycia usługi wynajmu samochodu użytkowanego w prowadzonej działalności gospodarczej regulują przepisy art. 86a ustawy o VAT. W art. 86a ust. 2 pkt 2 ustawodawca wprost wskazał jako wydatek z wiązany z pojazdami samochodowymi używanie pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Przepis ten w żaden sposób nie określa tych usług na podstawie klasyfikacji statystycznych. Zatem dla rozstrzygnięcia charakteru nabywanej usługi należało mieć na uwadze całokształt okoliczności w jakich Wnioskodawca nabywa usługę.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w związku z faktem, iż nabywana przez Wnioskodawcę usługa, stanowi usługę, o której mowa w art. 86a ust. 2 pkt 2 ww. ustawy o VAT, Wnioskodawca dokonując odliczenia podatku naliczonego z tytułu jej nabycia powinien stosować przepisy art. 86a ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, że dla potrzeb odliczenia stosuje się wyłącznie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy wskazać, że dotyczą one innego stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin