Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-1234/14/JP
z 26 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 października 2014 r. (data wpływu 10 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z 15 stycznia 2015 r. (data wpływu 16 stycznia 2015 r.), o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 15 stycznia 2015 r. (data wpływu 16 stycznia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 31 grudnia 2014 r. nr IBPP3/443-1234/14/JP.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą … . Jest czynnym podatnikiem VAT. Działalność ta sklasyfikowana jest według PKD 93.13.Z „Działalność obiektów służących poprawie kondycji fizycznej”. Klientom, którzy chcą skorzystać z usług oferowanych w obiekcie, tj. siłownia, zajęcia fitness, Wnioskodawczyni sprzedaje karnety według stawki podatku 23%.

Pismem z 15 stycznia Wnioskodawczyni uzupełniła opis stanu faktycznego wskazując, że nabycie karnetu na siłownię i zajęcia fitness uprawnia do wejścia i korzystania z urządzeń znajdujących się w siłowni i sali fitness.

Korzystanie z siłowni w ramach wykupionych karnetów możliwe jest bez ograniczeń czasowych, jedynym ograniczeniem są godziny otwarcia siłowni. Uczestnicy ćwiczeń rozpoczynają i kończą ćwiczenia w dowolnie wybranym przez siebie czasie. Osoby biorące udział w ćwiczeniach i zajęciach fitness stanowią zorganizowaną grupę trenującą pod nadzorem trenera. Program ćwiczeń jest ogólnodostępny dla korzystających z zajęć fitness i siłowni. Zakup karnetu nie uprawnia do korzystania z usługi trenera indywidualnego. Zakup karnetu na siłownię oraz zajęcia fitness obejmuje możliwość wejścia i korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących typowych dla tego typu obiektu.

Cena karnetu na siłownię i fitness skalkulowana jest w następujący sposób:

• karnet na 1 miesiąc 139 zł,
• karnet na 3 miesiące 125 zł,
• karnet na 6 miesięcy 120 zł,
• karnet na 1 rok 99 zł.
  
  

Cena karnetu tylko na siłownię to odpowiednio:

• karnet na 1 miesiąc 109 zł,
• karnet na 3 miesiące 100 zł,
• karnet na 6 miesięcy 95 zł,
• karnet na 1 rok 89 zł.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy stawka podatku w wysokości 23% jest prawidłowa do opodatkowania ww. usług?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku usługi powinny być opodatkowane stawką 8%. Wymienione w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT usługi są implementacją regulacji zawartej w załączniku III Dyrektywy 2006/11/WE, umożliwiającą państwu członkowskiemu stosowanie stawki obniżonej dla usług korzystania z obiektów sportowych (poz. 14) oraz wstępu na imprezy sportowe (poz. 13). Tak więc „wstęp” przy pozostałych usługach rekreacyjnych mieści się w kategorii unijnej „korzystania z obiektów sportowych”, czyli również wstępu do tych obiektów w celu skorzystania ze znajdujących się tam urządzeń.

Takie stanowisko potwierdza również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 30 stycznia 2014 r. sygn. I FSK 311/13, w uzasadnieniu, że kluby fitness w których klienci korzystają z siłowni mogą opodatkować swoje usługi stawką preferencyjną VAT w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 wskazanej ustawy, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

W tym miejscu należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz.Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia świadczonej usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące zakresu świadczonych usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12e, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w ustawie, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%” (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. – 8%), pod pozycją 186 zostały wymienione „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” – bez względu na symbol PKWiU.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pozycja 186 załącznika nr 3 do ustawy stanowi uzupełnienie regulacji zawartych w pozycjach 179, 182-185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.

Powyższe pozycje dotyczą:

• poz. 179 - usług związanych z działalnością obiektów sportowych - PKWiU 93.11.10.0;
• poz. 182 - usług kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie w zakresie wstępu:
• na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe,
  
• do obiektów kulturalnych
-bez względu na symbol PKWiU;

• poz. 183 - usług związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne - bez względu na symbol PKWiU;
• poz. 184 - usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury – wyłącznie w zakresie wstępu - bez względu na symbol PKWiU;
• poz. 185 - wstępu na imprezy sportowe - bez względu na symbol PKWiU.
  
  

Pozycja 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT stanowi uzupełnienie regulacji zawartych w pozycjach 179, 182 – 185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.

Należy zauważyć, że ustawodawca w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług nie definiuje się pojęcia „rekreacja”. Słownik Języka Polskiego (www.sip.pwn.pl) definiuje rekreację jako „aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu”. Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsip.pl/) za rekreację uznaje „ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu”.

„Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem” Władysława Kopalińskiego (Świat Książki, Warszawa 2000) definiuje rekreację jako „odpoczynek, rozrywka, wytchnienie, pochodzące od łacińskiego „recreatio” czyli powrót do zdrowia, sił”.

Mając na uwadze powyższe definicje oraz brzmienie poz. 179, 182-185 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy – uznać za rekreację różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu. Tak rozumiana rekreacja obejmuje w szczególności zajęcia takie jak fitness, czy aerobik, ale również taką aktywność jak np. korzystanie z siłowni, z sauny.

Należy też zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% pozostałe usługi związane z rekreacją, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii „wstępu”, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m. in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak, np. z nabyciem biletu wstępu do teatru, związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej możliwość tańczenia, na imprezę sportową możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, na zajęcia fitness możliwość wykonywania ćwiczeń i korzystania z urządzeń i przyrządów.

Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń, gdyż wstęp do danego obiektu wiąże się z jego typowym użytkowaniem (tak jak np. wstęp na siłownię czy na zajęcia fitness).

Co do zasady zróżnicowanie ceny biletu wstępu np. w zależności od rodzaju usług związanych z rekreacją, do skorzystania z których dany bilet uprawnia (np. do pomieszczenia siłowni, w którym znajdują się urządzenia do ćwiczeń siłowych, czy też do pomieszczenia do ćwiczeń aerobowych (fitness) nie ma wpływu na wysokość stawki podatku, która ma zastosowanie do ich sprzedaży.

Pojęcie „Usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” odnosi się do kart wstępu na siłownię, które upoważniają do korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast sformułowanie „wyłącznie w zakresie wstępu” należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone przez siłownię, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, takie jak usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, odżywek, czy też usługi instruktora, nie są objęte stawką obniżoną, lecz są opodatkowane stawką podstawową.

Zatem stawkę obniżoną VAT stosuje się, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, do usług związanych z rekreacją (wyłącznie w zakresie wstępu), co oznacza, że objęte tym przepisem są tylko te świadczenia, które normalnie (typowo) wchodzą do tych usług.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Klientom, którzy chcą skorzystać z usług oferowanych w obiekcie, tj. siłownia, zajęcia fitness, Wnioskodawczyni sprzedaje karnety. Nabycie karnetu na siłownię i zajęcia fitness uprawnia do wejścia i korzystania z urządzeń znajdujących się w siłowni i sali fitness. Korzystanie z siłowni w ramach wykupionych karnetów możliwe jest bez ograniczeń czasowych, jedynym ograniczeniem są godziny otwarcia siłowni. Uczestnicy ćwiczeń rozpoczynają i kończą ćwiczenia w dowolnie wybranym przez siebie czasie. Osoby biorące udział w ćwiczeniach i zajęciach fitness stanowią zorganizowaną grupę trenującą pod nadzorem trenera. Program ćwiczeń jest ogólnodostępny dla korzystających z zajęć fitness i siłowni. Zakup karnetu nie uprawnia do korzystania z usługi trenera indywidualnego. Zakup karnetu na siłownię oraz zajęcia fitness obejmuje możliwość wejścia i korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących typowych dla tego typu obiektu.

Odnosząc opisane we wniosku okoliczności sprawy do przytoczonych przepisów prawa stwierdzić należy, że w tej konkretnej sytuacji opisanej we wniosku, usługa wstępu na siłownię i zajęć fitness, uprawniająca do wejścia i korzystania z urządzeń znajdujących się w siłowni i sali fitness, wpisuje się w definicję usług wstępu związanych z rekreacją, o których mowa w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy VAT. Za takim przyjęciem decydują konkretne okoliczności sprawy, mianowicie, że w ramach usługi wstępu na siłownię i zajęcia fitness:

• program ćwiczeń jest ogólnodostępny dla korzystających z zajęć fitness i siłowni,
• zakup karnetu na siłownię oraz zajęcia fitness obejmuje możliwość wejścia i korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących typowych dla tego typu obiektu,
• zakup karnetu nie uprawnia do korzystania z usługi trenera indywidualnego
• osoby biorące udział w ćwiczeniach i zajęciach fitness stanowią zorganizowaną grupę trenującą pod nadzorem trenera.
  
  

Czynności opisane we wniosku, należą do świadczeń, które są związane z normalnym typowym użytkowaniem siłowni i sali fitness.

Zatem usługi opisane we wniosku –polegające na umożliwieniu wejścia i korzystania z urządzeń znajdujących się w siłowni i sali fitness, podlegają opodatkowaniu stawką 8% zgodnie z art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, w którym wymienione zostały „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” – bez względu na symbol PKWiU.”

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.