INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2012r. (data wpływu 18 stycznia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 kwietnia 2012r. (data wpływu 19 kwietnia 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe w zakresie braku możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupem samochodu do przewozu osób niepełnosprawnych w związku z tym, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i samochód nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych,
• nieprawidłowe w zakresie uznania, że podstawą braku prawa do odliczenia podatku jest zwolnienie przedmiotowe wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupem samochodu do przewozu osób niepełnosprawnych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 kwietnia 2012r. (data wpływu 19 kwietnia 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 13 kwietnia 2012r. znak: IBPP1/443-73/12/AL, Nr IBPP1/443-74/12/AL.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest organizacją pożytku publicznego działającą na rzecz osób niepełnosprawnych. Stowarzyszenie realizuje wyłącznie działalność statutową nieodpłatną i odpłatną. Cel ten osiągany będzie przez:

Propagowanie wśród społeczeństwa odpowiedniego stosunku do spraw osób szczególnej troski i ich rodzin.

Zapewnienie dopływu informacji do rodziców w sprawie zalecanych form opieki, usprawniania i nauczania dzieci i młodzieży szczególnej troski oraz o nowych przepisach prawnych ich dotyczących.

Organizowanie i prowadzenie wszelkiej działalności o charakterze opiekuńczo-wychowawczym. Propagowanie i wdrażanie nowych metod rehabilitacji osób szczególnej troski.

Organizowanie i prowadzenie placówek edukacyjnych, wychowawczych, rehabilitacyjnych mających na celu rehabilitację społeczną, zdrowotną i zawodową osób szczególnej troski w tym: Warsztat Terapii Zajęciowej, Zakład Aktywności Zawodowej oraz kluby, świetlice, punkty konsultacyjne, poradnie, domy opieki i inne.

Współdziałanie z organami administracji państwowej, samorządowej, europejskiej, organizacjami pozarządowymi, kościelnymi i międzynarodowymi, fundacjami w zakresie pomocy osobom szczególnej troski.

Inicjowanie do powstania na swoim terenie nowych form przygotowania zawodowego i zatrudnienia osób szczególnej troski.

Współorganizowanie i organizowanie różnych form wypoczynku: kolonie, obozy, wczasy lecznicze, turnusy rehabilitacyjne, imprezy okolicznościowe, zajęcia pozalekcyjne, konkursy, wystawy i inne.

Integrowanie osób szczególnej troski ze środowiskiem lokalnym.

Organizowanie i prowadzenie wszelkiej innej działalności o charakterze opiekuńczo-wychowawczym.

Organizowanie i prowadzenie szkoleń podnoszących kwalifikacje zawodowe, pozwalających zdobywać nowe umiejętności: opiekunom, instruktorom, terapeutom, nauczycielom, wychowawcom i rodzicom osób niepełnosprawnych oraz osobom szczególnej troski.

Rozwój kultury fizycznej osób niepełnosprawnych poprzez: organizowanie imprez rekreacyjno-sportowych dla osób niepełnosprawnych, prowadzenie zajęć sportowych, działalność szkoleniową w zakresie sportu osób niepełnosprawnych dla trenerów, instruktorów, fizjoterapeutów, klasyfikatorów, rehabilitantów i wolontariuszy sportu osób niepełnosprawnych, organizowanie obozów szkoleniowych oraz wypoczynku dla osób niepełnosprawnych, promocję sportu i rekreacji osób niepełnosprawnych.

Wydawanie i propagowanie materiałów dydaktycznych, szkoleniowych, informacyjnych. Realizację programów pomocy dla osób niepełnosprawnych poprzez współpracę z instytucjami państwowymi, pozarządowymi, z krajami Unii Europejskiej oraz krajami innymi.

Gromadzenie środków na realizację celów statutowych.

Wspieranie działań podejmowanych na rzecz osób szczególnej troski uczęszczających do Zespołu Szkół oraz Warsztatu Terapii Zajęciowej przy Stowarzyszeniu. Współpracowanie z Dyrekcją Zespołu Szkół w zakresie zadań mających na celu poprawę infrastruktury służącej osobom szczególnej troski.

Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej. Wszystkie środki finansowe przeznacza na realizację celów statutowych. Stowarzyszenie prowadzi między innymi Warsztat Terapii Zajęciowej. W związku z tym w ramach „Programu wyrównywania szans (…)” w dniu 12 sierpnia 2011r. Stowarzyszenie złożyło wniosek do P. w ramach obszaru X (likwidacja barier transportowych) na zakup samochodu do przewozu osób niepełnosprawnych na zajęcia prowadzone w Warsztacie Terapii Zajęciowej przy Stowarzyszeniu. Samochód zostanie zakupiony przez Stowarzyszenie przy 50% dofinansowaniu wartości samochodu przez P. i 50% wkładzie własnym Stowarzyszenia. Samochód do przewozu osób niepełnosprawnych będzie stanowił własność Stowarzyszenia i przeznaczony będzie wyłącznie do codziennego dowozu uczestników Warsztatu Terapii Zajęciowej na zajęcia i z powrotem do miejsca zamieszkania. Uczestnicy nie będą ponosić opłat za przewóz.

Z tego tytułu samochód będzie służył wyłącznie czynnościom zwolnionym od podatku.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 18 kwietnia 2012r. Wnioskodawca wskazał, iż nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Na pytanie zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy Wnioskodawca jest niezależną grupą osób w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054)” Wnioskodawca wskazał, iż nie jest niezależną grupą osób w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054).

Na pytanie zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy cała działalność Wnioskodawcy stanowi usługi świadczone przez Wnioskodawcę jako niezależną grupę osób, na rzecz swoich członków...” Wnioskodawca wskazał, iż cała jego działalność nie stanowi usług świadczonych przez Wnioskodawcę, jako niezależną grupę osób, na rzecz swoich członków.

Wnioskodawca realizuje wyłącznie działalność statutową nieodpłatną i odpłatną na rzecz osób niepełnosprawnych (prowadzi m. in. Warsztat Terapii Zajęciowej, punkt konsultacyjny dla dzieci i młodzieży z autyzmem oraz ich rodzin, świetlicę socjoterapeutyczną, rehabilitację dzieci głuchych i niedosłyszących, organizuje pikniki i imprezy sportowe dla osób niepełnosprawnych). Osoby te nie są członkami Stowarzyszenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Stowarzyszenie możne obniżyć podatek VAT należny o podatek VAT naliczony w związku ze zdarzeniem przyszłym dotyczącym planowanego zakupu samochodu osobowego zwanego mikrobusem w wersji standardowej 9 osobowego do przewozu osób niepełnosprawnych na zajęcia związane z rehabilitacją zawodową, leczniczą lub społeczną... Czy można obniżyć podatek VAT należny o podatek naliczony w związku z powyższym zakupem...

Zdaniem Wnioskodawcy, Stowarzyszenie, jako organizacja zwolniona przedmiotowo z podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT, dokonując zakupu samochodu osobowego zwanego mikrobusem w wersji standardowej 9-osobowego do przewozu osób niepełnosprawnych na zajęcia prowadzone w Warsztacie Terapii Zajęciowej przy Stowarzyszeniu nie może obniżyć podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony.

Stowarzyszenie stoi na stanowisku, że nie może obniżyć podatku należnego o podatek naliczony, wynikającego z przyszłej realizacji ww. programu, ponieważ jest to realizacja zadania nie związana z działalnością opodatkowaną i nie ma podstaw do odliczenia podatku VAT. Zakupiony w przyszłości samochód nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114 , art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie z art. 5 ust. 1 tej ustawy czynnościami opodatkowanymi VAT są odpłatna dostawa towarów, odpłatne świadczenie usług, eksport towarów, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie i wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Nieodpłatne świadczenie usług nie jest opodatkowane podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe w zakresie braku możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupem samochodu do przewozu osób niepełnosprawnych w związku z tym, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i samochód nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych,
• nieprawidłowe w zakresie uznania, że podstawą braku prawa do odliczenia podatku jest zwolnienie przedmiotowe wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT.
  
  

Zgodnie z art. art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 117, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl postanowień art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2 i ust. 2a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle powyższych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca jest organizacją pożytku publicznego działającą na rzecz osób niepełnosprawnych. Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Wszystkie środki finansowe przeznacza na realizację celów statutowych. Wnioskodawca prowadzi między innymi Warsztat Terapii Zajęciowej. W związku z tym w ramach „Programu wyrównywania szans (…)” w dniu 12 sierpnia 2011r. Stowarzyszenie złożyło wniosek do P.

w ramach obszaru X (likwidacja barier transportowych) na zakup samochodu do przewozu osób niepełnosprawnych na zajęcia prowadzone w Warsztacie Terapii Zajęciowej przy Stowarzyszeniu. Samochód zostanie zakupiony przez Stowarzyszenie przy 50% dofinansowaniu wartości samochodu przez P. i 50% wkładzie własnym Stowarzyszenia. Samochód do przewozu osób niepełnosprawnych będzie stanowił własność Stowarzyszenia i przeznaczony będzie wyłącznie do codziennego dowozu uczestników Warsztatu Terapii Zajęciowej na zajęcia i z powrotem do miejsca zamieszkania. Uczestnicy nie będą ponosić opłat za przewóz.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż zakupiony samochód nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych. Samochód będzie służył wyłącznie czynnościom zwolnionym od podatku.

Biorąc powyższe pod uwagę, w oparciu o wskazane przepisy prawa podatkowego, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT dokumentującej zakup samochodu do przewozu osób niepełnosprawnych bowiem nie zostały spełnione warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca nie jest bowiem czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i jak wskazał Wnioskodawca zakup ww. samochodu nie będzie związany z czynnościami opodatkowanymi, będzie on służył wyłącznie czynnościom zwolnionym od podatku.

Z tych też względów Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupem samochodu przeznaczonego do przewozu osób niepełnosprawnych.

Należy również dodać, że w istocie jak wskazał Wnioskodawca co do zasady opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają czynności wykonywane odpłatnie w myśl art. 5 ustawy o VAT. Jednakże ustawodawca objął opodatkowaniem także niektóre czynności nieodpłatne wykonywane w ściśle określonych w ustawie warunkach, między innymi opodatkowaniu podlega zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Jeżeli natomiast nabyty samochód będzie służył wyłącznie do celów związanych z przedmiotem działalności Wnioskodawcy, to w istocie takie nieodpłatne świadczenie nie będzie podlegało opodatkowaniu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupem samochodu do przewozu osób niepełnosprawnych w związku z tym, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i samochód nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych, należało uznać za prawidłowe.

W kwestii zwolnienia przedmiotowego Wnioskodawcy od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT wydano odrębne rozstrzygnięcie znak: IBPP1/443-73/12/AL z dnia 23 kwietnia 2012r., w którym stwierdzono, że Wnioskodawca z tego zwolnienia korzystać nie może. Zatem brak prawa do odliczenia w przedmiotowej sprawie nie może zostać uwarunkowany zwolnieniem przedmiotowym, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT, zatem stanowisko Wnioskodawcy, że podstawą braku prawa do odliczenia podatku jest zwolnienie przedmiotowe, należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy nadmienić, iż niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a dokonany przez niego zakup samochodu służył będzie wyłącznie czynnościom zwolnionym od podatku.

W pozostałym zakresie będącym przedmiotem wniosku wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.