INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2012 r. (data wpływu 9 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podmiotu zobowiązanego do wystawiania faktur VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podmiotu zobowiązanego do wystawiania faktur VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz z mężem są właścicielami nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę. Nieruchomość tę nabyli w roku 2008. Między małżonkami panuje ustrój wspólności majątkowej. Zainteresowana rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej i w ramach tejże działalności zamierza budować na posiadanych przez nią wspólnie z mężem gruntach budynki mieszkalne, celem ich późniejszej sprzedaży klientom.

Mąż Wnioskodawczyni również prowadzi działalność gospodarczą, ale w innym zakresie, nie związanym z budownictwem. W ramach prowadzonej działalności mąż Zainteresowanej nie wykorzystuje przedmiotowych gruntów, ani nie zamierza ich wykorzystywać w przyszłości. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zamierza wykorzystywać w części lub w całości przedmiotowe nieruchomości gruntowe. W związku z powyższym, Zainteresowana planuje wprowadzić część lub całość nieruchomości gruntowych jako towar do prowadzonej działalności gospodarczej. Mąż Wnioskodawczyni, stosownie do zapisów art. 375 § 1 pkt 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wyraził zgodę na wyłączne używanie przez Zainteresowaną przedmiotowej nieruchomości w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko, iż na podstawie art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z § 4 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarowi usług, w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym, na fakturze dokumentującej sprzedaż nieruchomości jako sprzedawca powinna widnieć tylko Wnioskodawczyni mimo, że w akcie notarialnym dokumentującym sprzedaż jako sprzedawcy widnieć będą Zainteresowana i jej mąż...

Zdaniem Wnioskodawczyni, stanowisko, iż na podstawie art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z § 4 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarowi usług, w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym, na fakturze dokumentującej sprzedaż nieruchomości jako sprzedawca powinna widnieć tylko Wnioskodawczyni mimo, że w akcie notarialnym dokumentującym sprzedaż jako sprzedawcy widnieć będą Zainteresowana i jej mąż, jest prawidłowe.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy obowiązani są wystawić fakturę stwierdzającą (w szczególności) dokonanie sprzedaży, a także między innymi dane dotyczące podatnika i nabywcy. Stosowne zapisy odnośnie sposobu wystawiania faktur VAT oraz elementów jakie powinny znaleźć się na fakturze VAT regulują przepisy przywołanego rozporządzenia. Jako, że podatnikiem sprzedającym towar handlowy (budynki mieszkalne wraz z gruntem, na którym zostały pobudowane) będzie Wnioskodawczyni, przeto to tylko ona powinna widnieć na fakturze VAT jako sprzedawca. Na gruncie ustawy o VAT, w omawianej transakcji, tylko ona jest bowiem sprzedawcą. Nie zmienia tego okoliczność, iż w akcie notarialnym dokumentującym sprzedaż nieruchomości jako Sprzedający - widnieć będą oboje małżonkowie. Sprzedaż wykonywana jest w ramach działalności gospodarczej Zainteresowanej i tylko ona na gruncie ustawy o VAT może być podatnikiem - sprzedawcą takiej transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m. in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, „Mienie”, „Komentarz do art. 44-55³ Kodeksu cywilnego”, Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Pasecki Kazimierz, „Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz”, Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast, w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z powyższych unormowań wynika, iż nieruchomości spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Wskazać należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W świetle art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Zgodnie z brzmieniem art. 36 § 1 oraz § 2 cyt. ustawy, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

W konsekwencji podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

Działalność gospodarcza – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy o których mowa w art. 15 ust. 1 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jednocześnie należy zauważyć, iż jak wynika z § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Natomiast w świetle § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem są właścicielami nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę. Nieruchomość tę nabyli w roku 2008. Między małżonkami panuje ustrój wspólności majątkowej. Zainteresowana rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej i w ramach tejże działalności zamierza budować na posiadanych przez nią wspólnie z mężem gruntach budynki mieszkalne, celem ich późniejszej sprzedaży klientom. Mąż Wnioskodawczyni również prowadzi działalność gospodarczą, ale w innym zakresie, nie związanym z budownictwem. W ramach prowadzonej działalności mąż Zainteresowanej nie wykorzystuje przedmiotowych gruntów, ani nie zamierza ich wykorzystywać w przyszłości. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zamierza wykorzystywać w części lub w całości przedmiotowe nieruchomości gruntowe. W związku z powyższym, Zainteresowana planuje wprowadzić część lub całość nieruchomości gruntowych jako towar do prowadzonej działalności gospodarczej. Mąż Wnioskodawczyni, stosownie do zapisów art. 375 § 1 pkt 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wyraził zgodę na wyłączne używanie przez Zainteresowaną przedmiotowej nieruchomości w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Analizując opisane zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż czynność sprzedaży nieruchomości gruntowych wraz z pobudowanymi na nich budynkami mieszkalnymi w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jak już wyżej stwierdzono, ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, iż sprzedaż nieruchomości stanowiących majątek wspólny małżonków, lecz wykorzystywanych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej i będących środkiem trwałym w tej działalności – zdaniem tut. Organu – czyni w tej sytuacji podatnikiem podatku od towarów i usług – w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy – tego małżonka, który dokonuje z tego tytułu czynności podlegających opodatkowaniu, tj. w przedmiotowej sprawie – Zainteresowaną. Tym samym, Wnioskodawczyni winna dokumentować dostawy nieruchomości fakturami VAT.

Reasumując, w opisanej sytuacji faktury VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości gruntowych wraz z pobudowanymi na nich budynkami mieszkalnymi powinny być wystawiane przez firmę Wnioskodawczyni.

Wskazać należy, że stosownie do treści art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna wydana Zainteresowanej nie wywiera skutku prawnego dla jej męża.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej określenia podmiotu zobowiązanego do wystawiania faktur VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości. Natomiast, kwestie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych zostały rozstrzygnięte odrębnymi pismami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.