Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-1297/14/ZK
z 22 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 października 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 24 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej wskazanych we wniosku wydatków uiszczonych tytułem zabezpieczenia wykonania umowy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej wskazanych we wniosku wydatków uiszczonych tytułem zabezpieczenia wykonania umowy.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Po wygranym przetargu na usługi „czystościowe” z firmą X, zgodnie z postanowieniami zawartymi w umowie „ ...”, przed jej podpisaniem Wnioskodawca musiał wraz ze wspólniczką dokonać wpłaty kwoty 179.316,49 zł tytułem zabezpieczenia należytego wykonania umowy. Istotne elementy stanu faktycznego przedstawiono również w części H. wniosku ORD-IN, gdzie wskazano, że po zakończeniu umowy, tj. po upływie trzech lat, zleceniodawca zwróci powyższą kwotę wraz z ewentualnymi odsetkami (…).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kwota wpłacona zleceniodawcy tytułem zabezpieczenia należytego wykonania umowy stanowi koszt uzyskania przychodu w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą?

Zdaniem Wnioskodawcy, wpłacona kwota zabezpieczenia należytego wykonania umowy została uznana za koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Wydatek ten został poniesiony w celu uzyskania przychodu oraz nie został zakwalifikowany w art. 23 ustawy do kategorii kosztów nie uznanych przez ustawodawcę za koszt uzyskania przychodu.

Po zakończeniu umowy, tj. po upływie trzech lat, zleceniodawca zwróci powyższą kwotę wraz z ewentualnymi odsetkami i wtedy koszt zostanie wyksięgowany, a odsetki zaksięgowane jako pozostały przychód.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została (zostanie) podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Z ww. definicji kosztów wynika także, że kosztami uzyskania przychodu mogą być wyłącznie wydatki o charakterze definitywnym, trwałym tj. nie podlegające zwrotowi.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów oraz zabezpieczenie i zachowanie tego źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

Podkreślić przy tym należy, że ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego kosztu z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

W art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wymieniono wprost wydatków z tytułu zabezpieczenia należytego wykonania umowy, o którym mowa we wniosku, jako wydatku wyłączonego z kosztów uzyskania przychodów. Nieujęcie ww. zabezpieczenia w katalogu kosztów niepotrącalnych, zawartym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy, nie oznacza jednakże automatycznie, że poniesiony z tego tytułu wydatek stanowi koszt uzyskania przychodów. Należy bowiem ustalić, czy spełnia on ww. przesłanki pozytywne kwalifikowania kosztów, wynikające z cytowanego art. 22 ust. 1 tej ustawy.

Z wniosku wynika, że spółka cywilna, której Wnioskodawca jest wspólnikiem dokonała na rzecz zleceniodawcy wpłaty kwoty 179.316,49 zł tytułem zabezpieczenia należytego wykonania umowy. Przy czym, po zakończeniu umowy, tj. po upływie trzech lat zleceniodawca zwróci powyższą kwotę wraz z ewentualnymi odsetkami.

Słowo „zabezpieczenie” nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego, natomiast zgodnie z Uniwersalnym Słownikiem Języka Polskiego pod redakcją Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003) jest to suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania zobowiązania i stanowiąca odszkodowanie w razie jego niedopełnienia.

Mając na uwadze przedstawioną uprzednio definicję kosztów uzyskania przychodów stwierdzić należy, że kwota zabezpieczenia wykonania umowy nie może być przez Wnioskodawcę zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Decyduje o tym zwrotny charakter tego świadczenia. O ile bowiem w konkretnym przypadku nie zaistnieją po stronie wykonawcy usług żadne zobowiązania z tytułu gwarancji, kwota wpłacona tytułem zabezpieczenia wykonania umowy, po upływie okresu gwarancji, zostanie Wnioskodawcy zwrócona. Zatem samo zatrzymanie kwoty zabezpieczenia gwarancyjnego na okres 3 lat nie przesądza o tym, że wydatek ten staje się kosztem definitywnym, przeciwnie – w dalszym ciągu jest to kwota, która – co do zasady – ma zostać zwrócona.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro wpłacona kwota zabezpieczenia podlega zwrotowi, to nie stanowi wydatku, a zatem nie może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, w rozumieniu powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwrotny charakter ww. kwoty przesądza o tym, że nie zostały spełnione, określone w ww. przepisie przesłanki zaliczenia wydatku z tego tytułu do kosztów podatkowych zawarte w art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że stosownie do treści zadanego przez Wnioskodawcę pytania, przedmiotem niniejszej interpretacji była wyłącznie kwestia dot. możliwości zaliczenia wskazanej we wniosku kwoty zabezpieczenia do kosztów podatkowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.