Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-440/14/BP
z 15 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w X. działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 16 września 2014 r. (data wpływu 23 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2014 r. został złożony do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będący komendantem szkoły policji w X., stosuje w zarządzanej przez siebie jednostce, gaz ziemny, tj. wyrób gazowy o kodzie CN 2711 21 00 dla celów opałowych. Wnioskodawca zamierza skorzystać ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego, którego przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone dla celów opałowych, na podstawie uprawnienia przewidzianego w art. 31b ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, tj. zwolnienia przewidzianego dla organów administracji publicznej.

Komendant szkoły policji w X., na mocy obowiązujących go przepisów, których źródłem jest przede wszystkim ustawa o policji, jest umocowany do załatwienia spraw indywidualnych w drodze decyzji administracyjnej. W związku z powyższym jest organem administracji publicznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego spełnia warunki przewidziane w 31b ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym, tj. czy jest organem administracji publicznej uprawnionym do zwolnienia z akcyzy od czynności podlegających opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00 2711 21 00 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, Zgodnie z art. 31b ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez organy administracji publicznej. Zarządzana przez komendanta szkoły szkoła policji w X. wykorzystuje dla celów opałowych gaz ziemny, a więc wyrób wymieniony we wskazanym przepisie, pod kodem CN 2711 21 00. Ponieważ ustawa nie zawiera definicji legalnej zwrotu „administracja publiczna” i nie odsyła w tym zakresie do innych aktów prawnych, wydaje się, że właściwym będzie odwołanie się do definicji zawartej w art. 5 par. 2 pkt 3 kodeksu postępowania administracyjnego. Przepis ten stanowi, że pod pojęciem organów administracji publicznej rozumie się ministrów, centralne organy administracji rządowej, wojewodów, działające w ich lub we własnym imieniu inne terenowe organy administracji rządowej (zespolonej i niezespolonej), organy jednostek samorządu terytorialnego oraz organy i podmioty powołane z mocy prawa lub na podstawie porozumień do załatwienia spraw indywidualnych w drodze decyzji administracyjnych. Nie będzie miało natomiast znaczenia dla niniejszego stanu zastosowanie w ustawie o policji wymienienie organów administracji rządowej, wśród których nie wymienia się komendantów szkół policyjnych, a jedynie komendanta głównego policji, komendantów powiatowych (miejskich) policji i komendantów komisariatów policji, bowiem pojęcie „organu administracji rządowej” jest węższym niż pojęcie „organu administracji publicznej” użyte w ustawie o podatku akcyzowym.

Biorąc pod uwagę fakt, iż komendant szkoły policji, na mocy stosowanych przepisów prawa, jest umocowany do załatwiania spraw indywidualnych w drodze decyzji administracyjnych, może on w oparciu o art. 31b ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w tym przepisie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym

(Dz. U. z 2014 r. Nr 752), wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Przez wyroby gazowe - w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy - rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00. W poz. 28 załącznika nr 1 wymieniono pod kodem CN 2711 – gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

Stosownie zaś do art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy za finalnego nabywcę gazowego uznaje się podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

-niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Zgodnie z art. 9c ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów gazowych - przez które rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00 (art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy) - przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2.sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;

3.import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4.użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;

5.użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

1. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
2. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
3. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.
   
   

Stosownie do art. 11b ust. 1 w przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

1. nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
2. wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju;
3. powstania długu celnego, w przypadku importu wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
4. użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.
   
   

Podatnikiem akcyzy, zgodnie art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą gazowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

W tym miejscu podkreślić należy, że w myśl art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy – w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, zaś użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego jest przedmiotem opodatkowania jedynie w ściśle określonych przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5 ustawy.

W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych, zgodnie z art. 9c ust. 4 i 5 ustawy – sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy finalnemu nabywcy gazowemu oraz może zażądać od nabywcy przedstawienia potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy, a w razie odmowy jego przedstawienia przez nabywcę – może odmówić sprzedaży wyrobów gazowych po cenie nieuwzględniającej akcyzy.

Zasadą jest zatem opodatkowanie obrotu wyrobami gazowymi, tym niemniej ustawodawca przewidział również określone wyłączenia od zasady opodatkowania obrotu tymi wyrobami.

Zgodnie z art. 31b ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez:

1.gospodarstwa domowe;

2.organy administracji publicznej;

3.jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

4.podmioty systemu oświaty, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty;

5.żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3;

6.podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej;

7.jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej;

8.organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2-8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą użyte do tych celów (art. 31b ust. 5 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący komendantem szkoły policji w X., stosuje w zarządzanej przez siebie jednostce, gaz ziemny, tj. wyrób gazowy o kodzie CN 2711 21 00 dla celów opałowych. Wnioskodawca zamierza skorzystać ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego, którego przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone dla celów opałowych, na podstawie uprawnienia przewidzianego w art. 31b ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, tj. Zwolnienia przewidzianego dla organów administracji publicznej. Komendant szkoły policji w X., na mocy obowiązujących go przepisów, których źródłem jest przede wszystkim ustawa o policji, jest umocowany do załatwienia spraw indywidualnych w drodze decyzji administracyjnej.

Tym samym w sprawie należy ustalić czy Wnioskodawca jest uprawniony do nabywania wyrobów gazowych z zastosowaniem zwolnienia z akcyzy w oparciu o przepis art. 31b ust. 2 pkt 2 ustawy.

Powołany wyżej przepis art. 31b ust. 2 pkt 2 ustawy zwalnia od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych przez organy administracji publicznej. Jednocześnie ustawa nie zawiera definicji legalnej tego pojęcia.

Definicję organów administracji publicznej zawarto w art. 5 § 2 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r. poz. 267). Organy administracji w znaczeniu ustrojowym zdefiniowano poprzez ich wyliczenie. Zaliczono do nich: ministrów, centralne organy administracji rządowej, wojewodów, działające w ich lub we własnym imieniu inne terenowe organy administracji rządowej (zespolonej i niezespolonej) i organy jednostek samorządu terytorialnego. W tym samym przepisie do organów administracji publicznej zaliczono też organy i podmioty wymienione w art. 1 pkt 2, czyli organy administracji publicznej w znaczeniu funkcjonalnym.

Zgodnie z art. 1 Kodeks postępowania administracyjnego normuje postępowanie:

1. przed organami administracji publicznej w należących do właściwości tych organów sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych;
2. przed innymi organami państwowymi oraz przed innymi podmiotami, gdy są one powołane z mocy prawa lub na podstawie porozumień do załatwiania spraw określonych w pkt 1;
3. w sprawach rozstrzygania sporów o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i organami administracji rządowej oraz między organami i podmiotami, o których mowa w pkt 2;
4. w sprawach wydawania zaświadczeń.
   
   

Tym samym organy administracji, o których mowa w art. 1 pkt 1 k.p.a. określa się mianem organów administracji w znaczeniu ustrojowym, zaś inne organy państwowe i podmioty, o których mowa w art. 1 pkt 2 k.p.a. to tzw. organy administracji w znaczeniu funkcjonalnym powołane do załatwiania indywidualnych spraw w ściśle określonym zakresie dla załatwiania których stosuje się kodeks postępowania administracyjnego.

Z kolei w myśl w art. 5 § 2 pkt 4, 5 i 6 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego, ilekroć mowa o:

• ministrach - rozumie się przez to Prezesa i wiceprezesa Rady Ministrów pełniących funkcję ministra kierującego określonym działem administracji rządowej, ministrów kierujących określonym działem administracji rządowej, przewodniczących komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów, kierowników centralnych urzędów administracji rządowej podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez Prezesa Rady Ministrów lub właściwego ministra, a także kierowników innych równorzędnych urzędów państwowych załatwiających sprawy, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 4;
• organizacjach społecznych - rozumie się przez to organizacje zawodowe, samorządowe, spółdzielcze i inne organizacje społeczne;
• organach jednostek samorządu terytorialnego - rozumie się przez to organy gminy, powiatu, województwa, związków gmin, związków powiatów, wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starostę, marszałka województwa oraz kierowników służb, inspekcji i straży działających w imieniu wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty lub marszałka województwa, a ponadto samorządowe kolegia odwoławcze.
  
  

Zgodnie zaś z art. 1 ust. 2 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jednolity z dnia 14 października 2011 r. Dz.U. Nr 287, poz. 1687) do podstawowych zadań Policji należą:

1.ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia przed bezprawnymi zamachami naruszającymi te dobra;

2.ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego, w tym zapewnienie spokoju w miejscach publicznych oraz w środkach publicznego transportu i komunikacji publicznej, w ruchu drogowym i na wodach przeznaczonych do powszechnego korzystania;

3.inicjowanie i organizowanie działań mających na celu zapobieganie popełnianiu przestępstw i wykroczeń oraz zjawiskom kryminogennym i współdziałanie w tym zakresie z organami państwowymi, samorządowymi i organizacjami społecznymi;

4.wykrywanie przestępstw i wykroczeń oraz ściganie ich sprawców;

5.nadzór nad specjalistycznymi uzbrojonymi formacjami ochronnymi w zakresie określonym w odrębnych przepisach;

6.kontrola przestrzegania przepisów porządkowych i administracyjnych związanych z działalnością publiczną lub obowiązujących w miejscach publicznych;

7.współdziałanie z policjami innych państw oraz ich organizacjami międzynarodowymi, a także z organami i instytucjami Unii Europejskiej na podstawie umów i porozumień międzynarodowych oraz odrębnych przepisów;

8.gromadzenie, przetwarzanie i przekazywanie informacji kryminalnych;

9.(uchylony)

10.prowadzenie zbiorów danych zawierających informacje gromadzone przez uprawnione organy o odciskach linii papilarnych osób, niezidentyfikowanych śladach linii papilarnych z miejsc przestępstw oraz o wynikach analizy kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA);

11.(uchylony)

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o Policji centralnym organem administracji rządowej, właściwym w sprawach ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego, jest Komendant Główny Policji, podległy ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.

Stosownie do art. 7 ust 1 ustawy o policji Komendant Główny Policji określa:

1.szczegółowe zasady organizacji i zakres działania komend, komisariatów i innych jednostek organizacyjnych Policji;

2.metody i formy wykonywania zadań przez poszczególne służby policyjne, w zakresie nieobjętym innymi przepisami wydanymi na podstawie ustawy;

3.(uchylony)

4.(uchylony)

4a.programy szkoleń zawodowych policjantów;

4b.zakres oraz szczegółowe warunki, tryb przeprowadzania oraz zasady oceniania testu sprawności fizycznej policjantów;

5.szczegółowe zasady szkolenia zwierząt wykorzystywanych do realizacji zadań Policji, a także normy ich wyżywienia;

6.szczegółowe warunki bezpieczeństwa i higieny służby, po konsultacji z Państwową Inspekcją Pracy;

7.zasady etyki zawodowej policjantów, po zasięgnięciu opinii związku zawodowego policjantów;

8.organizację, rzeczowy i miejscowy zakres działania oraz zasady współdziałania CBŚP z innymi jednostkami organizacyjnymi Policji.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o Policji organami administracji rządowej na obszarze województwa w sprawach, o których mowa w art. 5 ust. 1, są:

1.wojewoda przy pomocy komendanta wojewódzkiego Policji działającego w jego imieniu albo komendant wojewódzki Policji działający w imieniu własnym w sprawach:

1. wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych, dochodzeniowo-śledczych i czynności z zakresu ścigania wykroczeń,
2. wydawania indywidualnych aktów administracyjnych, jeżeli ustawy tak stanowią;

2.komendant powiatowy (miejski) Policji;

3.komendant komisariatu Policji.

Komendant Główny Policji może tworzyć i likwidować ośrodki szkolenia i szkoły policyjne. (art. 7 ust. 3 ustawy o policji)

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe. Podkreślenia wymaga, że zgodnie z linią orzeczniczą sądów administracyjnych przepisy prawa podatkowego należy interpretować ściśle, zaś ich wykładnia rozszerzająca jest niedopuszczalna. Wszelkiego rodzaju ulgi podatkowe mają charakter ściśle określony. W szczególności zatem przepisy dotyczące ulg, będące odstępstwem od zasady płacenia podatków, nie powinny być interpretowane rozszerzająco (por. wyrok NSA z dnia 17 lipca 2002r. syg. akt I SA/Wr 469/00).

Podkreślić należy, że przepisy ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o policji, precyzyjnie określają organy Policji, powołane do ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego. Centralnym organem administracji rządowej jest Komendant Główny Policji. Natomiast organami administracji rządowej na obszarze województwa są wojewoda przy pomocy komendanta wojewódzkiego Policji działającego w jego imieniu albo komendant wojewódzki policji działający w imieniu własnym, komendant powiatowy (miejski) policji i komendant komisariatu policji. Zatem przepisy ustawy o Policji nie wymieniają wśród swoich organów Komendanta Szkoły Policji.

W tym miejscu zauważyć należy, że zgodnie § 2 ust. 1 i 2 zarządzenia nr 1/99 Komendanta Głównego Policji z dnia 6 stycznia 1999 r. w sprawie utworzenia szkoły policji w X. Szkoła ta jest jednostką organizacyjną przygotowująca wyspecjalizowane kadry do wykonywania zadań Policji poprzez kształcenie i rozwijanie kwalifikacji zawodowych policjantów służby prewencyjnej wymaganych na stanowiskach podoficerskich i aspiranckich oraz realizują zadania w zakresie doskonalenia zawodowego policjantów służby prewencyjnej Policji. Szkoła Policji w X. realizuje także zadania w zakresie szkolenia podstawowego policjantów przyjętych do służby w jednostkach policji funkcjonujących na obszarze województwa śląskiego. Z § 3 wynika zaś, że działalnością Szkoły Policji w X. kieruje komendant podlegający Komendantowi Głównemu Policji.

Stosownie do powyższego Szkoła Policji w X. jako jednostka organizacyjna utworzona przez Komendanta Głównego Policji do określonych ww. wskazanych działań nie jest organem administracji publicznej. Na stanowisko takie nie ma wpływu wydawanie przez Komendanta Szkoły Policyjnej, kierującego ww. jednostką, indywidualnych decyzji administracyjnych w oparciu o kodeks postępowania administracyjnego, do wydawania których (jak wskazano we wniosku) umocowany jest on jako komendant szkoły przede wszystkim ustawą o policji.

Mając powyższe na uwadze Szkoła Policji w X. nie spełnia definicji organu administracji publicznej, o którym mowa w art. 31b ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, gdyż nie zalicza się do podmiotów wymienionych w art. 5 § 2 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego. Tym samym skoro Wnioskodawca nie jest organem administracji publicznej brak jest podstaw prawnych, aby uznać że w przypadku Wnioskodawcy ma zastosowanie zwolnienie od podatku akcyzowego określone w art. 31b ust. 2 pkt 2 ustawy. Wobec tego Szkoła Policji powinna nabywać gaz przeznaczony do celów opałowych na zasadach ogólnych z akcyzą zapłaconą w cenie tego wyrobu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.