Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-982/14/SD
z 10 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 7 sierpnia 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 11 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym 4 września 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przekazaniem na rzecz wspólników składników majątku likwidacyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przekazaniem na rzecz wspólników składników majątku likwidacyjnego.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również jako „Spółka”) ma siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Spółka jest organizacją o której mowa w art. 136 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1410), posiadającą osobowość prawną, powołaną do reprezentowania interesów przedsiębiorców. Wspólnikami Spółki są: Spółka X mająca siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegająca w Rzeczpospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania oraz Spółka Y mająca siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegająca w Rzeczpospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka X posiada 57,5% udziałów, a Spółka Y 42,5% udziałów w kapitale Wnioskodawcy.

W skład majątku Wnioskodawcy wchodzą m.in. dwa prawa ochronne na wspólne znaki towarowe tj. na znak słowny „A” i znak słowno-graficzny „A”, zarejestrowane w Urzędzie Patentowym RP. W skład majątku Spółki wchodzi również jedno prawo ochronne na znak towarowy „A” zarejestrowane na terytorium Tunezji oraz prawa ze zgłoszenia do Urzędu Patentowego RP dwóch znaków towarowych (słowno-graficzny znak towarowy „B” i słowno-graficzny znak towarowy „C”), na które Spółka nie uzyskała jeszcze prawa ochronnego.

Zgodnie z art. 136 ust. 2 Prawa własności przemysłowej, zasady używania w obrocie wspólnego znaku towarowego przez organizację, o której mowa w art. 136 ust. 1 oraz przez zrzeszone w niej podmioty, określa regulamin znaku przyjęty przez tę organizację. Dlatego też w Spółce obowiązuje regulamin używania wspólnego znaku towarowego, zgodnie z którym prawo używania tych wspólnych znaków towarowych tj. znaku słownego „A” i znaku słowno-graficznego „A” przysługuje bez ograniczeń Spółce X. Spółka Y nie ma prawa używania tych znaków. Wyłącznie korzystającym ze znaku towarowego „A” zarejestrowanego na terytorium Tunezji jest również Spółka X. Mając na względzie powyższe, umowa Spółki w związku z art. 286 § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm.) przewiduje, że w przypadku likwidacji Spółki, majątek Spółki pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli dzieli się między wspólników w ten sposób, że Spółka X otrzyma 99% tego majątku, a Spółka Y otrzyma 1% tego majątku, przy czym podział majątku między wspólników może nastąpić w formie pieniężnej lub niepieniężnej.

W toku likwidacji Spółki, wspólnicy postanowią, że w przypadku, gdy przedmiotem majątku Spółki pozostałym po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli będą prawa ochronne na wspólne znaki towarowe lub inne aktywa, podział majątku między jej wspólników w związku z likwidacją nastąpi w taki sposób, że prawa ochronne na wspólne znaki towarowe (znak słowny „A” i znak słowno-graficzny „A”), zostaną przeniesione na wspólników Spółki jako wspólne prawa ochronne, z tym, że Spółka X nabywa udział w każdym wspólnym prawie ochronnym w 99/100 części (w 99%), a Spółka Y nabywa udział w każdym wspólnym prawie ochronnym w 1/100 części (w 1%). W tych samych częściach wspólnicy nabędą udziały w prawie ochronnym do znaku towarowego „A” zarejestrowanego na terytorium Tunezji oraz udziały w prawie ze zgłoszenia znaku towarowego słowno- graficznego „B” i znaku towarowego słowno- graficznego „C”.

Zarówno Spółka X, jak i Spółka Y posiadają bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów w kapitale Wnioskodawcy, nieprzerwanie przez okres dłuższy niż dwa lata. Posiadanie wszystkich udziałów Spółki X, jak i Spółki Y wynika z tytułu własności. Warunki te będą również spełnione na dzień przeniesienia majątku na rzecz wspólników. Na dzień przeniesienia majątku na rzecz wspólników, Spółka posiadać będzie oświadczenie uzyskane od każdego ze wspólników, że wspólnik ten nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich uzyskania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka przenosząc na rzecz wspólników, w związku z likwidacją, wspólne prawo ochronne na słowny znak towarowy „A”, wspólne prawo ochronne na słowno-graficzny znak towarowy „A”, prawo ochronne do słownego znaku towarowego „A” zarejestrowanego w Tunezji oraz prawa ze zgłoszeń słowno-graficznych znaków towarowych „B” i „C” stosuje zwolnienie, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”)?

Zdaniem Wnioskodawcy, przenosząc na rzecz wspólników, w związku z likwidacją, wspólne prawo ochronne na słowny znak towarowy „A”, wspólne prawo ochronne na słowno-graficzny znak towarowy „A”, prawo ochronne do słownego znaku towarowego „A” zarejestrowanego w Tunezji oraz prawa ze zgłoszeń słowno-graficznych znaków towarowych „B” i „C” stosuje zwolnienie, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b, jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału (akcji), w tym także wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki.

Zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, zwalnia się od podatku dochodowego dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
3. spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1 ;
4. spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.
   
   

Jednocześnie zgodnie z art. 22 ust. 4a ustawy o CIT zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Zgodnie z art. 22 ust. 4d pkt 1 ustawy o CIT zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, stosuje się, jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 4 pkt 3, wynika z tytułu własności.

Zgodnie z art. 26 ust. 1c ustawy o CIT, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, w związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, stosują zwolnienia wynikające z tych przepisów wyłącznie pod warunkiem udokumentowania przez spółkę, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 albo w art. 22 ust. 4 pkt 2, mającą siedzibę w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego jej miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym od niej certyfikatem rezydencji.

Jednocześnie zgodnie z art. 26 ust. 1f ustawy o CIT, w przypadku należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacanych na rzecz spółki, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 oraz art. 22 ust. 4 pkt 2, lub jej zagranicznego zakładu, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat tych należności, stosują zwolnienia wynikające z art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, z uwzględnieniem ust. 1c, pod warunkiem uzyskania pisemnego oświadczenia, że w stosunku do wypłacanych należności spełnione zostały warunki, o których mowa odpowiednio w art. 21 ust. 3a i 3c lub w art. 22 ust. 4 pkt 4.

Zgodnie z art. 26 ust. 7 ustawy o CIT wypłata, o której mowa w ust. 1, 1c i 1d, oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek.

Mając na względzie, że:

1. Spółka jest spółką będącą podatnikiem podatku dochodowego mającą siedzibę na terytorium rzeczpospolitej Polskiej;
2. Każdy ze wspólników Spółki jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością mającą siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej podlegającą w Polsce podatkowi dochodowemu od całości swych dochodów, bez względu na miejsce ich uzyskania, przy czym każdy ze wspólników nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich uzyskania;
3. Każdy ze wspólników posiada, nieprzerwanie przez okres dłuższy niż dwa lata, bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów w kapitale Spółki, a posiadanie to wynika z tytułu własności, przy czym warunki te będą również spełnione na dzień przeniesienia majątku na rzecz wspólników w związku z likwidacją Spółki;

wszystkie warunki do stosowania zwolnienia wynikające z art. 22 ust. 4, art. 22 ust. 4a, 22 ust. 4d ustawy o CIT, będą spełnione.

Mając na względzie powyższe, Spółka przenosząc na rzecz wspólników, w związku z likwidacją, prawo ochronne na wspólny słowny znak towarowy „A”, prawo ochronne na wspólny słowno-graficzny znak towarowy „A”, prawo ochronne do słownego znaku towarowego „A” zarejestrowanego w Tunezji oraz prawa ze zgłoszeń słowno-graficznych znaków towarowych „B” i „C” stosuje zwolnienie, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT. Powyższe potwierdza Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 4 grudnia 2013 r. IBPBI/2/423-1119/13/AK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.