Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/436-534/14-7/AF
z 25 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2014 r. (data wpływu 22 września 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 31 października 2014 r. (data nadania 31 października 2014 r., data wpływu 5 listopada 2014 r.) na wezwanie z dnia 28 października 2014 r. Nr IPPB2/436-534/14-2/AF (data doręczenia 30 października 2014 r.) oraz pismem z dnia 17 listopada 2014 r. (data nadania 17 listopada 2014 r., data wpływu 18 listopada 2014 r.) na wezwanie z dnia 7 listopada 2014 r. Nr IPPB2/436-534/14-5/AF (data doręczenia 12 listopada 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy transferu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy transferu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: „Wnioskodawca” lub „Oddział”) prowadzi w Niemczech działalność bankową jako niemiecki oddział holenderskiego banku (dalej: „Centrala”). Wnioskodawca jest zarejestrowany w Niemczech jako czynny podatnik niemieckiego podatku od wartości dodanej.

Centrala jest spółką dominującą międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”). Bank X., polska spółka kapitałowa działająca jako bank na podstawie zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego (dalej: „Polski Bank”), dotychczas należący do Grupy, jest obecnie w trakcie procesu przejmowania przez inną międzynarodową grupę kapitałową z sektora usług finansowych (Y.). Przejęcie pakietu kontrolnego akcji w Polskim Banku przez tą grupę ma się zakończyć w dniu 23 września 2014 r. Polski Bank jest zarejestrowany w Polsce jako czynny podatnik VAT. Jednocześnie, Polski Bank nie posiada na terytorium Niemiec ani Holandii siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

W połowie 2014 r. doszło do połączenia Polskiego Banku z innym bankiem kontrolowanym wówczas przez Centralę (R. S.A.) na podstawie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm.) (łączenie się przez przejęcie), przy czym Polski Bank występował w charakterze spółki przejmującej. W związku z przejęciem całego majątku przejmowanego banku Polski Bank stał się stroną umowy kredytu (dalej: „Umowa Kredytu”) z niepowiązaną polską spółką kapitałową L. S.A. (dalej: „Dłużnik”). Spłata wierzytelności z Umowy Kredytu została zabezpieczona przez gwarancje i poręczenia udzielone przez podmioty powiązane z Dłużnikiem, a także hipoteki ustanowione na nieruchomościach Dłużnika. Na dzień złożenia niniejszego wniosku Dłużnik nie posiada zaległości w spłacie zadłużenia wynikającego z Umowy Kredytu.

W związku z przejmowaniem pakietu kontrolnego akcji w Polskim Banku została podjęta decyzja o odpłatnym przeniesieniu wynikających z Umowy Kredytu praw i obowiązków Polskiego Banku na rzecz Wnioskodawcy. Przedmiotowy transfer odbędzie się na podstawie umowy transferu kredytu terminowego (dalej: „Umowa Transferu”). Umowa Transferu będzie podlegać prawu polskiemu, ale zostanie zawarta poza granicami Polski. Jej stronami będą Polski Bank, Wnioskodawca oraz Dłużnik. Będzie ona przewidywała m.in.:

• przelew wierzytelności pożyczkowej zgodnie z art. 509 Kodeksu cywilnego (t. j. Dz. U. z 2014 r. poz. 121, dalej jako: „Kodeks cywilny”) przez Polski Bank na rzecz Wnioskodawcy,
  
• przejęcie długu, tj. zobowiązań pożyczkodawcy, zgodnie z art. 519 Kodeksu cywilnego, przez Wnioskodawcę,
  
• zapłatę ceny równej wartości nominalnej wierzytelności pożyczkowej (która odpowiada jej wartości wykazanej w księgach rachunkowych) przez Wnioskodawcę, oraz
  
• przeniesienie zabezpieczeń, z wyjątkiem zabezpieczenia w formie poręczeń i gwarancji, które wygasną i zostaną udzielone na nowo, na rzecz nowego wierzyciela, tj. Wnioskodawcy.
  
  

W świetle zmienionej Umowy Kredytu po jej przeniesieniu na rzecz Wnioskodawcy świadczenia Dłużnika polegające na spłacie pożyczki będą uznawane za spełnione w miejscu siedziby Wnioskodawcy, tj. na terytorium Niemiec.

Po przeniesieniu wierzytelności pożyczkowej na Wnioskodawcę spłaty pożyczki przez Dłużnika będą dokonywane na rzecz Wnioskodawcy za pośrednictwem irlandzkiego banku (R. I.) należącego do Grupy występującego w charakterze agenta płatniczego (dalej: „Agent Płatniczy”). Z technicznego punktu widzenia najpierw, zgodnie z przyjętymi procedurami przelewów międzynarodowych, Dłużnik będzie dokonywał przelewów odpowiednich kwot ze swojego rachunku utrzymywanego przez Polski Bank na rachunek Agenta Płatniczego w Polskim Banku (tzw. rachunek nostro z perspektywy Agenta Płatniczego), wskazując przy tym w tytule przelewu, że jest to spłata zobowiązania z Umowy Kredytu na rzecz Wnioskodawcy. Następnie Agent Płatniczy będzie niezwłocznie przelewał te środki na właściwe konto Wnioskodawcy utrzymywane przez Agenta Płatniczego (tzw. rachunek loro z perspektywy Agenta Płatniczego). Agent Płatniczy nie będzie stroną Umowy Kredytu ani Umowy Sprzedaży, a jego udział w powyższym procesie będzie podyktowany przyczynami natury techniczno-organizacyjnej.

Pismem z dnia 28 października 2014 r. nr IPPB2/436-534/14-2/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez uzupełnienie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych poprzez wskazanie: czy umowa transferu przebierze postać którejkolwiek z czynności wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (np. umowy sprzedaży).

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie, wyjaśniając, że zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o PCC, podatkowi podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. Zgodnie z art. 535 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i rzecz mu wydać, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Z kolei, w myśl art. 555 Kodeksu cywilnego, przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio do sprzedaży energii oraz do sprzedaży praw. Tym samym, wedle najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, Umowa Transferu (przewidująca transfer praw i obowiązków z tytułu umowy pożyczki za zapłatą ceny) przybierze postać umowy sprzedaży, która stanowi czynność cywilnoprawną wymienioną w art. 1 ustawy o PCC.

W związku z powyższym pismem z dnia 7 listopada 2014 r. Nr IPPB2/436-534/14-5/AF ponownie wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez uzupełnienie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych poprzez jednoznaczne wskazanie, gdzie wykonywane będą prawa majątkowe w chwili zawarcia Umowy Transferu, która przybierze postać umowy sprzedaży (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa).

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie, wyjaśniając, że tak jak wnioskodawca wyjaśnił we wniosku (stanowisko Wnioskodawcy odnośnie do pytania nr 2), prawo majątkowe wierzyciela wynikające z umowy pożyczki polega na możliwości domagania się od dłużnika spełnienia określonego świadczenia pieniężnego. W konsekwencji miejsce wykonania takiego prawa majątkowego należy określić z uwzględnieniem art. 454 § 1 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem świadczenie pieniężne powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia, tj. na terytorium Niemiec w przedmiotowej sprawie. Ponadto Umowa Transferu będzie zawierać postanowienie, że zgodnie z art. 454 § 1 Kodeksu cywilnego, strony uzgadniają, iż świadczenia Dłużnika polegające na spłacie pożyczki będą uznawane za spełnione w miejscu siedziby Wnioskodawcy (tj. na terytorium Niemiec). W konsekwencji za miejsce spełnienia świadczenia oraz, jednocześnie, miejsce wykonywania prawa majątkowego należy uznać terytorium Niemiec. Tym samym, przedmiotem Umowy Transferu w chwili jej zawarcia będzie prawo majątkowe wykonywane na terytorium Niemiec, a nie Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy odpłatny transfer praw i obowiązków z Umowy Kredytu na podstawie Umowy transferu będzie stanowić odpłatne świadczenie usług przez Polski Bank na rzecz Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, w odniesieniu do którego żadna ze stron transakcji nie będzie zobowiązania do rozliczenia w Polsce podatku należnego, gdyż miejscem świadczenia (opodatkowania), zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, będzie terytorium Niemiec?
   
2. Czy Umowa Transferu będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych w świetle ustawy o PCC?
   
   

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy pytania Nr 2 w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie pytania Nr 1 dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, Umowa Transferu nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych w świetle ustawy o PCC.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 2.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o PCC, podatkowi podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. Zgodnie z art. 535 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Z kolei, w myśl art. 555 Kodeksu cywilnego, przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio do sprzedaży energii oraz do sprzedaży praw. Tym samym uznać należy, że, co do zasady, transfer praw i obowiązków z tytułu umowy pożyczki, a więc przeniesienie m.in. praw majątkowych, dokonany za zapłatą ceny mieści się w zakresie przedmiotowym ustawy o PCC.

Wyłączenie z zakresu przedmiotowego PCC czynności opodatkowanych lub zwolnionych z VAT

Jednocześnie jednak, stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy o PCC, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
   
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
     
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
     
     

Mając na uwadze powyższe, w przypadku uznania, że odpłatny transfer praw i obowiązków z Umowy Kredytu na podstawie Umowy Transferu będzie stanowić odpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust 1 ustawy o VAT (zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1), Umowa Transferu nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Wyłączenie z zakresu przedmiotowego PCC czynności ze względu na miejsce wykonywania prawa majątkowego

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nawet w razie uznania, że żadna ze stron odpłatnego transferu praw i obowiązków z Umowy Kredytu na podstawie Umowy Transferu nie będzie opodatkowania podatkiem VAT w związku z tą transakcją, Umowa Transferu nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych z uwagi na brzmienie art. 1 ust. 4 ustawy o PCC. W myśl tego przepisu czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
   
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Ad. 1.

Ustawa o PCC nie określa wprost, kiedy prawa majątkowe należy uznać za wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Mając na uwadze, że przedmiotem podatku od czynności cywilnoprawnych są enumeratywnie wskazane czynności cywilnoprawne zdefiniowane w Kodeksie cywilnym, zdaniem Wnioskodawcy zasadne w tym zakresie jest odwołanie się do przepisów tego aktu prawnego.

Prawo majątkowe wierzyciela wynikające z umowy pożyczki polega na możliwości, domagania się od dłużnika spełnienia określonego świadczenia pieniężnego. W konsekwencji miejsce wykonania takiego prawa majątkowego należy określić z uwzględnieniem art. 454 § 1 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli miejsce spełnienia świadczenia nie jest oznaczone ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione w miejscu, gdzie w chwili powstania zobowiązania dłużnik miał zamieszkanie lub siedzibę. Jednakże świadczenie pieniężne powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym Umowa Transferu będzie zawierać postanowienie, że zgodnie z art. 454 § l Kodeksu cywilnego, strony uzgadniają, iż świadczenia Dłużnika polegające na spłacie pożyczki będą uznawane za spełnione w miejscu siedziby Wnioskodawcy, tj. na terytorium Niemiec. Potwierdzeniem wyrażonej w ten sposób woli stron będzie sposób dokonywania spłat przez Dłużnika - będą one bowiem przekazywane przez Agenta Płatniczego na utrzymywany poza terytorium Polski rachunek bankowy Wnioskodawcy. W konsekwencji za miejsce spełnienia świadczenia oraz, jednocześnie, miejsce wykonywania prawa majątkowego należy uznać terytorium Niemiec. W tym kontekście warto zauważyć, że - niezależnie od postanowień umownych - zgodnie z art. 454 § 1 zd. 2 Kodeksu cywilnego należy uznać, iż świadczenie Dłużnika następujące po przelewie wierzytelności powinno być spełnione na terytorium Niemiec - tam bowiem na moment spełnienia świadczenia pieniężnego będzie znajdować się siedziba nowego wierzyciela (Wnioskodawcy).

Za przyjęciem powyższego stanowisko przemawia również orzecznictwo Sądu Najwyższego. Jak bowiem wskazano w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 14 lutego 2002 r. (sygn. akt III CZP 81/01): „Wobec tego, że przelew jako nabycie pochodne prowadzi do uzyskania przymiotu wierzyciela przez cesjonariusza w miejsce cedenta, zakresem hipotezy normy wyrażonej w art. 454 § 1 zdanie drugie k.c. objęte są także przypadki zmiany miejsca zamieszkania lub siedziby (siedziby przedsiębiorstwa) wierzyciela, będące następstwem przelewu wierzytelności. Innymi słowy, w świetle wymienionego przepisu, miejscem spełnienia świadczenia pieniężnego jest miejsce zamieszkania lub siedziby (siedziby przedsiębiorstwa) wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia bez względu na to, czy chodzi tu o pierwotnego wierzyciela, czy też o jego sukcesora w wyniku przelewu”.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy przedmiotem Umowy Transferu będzie prawo majątkowe wykonywane na terytorium Niemiec, a nie Polski. W konsekwencji nie zostanie spełniona przesłanka, o której mowa w art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o PCC. Analogiczne stanowisko prezentowane jest w piśmiennictwie. Przedstawiciele doktryny wskazują m.in., że „W przypadku zaś, gdy świadczenie pieniężne ma być spełnione na rachunek bankowy prowadzony poza terytorium RP, wierzytelność, z której wynika obowiązek spełnienia tego świadczenia, jest wykonywana poza terytorium RP. (...) W przypadku, gdy miejsce świadczenia nie zostało oznaczone lub nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie pieniężne powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub siedzibie wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia. Oznacza to, że wierzytelność będzie podlegała wykonaniu na terytorium RP, gdy nabywca tej wierzytelności, w chwili powstania obowiązku podatkowego - w szczególności w chwili dokonania czynności cywilnoprawnej, będzie miał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium RP.” (T. Nierobisz, A. Wacławczyk, Podatek od czynności cywilnoprawnych. Komentarz. Warszawa 2011).

Ad. 2.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o PCC czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym, aby uznać, że Umowa Transferu będzie mieścić się w zakresie przedmiotowym ustawy o PCC - mimo że jej przedmiotem nie są prawa majątkowe wykonywane na terytorium Polski - musiałyby zostać spełnione dwie następujące warunki:

• nabywca będzie miał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski, oraz
  
• czynność cywilnoprawna zostanie dokonana na terytorium Polski.
  
  

Jednakże, biorąc pod uwagę, że:

• nabywcą prawa majątkowego (wierzytelności) wynikającej z Umowy Transferu będzie Wnioskodawca, a więc podmiot nieposiadający w Polsce siedziby, a także
  
• Umowa Transferu zostanie zawarta (a więc czynność cywilnoprawna dokonana) poza granicami Polski,
  
  

w analizowanym zdarzeniu przyszłym nie ziści się żaden z powyższych warunków. W konsekwencji nie będzie spełniona przesłanka, o której mowa w art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o PCC.

Konkluzja

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, nawet w razie uznania, że żadna ze stron odpłatnego transferu praw i obowiązków z Umowy Kredytu na podstawie Umowy Transferu nie będzie opodatkowania podatkiem VAT w związku z tą transakcją, Umowa Transferu nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Powyższa ocena znajduje potwierdzenie w jednolitej linii interpretacyjnej organów podatkowych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 lipca 2014 r. (sygn. IPPB2/436-247/14-5/MZ) organ uznał za prawidłowe w pełnym zakresie stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „(...) przedmiotem cesji będą wierzytelności przysługujące Spółce Cypryjskiej od Spółki Operacyjnej z tytułu udzielonych pożyczek. Spłata pożyczek, zgodnie z zawartymi umowami pomiędzy Spółką Cypryjską i Spółką Operacyjną ma być dokonywana na rachunek bankowy Spółki Cypryjskiej prowadzony na Cyprze (poza terytorium RP). W związku z powyższym, wierzytelności pożyczkowe (prawa majątkowe) przysługujące Spółce Cypryjskiej, mające być przedmiotem cesji na Wnioskodawcę, podlegają wykonaniu poza terytorium RP. Jednocześnie, biorąc pod uwagę, że zawarcie umowy cesji wierzytelności również planowane jest poza terytorium RP, tego rodzaju umowa, zgodnie z regułą wynikającą z art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o PCC, nie będzie podlegała PCC w Polsce.” Analogiczny pogląd wyrazili także:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 29 lipca 2011 r. (sygn. IPPB2/436-191/11-4/AF), oraz
  
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacjach indywidualnych z 17 października 2011 r. (sygn. ILPB2/436-144/11-4/MK oraz ILPB2/436-145/ 11-4/MK).
  
  

Podsumowując, zważywszy, że:

• zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 odpłatny transfer praw i obowiązków z Umowy Kredytu na podstawie Umowy Transferu będzie stanowić odpłatne świadczenie usług przez Polski Bank, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, oraz
  
• nawet w razie uznania, że żadna ze stron odpłatnego transferu praw i obowiązków z Umowy Kredytu na podstawie Umowy Transferu nie będzie opodatkowania podatkiem VAT w związku z tą transakcją, prawo majątkowe będące przedmiotem Umowy Transferu nie będzie wykonywane w Polsce, jego nabywca nie będzie miał siedziby w Polsce, a czynność cywilnoprawna będzie dokonana poza Polską,
  
  

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Umowa Transferu nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
   
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
   
3. (uchylona),
   
4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
   
5. umowy dożywocia,
   
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
   
7. (uchylona),
   
8. ustanowienie hipoteki,
   
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
   
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
    
11. umowy spółki;
    
    

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne ( art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
   
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, np. prawo majątkowe podlega wykonywaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostaje zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Umowa sprzedaży będzie również podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli prawo majątkowe będące przedmiotem sprzedaży w chwili jej zawarcia podlega wykonywaniu za granicą oraz nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że związku z przejmowaniem pakietu kontrolnego akcji w Polskim Banku została podjęta decyzja o odpłatnym przeniesieniu wynikających z Umowy Kredytu praw i obowiązków Polskiego Banku na rzecz Wnioskodawcy. Przedmiotowy transfer odbędzie się na podstawie umowy transferu kredytu terminowego (dalej: „Umowa Transferu”). Umowa Transferu będzie podlegać prawu polskiemu, ale zostanie zawarta poza granicami Polski. Jej stronami będą Polski Bank, Wnioskodawca oraz Dłużnik. Będzie ona przewidywała m.in.: przelew wierzytelności pożyczkowej zgodnie z art. 509 Kodeksu cywilnego przez Polski Bank na rzecz Wnioskodawcy, przejęcie długu, tj. zobowiązań pożyczkodawcy, zgodnie z art. 519 Kodeksu cywilnego, przez Wnioskodawcę, zapłatę ceny równej wartości nominalnej wierzytelności pożyczkowej (która odpowiada jej wartości wykazanej w księgach rachunkowych) przez Wnioskodawcę, oraz przeniesienie zabezpieczeń, z wyjątkiem zabezpieczenia w formie poręczeń i gwarancji, które wygasną i zostaną udzielone na nowo, na rzecz nowego wierzyciela, tj. Wnioskodawcy. W świetle zmienionej Umowy Kredytu po jej przeniesieniu na rzecz Wnioskodawcy świadczenia Dłużnika polegające na spłacie pożyczki będą uznawane za spełnione w miejscu siedziby Wnioskodawcy, tj. na terytorium Niemiec. Po przeniesieniu wierzytelności pożyczkowej na Wnioskodawcę spłaty pożyczki przez Dłużnika będą dokonywane na rzecz Wnioskodawcy za pośrednictwem irlandzkiego banku (R. I.) należącego do Grupy występującego w charakterze agenta płatniczego (dalej: „Agent Płatniczy”). Z technicznego punktu widzenia najpierw, zgodnie z przyjętymi procedurami przelewów międzynarodowych, Dłużnik będzie dokonywał przelewów odpowiednich kwot ze swojego rachunku utrzymywanego przez Polski Bank na rachunek Agenta Płatniczego w Polskim Banku (tzw. rachunek nostro z perspektywy Agenta Płatniczego), wskazując przy tym w tytule przelewu, że jest to spłata zobowiązania z Umowy Kredytu na rzecz Wnioskodawcy. Następnie Agent Płatniczy będzie niezwłocznie przelewał te środki na właściwe konto Wnioskodawcy utrzymywane przez Agenta Płatniczego (tzw. rachunek loro z perspektywy Agenta Płatniczego). Agent Płatniczy nie będzie stroną Umowy Kredytu ani Umowy Sprzedaży, a jego udział w powyższym procesie będzie podyktowany przyczynami natury techniczno-organizacyjnej. Umowa Transferu (przewidująca transfer praw i obowiązków z tytułu umowy pożyczki za zapłatą ceny) przybierze postać umowy sprzedaży, która stanowi czynność cywilnoprawną wymienioną w art. 1 ustawy o PCC. Tak jak Wnioskodawca wyjaśnił we wniosku (stanowisko Wnioskodawcy odnośnie do pytania nr 2), prawo majątkowe wierzyciela wynikające z umowy pożyczki polega na możliwości domagania się od dłużnika spełnienia określonego świadczenia pieniężnego. W konsekwencji miejsce wykonania takiego prawa majątkowego należy określić z uwzględnieniem art. 454 § 1 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem świadczenie pieniężne powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia, tj. na terytorium Niemiec w przedmiotowej sprawie. Ponadto Umowa Transferu będzie zawierać postanowienie, że zgodnie z art. 454 § 1 Kodeksu cywilnego, strony uzgadniają, iż świadczenia Dłużnika polegające na spłacie pożyczki będą uznawane za spełnione w miejscu siedziby Wnioskodawcy (tj. na terytorium Niemiec). W konsekwencji za miejsce spełnienia świadczenia oraz, jednocześnie, miejsce wykonywania prawa majątkowego należy uznać terytorium Niemiec. Tym samym, przedmiotem Umowy Transferu w chwili jej zawarcia będzie prawo majątkowe wykonywane na terytorium Niemiec, a nie Polski.

Zatem przyjmując za Wnioskodawcą, że prawa majątkowe będące przedmiotem Umowy Transferu będą wykonywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i Umowa Transferu zostanie zawarta za granicą, należy stwierdzić, że powyższa czynność nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W związku z powyższym bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie wniosku pod kątem zastosowania art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.