2014.09.30 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-904/14-2/MS1
z 30 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2014 r. (data wpływu 10 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia własności nieruchomości na pokrycie zobowiązania z tytułu pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia własności nieruchomości na pokrycie zobowiązania z tytułu pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe

Wnioskodawca, jest osobą fizyczną, objętą zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2012, poz. 361, z późn. zm., dalej: ustawa o PDOF ) nieograniczonym obowiązkiem podatkowym na terytorium Polski.

Spółka posiadająca osobowość prawną mająca swoją siedzibę na terytorium jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej (dalej: spółka z siedzibą w UE) udzieliła pożyczki pieniężnej Wnioskodawcy będącemu osobą fizyczną podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (dalej: osoba fizyczna). Następnie spółka z siedzibą w UE dokonała cesji swojej wierzytelności wobec osoby fizycznej na rzecz spółki posiadającej osobowość prawną mającej siedzibę na terytorium Polski (dalej: spółka z siedzibą w PL). W związku z powyższym osoba fizyczna stała się dłużnikiem spółki z siedzibą w PL.

Osoba fizyczna rozważa doprowadzenie do wygaśnięcia zobowiązania wobec spółki z siedzibą w PL poprzez wykorzystanie instytucji datio in solutum przewidzianej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm,, dalej: ustawa KC), tj. poprzez przeniesienie prawa własności nieruchomości położonej na terytorium Polski na rzecz spółki z siedzibą w PL. Osoba fizyczna jest właścicielem tej nieruchomości przez okres przekraczający okres pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym ją nabyła, a przeniesienie własności nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Mając na uwadze, iż rynkowa wartość nieruchomości, której własność zostanie przeniesiona w ramach datio in solutum przewyższa wartość wymagalnego zobowiązania, pomiędzy stronami powstanie roszczenie o wyrównanie, tj. w wysokości różnicy pomiędzy rynkową wartością nieruchomości, a wartością zobowiązania ciążącego na osobie fizycznej. W związku z powyższym strony ustalą, że przedmiotowa nadwyżka stanowiąca wierzytelność os. fizycznej będzie spłacana w określonych terminach

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy PDOF, a w związku z tym czy przy wydaniu nieruchomości w ramach datio in solutum skutkującym tym, ze osoba fizyczna zostanie zwolniona z długu oraz powstanie po jej stronie wierzytelność w wysokości nadwyżki rynkowej wartości nieruchomości nad kwotą jej długu nie powstanie po stronie osoby fizycznej przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z przepisem art. 453 ustawy KC jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Powyższe wskazuje, że dłużnik może zaspokoić interes wierzyciela i wygasić stosunek zobowiązaniowy przez świadczenie w miejsce wykonania (datio in solutum). Zatem jest to umowa, na mocy której obie strony wyrażają zgodę na umorzenie dotąd istniejącego zobowiązania, jeśli dłużnik zamiast pierwotnie ustalonego spełni inne świadczenie.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o PDOF opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o PDOF oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy PDOF zawiera katalog źródeł przychodów. Natomiast zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy PDOF, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wyniku działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. W przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PDOF przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje w przypadku zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, chyba że przeniesienie własności nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości.

Zatem w przypadku gdy przeniesienie własności nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie danej nieruchomości odpłatność w postaci zwolnienia z długo oraz powstania po stronie osoby fizycznej wierzytelności w wysokości nadwyżki rynkowej wartości nieruchomości nad kwotą jej długu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe potwierdził również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z dnia 24 stycznia 2014 r, o sygn. IBPBII/2/415-1075/13/ŁCz, w której wskazał, że : „Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość),

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

W świetle powyższego przepisu każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej”.

Zatem jeżeli czynność prawna, której przedmiotem jest przeniesienie własności nieruchomości, która została dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nie stanowi źródła przychodów w rozumieniu ustawy o PDOF.

Podobnie wypowiedział się również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 14 stycznia 2014 roku o sygn. ILPB2/415-984/13-5/AJ, wskazując, że: „Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy normuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego, Natomiast, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, tylko wówczas jeżeli nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie- nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z ich sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu”.

Powyższe stanowisko znalazło również potwierdzenie w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 24 grudnia 2013 roku o sygn. IPPB1/415-1051/13-4/IF. Dyrektor wskazał, że: „Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, sprzedaż ta nie jest źródłem przychodu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Użyte w cytowanym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcie „odpłatne zbycie” oznacza przeniesienie prawa własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Tym samym „odpłatne zbycie” obejmuje swoim zakresem nie tylko umowę sprzedaży(,.)”.

Wyżej wskazana interpretacja indywidualna wskazuje na bardzo istotny aspekt omawianego zdarzenia przyszłego. Otóż „odpłatne zbycie” nie powinno być rozumiane wyłącznie jako otrzymanie środków pieniężnych lecz powinno być rozumiane szeroko tj. jako formę odpłatności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 należy uznać również zwolnienie z długu osoby fizycznej przez spółkę z siedzibą w PL.

Odnosząc powyższe do przedmiotowego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że do równowartości długu, który wygaśnie w przypadku zastosowania instytucji datio in solutum oraz do kwot nadwyżki rynkowej wartości nieruchomości nad wartością długu ciążącego na osobie fizycznej, które będą spłacane osobie fizycznej w określonych terminach zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 1 pkt 8) lit. a ustawy PDOF. Tym samym wyżej wskazane wartości nie będą stanowiły przychodu po stronie osoby fizycznej i nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin