Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-785/14-2/BH
z 30 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2014 r. (data wpływu 18 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wypłaty dywidendy w formie rzeczowej w postaci działki gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wypłaty dywidendy w formie rzeczowej w postaci działki gruntu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i będącą czynnym podatnikiem podatku VAT. W spółce Wnioskodawcy udziały posiadają osoby fizyczne będące obywatelami RP. Spółka została wpisana do rejestru przedsiębiorców KRS w dniu 28 maja 2002 r.. W Spółce jest trzech wspólników posiadających udziały kapitałowe. Wspólnicy posiadają miejsce zamieszkania na terytorium RP.

W dniu 8 listopada 1999 r. na mocy aktu notarialnego Spółka weszła w posiadanie działki położonej w S. zabudowanej wzniesionym w 1928 roku zgodnie z pozwoleniem na budowę budynkiem mieszkalnym, murowanym, parterowym o powierzchni użytkowej około 90 metrów kwadratowych, w stanie technicznym wymagającym generalnego remontu lub z uwagi na tenże stan – przeznaczonym do rozbiórki. Do kwoty stanowiącej cenę nie został naliczony VAT. Rozebranie budynku nastąpiło w roku 2000. Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości. Działka - stanowi środek trwały Spółki; nie stanowi aportu Spółki; w dalszym ciągu jest niezabudowana. Działka jako grunt nie podlega amortyzacji. Spółka nie poniosła żadnych kosztów związanych z ulepszeniem działki polegającym na jej przebudowie, rozbudowie, modernizacji czy rekonstrukcji.

Spółka dysponuje niepodzielonym zyskiem z lat ubiegłych, zgromadzonym na kapitale zapasowym. W związku z planowanym podziałem zysku (w tym zysków z lat ubiegłych), Spółka, na podstawie uchwały Zgromadzenia Wspólników, planuje wypłacić Wspólnikom dywidendę w formie niepieniężnej w postaci przeniesienia na ich rzecz prawa własności działki nr 51 tj. nieruchomości o nr KW prowadzonej przez Sąd Rejonowy. Uchwała będzie bezpośrednio określać formę wypłaty dywidendy jako rzeczową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wypłata przez Spółkę dywidendy w formie rzeczowej poprzez przeniesienie uchwałą walnego zgromadzenia własności nieruchomości stanowiącej środek trwały Spółki, podlega opodatkowaniu według ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 1 77, poz. 1054 z poźn. zm.) ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odpowiedź jest negatywna, bowiem Spółka przy zakupie nieruchomości w 1999 r, nie obniżyła podatku należnego o podatek naliczony.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r, o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy. Artykuł 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl zapisów art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, wszelkie inne darowizny-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Wskazać należy, że opodatkowaniu, co do zasady, podlegają czynności odpłatne, przy czym odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług nie musi mieć postaci pieniężnej. Odpłatność, jako świadczenie wzajemne, może również przybrać postać rzeczową, np. zapłata w innym towarze lub usłudze, albo mieszaną - zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę.

Z cyt. wyżej art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszelkie nieodpłatne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów, jako czynności wyłączonej spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały przekazane.

Z uwagi jednak na fakt, że jak stwierdził Wnioskodawca, - w związku z nabyciem Nieruchomości mającej być przedmiotem dywidendy - Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie zostaną spełnione warunki do uznania przedmiotowej transakcji za nieodpłatną dostawę towarów zrównaną z odpłatną dostawą, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Ponieważ sprzedawca (osoby fizyczne) do kwoty nieruchomości w 1999 r. nie doliczyli podatku VAT, w konsekwencji czego Spółka nie była obciążona ciężarem podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z poźn. zm.) dalej zwanej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, rzez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
   
2. wszelkie inne darowizny
   
   - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych (art. 7 ust. 2).
   
   

Z opisanego we wniosku zdarzenia wynika, że Spółka dysponuje niepodzielonym zyskiem z lat ubiegłych, zgromadzonym na kapitale zapasowym. W związku z planowanym podziałem zysku (w tym zysków z lat ubiegłych), Spółka, zgodnie z uchwałą Zgromadzenia Wspólników, planuje wypłacić Wspólnikom dywidendę w formie niepieniężnej w postaci przeniesienia na ich rzecz prawa własności działki nr 51 tj. nieruchomości o nr KW prowadzonej przez Sąd Rejonowy. Uchwała będzie bezpośrednio określać formę wypłaty dywidendy jako rzeczową.

Wnioskodawca ma wątpliwość, czy czynność przekazania Nieruchomości jako wypłaty dywidendy w formie rzeczowej będzie czynnością opodatkowaną.

Na wstępie należy wskazać, że prawo do dywidendy jest jednym z podstawowych praw korporacyjnych wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Przepisy regulujące wypłatę dywidendy zawarte są w art. 191–197 kodeksu spółek handlowych.

Zgodnie z art. 191 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Z 2013 r., poz. 1030 z późn. zm.) dalej jako „k.s.h.” wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników, z uwzględnieniem przepisu art. 195 § 1. Umowa spółki może przewidywać inny sposób podziału zysku, z uwzględnieniem przepisów art. 192-197. Jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, zysk przypadający wspólnikom dzieli się w stosunku do udziałów.

Wypłata dywidendy jest jednostronnym świadczeniem spółki na rzecz udziałowca. Przepisy k.s.h. nie określają formy wypłaty dywidendy. W praktyce obrotu gospodarczego najpopularniejszą formą wypłaty dywidendy jest świadczenie pieniężne. Jednak dozwolona jest także wypłata dywidendy w naturze, np. w formie rzeczy oznaczonych co do gatunku lub w towarze (dywidenda rzeczowa).

Z wniosku wynika, że przedmiotem dywidendy wypłaconej przez Wnioskodawcę będzie nieruchomość gruntowa, a zatem towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy. Ponieważ Wnioskodawca przeniesie na udziałowców prawo własności Nieruchomości, oznacza to, że czynność stanowić będzie nieodpłatną dostawę towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Aby ustalić, czy wypłata dywidendy w formie rzeczowej w opisanym zdarzeniu, stanowić będzie czynność opodatkowaną podatkiem VAT, należy zbadać czy spełnione są przesłanki z art. 7 ust. 2 ustawy dla uznania tej czynności za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów.

Z cyt. wcześniej art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że aby doszło do uznania czynności nieodpłatnego przekazania towarów za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
  
• przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
  
• przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu.
  
  
  

W analizowanej sprawie spełniona jest pierwsza i druga przesłanka – Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i przekazana Nieruchomość należy do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Nie jest natomiast spełniona trzecia z przesłanek ponieważ Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu Nieruchomości. Jak Wnioskodawca wskazuje, sprzedawcą Nieruchomości na rzecz Spółki były osoby fizyczne, i sprzedaż ta nie była obciążona podatkiem VAT.

W odpowiedzi na pytanie Spółki należy zatem stwierdzić, że wypłata przez Spółkę dywidendy rzeczowej w postaci przekazania Nieruchomości Wspólnikom nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT z tego względu, że nie są spełnione warunki do uznania tej czynności za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.