Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-318/14/DP
z 9 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 października 2014 r. (data wpływu do Biura – 14 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia w drodze umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia w drodze umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z uwagi na fakt, że treść wniosku wskazywała, iż Wnioskodawca może oczekiwać również interpretacji w zakresie podatku od towarów i usług, w piśmie z 31 grudnia 2014 r., znak: IBPB II/1/436-318/14/DP, IBPP3/443-1260/14/EJ wezwano do jego uzupełnienia. Wezwanie zawierało m. in. pouczenie, że jeżeli Wnioskodawca nie uzupełni wniosku zostanie wydana interpretacja jedynie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką celową należącą do Grupy Przedsiębiorstwo X (dalej: Grupa) prowadzącej działalność gospodarczą w sektorze usług medycznych. Zgodnie z zamierzeniami Grupy, planowany przedmiot działalności Wnioskodawcy będzie obejmował działalność gospodarczą w zakresie usług leczniczo-uzdrowiskowych i zgodnie z wymogami określonymi przez ustawę o działalności leczniczej, Wnioskodawca będzie wpisany do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, o której mowa w tej ustawie.

Wnioskodawca planuje zakup od Przedsiębiorstwa Y (dalej: Zbywca) zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci sanatorium uzdrowiskowego (dalej: sanatorium). Zbywca jest podmiotem leczniczym w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej, wpisanym przez wojewodę do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą. Jednocześnie nabywane sanatorium stanowi zakład lecznictwa uzdrowiskowego, o którym mowa w art. 2 pkt 10 ustawy o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, świadczący usługi w zakresie lecznictwa sanatoryjnego i rehabilitacji medycznej.

W ramach sanatorium realizowane są świadczenia zdrowotne w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy o działalności leczniczej. Do tak rozumianych świadczeń zdrowotnych należą m.in. świadczenia w ramach rehabilitacji uzdrowiskowej w rozumieniu art. 2 pkt 1a ustawy o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych.

W skład materialnego majątku sanatorium wchodzi przede wszystkim własność budynku wielokondygnacyjnego wraz z prawem wieczystego użytkowaniu gruntu, na którym jest on posadowiony. Ponadto, w skład rzeczowego majątku wchodzi sprzęt medyczny, w tym m.in.:

• urządzenie do terapii radialną falą uderzeniową RWST,
• przenośny aparat do elektroterapii i elektrodiagnostyki,
• aparat do terapii z wykorzystaniem oscylacji głębokiej,
• aparat do terapii MLS,
• przenośny aparat do krioterapii i kriostymulacji,
• aparat do sekwencyjnego masażu uciskowego zgodnego z techniką MDL wg E. Voddera,
• urządzenie do masażu wirowego kończyn dolnych,
• urządzenie do masażu wirowego kończyn dolnych i kręgosłupa,
• urządzenie do przeprowadzania ćwiczeń funkcjonalnych metodą S-E-T za pomocą systemu podwieszek,
• urządzenie do ćwiczeń rehabilitacyjno-siłowych.
  
  

W zabudowaniach należących do nabywanego sanatorium znajdują się pokoje dla kuracjuszy, baza zabiegowa, sala konferencyjna, sale gimnastyczne oraz sale do psychoterapii. Opisana infrastruktura pozwala świadczyć w sanatorium usługi lecznictwa uzdrowiskowego w zakresie schorzeń narządu ruchu, schorzeń kręgosłupa i stawów, rehabilitacji kobiet po mastektomii, schorzeń górnych dróg oddechowych, a także chorób reumatycznych. W celu realizacji wskazanych powyżej zadań, sanatorium zatrudnia na umowę o pracę lub w ramach innych zbliżonych stosunków prawnych kilkadziesiąt osób, w tym lekarzy (specjaliści w zakresie rehabilitacji, medycyny fizykalnej, balneologii, chorób wewnętrznych oraz laryngologii) i osoby należące do pozostałego personelu medycznego (pielęgniarki i rehabilitanci).

Do świadczonych przez personel zabiegów rehabilitacyjnych zaliczyć należy przede wszystkim:

• wibracyjny masaż elektrostatyczny,
• fizykoterapię,
• kinezyterapię,
• czynne i bierne ćwiczenia w podwieszaniu,
• terapie manualne,
• zabiegi z użyciem surowców naturalnych,
• hydroterapię,
• balneoterapię,
• peloidoterapię.
  
  

Nabycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa o ww. charakterystyce pozwoli Wnioskodawcy na prowadzenie działalności leczniczo-uzdrowiskowej w przedstawionym zakresie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym opisane w zdarzeniu przyszłym nabycie w drodze umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci sanatorium nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy nabycie przez niego w drodze umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci sanatorium, w którym była, jest i w wyniku transakcji będzie prowadzona działalność leczniczo-uzdrowiskowa, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – jako czynność w sprawach zdrowia.

Wnioskodawca powołuje się na art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z którym podatkowi podlegają czynności cywilnoprawne takie jak umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. W związku zaś z brzmieniem art. 4 pkt 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie sprzedaży – na kupującym.

Jednocześnie, na podstawie art. 2 pkt 4 cyt. ustawy, nie podlegają opodatkowaniu czynności cywilnoprawne, jeśli którakolwiek ze stron umowy jest w odniesieniu do tej konkretnej transakcji opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z podatku od towarów i usług. Zgodnie jednak z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji, zbycie w drodze umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci sanatorium nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy jednak wskazać, iż w art. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych enumeratywnie wymieniono również inne przypadki wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, dla których – pomimo istnienia stanu faktycznego lub prawnego powodującego powstanie obowiązku uiszczenia podatku – konkretna transakcja nie podlega takiemu obciążeniu.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. f) ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że planowane przez niego nabycie w drodze umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa prowadzącego działalność leczniczo-uzdrowiskową w postaci sanatorium stanowi czynność w sprawach zdrowia. W konsekwencji, na podstawie wskazanego powyżej przepisu przedmiotowa transakcja nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na ogólne brzmienie przepisu art. 2 pkt 1 lit. f) cyt. ustawy, w myśl którego nie podlegają opodatkowaniu czynności cywilnoprawne w sprawach zdrowia, ustalenie zakresu tego wyłączenia oparte zostać powinno pomocniczo na postanowieniach ustaw szczególnych regulujących „sprawy zdrowia", a także, w braku odpowiedniej precyzji wskazanego przepisu, odwoływać się do dyrektyw wykładni systemowej i celowościowej.

W kontekście planowanej transakcji zakupu sanatorium, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że postanowienia art. 2 pkt 1 lit. f) ww. ustawy odnoszą się do wszelkich spraw regulowanych przez przepisy znajdujące się w szczególności w następujących aktach prawnych:

• ustawa o działalności leczniczej,
• ustawa o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych.
  
  

Wnioskodawca, uzasadniając swoje stanowisko, powołuje się również na art. 2 pkt 10, art. 3 ustawy o działalności leczniczej, oraz art. 2 pkt 1a i pkt 10 ustawy o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych.

W ocenie Wnioskodawcy sprawy zdrowia, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych to wszelkie sprawy związane ze świadczeniami zdrowotnymi opisanymi w art. 2 pkt 10 ustawy o działalności leczniczej. Wnioskodawca wskazuje, że świadczone w ramach zakładu lecznictwa uzdrowiskowego świadczenia w zakresie rehabilitacji uzdrowiskowej stanowią świadczenia zdrowotne.

Jak wskazano w opisie, Zbywca jest podmiotem wykonującym działalność leczniczą w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej – wpisanym przez wojewodę do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą. Zbywany zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci sanatorium stanowi zakład lecznictwa uzdrowiskowego w rozumieniu ustawy o lecznictwie uzdrowiskowym.

W wyniku planowanej transakcji sprzedaży Wnioskodawca będzie prowadził taką samą działalność gospodarczą jak Zbywca, tj. świadczył w ramach sanatorium usługi medyczne i rehabilitacyjne w zakresie schorzeń narządu ruchu, schorzeń kręgosłupa i stawów, rehabilitacji kobiet po mastektomii, schorzeń górnych dróg oddechowych, a także chorób reumatycznych.

Należy więc uznać, że planowana czynność cywilnoprawna (umowa sprzedaży sanatorium) ma na celu oraz warunkuje rozpoczęcie przez Wnioskodawcę dostarczania pacjentom świadczeń zdrowotnych w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej.

Z uwagi na powyższe, planowana przez Wnioskodawcę czynność cywilnoprawna bez wątpienia jest czynnością w sprawach działalności leczniczej, lecznictwa uzdrowiskowego, czynnością w sprawach udzielanych w ramach sanatorium świadczeń zdrowotnych. Czynność ta jest zatem bezpośrednio związana ze „sprawami zdrowia”.

Wnioskodawca pragnie również zauważyć, że stosowanie preferencji podatkowych wobec podmiotów, transakcji i czynności związanych z szeroko rozumianymi sprawami zdrowia jest pewną stałą, dostrzegalną intencją polskiego ustawodawcy. Wynika to z faktu, iż jest to sfera wrażliwa społecznie, obejmująca ostatecznie szerokie grono odbiorców, a każde dodatkowe fiskalne obciążenie podmiotów dostarczających świadczenia zdrowotne musi powodować zwiększenie kosztów ich dostarczania. Ostateczną konsekwencją zwiększania obciążeń fiskalnych byłoby podwyższenie cen świadczeń zdrowotnych, a co za tym idzie potencjalnie ograniczenie ich powszechnej dostępności. Dlatego też ustawodawca decyduje o wprowadzaniu różnego rodzaju zwolnień oraz wyłączeń podatkowych dla podmiotów świadczących usługi zdrowotne. Do przykładów takiej ochronnej działalności ustawodawcy zaliczyć należy zwolnienia wprowadzone w art. 43 ust. 1 pkt 18, 18a i 19 ustawy o podatku od towarów i usług, wyłączenie z opodatkowania wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a także analizowane w niniejszym wniosku wyłączenie z opodatkowania czynności cywilnoprawnych w sprawach zdrowia, uregulowane w art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Powyższe odwołanie się do systemu prawa podatkowego oraz dyrektyw celowościowych pozwala Wnioskodawcy na wyprowadzenie praktycznego wniosku, że analizowana transakcja powinna być wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca pragnie również podnieść, że w jego ocenie wprowadzając przepis art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych celem ustawodawcy było objęcie wyłączeniem z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych wszystkich czynności cywilnoprawnych, które dokonywane są w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia. Takie podejście wydaje się logiczne i świadczy o racjonalności postępowania ustawodawcy, gdyż zakres przedmiotowy realizacji podstawowych i ważnych dla ogółu społeczeństwa funkcji publicznych jest co do zasady realizowany z finansów publicznych. Znacząca część świadczeń zdrowotnych realizowanych przez nabywane sanatorium finansowana jest na podstawie kontraktów zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Wnioskodawca uważa, że byłoby alogicznym takie interpretowanie przepisów, gdzie podmioty realizujące zadania państwa w zakresie szeroko rozumianej ochrony zdrowia płaciłyby do budżetu państwa podatki z wykorzystaniem środków pieniężnych otrzymanych „de facto” z tego budżetu.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że planowana czynność nabycia w drodze umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci sanatorium stanowi czynność w sprawach zdrowia, o której mowa w art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i w związku z powyższym nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Na potwierdzenie swego stanowiska Wnioskodawca przytoczył fragmenty interpretacji indywidualnej oraz powołał fragment wyroku Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 czerwca 2013 r., sygn. I SA/Kr 524/13.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, tj. w zakresie zakreślonym przez Wnioskodawcę we wniosku o interpretację poprzez wskazanie jako rodzaju sprawy – podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podanie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jako przepisów będących przedmiotem interpretacji indywidualnej. W interpretacji – tak jak zaznaczono to w wezwaniu do uzupełnienia wniosku – nie ustosunkowano się do zagadnień z zakresu podatku od towarów i usług; tym samym, przyjęto wypowiedź z zakresu podatku od towarów i usług jako element stanowiska nie podlegający ocenie.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2010 r., Nr 101, poz. 649, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Jak z powyższego wynika umowa sprzedaży, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że planowany przedmiot działalności Wnioskodawcy będzie obejmował działalność gospodarczą w zakresie usług leczniczo-uzdrowiskowych i zgodnie z wymogami określonymi przez ustawę o działalności leczniczej. Wnioskodawca będzie wpisany do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, o której mowa w tej ustawie.

Wnioskodawca planuje zakup zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci sanatorium uzdrowiskowego, które stanowi zakład lecznictwa uzdrowiskowego, o którym mowa w art. 2 pkt 10 ustawy o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, świadczący usługi w zakresie lecznictwa sanatoryjnego i rehabilitacji medycznej.

Jako, że użyte w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych, pojęcie „w sprawach zdrowia” ma charakter ogólny należy przyjąć, że dotyczy on czynności cywilnoprawnych z zakresu spraw regulowanych w odrębnych przepisach.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2013 r., poz. 217, ze zm.) działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Ustawa określa świadczenie zdrowotne jako działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania (art. 2 pkt 10 ww. ustawy).

W myśl art. 2 pkt 1a) ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz.U. z 2012 r., poz. 651, ze zm.) rehabilitacja uzdrowiskowa oznacza zorganizowaną działalność prowadzoną w uzdrowisku przez zakłady lecznictwa uzdrowiskowego, mającą na celu przywrócenie pacjentowi zdrowia lub możliwej do osiągnięcia dla danego stanu samodzielności ruchowej i społecznej, przy wykorzystaniu naturalnych surowców leczniczych. Jednocześnie stosownie do art. 2 pkt 10 ww. ustawy zakład lecznictwa uzdrowiskowego to przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju ambulatoryjne lub stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, działające na obszarze uzdrowiska, utworzone w celu udzielania świadczeń zdrowotnych z zakresu lecznictwa uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej, w ramach kierunków leczniczych i przeciwskazań ustalonych dla danego uzdrowiska, w szczególności wykorzystujących warunki naturalne uzdrowiska przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych.

Z powyższego wynika więc, że za czynność w sprawie zdrowia, która korzysta z wyłączenia przewidzianego w art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, uznać można czynność związaną z szeroko pojętą działalnością leczniczą wykonywaną przez podmiot do tego uprawniony, w tym mającą na celu umożliwienie mu realizację powierzonych zadań z zakresu zdrowia. Pamiętać jednak należy, mając na uwadze fakt, że wszelkie przepisy dotyczące wyłączeń i zwolnień podatkowych, stanowiące odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle – z omawianej preferencji podatkowej korzystać mogą wyłącznie czynności dokonywane bezpośrednio w sprawach zdrowia, a więc takie, których związek z ochroną zdrowia jest bezpośredni.

W rezultacie stwierdzić należy, że planowane nabycie przez Wnioskodawcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci sanatorium, świadczącego usługi w zakresie lecznictwa sanatoryjnego i rehabilitacji medycznej, w którym Wnioskodawca będzie prowadził działalność leczniczo-uzdrowiskową w przedstawionym zakresie, stanowić będzie czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Tym samym, skoro wskazana we wniosku czynność korzysta z wyłączenia na podstawie art. 2 ust. 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, to zbędna jest analiza wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 2 pkt 4 cyt. ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanego przez Wnioskodawcę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego należy wskazać, że źródłem prawa są przepisy a nie orzecznictwo. Podkreślić należy, że wyroki stanowią cenny dorobek w wykładni prawa ale jako takie nie mogą stanowić podstawy do rozstrzygnięcia w zakresie analizowanego przepisu.

Natomiast w odniesieniu do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej wskazać należy, że rozstrzygnięcia w niej zawarte nie są wiążące dla Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osądzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.