2014.10.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-746/14/DK
z 29 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 lipca 2014 r. (data złożenia 24 lipca 2014 r.) uzupełnionym pismem z 13 października 2014 r. (data wpływu 16 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy udostępnienie kontrahentom materiałów reklamowo-informacyjnych nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT jako nieodpłatna dostawa towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2014 r. w tut. organie został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy udostępnienie kontrahentom materiałów reklamowo-informacyjnych nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT jako nieodpłatna dostawa towarów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem 13 października 2014 r. (data wpływu 16 października 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 2 października 2014 r., znak: IBPP1/443-746/14/DK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

X.(dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest producentem oraz dystrybutorem piwa, a także dystrybutorem innych napojów alkoholowych i bezalkoholowych na terytorium Polski. Spółka obsługuje kilkadziesiąt tysięcy partnerów biznesowych w różnych kanałach dystrybucji: detal tradycyjny, gastronomia i hurt.

Prowadząc działalność gospodarczą na konkurencyjnym rynku niezbędne jest podejmowanie szeregu działań marketingowych w celu zwiększenia wolumenu sprzedaży. W ramach takich działań Spółka planuje udostępniać nieodpłatnie (bez wynagrodzenia) partnerom biznesowym (np. sklepom, pubom, restauracjom) materiały reklamowe, których celem jest informowanie o produktach Spółki oraz aktualnych akcjach promocyjnych, a także atrakcyjne prezentowanie produktów Spółki (dalej: „materiały PoS”).

Przez cały okres używania przez kontrahentów materiałów PoS dostarczonych przez Spółkę, materiały te będą pozostawały własnością Spółki. Będą one wstawiane do poszczególnych punktów sprzedaży przez przedstawicieli handlowych lub kierowców-dostawców Spółki.

Sposób ich wykorzystania będzie ściśle określony w postaci umów lub uzgodnień ustnych zawartych z partnerami biznesowymi oraz regulaminów do nich skierowanych. Zasady te będą wynikać z postanowień wewnętrznej procedury stworzonej przez Spółkę określającej zasady udostępniania materiałów PoS.

W szczególności, udostępniane w ten sposób materiały reklamowe przekazywane będą do używania z zastrzeżeniem ich zwrotu (po ustalonym okresie, np. po zakończeniu promocji, lub zakończeniu współpracy ze Spółką). W praktyce mogą zdarzyć się jednak przypadki, że kontrahenci bez własnej winy nie będą w stanie zwrócić poszczególnych przedmiotów ze względu na ich zniszczenie lub utratę, a także normatywne zużycie.

Nadzór nad rozmieszczonymi w punktach sprzedaży materiałami PoS będą sprawować przedstawiciele handlowi Spółki. Osoby te będą posiadać wiedzę o miejscach, w których zostały umieszczone materiały PoS.

Wspomniane materiały PoS będą obejmowały m.in.:

Owijki paletowe - papierowe lub tekturowe wstęgi (pakowane w rulony) zadrukowane informacjami o produktach Spółki lub akcjach promocyjnych; są nimi owijane tzw. wyspy paletowe (tj. palety z towarem umieszczane na halach sklepowych);
Elementy owijki - plastikowe obrandowane elementy (narożniki lub listwy/osłonki) używane do tworzenia tzw. wysp paletowych; listwy/osłonki są wykonane z pleksi i są w nich umieszczane wymienne materiały informacyjne (plakaty);
Bociany - plakaty/plansze z podstawką (uchwytem) wykorzystywane do komunikacji danej akcji promocyjnej umieszczane wewnątrz tzw. wyspy paletowej;
Listwy cenowe - wykonane z PCV przeźroczyste osłonki, które są umieszczane na półkach sklepowych, w które wkładane są cenówki; w większości przypadków obrandowane;
Cenówki - obrandowane paski papierowe wykorzystywane do listy cenowej, na których umieszczana jest cena produktu (cenówki półkowe, lodówkowe);
Zawieszki cenowe - papierowe lub tekturowe etykiety umieszczane na butelkach lub skrzynkach zawierające informację o aktualnej akcji promocyjnej;
Kartoniki na szkło/szklanki - tekturowe obrandowane opakowania (etui) szklanek wydawanych konsumentom w trakcie akcji promocyjnych (ze względów bezpieczeństwa);
Koszyczki - tekturowe opakowania butelek lub puszek, związane z określoną akcją promocyjną;
Medaliony do nalewaków - wykonane z metalu lub tworzywa sztucznego emblematy z logo Spółki lub jej marki umieszczane na szczycie nalewaka do piwa;
Ekspozytory - obrandowane podstawki (plastykowe lub metalowe, mogą być podświetlane) służące do prezentacji/ekspozycji butelki lub puszki piwa na ladzie sklepowej lub barowej;
Kominy wizerunkowe / Tuby - tekturowe obrandowane stojaki komunikujące/informujące o akcji promocyjnej organizowanej przez Spółkę (umieszczane np. na terenie sklepów obok półek z towarem), mogą służyć do prezentacji produktów Spółki (butelek lub puszek);
Topery - plansze z pleksi, mocowane na taśmę klejącą lub wsuwane w przeznaczone do tego miejsca w lodówkach lub kominach wizerunkowych;
Naklejki - wykonane z papieru lub adhezyjne, przedstawiające logo Spółki lub poszczególne marki; do umieszczenia w sklepach, pubach (np. na szybach, półkach);
Moduły półkowe/przypółkowe - kartonowe plakaty służące do komunikacji akcji promocyjnej (np. w sklepie) organizowanej przez Spółkę;
Namiociki - tekturowe piramidki informujące o produktach Spółki (np. nowościach) lub aktualnych akcjach promocyjnych ustawiane na stolikach w pubach, restauracjach;
Plakaty - papierowe, w różnych formatach; informujące o produktach Spółki (np. nowościach) lub aktualnych akcjach promocyjnych umieszczane w sklepach, pubach, restauracjach;
Digitki do plakatów - naklejki, które są naklejane na plakatach w celu zmiany lub aktualizacji nadrukowanych na nich treści;
Foldery - papierowe prospekty reklamowe zawierające informacje o ofercie produktowej Spółki;
Ulotki - papierowe, w różnych formatach informujące o produktach Spółki (np. nowościach) lub aktualnych akcjach promocyjnych umieszczane w sklepach, pubach, restauracjach;
Wafle/podkładki - tekturowe podstawki pod kufle lub szklanki;
Waflownice - pojemnik wykonany z pleksi, w którym są przechowywane wafle /podkładki;
Woblery - kartonowe, wiszące nad półkami sklepowymi, plansze informujące o produktach Spółki (np. nowości) lub aktualnych akcjach promocyjnych;
Standy / Pryzmy - stojaki wykonane głównie z kartonu (niektóre egzemplarze mogą być wykonane z trwalszych materiałów jak pleksi, plastik lub drewno - dotyczy zasadniczo Pryzm), obrandowane, przeznaczone do eksponowania produktów Spółki;
Blachy - blaszane wywieszki (na ściany) prezentujące logo lub marki Spółki, umieszczane na ścianach w pubach, restauracjach;
Ramki do plakatów - umieszczane w sklepach lub pubach, służą prezentacji wyłącznie plakatów Spółki informujących o produktach lub akcjach marketingowych; w niektórych przypadkach mogą być obrandowane logo lub markami Spółki;
Naczynia szklane takie jak kufle czy dzbanki (obrandowane logo lub markami Spółki) służące do serwowania produktów Spółki.

Spółce będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem omawianych materiałów (zleceniem ich wykonania).

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca zaznacza, że przedmiotem wniosku jest zdarzenie przyszłe, które ze swej natury cechuje się pewnym stopniem niepewności, co do wszystkich szczegółów zdarzenia przyszłego (jest to hipoteza stanu faktycznego). W związku z tym, na chwilę obecną Spółka nie jest w stanie określić i wskazać wszystkich mogących zaistnieć w przyszłości aspektów i szczegółów związanych z opisanym zdarzeniem przyszłym. Biorąc powyższe pod uwagę, w opisie zdarzenia przyszłego zawartym we wniosku, zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy, zostały wskazane wszystkie okoliczności istotne z punktu widzenia odpowiedzi na zadane przez Spółkę pytanie.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca podaje, że:

1.W odpowiedzi na pytanie tut. organu „W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że niektóre z wymienionych przez niego materiałów reklamowych np. kartoniki na szkło/szklanki (tekturowe obanderowane opakowania szklanek) są wydawane konsumentom w trakcie akcji promocyjnej. Należy zatem wyjaśnić czy a jeśli tak, to które z wymienionych przez Wnioskodawcę materiałów reklamowych są udostępniane kontrahentom wyłącznie w celu ich przekazania klientom? Czy oznacza to, że kontrahent w przypadku tych towarów jest jedynie pośrednikiem w ich przekazywaniu klientom?”, Wnioskodawca odpowiedział, że materiały reklamowo-informacyjne (o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego wniosku oraz pytania przyporządkowanego do tego zdarzenia przyszłego) takie jak kartoniki na szkło/szklanki, koszyczki oraz ulotki zostały wskazane w opisie zdarzenia przyszłego wniosku przez pomyłkę. W związku z tym Spółka wnosi o wyłączenie wyżej wskazanych trzech kategorii materiałów reklamowo-informacyjnych z zakresu zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem pytania zawartego we wniosku.

2.Na pytanie tut. organu „Jeśli kontrahenci są jedynie pośrednikami w przekazaniu niektórych z wymienionych przez Wnioskodawcę materiałów reklamowych klientom, to czy Wnioskodawca traci do nich prawo własności, tym samym brak jest ze strony kontrahentów obowiązku zwrotu tych produktów Wnioskodawcy?”, Wnioskodawca odpowiedział, że uwzględniając odpowiedź na pytanie nr 1, Spółka wskazuje, iż pozostałe materiały reklamowo-informacyjnych wskazane w opisie zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku, będą jedynie udostępniane kontrahentom Wnioskodawcy w ramach podejmowanych przez Spółkę działań marketingowych. Kontrahenci nie będą pośrednikami, a Spółka nie utraci prawa własności do tych materiałów.

3.Materiały reklamowo-informacyjne udostępniane partnerom biznesowym Wnioskodawcy w celach marketingowych nie są produktami jednorazowego użytku, gdyż mogą być wykorzystywane przez pewien, różny dla każdego materiału, okres czasu.

4.Wszystkie materiały reklamowo-informacyjne opatrzone są w logo Spółki lub też logo marek znajdujące się w portfolio Wnioskodawcy.

5.Wnioskodawca podkreśla, iż jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego zawartym we wniosku, materiały reklamowo-informacyjne są udostępniane, a nie „przekazywane” kontrahentom. Spółka pozostanie ich właścicielem, a na kontrahentów nie będzie przechodzić prawo do rozporządzania tymi materiałami jak właściciel.

Ponadto, jak zostało również wskazane w opisie stanu faktycznego, materiały reklamowo-informacyjne mają na celu informowanie o produktach Spółki oraz aktualnych akcjach promocyjnych, a także atrakcyjne prezentowanie produktów Spółki, a nie zaspokojenie określonych potrzeb konsumpcyjnych kontrahentów.

6.Zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy udostępniane kontrahentom materiały reklamowo-informacyjne nie będą miały wartości użytkowej z punktu widzenia kontrahentów i potencjalnych klientów.

7.Wnioskodawca ma prawo żądania zwrotu materiałów reklamowo-informacyjnych udostępnionych partnerom biznesowym w przypadku niedotrzymania warunków ich używania przez partnerów biznesowych.

8.Spółka podkreśla, iż jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego zawartym we wniosku, materiały reklamowo-informacyjne są udostępniane, a nie „przekazywane” kontrahentom.

Udostępnianie materiałów reklamowo-informacyjnych partnerom biznesowym Spółki będzie następowało na cele związane wyłącznie z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Jak wskazano we wniosku udostępnianie wyżej wskazanych materiałów reklamowo-informacyjnych ma na celu informowanie konsumentów o produktach Spółki oraz aktualnych akcjach promocyjnych, a także atrakcyjne prezentowanie produktów Spółki i zachęcanie do ich nabywania. Celem tego rodzaju działań jest zwiększenie wolumenu sprzedaży Wnioskodawcy.

9.Na pytanie tut. organu „Czy, a jeśli tak, to które z wymienionych przez Wnioskodawcę produktów stanowią prezenty o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT?”, Wnioskodawca odpowiedział:

Jak zostało wskazane we wstępie niniejszego uzupełnienia, wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego, a tym samym Spółka nie jest w stanie wskazać precyzyjnie wszystkich szczegółowych informacji dotyczących zdarzenia. W szczególności, Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać jak będą kształtowały się ceny nabycia poszczególnych materiałów w przyszłości. Możliwe jest, iż cena nabycia netto niektórych materiałów nie będzie przekraczała 10 zł. Tym samym, w przypadku przekazania tego rodzaju materiałów, potencjalnie, mogą one stanowić prezenty o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2003 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2013 r., poz. 1608, ze zm.). Niemniej, Spółka pragnie ponownie podkreślić, iż jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego zawartym we wniosku, materiały reklamowo-informacyjne są udostępniane, a nie „przekazywane” kontrahentom.

10.Wnioskodawca nie będzie prowadził ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób, którym przekazano materiały reklamowo-informacyjne.

Ponadto, Spółka pragnie ponownie podkreślić, iż jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego zawartym we wniosku, materiały reklamowo-informacyjne są udostępniane, a nie „przekazywane” kontrahentom.

11.Wskazane przez Spółkę we wniosku materiały reklamowo-informacyjne nie stanowią próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym udostępnienie kontrahentom materiałów reklamowo-informacyjnych (tj. materiałów PoS, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego) nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT jako nieodpłatna dostawa towarów?

Zdaniem Wnioskodawcy, udostępnienie kontrahentom materiałów reklamowo-informacyjnych (tj. materiałów PoS, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego) nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT jako nieodpłatna dostawa towarów.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Art. 5 ust. 1 ustawy o VAT określa katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, w tym m.in. odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 2 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel oznacza, że odbiorca towaru musi uzyskać możliwość rozporządzania towarem, choćby jedynie w ekonomicznym sensie tego pojęcia. Władztwo to nie może być ograniczone, co do określonego terminu bądź warunku, niezależnego od odbiorcy towarów. Mowa jest bowiem o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

W sytuacji udostępniania materiałów PoS przez Spółkę nie mamy do czynienia ze skutecznym prawnie ani ekonomicznie przekazaniem władztwa. Spółka nadal pozostanie ich właścicielem w sensie prawnym, a ustalenia z kontrahentami będą wyraźnie określać sposób ich wykorzystywania wyłączając tym samym władztwo ekonomiczne kontrahentów nad tymi materiałami PoS.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki przedstawione w stanie faktycznym nieodpłatne udostępnienie kontrahentom materiałów PoS nie wypełnia definicji dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT jako nieodpłatna dostawa towarów.

Analogicznie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 21 września 2007 r. (IPPP1-443-185/07-2/RK): „Spośród czynności „przeniesienia prawa rozporządzenia towarami jak właściciel” można wymienić takie czynności jak: sprzedaż, zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu, tj. nie tylko uprawnienia do korzystania z nabytych towarów, ale i obciążenia oraz wyzbycia się własności. Jeżeli zatem Spółka, przekaże sklepom do użytkowania na podstawie zawartych z nimi umów standy, kiwaki (wobblery), busstopy, pop-upy (tuby) oraz kosze, które będą służyć wspieraniu sprzedaży produktów Spółki, a sklepy zobowiązane będą do eksponowania przy użyciu tych przedmiotów - wyłącznie towarów Spółki, z zastrzeżeniem ich zwrotu w przypadku niedotrzymania warunków użytkowania, to nie można mówić o przeniesieniu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, a tym samym o dostawie tych towarów. Zatem czynność ta nie stanowi dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 i 2 ustawy.”

W analizowanym zdarzeniu przyszłym, w ocenie Spółki, na powyższe konkluzje nie będzie miał wpływu brak zwrotu materiałów PoS przez kontrahentów, jeżeli będzie on niemożliwy ze względu na niezawinione przez kontrahenta zniszczenie towaru lub jego utratę, a także jego normatywne zużycie. Okoliczności te nie powodują bowiem przejścia prawa własności na kontrahenta. Okoliczność, że w wyniku takiego zużycia, utraty, czy też zniszczenia nie dojdzie do zwrotu towarów, nie może być podstawą do zakwestionowania pierwotnego zamiaru, z jakim działała Spółka, tj. przekazania materiałów do używania z zastrzeżeniem zwrotu.

Prezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje także uzasadnienie w praktyce organów podatkowych, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 20 lutego 2008 r. (sygn. ILPP1/443-416/07-2/BD) wskazał, że „Wynikające np. ze zwykłego używania rzeczy zużycie, jest bowiem elementem ryzyka gospodarczego, jakie nieodłącznie związane jest z udostępnianiem tego typu materiałów. Okoliczność, że w wyniku takiego zużycia nie dojdzie do zwrotu towarów, nie może być podstawą do zakwestionowania pierwotnego zamiaru z jakim działała Spółka, tj. przekazania materiałów do używania z zastrzeżeniem zwrotu. Zatem Spółka przekazując materiały, każdorazowo działa z intencją świadczenia nieodpłatnej usługi użyczenia, nie wykazując woli przeniesienia władztwa nad materiałami na kontrahentów. Brak zaś zwrotu takich materiałów wynika z okoliczności niezależnych od Spółki i nie może stanowić o zmianie istoty dokonanej czynności.”

Podobnie wypowiedział się także:

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 18 sierpnia 2011 r. (sygn. IPPP2/443-739/11-3/MM), z 18 maja 2012 r. (sygn. IPPP3/443-475/12-2/BH), z 27 września 2013 r. (sygn. IPPP3/443-618/13-2/LK);
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 20 lutego 2008 r. (sygn. ILPP1/443-416/07-2/BD), z 20 kwietnia 2010 r. (sygn. ILPP2/443-156/10-4/MN);
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 23 kwietnia 2009 r. (sygn. IBPP2/443-157/09/ICz).

Mając na uwadze zaprezentowane przepisy oraz argumentację, Spółka stoi na stanowisku, iż nieodpłatne udostępnienie przez Spółkę kontrahentom materiałów PoS nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT jako nieodpłatna dostawa towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zawiera legalną definicję pojęcia „dostawy towarów”, przez którą, jak już wskazano wyżej, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w tym artykule zwrot „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy podkreślić, iż jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Przez świadczenie usług natomiast rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347 s. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania – podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

Natomiast art. 7 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. stanowi, że przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem interpretując powyższy przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., stwierdzić należy, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Analizując natomiast treść powołanego ww. art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Ponadto podkreślenia wymaga, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Zatem biorąc pod uwagę powyższy przepis należy uznać, iż zgodnie z jego gramatyczną wykładnią nieodpłatne świadczenie usług na cele działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu VAT.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca (Spółka akcyjna) jest producentem oraz dystrybutorem piwa, a także dystrybutorem innych napojów alkoholowych i bezalkoholowych na terytorium Polski. Spółka obsługuje kilkadziesiąt tysięcy partnerów biznesowych w różnych kanałach dystrybucji: detal tradycyjny, gastronomia i hurt.

W ramach działań marketingowych mających na celu zwiększenia wolumenu sprzedaży, Spółka planuje udostępniać nieodpłatnie (bez wynagrodzenia) partnerom biznesowym (np. sklepom, pubom, restauracjom) materiały reklamowe, których celem jest informowanie o produktach Spółki oraz aktualnych akcjach promocyjnych, a także atrakcyjne prezentowanie produktów Spółki i zachęcanie do ich nabywania (dalej: „materiały PoS”).

Materiały PoS będą obejmowały:

Owijki paletowe - papierowe lub tekturowe wstęgi (pakowane w rulony) zadrukowane informacjami o produktach Spółki lub akcjach promocyjnych; są nimi owijane tzw. wyspy paletowe (tj. palety z towarem umieszczane na halach sklepowych);
Elementy owijki - plastikowe obrandowane elementy (narożniki lub listwy/osłonki) używane do tworzenia tzw. wysp paletowych; listwy/osłonki są wykonane z pleksi i są w nich umieszczane wymienne materiały informacyjne (plakaty);
Bociany - plakaty/plansze z podstawką (uchwytem) wykorzystywane do komunikacji danej akcji promocyjnej umieszczane wewnątrz tzw. wyspy paletowej;
Listwy cenowe - wykonane z PCV przeźroczyste osłonki, które są umieszczane na półkach sklepowych, w które wkładane są cenówki; w większości przypadków obrandowane;
Cenówki - obrandowane paski papierowe wykorzystywane do listy cenowej, na których umieszczana jest cena produktu (cenówki półkowe, lodówkowe);
Zawieszki cenowe - papierowe lub tekturowe etykiety umieszczane na butelkach lub skrzynkach zawierające informację o aktualnej akcji promocyjnej;
Medaliony do nalewaków - wykonane z metalu lub tworzywa sztucznego emblematy z logo Spółki lub jej marki umieszczane na szczycie nalewaka do piwa;
Ekspozytory - obrandowane podstawki (plastykowe lub metalowe, mogą być podświetlane) służące do prezentacji/ekspozycji butelki lub puszki piwa na ladzie sklepowej lub barowej;
Kominy wizerunkowe / Tuby - tekturowe obrandowane stojaki komunikujące/informujące o akcji promocyjnej organizowanej przez Spółkę (umieszczane np. na terenie sklepów obok półek z towarem), mogą służyć do prezentacji produktów Spółki (butelek lub puszek);
Topery - plansze z pleksi, mocowane na taśmę klejącą lub wsuwane w przeznaczone do tego miejsca w lodówkach lub kominach wizerunkowych;
Naklejki - wykonane z papieru lub adhezyjne, przedstawiające logo Spółki lub poszczególne marki; do umieszczenia w sklepach, pubach (np. na szybach, półkach);
Moduły półkowe/przypółkowe - kartonowe plakaty służące do komunikacji akcji promocyjnej (np. w sklepie) organizowanej przez Spółkę;
Namiociki - tekturowe piramidki informujące o produktach Spółki (np. nowościach) lub aktualnych akcjach promocyjnych ustawiane na stolikach w pubach, restauracjach;
Plakaty - papierowe, w różnych formatach; informujące o produktach Spółki (np. nowościach) lub aktualnych akcjach promocyjnych umieszczane w sklepach, pubach, restauracjach;
Digitki do plakatów - naklejki, które są naklejane na plakatach w celu zmiany lub aktualizacji nadrukowanych na nich treści;
Foldery - papierowe prospekty reklamowe zawierające informacje o ofercie produktowej Spółki;
Wafle/podkładki - tekturowe podstawki pod kufle lub szklanki;
Waflownice - pojemnik wykonany z pleksi, w którym są przechowywane wafle /podkładki;
Woblery - kartonowe, wiszące nad pólkami sklepowymi, plansze informujące o produktach Spółki (np. nowości) lub aktualnych akcjach promocyjnych;
Standy / Pryzmy - stojaki wykonane głównie z kartonu (niektóre egzemplarze mogą być wykonane z trwalszych materiałów jak pleksi, plastik lub drewno - dotyczy zasadniczo Pryzm), obrandowane, przeznaczone do eksponowania produktów Spółki;
Blachy - blaszane wywieszki (na ściany) prezentujące logo lub marki Spółki, umieszczane na ścianach w pubach, restauracjach;
Ramki do plakatów - umieszczane w sklepach lub pubach, służą prezentacji wyłącznie plakatów Spółki informujących o produktach lub akcjach marketingowych; w niektórych przypadkach mogą być obrandowane logo lub markami Spółki;
Naczynia szklane takie jak kufle czy dzbanki (obrandowane logo lub markami Spółki) służące do serwowania produktów Spółki.

Wszystkie materiały reklamowo-informacyjne opatrzone są w logo Spółki lub też logo marek znajdujące się w portfolio Wnioskodawcy.

Udostępniane materiały reklamowo-informacyjne nie są produktami jednorazowego użytku i mogą być wykorzystywane przez pewien, różny dla każdego materiału, okres czasu.

Udostępnianie tych materiałów będzie następowało na cele związane wyłącznie z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Ww. materiały reklamowo-informacyjnych będą udostępniane jedynie kontrahentom w ramach podejmowanych przez Spółkę działań marketingowych a kontrahenci nie będą pośrednikami w ich przekazywaniu klientom.

Przekazanie materiałów reklamowych nie ma na celu zaspokojenia określonych potrzeb konsumpcyjnych kontrahentów.

Materiały te nie będą miały wartości użytkowej z punktu widzenia kontrahentów i potencjalnych klientów.

Przez cały okres używania przez kontrahentów, materiały te będą pozostawały własnością Spółki. Będą udostępniane, a nie „przekazywane” kontrahentom (na kontrahentów nie będzie przechodzić prawo do rozporządzania tymi materiałami jak właściciel).

Przedmiotowe materiały reklamowo-informacyjne będą wstawiane do poszczególnych punktów sprzedaży przez przedstawicieli handlowych lub kierowców-dostawców Spółki.

Wnioskodawca ma prawo żądania zwrotu materiałów reklamowo-informacyjnych udostępnionych partnerom biznesowym w przypadku niedotrzymania warunków ich używania przez partnerów biznesowych.

Spółce będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem omawianych materiałów (zleceniem ich wykonania).

Odnosząc opisane zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż nieodpłatne udostępnienie przez Wnioskodawcę kontrahentom wskazanych we wniosku materiałów reklamowo-informacyjnych nie wypełnia definicji odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ani w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, gdyż w przedmiotowej sprawie nie następuje przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel oraz nie mamy do czynienia z nieodpłatnym przekazaniem towarów należących do przedsiębiorstwa, tylko z nieodpłatnym udostępnieniem tych towarów. Z wniosku wynika bowiem, że Wnioskodawca pozostanie właścicielem przekazywanych materiałów reklamowo-informacyjnych, a na kontrahentów nie będzie przechodzić prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

W analizowanej sprawie nieodpłatne udostępnianie kontrahentom materiałów informacyjno- reklamowych bez przenoszenia na kontrahentów prawa własności do tych towarów, które ma na celu zwiększenie wolumenu sprzedaży produktów Wnioskodawcy, odnosi się w rzeczywistości do czynności wymienionej w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, gdyż stanowi użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika.

Jednakże, jak wynika z treści ww. art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, aby użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług muszą zostać łącznie spełnione dwie przesłanki, a mianowicie:

użycie tych towarów powinno nastąpić do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), a także
podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów.

Wobec powyższego nieodpłatne udostępnienie przez Wnioskodawcę ww. materiałów reklamowo-informacyjnych (materiały PoS) kontrahentom w celu zwiększenia wolumenu sprzedaży dystrybuowanych przez siebie produktów, informowania o produktach oraz aktualnych akcjach promocyjnych a także atrakcyjnego prezentowania produktów i zachęcenia do ich nabywania, będzie miało związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, bowiem działania podejmowane przez Wnioskodawcę będą miały na celu intensyfikację sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę.

Zatem mimo spełnienia przesłanki polegającej na odliczeniu podatku naliczonego od tych towarów, występuje związek pomiędzy nieodpłatnym ich udostępnieniem a prowadzonym przedsiębiorstwem więc czynności te nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podsumowując, nieodpłatne udostępnienie materiałów reklamowo-informacyjnych (materiały PoS) w opisanym zdarzeniu przyszłym nie będzie stanowić dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Nie będzie to też czynność spełniająca definicję odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 lub ust. 2 ustawy o VAT. W konsekwencji, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż udostępnienie kontrahentom materiałów reklamowo-informacyjnych (tj. materiałów PoS, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego) nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT jako nieodpłatna dostawa towarów, uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Na marginesie należy także dodać, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. organ nie jest nimi związany.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin