Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-797/14-2/SM
z 4 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2014 r. (data wpływu 18 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego i zastosowania kursu waluty do przeliczenia kwot wyrażonych w euro - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego i zastosowania kursu waluty do przeliczenia kwot wyrażonych w euro.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność wyspecjalizowanej agencji w zakresie zintegrowanych działań doradczych, dystrybucyjnych, sprzedaży czasu reklamowego, akcji promocyjnych i PR dla tematycznych kanałów telewizyjnych, funkcjonujących na polskim rynku. W zawieranych umowach z kontrahentami krajowymi i zagranicznymi, Wnioskodawczyni nie ma zapisów dotyczących w jakim terminie (jak szybko) będą naliczone prowizje za oraz wypłacone prowizje za sprzedane usługi.

W związku z powyższym pojawiła się w tym roku wątpliwość, kiedy powstaje moment obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy Wnioskodawczyni otrzymuje informację o prowizji z kilkumiesięcznym opóźnieniem. Do dnia dzisiejszego Wnioskodawczyni nie otrzymała jeszcze informacji o prowizjach za pierwszy i drugi kwartał 2014 roku. W sierpniu 2014 otrzyma dopiero informację o łącznej kwocie prowizji za dwa pierwsze kwartały 2014 roku.

Informacja nie będzie zawierała rozbicia na poszczególne miesiące przyznanej prowizji.

Na podstawie przesłanej informacji Wnioskodawczyni wystawi fakturę w walucie Euro obejmującą całą kwotę przyznanej prowizji + obowiązująca stawka VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. W jakim okresie (miesiącu/kwartale) powstaje obowiązek podatkowy w podatku VAT od faktury wystawionej w sierpniu 2014 za prowizję dotyczącą miesięcy poprzednich 2014 roku (styczeń-czerwiec)?
   Na informacji dotyczącej prowizji Wnioskodawczyni otrzymuje łączną kwotę bez rozbicia miesięcznego.
2. Jaki kurs waluty należy przyjąć dla potrzeb podatku od towarów i usług do przeliczenia kwoty faktury wystawionej w sierpniu 2014, ale dotyczącej prowizji za usługi za dwa pierwsze kwartały 2014 roku?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1) VAT należy rozliczyć w okresie (miesiącu/kwartale) w którym została wystawiona faktura.

Ad 2) Należy przyjąć średni NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przez sprzedaż z kolei rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy).

Z dniem 1 stycznia 2014 r. zaczęły obowiązywać przepisy wprowadzone ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35, z późn. zm.) dotyczące m.in. momentu powstania obowiązku podatkowego oraz wystawiania faktur.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Unormowanie zawarte w powołanym. art. 19a ust. 1 ustawy pozostaje w zgodzie z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług.

W myśl art. 19a ust. 2 ustawy, w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

W art. 19a ust. 3 ustawy wskazano, że usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis art. 19a ust. 1 formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Natomiast w odniesieniu do usług przyjmowanych częściowo, o których mowa w ust. 2 powołanego artykułu, należy wskazać, że obowiązek podatkowy – w przypadku wykonania usługi częściowej – powstaje właśnie w tej części.

Ponadto zwrócić należy uwagę, że określone w art. 19a ust. 3 ustawy usługi, dla których w związku z ich świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, swym zakresem obejmują nie tylko usługi świadczone w sposób ciągły, lecz także wszystkie inne usługi z założenia powtarzające się, jeśli strony danej transakcji umówiły się na rozliczanie ich w ustalonych okresach rozliczeniowych. Również dla tych usług obowiązek podatkowy powstanie w momencie ich wykonania, a więc z upływem każdego okresu, do którego płatności lub rozliczenia się odnoszą.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., dla określenia powstania obowiązku podatkowego na zasadach ogólnych nie ma znaczenia data wystawienia faktury.

Moment powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Należy jednak wskazać, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter.

Dla celów powstania obowiązku podatkowego dokonanie czynności następuje z chwilą faktycznego dokonania, za wyjątkiem przypadków w których przepisy ustawy określają wprost ten moment. W konsekwencji postanowienia umów cywilnoprawnych o uznaniu dostawy za dokonaną lub usługi za wykonaną pozostają bez znaczenia dla ww. celów, mogą pełnić jedynie funkcję pomocniczą w przypadku zaistnienia wątpliwości.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność wyspecjalizowanej agencji w zakresie zintegrowanych działań doradczych, dystrybucyjnych, sprzedaży czasu reklamowego, akcji promocyjnych i PR-dla tematycznych kanałów telewizyjnych, funkcjonujących na polskim rynku. W zawieranych umowach z kontrahentami krajowymi i zagranicznymi, Wnioskodawczyni nie ma zapisów dotyczących w jakim terminie (jak szybko) będą naliczone oraz wypłacone prowizje za sprzedane usługi.

Wnioskodawczyni otrzymuje informację o prowizji z kilkumiesięcznym opóźnieniem. Do dnia dzisiejszego Wnioskodawczyni nie otrzymała jeszcze informacji o prowizjach za pierwszy i drugi kwartał 2014 roku. W sierpniu 2014 otrzyma dopiero informację o łącznej kwocie prowizji za dwa pierwsze kwartały 2014 roku. Informacja nie będzie zawierała rozbicia na poszczególne miesiące przyznanej prowizji.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą m.in. momentu powstania obowiązku podatkowego w zaistniałej sytuacji oraz zastosowania kursu waluty do przeliczania kwot wykazanych na fakturze (Wnioskodawczyni wystawia ją w euro).

Jak wskazano wyżej, co zasady obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy. Dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego niezbędne jest zatem określenie wykonania usługi.

Biorąc pod uwagę charakter i specyfikę świadczonych przez Wnioskodawcę usług, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania umowne określenie wykonania usługi wskazane przez ustawodawcę w art. 19a ust. 3 ustawy, bowiem świadczone usługi nie mają charakteru usługi wykonywanej w sposób ciągły. Aby bowiem danej usłudze można było nadać przymiot ciągłości, musiałaby się składać z takich czynności, z których nie da się wyodrębnić powtarzających się czynności, które można byłoby zakwalifikować jako świadczenia samodzielne. Tak więc możliwość wyodrębnienia poszczególnych usług przekreśla ciągły charakter ich świadczenia. Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawczyni prowadzi działalność wyspecjalizowanej agencji w zakresie zintegrowanych działań doradczych, dystrybucyjnych, sprzedaży czasu reklamowego, akcji promocyjnych i PR-dla tematycznych kanałów telewizyjnych, funkcjonujących na polskim rynku. W zaistniałej sytuacji mamy zatem do czynienia z szeregiem różnych świadczeń, realizowanych na podstawie zawartych umów, za które Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie w formie prowizji. Istnieje zatem możliwość wyodrębnienia poszczególnych czynności wykonanych przez Wnioskodawczynię, co przekreśla ciągły charakter ich świadczenia.

Należy zatem przyjąć, że w opisanej sytuacji wykonanie usługi następuje w dniu otrzymania przez Wnioskodawczynię informacji o naliczonej prowizji za sprzedane usługi. Wynagrodzeniem Wnioskodawczyni z tytułu świadczenia usług dla tematycznych kanałów telewizyjnych funkcjonujących na polskim rynku jest kwota prowizji, a jej wysokość może ona ustalić dopiero w oparciu o przesłane informacje w tym zakresie. Nie można uznać, że wcześniej doszło do wykonania usługi, jeśli nie ma możliwości ustalenia wynagrodzenia za jej wykonanie. Ponadto informacja nie zawiera rozbicia kwoty prowizji na poszczególne miesiące, zatem w momencie jej otrzymania należy przyjąć, że dochodzi do wykonania usługi łącznie za cały okres, za który ta prowizja została naliczona.

Zgodnie zatem z przepisem art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy będzie powstawał nie w momencie wystawienia przez Wnioskodawczynię faktury VAT, ale w momencie otrzymania informacji o kwocie naliczonej prowizji i będzie on dotyczył świadczenia usług za okres, za który ta prowizja została naliczona.

Zgodnie z uregulowaniami art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Zatem Wnioskodawczyni powinna dokonać przeliczenia kwot wynikających z wystawionej faktury przyjmując kurs waluty na ostatni dzień poprzedzający otrzymanie informacji o kwocie prowizji (a nie dzień poprzedzający dzień wystawienia faktury).

Stanowisko w zakresie pytań nr 1 i 2 jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych sprawa będzie rozpatrzona w odrębnym postępowaniu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.