Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-814/14/RSz
z 5 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2014 r. (data wpływu 18 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z 21 listopada 2014 r. (data wpływu 25 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do rozliczenia wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku VAT za IV kwartał 2013r. przez spadkobierczynię za zmarłego ojca oraz prawa do pomniejszenia podatku należnego przez spadkobierczynię kontynuującą działalność po zmarłym ojcu w trybie art. 89a ustawy o VAT w związku z art. 97 § 1 i § 2 Ustawy Ordynacja podatkowa – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2014r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do rozliczenia wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku VAT za IV kwartał 2013r. przez spadkobierczynię za zmarłego ojca oraz prawa do pomniejszenia podatku należnego przez spadkobierczynię kontynuującą działalność po zmarłym ojcu w trybie art. 89a ustawy o VAT w związku z art. 97 § 1 i § 2 Ustawy Ordynacja podatkowa..

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 21 listopada 2014 r. (data wpływu 25 listopada 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 7 listopada 2014 r. znak: IBPP2/443-814/14/RSz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Dnia 27 listopada zmarł nagle Ojciec Wnioskodawczyni - T., który prowadził jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą T. … w K..

Po uzyskaniu Aktu Notarialnego - Poświadczenia Dziedziczenia (Rep. … z dnia 29 listopada 2013r.) po zmarłym Ojcu T. jako jedyny spadkobierca Wnioskodawczyni złożyła dnia 17 grudnia 2013 r. do Urzędu Skarbowego właściwego dla miejsca zameldowania spadkodawcy pismo, w którym poinformowała jako spadkobierca, iż będzie kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną wcześniej przez spadkodawcę. Do pisma Wnioskodawczyni dołączyła zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Druk VAT-Z.

W ramach kontynuacji działalności gospodarczej po spadkobiercy Wnioskodawczyni prowadzi działalności gospodarczą pod nazwą Z. … .

Zgłoszenie rejestracyjne w zakresie od podatku i usług (DRUK VAT-R) Wnioskodawczyni złożyła 13 lutego 2014 r. w U.S. K..

Pierwszą deklarację VAT-7K Wnioskodawczyni złożyła w U.S. za I kw. 2014 r.

Spadkodawca prowadząc działalność gospodarczą wystawił przed śmiercią faktury VAT, których termin płatności upłynął z dniem: 06 maja 2013r., 14 maja 2013r., 17 czerwca 2013r., 30 czerwca 2013r., 29 września 2013r., 06 października 2013r., 17 października 2013r. i 31 października 2013r.

Do dnia złożenia wniosku, pomimo wezwań do zapłaty ww. faktury nie zostały zapłacone przez zamawiającego.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wyjaśnił, że:

1. Zostały spełnione warunki określone w artykule 89a ust. 2 i ust. 7 ustawy o VAT.
2. Do dnia złożenia wyjaśnień nie zostały wydane decyzje Naczelnika Urzędu Skarbowego, w trybie art. 100 ustawy Ordynacja podatkowa.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

• Czy Wnioskodawczyni jako spadkobierczyni kontynuująca działalność gospodarczą po zmarłym spadkodawcy ma prawo w trybie art. 89a Ustawy o podatku VAT i w oparciu o art. 97 § 1 i art. 97 § 2 Ustawy Ordynacja podatkowa do złożenia w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na własny rachunek korekt deklaracji VAT-7K za I i II kw. 2014 r., z uwzględnieniem w deklaracjach korektach VAT-7K należności nieściągalnych przez spadkodawcę (Spadkodawca prowadził działalność gospodarczą do 27 listopada 2013 r.)?
• Czy Wnioskodawczyni ma prawo do rozliczenia wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku VAT za IV kw. 2013 r., z uwzględnieniem zwrotu nadwyżki naliczonej nad należnym do faktur niezapłaconych z datą płatności 2013 r. Faktury przez spadkodawcę zostały wystawione w okresie od czerwca do października 2013 r.?
  
  

Stanowisko Wnioskodawczyni:

W oparciu o art. 97 § 1 i art. 97 § 2 oraz przepisy prawa Cywilnego spadkobierca podatnika nabywa prawa i obowiązki spadkodawcy. Na podstawie przepisów prawa podatkowego spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze nie majątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Uprawnienia te przechodzą na spadkobiercę w związku z kontynuacją po spadkodawcy działalności gospodarczej na własny rachunek. Za prawa majątkowe uważa się takie prawa, które są bezpośrednio uwarunkowane interesem ekonomicznym uprawionego.

W świetle tak rozumianego zakresu praw majątkowych, również na gruncie przepisów prawa majątkowego wydaje się uzasadnione zakwalifikowanie analizowanego prawa wynikającego z art. 89a Ustawy o podatku VAT do kategorii majątkowych. Możliwość skorygowania podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług, oraz podatku należnego w trybie art. 89a Ustawy o VAT niewątpliwie stanowi przysporzenie majątkowe po stronie spadkobiercy. W oparciu o powyższe Wnioskodawczyni uważa że:

• przysługuje jej prawo do złożenia w Urzędzie Skarbowym właściwym dla ostatniego zamieszkania spadkodawcy korekty do podstawy opodatkowania, oraz podatku należnego za IV kw. 2013 r. w trybie art. 89a Ustawy o podatku VAT w oparciu o decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego (Art. 100 Ordynacji podatkowej).
• przysługuje jej prawo do złożenia korekt do deklaracji VAT-7K za I i II kw. 2014 r. wystawionych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na własny rachunek (kontynuacja działalności gospodarczej po spadkodawcy), z uwzględnieniem należności nieściągalnych (faktury VAT wystawione przez spadkodawcę 2013 r. i niezapłacone do dnia złożenia wniosku przez zamawiającego) w trybie art. 89a Ustawy o podatku VAT.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W rozumieniu art. 15 ust. 2 tej ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 7 § 1 cytowanej w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Zatem, byt prawny podatnika – osoby fizycznej, na którego przepisy podatkowe nakładają obowiązek podatkowy ustaje z chwilą jego śmierci.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 przepisów ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.), w przypadku zgonu lub ustania bytu prawnego podatnika, nadany NIP wygasa, z wyjątkiem przypadków wymienionych w ust. 1 i 1a.

Stosownie do art. 922 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi czwartej Kodeksu – Spadki. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Art. 924 ustawy Kodeks cywilny przesądza, że spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą jego otwarcia (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Prawa i obowiązki zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na spadkobierców. Z tym momentem następuje ustalenie, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Podkreślić należy, że prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego nie należą do spadku. Ich sukcesja jest możliwa jedynie na podstawie i w granicach przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.).

Kwestię sukcesji podatkowej reguluje przede wszystkim art. 97 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.

W myśl art. 97 § 2 powołanej ustawy, jeżeli, na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.

Z powyższego wynika, że spadkobiercy przejmują z mocy prawa wszelkie prawa i obowiązki o charakterze majątkowym, a prawa niemajątkowe pod warunkiem kontynuacji działalności prowadzonej uprzednio przez spadkodawcę.

W sytuacji, gdy działalność ma być kontynuowana przez następcę pranego ma on obowiązek zarejestrowania się jako odrębny podmiot gospodarczy, ponieważ przepisy ustawy z dnia 13 października 1995r. o ewidencji podatników i płatników nie przewidują możliwości kontynuowania działalności z wykorzystaniem numeru identyfikacji podatkowej zmarłego podatnika, który prowadził działalność jednoosobowo.

Natomiast art. 98 § 1 ww. ustawy stanowi, że do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe.

Regulacje ustawy o VAT nie precyzują wprost skutków prawnych związanych ze śmiercią podatnika podatku od towarów i usług. Jednakże śmierć podatnika jest jedną z form zakończenia bytu prawnego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, a więc również zakończeniem występowania podmiotu w obrocie gospodarczym w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Art. 96 ust. 6 ustawy o VAT, określa, że jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Natomiast w przypadku gdy zaprzestanie działalności nastąpiło w wyniku śmierci podatnika, zgodnie z art. 96 ust. 7 cyt. ustawy, zgłoszenia o zaprzestaniu działalności w wyniku śmierci podatnika dokonuje jego następca prawny.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 98 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 5 kwietnia 2004r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 55, poz. 539 ze zm.) określił wzór zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia.

Zatem, następcy prawni mają obowiązek po śmierci podatnika podatku od towarów i usług dokonać zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o tym fakcie, składając zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT-Z.

Zgodnie z art. 100 § 1 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa, organy podatkowe właściwe ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy orzekają w odrębnych decyzjach

o zakresie odpowiedzialności poszczególnych spadkobierców lub określają wysokość nadpłaty albo zwrotu podatku.

W myśl, § 2 powołanego wyżej artykułu, w decyzji organ podatkowy określa wysokość znanych w dniu otwarcia spadku zobowiązań spadkodawcy, o których mowa w art. 98 § 1 i 2, z zastrzeżeniem § 2a.

Stosownie do art. 100 § 2a ww. ustawy Ordynacja podatkowa, wydając decyzję, organ podatkowy określa prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość poniesionej straty uprawniającej spadkobierców do skorzystania, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, z ulg podatkowych, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, jeżeli ich wysokość jest inna niż wykazana w deklaracji złożonej przez spadkodawcę albo spadkodawca deklaracji nie złożył.

Obowiązek składania deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług wprowadza przepis art. 99 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl zapisu art. 103 ust. 1 ww. ustawy podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie nakładają na spadkobiercę obowiązku złożenia deklaracji za zmarłego podatnika. Nie ma również przepisu, który uprawniałby spadkobiercę do dokonania takiej czynności. Prawo do złożenia deklaracji VAT-7, czy VAT-7K ma podatnik, bądź ustanowiony przez niego pełnomocnik - tylko te osoby są uprawnione do złożenia podpisu na deklaracji. Nawet gdyby spadkobierca był pełnomocnikiem podatnika to pełnomocnictwo to wygasło z chwilą śmierci podatnika. Tym samym, jak wynika z powyżej przywołanych przepisów, w wypadku śmierci podatnika jego następcy prawni nie mają ani prawa ani obowiązku składania za zmarłego podatnika podatku od towarów i usług deklaracji podatkowej oraz zapłaty podatku, gdyż obowiązek ten dotyczy wyłącznie podatników tego podatku.

Przepisem prawa podatkowego, który nakazuje organom podatkowym wydanie decyzji o odpowiedzialności poszczególnych spadkobierców jest art. 100 ustawy Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 100 § 1 Ordynacji podatkowej Organy podatkowe właściwe ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy orzekają w odrębnych decyzjach o zakresie odpowiedzialności poszczególnych spadkobierców lub określają wysokość nadpłaty albo zwrotu podatku.

W myśl art. 100 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa w decyzji organ podatkowy określa wysokość znanych w dniu otwarcia spadku zobowiązań spadkodawcy, o których mowa w art. 98 § 1 i 2, z zastrzeżeniem § 2a.

Na mocy art. 100 § 2a tej ustawy wydając decyzję, organ podatkowy określa prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość poniesionej straty uprawniającej spadkobierców do skorzystania, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, z ulg podatkowych, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, jeżeli ich wysokość jest inna niż wykazana w deklaracji złożonej przez spadkodawcę albo spadkodawca deklaracji nie złożył.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie zakazują po śmierci spadkodawcy weryfikacji deklarowanych przez niego zobowiązań podatkowych. Przepisy te wręcz nakładają na organy podatkowe obowiązek wszczęcia i prowadzenia postępowania celem określenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego spadkodawcy. Jest to jednak jedyny uprawniony tryb korekty takich zobowiązań. Zatem organ podatkowy określa nie tylko wysokość zobowiązań spadkodawcy, ale również - jeżeli sytuacja taka wystąpi - także wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku. W związku z tym organ podatkowy wydając decyzję określa w niej prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego (na podstawie znanych organowi w dniu otwarcia spadku zobowiązań spadkodawcy), wysokość poniesionej straty uprawniającej spadkobierców do skorzystania, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, z ulg podatkowych, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, jeżeli ich wysokość będzie inna niż wykazana w deklaracji złożonej przez spadkodawcę albo spadkodawca nie złożył deklaracji (art. 100 § 2a Ordynacja podatkowa). Spadkobierca ma prawo do dysponowania nadwyżką podatku naliczonego nad należnym dopiero po wydaniu stosownej decyzji przez organ podatkowy o przeniesieniu odpowiedzialności na spadkobiercę, w zakresie określonym tą decyzją.

Zatem, spadkobierca nie ma prawa do składania deklaracji podatkowych za zmarłego podatnika, natomiast wszelkie obowiązki i prawa na niego przechodzące (w tym ewentualna nadwyżka podatku naliczonego nad należnym), winien określić właściwy organ podatkowy w stosownej decyzji.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest spadkobierczynią po zmarłym ojcu, kontynuującą działalność w tym samym zakresie co spadkodawca. W związku z niezapłaconymi przez kontrahentów spadkodawcy faktur, których uprawdopodobnienie nieściągalności nastąpiło w IV kwartale 2013r. Wnioskodawczyni ma wątpliwość, czy przysługuje jej prawo do rozliczenia nadpłaty lub zwrotu podatku za IV kwartał 2013r. w trybie art. 89a ustawy o VAT. Naczelnik Urzędu Skarbowego nie wydał decyzji określającej prawidłowo wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku.

W świetle przedstawionej treści wniosku i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni jako spadkobierczyni po zmarłym ojcu nie ma prawa do sporządzenia i złożenia deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2013r., a tym samym nie jest uprawniona do rozliczenia wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku. Wspomniane przepisy (art. 99 i 103 ustawy o VAT) nakładają obowiązek składania deklaracji dla podatku VAT, obliczania i wpłacania podatku wyłącznie na podatnika tego podatku.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie prawa do rozliczenia nadpłaty lub zwrotu podatku za IV kwartał 2013r. za zmarłego ojca jest nieprawidłowe.

Przechodząc z kolei do prawa do obniżenia podatku należnego w trybie art. 89a ustawy o VAT w związku z art. 97 § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa należy zwrócić uwagę, że zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ustawy).

Na podstawie art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2. (uchylony)
3. na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:
1. wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
   
2. dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
4. (uchylony)
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.
6. (uchylony)
   
   

Jak stanowi art. 89a ust. 3 ustawy, korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem, że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

Na mocy art. 89a ust. 4 ustawy, w przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Zgodnie z brzmieniem art. 89a ust. 5 ustawy, wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

Ponadto w myśl art. 89a ust. 7 ustawy, przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że dnia 27 listopada zmarł nagle Ojciec Wnioskodawczyni - T., który prowadził jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą T. w K.. Po uzyskaniu Aktu Notarialnego - Poświadczenia Dziedziczenia (Rep. … z dnia 29 listopada 2013r.) po zmarłym Ojcu T. jako jedyny spadkobierca Wnioskodawczyni złożyła dnia 17 grudnia 2013 r. do Urzędu Skarbowego właściwego dla miejsca zameldowania spadkodawcy pismo, w którym poinformowała jako spadkobierca, że będzie kontynuować działalność gospodarczą prowadzoną wcześniej przez spadkodawcę. Do pisma Wnioskodawczyni dołączyła zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Druk VAT-Z. W ramach kontynuacji działalności gospodarczej po spadkobiercy Wnioskodawczyni prowadzi działalności gospodarczą pod nazwą Z.. Zgłoszenie rejestracyjne w zakresie od podatku i usług (DRUK VAT-R) Wnioskodawczyni złożyła 13 lutego 2014 r. w U.S. K.. Pierwszą deklarację VAT-7K Wnioskodawczyni złożyła w U.S. za I kw. 2014 r. Spadkodawca prowadząc działalność gospodarczą wystawił przed śmiercią faktury VAT, których termin płatności upłynął z dniem: 06 maja 2013r., 14 maja 2013r., 17 czerwca 2013r., 30 czerwca 2013r., 29 września 2013r., 06 października 2013r., 17 października 2013r. i 31 października 2013r.

Do dnia złożenia wniosku, pomimo wezwań do zapłaty ww. faktury nie zostały zapłacone przez zamawiającego. Zostały spełnione warunki określone w artykule 89a ust. 2 i ust. 7 ustawy o VAT.

Dla rozstrzygnięcia prawa do pomniejszenia podatku należnego w trybie art. 89a ustawy o VAT przez spadkobierczynię kontynuującą działalność spadkodawcy istotne znaczenie ma ustalenie charakteru prawa bądź obowiązku, które wynikają z przepisów ustaw podatkowych, a które przechodzą na spadkobierców podatnika.

Ustawodawca w art. 97 § 1 i 2 ustawy Ordynacja wprowadził podział na prawa majątkowe i niemajątkowe. Podział ten ma o tyle znaczenie, że określa zakres przejmowanych praw. Prawa majątkowe spadkodawcy przejmują z mocy prawa bezwarunkowo, natomiast niemajątkowe tylko pod warunkiem kontynuowania działalności prowadzonej wcześniej przez spadkodawcę.

Wspomniany wyżej rozłączony podział (prawa majątkowe i niemajątkowe) zobowiązuje na gruncie niniejszej sprawy do jednoznacznego zakwalifikowania prawa do uwzględnienia podatku naliczonego podlegającemu potencjalnie przejęciu w trybie spadkobrania, do jednej z tych kategorii.

Występujący w przytoczonym przepisie termin "prawo majątkowe" nie zostało zdefiniowane w prawie podatkowym. Pojęcie to próbowano dookreślić w prawie cywilnym, zwracając uwagę na bezpośredni wpływ praw majątkowych na ekonomiczny interes podmiotu i brak takiego bezpośredniego oddziaływania w przypadku uprawnień niemajątkowych. Na gruncie prawa publicznego wskazuje się, że podział praw i obowiązków na materialne i niematerialne przebiega według podziału prawa finansowego na materialne i formalne. Do praw majątkowych zalicza się przykładowo prawo do nadpłaty, do zwrotu podatku lub różnicy podatku naliczonego, prawo do rozliczenia straty w następnych okresach rozliczeniowych, prawo do ulg i premii inwestycyjnych, niewykorzystane prawa do rozłożenia zapłaty podatku na raty, odroczenia zapłaty podatku

Z powołanego art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, iż aby można było mówić o prawie majątkowym podlegającym sukcesji dane prawo musi zaistnieć jeszcze za życia spadkodawcy (np. nadpłata powstaje na skutek uiszczenia przez podatnika podatku w kwocie wyższej niż należna lub też na skutek uiszczenia podatku nienależnego, co skutkuje powstaniem po stronie podatnika prawa do żądania jej zwrotu, prawo do odliczenia straty wiąże się z jej zrealizowaniem przez podatnika – spadkodawcę). Dla bytu prawa majątkowego nie jest konieczna jego konkretyzacja rozumiana jako zaistnienie jeszcze za życia spadkodawcy zdarzenia, skutkującego możliwością skorzystania z tegoż prawa.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisanego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż prawo do „ulgi na złe długi” zostało ustanowione w art. 89a ust. 1 ustawy, natomiast warunki jakie winny być spełnione, aby z tej ulgi skorzystać są określone w ust. 2 tego artykułu. Ustanowione mocą art. 89a ust. 1 ustawy prawo daje podatnikowi możliwość skorygowania podatku należnego m. in. w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Zgodnie z art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej, prawo wynikające z art. 89a ustawy o VAT podlega sukcesji jako prawo majątkowe (prawo to wynika z prawa materialnego i wpływa na ekonomiczny interes podatnika).

Aby jednak prawo to podlegało sukcesji musi ono zaistnieć jeszcze za życia spadkodawcy.

Zatem w przypadku prawa do skorygowania podatku należnego w związku z art. 89a ustawy o VAT, uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności musiało nastąpić jeszcze za życia spadkodawcy. Dla ww. uprawnienia nie jest wystarczającym samo wystawienie faktur oraz brak zapłaty, a warunkiem koniecznym i niezbędnym jest uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności jeszcze za życia spadkodawcy, zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy o VAT.

Odnosząc zatem powyższe do sytuacji przedstawionej we wniosku należy stwierdzić, że w odniesieniu do faktur wystawionych przez spadkodawcę, dla których termin płatności upłynął: 30 czerwca 2013r., 29 września 2013r., 06 października 2013r., 17 października 2013r. i 31 października 2013r. uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy nastąpiło już po śmierci podatnika – ojca Wnioskodawczyni. A zatem prawo to nie powstało w odniesieniu do ww. faktur za życia spadkodawcy.

Zatem, opierając się na przedstawionym stanie faktycznym, regulacjach ustawy Ordynacja podatkowa oraz przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, że pomimo spełnienia warunków określonych w art. 89a ust. 2 ustawy Wnioskodawczyni nie ma prawa do zastosowania „ulgi na złe długi” w odniesieniu do wierzytelności wynikających z faktur VAT wymienionych w opisie sprawy, a dotyczących działalności gospodarczej prowadzonej przez spadkodawcę (zmarłego ojca Wnioskodawczyni), których uprawdopodobnienie nastąpiło po śmierci spadkodawcy. A tym samym Wnioskodawczyni nie ma prawa do skorygowania deklaracji kwartalnych VAT-7K za I i II kwartał 2014r. z uwagi na brak prawa podlegającego sukcesji.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni w powyższym zakresie jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.