Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-458/14/JK
z 30 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2014 r. (data wpływu 19 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego całkowicie skażonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego całkowicie skażonego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca zamierza nabywać alkohol etylowy całkowicie skażony do celów produkcji produktów chemicznych zarówno od dostawców krajowych, w tym takich którzy taki alkohol sprowadzają z zagranicy, jak i w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia od kontrahentów m.in. z Niemiec i Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca zamierza również importować alkohol etylowy całkowicie skażony.

Nabywając taki alkohol otrzymywałby uproszczony dokument towarzyszący (UDT) lub dokument handlowy spełniający rolę dokumentu UDT (fakturę). W tych dokumentach znajdowałaby się adnotacja, że alkohol został całkowicie skażony zgodnie z wymogami wskazanymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr x z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, bez wskazywania jednak w jakim kraju dokonano skażenia, ani według której z procedur wymienionych w ww. rozporządzeniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca dla celów zwolnienia od podatku akcyzowego alkoholu całkowicie skażonego nabytego w kraju, nabytego wewnątrzwspólnotowo lub importowanego jest zobowiązany żądać od kontrahenta dodatkowych dokumentów lub wyjaśnień dotyczących zastosowanej procedury całkowitego skażenia alkoholu etylowego i/lub kraju w jakim skażenia dokonano, poza oświadczeniem, że alkohol został całkowicie skażony zgodnie z wymogami wskazanymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr x?

Stanowisko Wnioskodawcy.

W ocenie Zainteresowanego, zarówno przy nabyciu krajowym, jak i nabyciu wewnątrzwspólnotowym oraz przy imporcie alkoholu całkowicie skażonego nie jest zobowiązany do uzyskiwania jakichkolwiek innych dokumentów ani wyjaśnień, poza uproszczonym dokumentem towarzyszącym (UDT) lub dokumentem handlowym spełniający rolę dokumentu UDT, jeżeli zawierają one adnotację o całkowitym skażeniu nabywanego alkoholu etylowego zgodnie z wymogami wskazanymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. Wskazany alkohol nabyty w kraju, wewnątrzwspólnotowo lub importowany, którego nabycie udokumentowane zostało takim dokumentem, podlega zwolnieniu od podatku akcyzowego zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Spółka wskazuje przy tym, że zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym alkoholu etylowego, reguluje na poziomie wspólnotowym „Dyrektywa Strukturalna”. W świetle art. 19 ust. 1 wskazanej dyrektywy, opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlega alkohol etylowy. Dyrektywa Strukturalna zawiera również szeroki katalog napojów alkoholowych, w tym alkoholu etylowego, zwolnionych od akcyzy. Zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a) Dyrektywy Strukturalnej, państwa członkowskie Unii Europejskiej są zobowiązane zwolnić z podatku akcyzowego alkohole, które zostały całkowicie skażone zgodnie z wymogami któregokolwiek z państw członkowskich, pod warunkiem, że wymogi te zostały należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z warunkami określonymi w ust. 3 i 4 tego artykułu. Na podstawie powyższego przepisu Komisja wydała rozporządzenie nr 3199/93, w którym zawarto listę dopuszczalnych procedur skażania wskazanych przez poszczególne państwa członkowskie.

Przepisy wspólnotowe zostały przez Polskę implementowane do porządku krajowego w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, który stanowi, że zwolnieniu od akcyzy podlega alkohol etylowy importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, skażony wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Przepis ten uzależnia zatem zwolnienie od akcyzy jedynie od faktu skażenia alkoholu wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93. Żaden inny przepis nie nakłada na podatnika dalszych obowiązków dotyczących weryfikowania stosowanej procedury skażania alkoholu, czy uzależniających zwolnienie od podatku od spełnienia dalszych wymogów. W tej sytuacji oświadczenie sprzedającego co do całkowitego skażenia alkoholu etylowego, potwierdzające, że alkohol został skażony zgodnie z rozporządzeniem unijnym, wypełnia całkowicie dyspozycję przepisu art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, a w konsekwencji alkohol etylowy całkowicie skażony nabyty na podstawie dokumentów potwierdzających jego całkowite skażenie zgodnie z rozporządzeniem unijnym podlega w Polsce zwolnieniu od podatku akcyzowego. Podatnik nie ma natomiast jakichkolwiek innych obowiązków związanych z ustaleniem jakimi skażalnikami alkohol został skażony (według jakiej procedury) oraz w jakim kraju dokonano całkowitego skażenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2014 r. poz. 752), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Uproszczony dokument towarzyszący to dokument, na którego podstawie przemieszcza się, w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej lub nabycia wewnątrzwspólnotowego, wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą oraz alkohol etylowy całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. WE L 288 z 23.11.1993, str. 12, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 249, z późn. zm.) − art. 2 ust. 1 pkt 16 ustawy.

W myśl § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentacji i procedur związanych z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych (Dz.U. Nr 158, poz. 1065), wzór uproszczonego dokumentu towarzyszącego, wraz z wyjaśnieniami co do jego wypełniania i przeznaczenia, określa załącznik do rozporządzenia. Dopuszcza się również możliwość stosowania poprawnie wypełnionego uproszczonego dokumentu towarzyszącego zgodnie z wzorem zamieszczonym w załączniku do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3649/92 z dnia 17 grudnia 1992 r. w sprawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego w wewnątrzwspólnotowym przemieszczaniu wyrobów akcyzowych, przeznaczonych do konsumpcji w Państwie Członkowskim wysyłki (Dz. Urz. WE L 369 z 18.12.1992, str. 17; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 216).

Zgodnie z ww. wyjaśnieniami odnośnie wypełniania rubryki 8 uproszczonego dokumentu towarzyszącego należy w niej zawrzeć:

„Pełny opis wyrobów, oznaczeń i liczb oraz rodzaju opakowań: oznaczenia i ilość opakowań zewnętrznych (na przykład pojemników):

Ilość opakowań wewnętrznych, np. kartonów, handlowy opis wyrobów.

Dalszy opis wyrobów może być umieszczony na osobnym arkuszu załączanym do każdej karty. Może być do tego celu wykorzystany list przewozowy.

W przypadku alkoholu i napojów alkoholowych innych niż piwo należy podawać zawartość alkoholu (moc) w procentach objętości w temperaturze 20 °C. (…)”.

W przypadku zastąpienia uproszczonego dokumentu towarzyszącego przez dokument handlowy dane zawarte w dokumencie handlowym powinny być opatrzone numerem odpowiadającym numerowi właściwej rubryki w uproszczonym dokumencie towarzyszącym. Dokument handlowy powinien zawierać w widocznym miejscu napis: "UPROSZCZONY DOKUMENT TOWARZYSZĄCY DO CELÓW KONTROLI (WYROBY AKCYZOWE)" − § 16 ust. 1-2 ww. rozporządzenia.

Z kolei, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

W myśl art. 30 ust. 9 ustawy, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy:

1. całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi;
2. zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu;
3. zawarty w importowanych wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2;
4. zawarty w produktach leczniczych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.);
5. zawarty w olejkach eterycznych lub mieszaninach substancji zapachowych, stosowanych do wytwarzania artykułów spożywczych i napojów bezalkoholowych o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nieprzekraczającej 1,2% objętości;
6. zawarty w artykułach spożywczych lub półproduktach, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 3 lit. d.

Do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie − art. 92 ustawy.

Zgodnie z art. 93 ust. 1 ustawy, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.

Podstawą opodatkowania alkoholu etylowego jest liczba hektolitrów alkoholu etylowego 100% vol. w temperaturze 20°C zawartego w gotowym wyrobie − art. 93 ust. 3 ustawy.

Stawka akcyzy na alkohol etylowy wynosi 5.704,00 zł od 1 hektolitra alkoholu etylowego 100% vol. zawartego w gotowym wyrobie − art. 93 ust. 4 ustawy.

Na podstawie art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz.Urz. WE L 316 z 31.10.1992, str. 21, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 206) państwa członkowskie zostały zobowiązane określić zwolnienie od akcyzy alkoholu etylowego skażonego zgodnie z wymogami każdego państwa członkowskiego, przy czym wymogi takie muszą być należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z ust. 3 i 4 niniejszego artykułu. Powyższe postanowienie dyrektywy implementowane zostało do krajowego porządku prawnego w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy.

Podstawą zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego całkowicie skażonego we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej jest jego prawidłowe skażenie.

W Polsce, tak jak w innych państwach członkowskich UE w przypadku całkowitego skażania alkoholu etylowego obowiązuje wykaz środków skażających zgłoszonych przez poszczególne państwa członkowskie, który został ujęty w rozporządzeniu Komisji (WE) Nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego. Od dnia 1 lipca 2013 r. zaczęło obowiązywać rozporządzenie wykonawcze Komisji nr 162/2013 zmieniające załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego. Po wejściu natomiast w życie rozporządzenia wykonawczego Komisji nr 162/2013, art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) Nr 3199/93 stanowi, że załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 zastępuje się załącznikiem do niniejszego rozporządzenia. Nowy załącznik wskazuje tzw. euroskażalnik, jako procedurę skażania stosowaną we wszystkich państwach członkowskich oraz dodatkowe procedury skażania stosowane w niektórych państwach członkowskich.

Procedura skażania stosowana we wszystkich państwach członkowskich.

Na hektolitr etanolu absolutnego:

— 3 litry alkoholu izopropylowego (IPA),

— 3 litry ketonu metylowo-etylowego (MEK),

— 1 gram benzoesanu denatonium.

Państwom członkowskim zezwala się, w zakresie rynku wewnętrznego, na dodawanie barwnika w celu nadania produktowi charakterystycznej barwy, która sprawia, że jest on natychmiast rozpoznawalny.

Procedura skażania stosowana w Polsce.

Na hektolitr etanolu absolutnego, którakolwiek z następujących substancji:

1. 0,75 litra mieszaniny ketonów, składającej się z:

— 95–96 % masowych ketonu metylowo-etylowego (MEK),

— 2,5–3 % masowych ketonu metylowo-izopropylowego,

— 1,5–2 % masowych ketonu etylowo-sec-amylowego,

wraz z 0,25 litra zasad pirydynowych.

Procedura skażania stosowana w Niemczech.

Na hektolitr etanolu absolutnego:

1 litr mieszaniny ketonów, składającej się z:

— 95–96 % masowych ketonu metylowo-etylowego (MEK),

— 2,5–3 % masowych ketonu metylowo-izopropylowego (3-metylo-2-butanon),

— 1,5–2 % masowych ketonu etylowo-sec-amylowego (5-metylo-3-heptanon),

wraz z 1 gramem benzoesanu denatonium.

Procedura skażania stosowana w Zjednoczonym Królestwie.

Bazę wytwarza się poprzez zmieszanie:

— 90 % obj. etanolu,

— 9,5 % obj. benzyny drzewnej,

— 0,5 % obj. surowej pirydyny.

Do każdych 10 hektolitrów bazy dodaje się:

— 3,75 litra ropy naftowej (olejów naftowych),

— 1,5 grama fioletu metylowego (nr C.I. 42555).

Rozporządzenie wykonawcze Komisji nr 162/2013 wprowadziło zatem:

• procedurę skażania stosowaną we wszystkich państwach członkowskich (tzw. euroskażalnik),
• dodatkowe procedury skażania stosowane w niektórych państwach członkowskich.

Z uwagi na powyższe oraz mając na uwadze to, że w świetle art. 288 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej rozporządzenie unijne wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich rozporządzenie staje się automatycznie częścią krajowego porządku prawnego, bez konieczności podejmowania dodatkowych działań legislacyjnych, mających na celu transpozycję przepisów rozporządzenia − do celów zwolnienia od podatku akcyzowego całkowicie skażonego alkoholu etylowego należy stosować przepisy art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, w związku z rozporządzeniem Komisji (WE) Nr 3199/93, w brzmieniu nadanym rozporządzeniem wykonawczym Komisji nr 162/2013.

Komisja Europejska jako organ, który wydał rozporządzenie wykonawcze nr 162/2013 zmieniające załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 dokonała w dniu 12 czerwca 2014 r. na forum Komitetu Akcyzowego (CED Nr 848) wykładni autentycznej tego rozporządzenia. Komisja Europejska stwierdziła, że:

1. Państwo członkowskie jest uprawnione do stosowania na swoim terytorium, tylko metody skażenia uznanej w odniesieniu do tego państwa w załączniku do rozporządzenia 3199/93,
2. Napoje alkoholowe, które zostały skażone zgodnie z metodą określoną w załączniku do rozporządzenia 3199/93 są zwolnione z podatku w całej Unii Europejskiej,
3. Nie ma możliwości zwolnienia w państwie członkowskim, w którym importowane produkty są dopuszczone do swobodnego obrotu, alkoholu skażonego innymi metodami niż metody zatwierdzone dla tego państwa (przez co należy rozumieć również euroskażalnik) w załączniku do rozporządzenia 3199/93. Alkohol skażony w państwie trzecim zgodnie z metodą zatwierdzoną dla państwa członkowskiego innego niż państwo importu może być przemieszczony z państwa importu do państwa członkowskiego innego niż państwo importu w procedurze zawieszenia poboru akcyzy i dopuszczony w tym państwie członkowskim do swobodnego obrotu (np. alkohol etylowy skażony całkowicie metodą niemiecką importowany do Polski, a następnie z Polski do Niemiec przemieszczany w procedurze zawieszenia poboru akcyzy).

Zatem, do celów zwolnienia od akcyzy określonego w art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, za alkohol etylowy całkowicie skażony uważa się alkohol skażony tzw. euroskażalnikiem lub odpowiednią metodą skażania wskazaną w załączniku do rozporządzenia wykonawczego Komisji nr 162/2013 zmieniającego załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażania alkoholu etylowego dla celów zwolnienia z podatku akcyzowego.

Z opisu wniosku wynika, że Spółka zamierza nabywać w kraju, nabywać wewnątrzwspólnotowo lub importować alkohol etylowy. Alkohol etylowy będzie całkowicie skażony zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (WE) 3199/93. Spółka nabywając alkohol otrzymywałby uproszczony dokument towarzyszący (UDT) lub dokument handlowy zastępujący dokument UDT (fakturę). W tych dokumentach znajdowałaby się adnotacja, że alkohol został całkowicie skażony zgodnie z wymogami wskazanymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 3199/93, bez wskazywania w jakim kraju dokonano skażenia, ani według której z procedur wymienionych w rozporządzeniu.

W ocenie Spółki przy nabyciu krajowym, nabyciu wewnątrzwspólnotowym oraz imporcie alkoholu etylowego całkowicie skażonego nie będzie zobowiązana do uzyskiwania jakichkolwiek innych dokumentów ani wyjaśnień, poza uproszczonym dokumentem towarzyszącym (UDT) lub dokumentem handlowym spełniający rolę dokumentu UDT, jeżeli zawierają one adnotację o całkowitym skażeniu nabywanego alkoholu etylowego zgodnie z wymogami wskazanymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 3199/93. Alkohol, którego nabycie udokumentowane zostało takim dokumentem, podlega zwolnieniu od podatku akcyzowego zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Mając na uwadze opis zawarty we wniosku, przytoczone wyżej przepisy stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Przedmiotowy alkohol, całkowicie skażony zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93, będzie zwolniony od podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy. Wnioskodawca nie będzie przy tym zobowiązany do spełnienia wymogów innych niż wskazane w przepisach ustawy o podatku akcyzowym, rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie dokumentacji i procedur związanych z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych oraz w unormowaniach rozporządzenia Komisji (WE) 3199/93, w tym do uzyskiwania jakichkolwiek innych dokumentów lub wyjaśnień.

Wskazać należy, że przepisy prawa nie przewidują obowiązku dodatkowego dokumentowania zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego całkowicie skażonego, jednakże w interesie podatników jest wykazanie, np. w toku kontroli lub prowadzonego postępowania, że wyroby akcyzowe, od których akcyza nie została zapłacona (zwolnione od akcyzy), zostały faktycznie skażone zgodnie z sposobem i zasadami określonymi w przepisach rozporządzenia Komisji (WE) 3199/93. W takim przypadku pomocne w ustaleniu stanu faktycznego, może być przedłożenie np. stosownego oświadczenia lub certyfikatu.

Interpretacja dotyczy opisanych we wniosku zdarzeń przyszłych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa – art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.