UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2014 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 27 października 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją inwestycji pn. „XXX w B”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Gmina B (dalej zwana Gminą lub Wnioskodawcą) jest zarejestrowanym czynnym „płatnikiem” podatku od towarów i usług. Gmina zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT wykonuje nałożone na nią odrębnymi przepisami zadania spoza zakresu VAT, dla realizacji których została powołana, jak również czynności podlegające VAT na podstawie umów cywilnoprawnych zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Gmina ubiega się o środki na inwestycję pn. „XXX w B” w ramach Programu Operacyjnego PL04 na budynki użytkowane przez gminne jednostki budżetowe, tj. szkoły i Ośrodek Pomocy Społecznej niebędące czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Przedsięwzięcie ma wpłynąć w sposób istotny na poprawę jakości edukacji sportowej w Gminie, a pośrednio na wzrost zainteresowania zdrowym trybem życia i aktywnymi formami wypoczynku.

Gmina zamierza przeprowadzić inwestycję, polegającą na termomodernizacji budynków szkoły i hal sportowych poprzez ocieplenie ich, wymianę stolarki okiennej i centralnego ogrzewania. Właścicielem nieruchomości zabudowanej halami sportowymi oraz budynkami szkoły jest Gmina. Jednak w związku z działalnością Szkół nieruchomości te zostały im przekazane w trwały zarząd. Obecnie, hale sportowe wykorzystywane są zarówno na realizację zadań dydaktycznych w zakresie wychowania fizycznego dla dzieci i młodzieży uczącej się w Szkole oraz innych placówek oświatowych na terenie Gminy, jak również są odpłatnie udostępniania osobom fizycznym i grupom zorganizowanym. Również część sal dydaktycznych dzierżawiona jest na cele edukacyjne. Obecnie dzierżaw dokonują Szkoły jako zarządcy, korzystając ze zwolnień zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Gmina planuje wyłączyć z trwałego zarządu odpłatnie udostępniane pomieszczenia w szkole i halach sportowych. Udostępnianie pomieszczeń będzie miało dwojaki charakter:

1. nieodpłatne udostępnianie szkołom na realizację ich zadań statutowych niepodlegające VAT oraz
2. odpłatne udostępnianie na godziny opodatkowane przez Gminę stawką VAT 23 %.

Inwestycja będzie generowała przychody, które będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Planowane na inwestycje wydatki na nabycie towarów i usług, m. in. koszty sporządzenia dokumentacji projektowej, nadzoru, wykonania prac budowlanych, materiałów udokumentowane zostaną fakturami VAT z wykazanymi w nich kwotami podatku naliczonego. W tej sytuacji Gminie będzie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu 100 % poniesionych wydatków na udostępniane pomieszczenia, w których pomieszczenia będą udostępniane wyłącznie do nieodpłatnego oraz odpowiednio do odpłatnego korzystania. W momencie dokonywania wydatków Gmina nie jest w stanie określić podziału, w jakim pomieszczenia będą udostępniane nieodpłatnie, a w jakiej odpłatnie, ponieważ nie wiadomo jaki będzie popyt na tego typu usługi.

W uzupełnieniu wniosku Gmina wskazała, że inwestycja dotyczy budynku Szkoły Podstawowej nr 1 w zakresie przeprowadzenia termomodernizacji hali sportowej oraz Szkoły Podstawowej nr 4 w zakresie termomodernizacji budynku szkoły i hali sportowej. Planowane cofnięcie zarządu ma nastąpić przed zakończeniem inwestycji na częściach nieruchomości, które będą udostępniane odpłatnie zgodnie z rozdziałem 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. poz. 518 z późn. zm.)

Administrowaniem hal sportowych i udostępnianymi pomieszczeniami będzie zajmowała się sama Gmina lub pracownicy obu szkół. Jednakże nawet w tym drugim przypadku wszystkie czynności związane z wynajmem będą wykonywane w imieniu i na rzecz Gminy. Sprzedawcą usług na fakturach będzie Gmina i to ona będzie wykazywała te usługi w swoich rejestrach i deklaracjach VAT. Inwestycja będzie generowała przychody, które będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Planowane wydatki na inwestycje będą dotyczyły m.in. kosztów sporządzania dokumentacji projektowej, nadzoru, wykonania prac budowlanych, materiałów będą udokumentowane fakturami VAT z wykazanymi w nich kwotami podatku naliczonego. W tej sytuacji Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu 100% poniesionych wydatków na udostępniane pomieszczenia. W momencie dokonywania wydatków, Gmina nie jest w stanie określić podziału, w jakim pomieszczenia będą udostępniane nieodpłatnie, a w jakim odpłatnie, ponieważ nie wiadomo jaki będzie popyt na tego typu usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy Gmina będzie uprawniona do odliczenia pełnego VAT naliczonego od wydatków związanych z inwestycją, polegającą na termomodernizacji, wymianie stolarki okiennej i centralnego ogrzewania?
2. W przypadku odpowiedzi negatywnej na pytanie pierwsze, w jaki sposób i z zastosowaniem jakiego klucza Wnioskodawca powinien określić część podatku naliczonego podlegającego odliczeniu?

Stanowisko Gminy:

Ad 1 i 2. Gmina jest uprawniona do odliczenia pełnego VAT naliczonego od wydatków związanych z inwestycją, polegającą na termomodernizacji, wymianie stolarki okiennej i centralnego ogrzewania w pomieszczeniach, w których będą realizowane zadania statutowe szkoły i jednocześnie odpłatnie udostępniane innym podmiotom.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług dalej ustawa o VAT ( Dz. U. z 2011r. nr 177 poz.1054, z późn. zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 w/w ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika WAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

W myśl postanowień art. 86 ust.1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione dwie przesłanki, tj.

• odliczenia tego dokonuje podatnik od towarów i usług oraz
• gdy towary/usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT.

Z treści art. 5 ust. 1, art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż udostępnianie komercyjne pomieszczeń w halach sportowych i szkole na rzecz zainteresowanych, nie stanowi dostawy towarów, lecz powinno być traktowane jako świadczenie usług. W przedmiotowej sprawie pomieszczenia będą udostępniane nieodpłatnie i odpłatnie. W związku z tym zgodnie z art. 90 ust. 1 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług Gminie przysługuje pełne odliczenie podatku naliczonego. Ustawa nie definiuje pojęcia czynności, z którymi podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powyższa kwestia była już przedmiotem licznych sporów i została ostatecznie rozstrzygnięta uchwałą 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 października 2011 r., sygn. I FPS 9/10, zgodnie z którą przez czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, należy rozumieć czynności zwolnione od podatku, a nie czynności pozostające poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca twierdzi, że w sytuacji ponoszenia wydatków, które są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych oraz zadań pozostających poza zakresem ustawy, przysługuje mu nie odliczenie częściowe, lecz pełne. Skoro Gmina będzie ponosiła wydatki związane jednocześnie z wykonywaniem czynności opodatkowanych oraz zadań pozostających poza zakresem ustawy nie znajdą zastosowania zapisy art. 90 ust. 1 i 3 do odliczenia podatku naliczonego przy pomocy „proporcji sprzedaży”. Sprzeciwiałoby się to zasadzie neutralności podatku od towarów i usług, co potwierdza powołana wyżej uchwała 7 sędziów, w której stwierdzono: „W konsekwencji, za trafne należy uznać wynikające z tych orzeczeń Stanowisko, iż w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi ( których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności), podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, lecz odliczenie pełne. (...) Brak jest bowiem - przy braku w ustawie jednoznacznej regulacji tegoż zagadnienia - podstaw do pozbawienia podatnika w ogóle możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i nieopodatkowanymi, gdyż godziłoby to w zasadę neutralności VAT, poprzez bezpodstawne obciążenie podatnika podatkiem naliczonym wynikającym z tego rodzaju wydatków”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek nabytych towarów lub usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 86 ust. 7b ww. ustawy, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Przywołany wyżej przepis wprowadza szczególny tryb odliczeń podatku naliczonego w przypadku nieruchomości, nakładając na podatnika obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej i zgodnie z tym udziałem ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych dotyczących tej nieruchomości, zgodnie z tym udziałem.

Regulacja art. 86 ust. 7b ustawy stanowi implementację zapisów art. 168a ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym w przypadku nieruchomości stanowiącej część majątku przedsiębiorstwa danego podatnika i wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności, jak i do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, VAT od wydatków związanych z taką nieruchomością podlega odliczeniu zgodnie z zasadami określonymi w art. 167, 168, 169 i 173 wyłącznie do wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została wykorzystana do celów działalności prowadzonej przez podatnika.

W drodze odstępstwa od art. 26, zmiany w udziale procentowym wykorzystania nieruchomości, o której mowa w akapicie pierwszym, są uwzględniane zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 184-192 zgodnie z ich zastosowaniem w odnośnym państwie członkowskim.

Definicja pojęcia „wytworzenie nieruchomości” zawarta jest w art. 2 pkt 14a cytowanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o wytworzeniu nieruchomości - rozumie się przez to wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W myśl z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według regulacji art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (ust. 2 omawianego artykułu).

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie czynności realizowane przez te jednostki w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., zawierane na podstawie umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Na podstawie art. 90a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana w użytkowanie, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10, zastosowaną przy odliczeniu.

Stosownie natomiast do art. 90a ust. 2 cyt. ustawy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, przepisu art. 8 ust. 2 nie stosuje się.

Z okoliczności przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina będzie realizowała inwestycję pn. „XXX w B” w ramach programu Operacyjnego PL04 na budynki użytkowane przez gminne jednostki budżetowe, nie będące czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. W ramach realizacji tego programu, Gmina zamierza przeprowadzić inwestycje na dwóch nieruchomościach. W Szkole Podstawowej nr 1 zostanie przeprowadzona termomodernizacja hali sportowej, zaś w Szkole Podstawowej nr 4 termomodernizacja budynku szkoły i hali sportowej, poprzez ich docieplenie, wymianę stolarki okiennej i centralnego ogrzewania. Gmina zamierza odpłatnie udostępniać pomieszczenia w szkole i hale sportowe. Do tej pory budynki znajdowały się w trwałym zarządzie Szkół. Przed oddaniem inwestycji do użytkowania Gmina zamierza cofnąć trwały zarząd części nieruchomości, które będą udostępniane odpłatnie. Ponadto Gmina wskazała, że udostępnianie będzie miało dwojaki charakter; nieodpłatny – szkołom na realizację ich zadań statutowych niepodlegających opodatkowaniu VAT oraz odpłatny – udostępnianie na godziny opodatkowane przez Gminę stawką 23%.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony od wydatków ponoszonych na termomodernizację budynków, nie od całości poniesionych wydatków, ale – zgodnie z art. 86 ust. 7b w związku z art. 2 pkt 14a ustawy o podatku od towarów i usług – tylko według udziału procentowego. A zatem Gmina będzie zobowiązana do określenia udziału procentowego, w jakim budynki szkół (pomieszczenia wyłączone z trwałego zarządu) będą wykorzystywane do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i zgodnie z tym udziałem będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z termomodernizacją budynku. Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że części pomieszczeń szkolnych, których Gmina nie przewiduje wyłączyć z trwałego zarządu Szkół, należy również wyłączyć z prawa do odliczenia podatku, gdyż w istocie te części pomieszczeń szkolnych nie będą w ogóle wykorzystywane do działalności gospodarczej Gminy.

Wskazać należy, że prawidłowe określenie udziału procentowego, o którym mowa w art. 86 ust. 7b ustawy, a w konsekwencji części podatku naliczonego związanej ze sprzedażą opodatkowaną, należy do podatnika. Natomiast ocena prawidłowości przyjętych rozwiązań może nastąpić jedynie w drodze postępowania podatkowego przeprowadzonego przez właściwy organ pierwszej instancji.

Ponadto należy zaznaczyć, że tut. organ nie ocenia skuteczności opisanych we wniosku czynności, a w szczególności możliwości wyłączenia z trwałego zarządu części pomieszczeń szkolnych, zatem niniejsza interpretacja, została wydana przy założeniu skuteczności tych czynności. Dodatkowo wskazać należy, że organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przedmiot tych umów, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego. Zgodnie bowiem z art. 199a § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności, a jeżeli pod pozorem dokonania czynności prawnej dokonano innej czynności prawnej, skutki podatkowe wywodzi się z tej ukrytej czynności prawnej. Natomiast organ uprawniony do wydania interpretacji indywidualnej nie ma prawnej możliwości ingerencji w treść tych umów. Z art. 14h Ordynacji podatkowej wynika bowiem, iż powołany przepis nie ma zastosowania w postępowaniu w przedmiocie wydawania interpretacji indywidualnej.

Jednoczenie zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna wydana została w oparciu o przedstawiony we wniosku opis zdarzenia, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – ( t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.