Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-751/14-4/MM
z 22 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 5 sierpnia 2014 r. (data wpływu 7 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 19 września 2014 r. (data wpływu 22 września 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie z 12 września 2014 r. nr IPPP2/443-751/14-2/MM o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zwrotu opłat administracyjnych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2014 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zwrotu opłat administracyjnych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wskazany wniosek zawierał braki formalne. W związku z tym tut. Organ podatkowy pismem z 12 września 2014 r. znak IPPP2/443-751/14-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką ograniczoną z odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce [dalej: Spółka]. Spółka jest właścicielem oraz użytkownikiem wieczystym nieruchomości [dalej: Nieruchomości]. Spółka obecnie realizuje na Nieruchomościach inwestycję polegającą na budowie centrum handlowego [dalej: Inwestycja]. Spółka nabyła Nieruchomości od innej Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce poprzez połączenie z tą spółką w trybie kodeksu spółek handlowych [dalej: Spółka Połączona].

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce [dalej: Inwestor Zastępczy], będący wcześniej właścicielem Nieruchomości, w 2000 r. w trybie poprzednio obowiązującej ustawy z 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1994 r., nr 89 poz. 415) uzyskała decyzję o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu wydaną przez Prezydenta [dalej: WZ]. Inwestor Zastępczy uzyskał również decyzje o pozwoleni na budowę inwestycji [dalej: Pozwolenie]. Inwestor Zastępczy zbył Nieruchomości na rzecz Spółki Połączonej, przenosząc jednocześnie na Spółkę Połączoną Pozwolenie, na podstawie którego Spółka prowadzi budowę Inwestycji. Spółka i Inwestor Zastępczy nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu updop.

Obecnie Spółka zamierza wprowadzić istotne zmiany do projektu budowlanego Inwestycji zatwierdzonego w Pozwoleniu.

Zgodnie z regulacjami ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2012 r., poz. 647 - t.j. ze zmianami) [dalej: UPiZP], o zmianę Pozwolenia może wnioskować jedynie podmiot dysponujący nieruchomością oraz posiadający WZ. Przeniesienie WZ na inny podmiot możliwe jest jedynie w odniesieniu do WZ wydanych po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego wszczętego po wejściu w życie UPiZP. Zatem, w odniesieniu do WZ posiadanego przez Inwestora Zastępczego, wydanego w trybie poprzednio obowiązującej ustawy, taka możliwość jest wyłączona i dlatego wprowadzenie zmian do projektu Inwestycji, na który zostało wydane Pozwolenie, jest możliwe jedynie przez podmiot, który posiada WZ, czyli przez Inwestora Zastępczego.

Aby Inwestor Zastępczy mógł przeprowadzić procedurę dotyczącą zmiany Pozwolenia, Spółka wydzierżawiła Inwestorowi Zastępczemu za wynagrodzeniem Nieruchomości oraz przeniesie Pozwolenie na Inwestora Zastępczego. W okresie dzierżawy Inwestor Zastępczy zobowiązany jest płacić na rzecz Spółki miesięczny czynsz. Spółka wartość płaconego przez Inwestora Zastępczego czynszu rozpoznaje jako przychód podatkowy na gruncie updop.

Spółka zawarła również z Inwestorem Zastępczym umowę współpracy, na podstawie której Inwestor Zastępczy (działając w takim charakterze, tj. jako inwestor zastępczy), przeprowadzi procedurę zmiany Pozwolenia. W zamian za przeprowadzenie procedury zmiany Pozwolenia, Inwestor Zastępczy otrzyma od Spółki wynagrodzenie [dalej: Wynagrodzenie].

W związku z prowadzonym postępowaniem administracyjnym mającym na celu zmianę Pozwolenia, Inwestor Zastępczy, jako strona postępowania, będzie ponosił wszelkie związane z tym postępowaniem koszty administracyjne (opłaty skarbowe i inne koszty - dalej: Opłaty Administracyjne). Inwestor Zastępczy będzie je ponosił w swoim imieniu i na swoją rzecz, jako strona postępowania. Zgodnie z postanowieniami umowy o współpracy, Spółka zwróci inwestorowi Zastępczemu wszelkie poniesione Opłaty Administracyjne związane z prowadzonym postępowaniem administracyjnym, powiększone o należny podatek od towarów i usług [dalej: VAT], na podstawie faktury wystawionej przez Inwestora Zastępczego na rzecz Spółki.

Po zakończeniu procedury administracyjnej dotyczącej zmiany Pozwolenia, Inwestor Zastępczy przeniesie zmienione Pozwolenie z powrotem na Spółkę, a umowa dzierżawy i umowa współpracy zawarte pomiędzy tymi podmiotami wygasną. Proces budowlany będzie już prowadziła Spółka. Spółka będzie też zawierała umowy najmu z potencjalnymi najemcami lokali wybudowanych na Nieruchomościach.

Spółka przewiduje, że podczas dalszych prac na Nieruchomościach, wymagana będzie ponowna zmiana Pozwolenia (co wynika z faktu, że potencjalni najemcy Nieruchomości oczekują dostosowania poszczególnych lokali do ich potrzeb jeszcze na etapie budowy). Tym samym, Spółka ponownie wydzierżawi Inwestorowi Zastępczemu Nieruchomości wraz z poniesionymi już na nich nakładami, natomiast Inwestor Zastępczy, wstępując w rolę inwestora zastępczego, przeprowadzi ponownie procedurę administracyjną zmiany Pozwolenia, na podstawie analogicznych umów do zawartych obecnie. Po ponownej zmianie Pozwolenia, umowa dzierżawy i umowa współpracy wygasną. Obie (tj. obecna i przyszła) umowy o współpracy są dalej zwane jako: Umowy Współpracy, natomiast obie (tj. obecna i przyszła) umowy dzierżawy Nieruchomości są dalej zwane jako: Umowy Dzierżawy.

W obu okresach działania przez Inwestora Zastępczego w tym charakterze (tj. działania jako inwestor zastępczy na podstawie Umów Współpracy), Inwestor Zastępczy nie będzie czynić żadnych nakładów na Nieruchomościach. Inwestor Zastępczy nie będzie również zobowiązany do ponoszenia ekonomicznego ciężaru Inwestycji, ani do wykonywania żadnych innych czynności budowlanych przewidzianych przepisami prawa budowlanego. Inwestor Zastępczy odpowiedzialny będzie wyłącznie za procedurę zmiany Pozwolenia, do czego jest wyłącznie uprawniony na podstawie ww. ustawy. Faktyczna realizacja Inwestycji (i związane z tym koszty) będzie natomiast należeć do Spółki. W tym zakresie obecna Umowa Współpracy przewiduje, że Spółka w okresie pełnienia przez Inwestora Zastępczego funkcji inwestora zastępczego nie będzie czynić nakładów na Nieruchomościach - z tym zastrzeżeniem, że Spółka ma prawo i obowiązek bieżącego utrzymywania i zabezpieczenia Nieruchomości oraz ma prawo zlecić na uzgodnionych warunkach Inwestorowi Zastępczemu wykonywanie określonych prac na Nieruchomościach. Jednocześnie Umowa Współpracy wprost przewiduje, że wszelkie inne nakłady na realizację Inwestycji ponoszone przez Spółkę w całym okresie obowiązywania Umowy Współpracy pozostają jej własnością (nie przechodzą / nie są przenoszone na inwestora Zastępczego). Analogiczne postanowienia będzie również zawierać przyszła Umowa Współpracy - z tą jednak różnicą, że ze względu na etap realizacji Inwestycji (etap wykonywania faktycznych prac budowlanych), nowa Umowa Współpracy będzie przewidywać (odmiennie od obecnej Umowy Współpracy) możliwość ponoszenia przez Spółkę nakładów na Nieruchomościach (których skala, stosownie do etapu realizacji Inwestycji, może być znaczna). Jednak również na gruncie przyszłej Umowy Współpracy nakłady te pozostaną własnością Spółki (nie przejdą / nie zostaną przeniesione na Inwestora Zastępczego).

Dodatkowo, w Umowach Współpracy zawieranych pomiędzy Spółką a Inwestorem Zastępczym, zawarte będą postanowienia dotyczące kar umownych, które zobowiązana będzie ponieść strona niewywiązująca się z obowiązków umownych [dalej: Kary Umowne]. Zgodnie z postanowieniami Umów Współpracy, Spółka będzie zobowiązana do zapłaty Kar Umownych na rzecz Inwestora Zastępczego w przypadku:

i. naruszenia przez Spółkę zobowiązania do przystąpienia do toczących się przeciwko Inwestorowi Zastępczemu postępowań oraz do przejęcia odpowiedzialności związanej w wysuwanymi roszczeniami, w tym w szczególności do podjęcia czynności nakazanych przez odpowiednie organy administracji państwowej, zapłaty wszelkich kar nałożonych na mocy decyzji administracyjnych oraz odszkodowań lub kar umownych, związanych z prowadzoną przez Inwestora Zastępczego procedurą zmiany Pozwolenia;

ii. zawinionego naruszenia zobowiązania do nieczynienia nakładów na Nieruchomościach w okresie pełnienia przez Inwestora Zastępczego funkcji inwestora zastępczego (przy czym tego warunku nie będzie w przyszłej Umowie Współpracy, gdyż w trakcie ponownej zmiany Pozwolenia mogą być ponoszone przez Spółkę nakłady związane z toczącą się Inwestycją);

iii. projektowania bądź realizacji przez Spółkę w ramach inwestycji obiektu o charakterze kinowym, w konsekwencji czego inwestor Zastępczy byłby zobowiązany do zapłaty na rzecz podmiotu trzeciego [dalej: Podmiot Trzeci] kary umownej, określonej w umowie zawartej przez Inwestora Zastępczego z Podmiotem Trzecim (kara należna na rzecz Podmiotu Trzeciego od Inwestora Zastępczego, tj. kara wynikająca z umowy łączącej inwestora Zastępczego z Podmiotem Trzecim pełni funkcję kary za podjęcie działalności konkurencyjnej w stosunku do działalności Podmiotu Trzeciego - który prowadzi działalność w branży kinowej).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zwrot Opłat Administracyjnych poniesionych przez Inwestora Zastępczego w ramach procedury zmiany Pozwolenia będzie podlegał opodatkowaniu VAT i czy w konsekwencji Spółka będzie miała prawo do odliczenia VAT związanego z przeniesieniem na nią kosztów Opłat Administracyjnych przez Inwestora Zastępczego?

Zdaniem Wnioskodawcy zwrot Opłat Administracyjnych poniesionych przez Inwestora Zastępczego w ramach procedury zmiany Pozwolenia będzie podlegał opodatkowaniu VAT i w konsekwencji Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT z faktury wystawianej przez Inwestora Zastępczego z tytułu zwrotu Opłat Administracyjnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W tym kontekście należy zauważyć, ze nabyte przez Spółkę od Inwestora Zastępczego usługi, określone w Umowach Współpracy (polegające na zmianie Pozwolenia - z czym wiąże się poniesienie przez Inwestora Zastępczego Opłat Administracyjnych zwracanych mu przez Spółkę), są wykorzystywane przez Spółkę do czynności opodatkowanych - dzięki nabyciu tych usług Spółka będzie świadczyć bowiem czynności opodatkowane VAT (w postaci najmu powierzchni w zrealizowanej Inwestycji).

Ponadto należy podkreślić, że koszty Opłat Administracyjnych ponoszonych przez inwestora Zastępczego będą stanowić - wraz z należnością za przeniesienie Pozwolenia - część zapłaty, w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT z tytułu świadczenia usług na podstawie Umów Współpracy, za przeniesienia Pozwolenia. Zdaniem Spółki, kwota należna z tytułu Umów Współpracy obejmuje całość świadczenia należnego od Inwestora Zastępczego. Pojęcie kwoty należnej z tytułu przeniesienia Pozwolenia należy łączyć z pojęciem wynagrodzenia czy zapłaty, które należne jest Inwestorowi Zastępczemu z tytułu jego świadczenia na rzecz Spółki.

Należy również zauważyć, że niezależnie czy Opłaty Administracyjne byłyby wskazane jako element Wynagrodzenia czy też odrębny od wynagrodzenia koszt (świadczenie) przenoszone na Spółkę, stanowi w istocie wraz Wynagrodzeniem jedno niepodzielne świadczenie. Zapłata Wynagrodzenia i Opłat Administracyjnych stanowi więc wszystko to, co stanowi zapłatę w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym zwrot Opłat Administracyjnych stanowi element podstawy opodatkowania VAT.

W szczególności należy zaznaczyć, że nie znajdzie w niniejszej sprawie zastosowania art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT, który stanowi, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku. Przepis ten nie znajdzie zastosowania, gdyż Inwestor Zastępczy, jako strona postępowania administracyjnego, ponosi Opłaty Administracyjne w swoim imieniu i na swój koszt.

Tym samym, zwrot Opłat Administracyjnych poniesionych przez Inwestora Zastępczego będzie podlegać opodatkowaniu VAT, a Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT zawartego na tej fakturze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Czynność należy uznać za świadczenie usługi podlegającej opodatkowaniu wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Ponadto, należy mieć również na względzie, że ustawa o VAT zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 tej ustawy.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, która dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na mocy art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca realizuje obecnie na posiadanych nieruchomościach inwestycję polegającą na budowie centrum handlowego. Inwestor Zastępczy będący wcześniej właścicielem nieruchomości, w 2000 r. w trybie poprzednio obowiązującej ustawy z 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym uzyskał decyzję o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Inwestor Zastępczy uzyskał również decyzję o pozwoleniu na budowę inwestycji. Inwestor Zastępczy zbył Nieruchomości na rzecz Spółki Połączonej, przenosząc jednocześnie na Spółkę Połączoną pozwolenie, na podstawie którego Spółka prowadzi budowę inwestycji.

Obecnie Spółka zamierza wprowadzić istotne zmiany do projektu budowlanego inwestycji zatwierdzonego w pozwoleniu. Zgodnie z przepisami ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym o zmianę pozwolenia może wnioskować jedynie podmiot dysponujący nieruchomością oraz posiadający decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Przeniesienie praw i obowiązków wynikających z decyzji na inny podmiot możliwe jest jedynie po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego wszczętego po wejściu w życie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zatem, w odniesieniu do decyzji posiadanej przez Inwestora Zastępczego, wydanej w trybie poprzednio obowiązującej ustawy, taka możliwość jest wyłączona i dlatego wprowadzenie zmian do projektu inwestycji, na który zostało wydane pozwolenie, jest możliwe jedynie przez Inwestora Zastępczego.

Aby Inwestor Zastępczy mógł przeprowadzić procedurę dotyczącą zmiany pozwolenia, Spółka wydzierżawiła Inwestorowi Zastępczemu za wynagrodzeniem nieruchomości oraz przeniosła pozwolenia na Inwestora Zastępczego. W okresie dzierżawy Inwestor Zastępczy zobowiązany jest płacić na rzecz Spółki miesięczny czynsz. Spółka zawarła również z Inwestorem Zastępczym umowę współpracy, na podstawie której Inwestor Zastępczy przeprowadzi procedurę zmiany pozwolenia. W zamian za przeprowadzenie procedury zmiany pozwolenia, Inwestor Zastępczy otrzyma od Spółki wynagrodzenie. W związku z prowadzonym postępowaniem administracyjnym mającym na celu zmianę pozwolenia, Inwestor Zastępczy, jako strona postępowania, będzie ponosił wszelkie związane z tym postępowaniem koszty administracyjne (opłaty skarbowe i inne koszty). Inwestor Zastępczy będzie je ponosił w swoim imieniu i na swoją rzecz, jako strona postępowania. Zgodnie z postanowieniami umowy współpracy, Spółka zwróci inwestorowi Zastępczemu wszelkie poniesione opłaty administracyjne związane z prowadzonym postępowaniem administracyjnym, powiększone o należny podatek od towarów i usług na podstawie faktury wystawionej przez Inwestora Zastępczego na rzecz Spółki. Po zakończeniu procedury administracyjnej dotyczącej zmiany Pozwolenia, Inwestor Zastępczy przeniesie zmienione pozwolenie z powrotem na Spółkę, a umowa dzierżawy i umowa współpracy zawarte pomiędzy tymi podmiotami wygasną. Proces budowlany będzie już prowadziła Spółka. Spółka będzie też zawierała umowy najmu z potencjalnymi najemcami lokali wybudowanych na nieruchomościach. Spółka przewiduje, że w przyszłości podczas dalszych prac na nieruchomościach wymagana będzie ponowna zmiana pozwolenia (co wynika z faktu, że potencjalni najemcy Nieruchomości oczekują dostosowania poszczególnych lokali do ich potrzeb jeszcze na etapie budowy). Tym samym, Spółka ponownie wydzierżawi Inwestorowi Zastępczemu Nieruchomości wraz z poniesionymi już na nich nakładami, natomiast Inwestor Zastępczy, wstępując w rolę inwestora zastępczego, przeprowadzi ponownie procedurę administracyjną zmiany Pozwolenia, na podstawie analogicznych umów do zawartych obecnie

Wątpliwości Wnioskodawcy w niniejszej sprawie sprowadzają się do tego, czy zwrot opłat administracyjnych poniesionych przez Inwestora Zastępczego w ramach procedury zmiany pozwolenia będzie podlegał opodatkowaniu VAT i czy w konsekwencji Spółka będzie miała prawo do odliczenia VAT związanego z przeniesieniem na nią kosztów opłat administracyjnych przez Inwestora Zastępczego.

Aby stwierdzić czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego należy ocenić, czy pomiędzy Wnioskodawcą a Inwestorem Zastępczym doszło do świadczenia usług.

Na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) należy stwierdzić, że otrzymanie przez Inwestora Zastępczego od Wnioskodawcy kwot odpowiadających wysokości poniesionych przez Inwestora opłat administracyjnych związanych z uzyskaniem decyzji administracyjnej zezwalającej na dokonanie zmian w projekcie budowlanym posiadanej przez Spółkę nieruchomości jest elementem wynagrodzenia, za usługi świadczone przez Inwestora Zastępczego. Pomiędzy Wnioskodawcą a Inwestorem Zastępczym istnieje więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o VAT stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Inwestor podejmuje bowiem określone działania, za które otrzymuje wynagrodzenie, której częścią składową są wartości opłat za wydanie decyzji administracyjnej zezwalającej na dokonanie zmian w projekcie budowlanym, które to wynagrodzenie zostaje wypłacone przez wykonawcę inwestycji - Wnioskodawcę. Zwrot opłat administracyjnych, o których mowa w niniejszym wniosku stanowi część wynagrodzenia za świadczone usługi, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Świadczoną przez Inwestora Zastępczego na rzecz Wnioskodawcy usługą jest przeprowadzenie procedury administracyjnej mającej na celu zmianę pozwolenia budowlanego za co Inwestor otrzymuje wynagrodzenie, którego częścią składową są wartości opłat administracyjnych. Natomiast Wnioskodawca staje się niewątpliwie beneficjentem tej czynności, jest bezpośrednim jej konsumentem, odbiorcą świadczenia odnoszącym korzyść o charakterze majątkowym.

Tym samym zapłatę przez Wnioskodawcę na rzecz Inwestora kwot odpowiadających opłatom administracyjnym należy uznać za część wynagrodzenia w zamian za wyświadczoną przez Inwestora usługę polegającą na uzyskaniu decyzji administracyjnej zezwalającej na zmianę pozwolenia na budowę. Nie znajdzie zastosowania we wskazanej sprawie art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT, ponieważ na gruncie tego przepisu przewidziano wyłączenie z podstawy opodatkowania VAT kwot stanowiących zwrot wydatków, które zostały – co istotne – poniesione w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy. Czyli dany wydatek musiałby dotyczyć Wnioskodawcy, a tylko zostać poniesiony przez Inwestora Zastępczego w imieniu Wnioskodawcy, co we wskazanej sprawie nie ma miejsca, gdyż Inwestor Zastępczy ponosząc ten wydatek działa we własnym imieniu, ponieważ odpowiednie przepisy prawa administracyjnego nakładają obowiązek jego poniesienia na Inwestora, a nie na Wnioskodawcę. Zatem mimo, że Inwestor obciąża, zgodnie z umową, Wnioskodawcę poniesionymi wydatkami, to nie można mówić, że ponosi je w imieniu Wnioskodawcy, skoro decyzja administracyjna mogła zostać wydana wyłącznie na Inwestora Zastępczego.

We wskazanej sprawie nie dochodzi zatem do zwrotu wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy, o których mowa w art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT lecz do świadczenia przez Inwestora Zastępczego na rzecz Wnioskodawcy usługi opodatkowanej podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług,

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca umożliwił jednak podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, która pozbawia podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stwierdzono wyżej zwrot opłat administracyjnych jest częścią wynagrodzenia za świadczoną usługę, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że uzyskana decyzja administracyjna zezwalająca na wprowadzenie zmian w uzyskanym uprzednio pozwoleniu na wybudowanie inwestycji pozwala Wnioskodawcy wznieść taki obiekt, na który znajdzie potencjalnych najemców powierzchni użytkowych. Zatem jeśli nabyta przez Wnioskodawcę usługa Inwestora Zastępczego polegająca na zmianie pozwolenia na wybudowanie - z czym wiąże się poniesienie przez Inwestora Zastępczego opłat administracyjnych wykorzystywana jest do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT polegających na wynajmie powierzchni użytkowych w zrealizowanej inwestycji to Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Inwestora Zastępczego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.