INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2012r. (data wpływu do tut. BKIP 10 kwietnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z wynajmowanych miejsc postojowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2012r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z wynajmowanych miejsc postojowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Towarzystwo Budownictwa Społecznego działa na podstawie ustawy z dnia 26 października 1995 roku o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego. Zgodnie z powołaną wyżej ustawą, przedmiotem działalności TBS jest budowa budynków mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach wynajmu. TBS może także prowadzić inną działalność gospodarczą związaną z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą techniczną. TBS wybudował budynki mieszkalne wielorodzinne wraz z miejscami postojowymi znajdującymi się w przyziemiu budynku, które stanowią majątek trwały Spółki.

Budynki mieszkalne oraz miejsca postojowe są wynajmowane, a najemcy z tegoż tytułu opłacają czynsz najmu.

Miejsca postojowe są wynajmowane osobom będącym najemcami lokali mieszkalnych w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych, jak również osobom spoza grona najemców lokali mieszkaniowych, które również wynajmują miejsca postojowe w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych.

Najemcy wynajmujący miejsca postojowe opłacają czynsz najmu na podstawie wystawionej im faktury VAT.

W chwili obecnej wszystkie przychody z wynajmu miejsc postojowych TBS opodatkowuje podatkiem dochodowym od osób prawnych.

TBS nie wynajmuje miejsc postojowych dla potrzeb prowadzenia działalności gospodarczej.

Jednak TBS uważa, że niesłusznie opodatkowuje dochody uzyskane z tytułu czynszu za miejsca postojowe wynajmowane osobom fizycznym będącym jednocześnie najemcami lokali mieszkalnych zasobów Wnioskodawcy, ponieważ są one wynajmowane na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych oraz że słusznie opodatkowuje najem miejsc postojowych dla osób spoza grona mieszkańców, gdyż wtedy miejsca postojowe nie stanowią pomieszczeń przynależnych do lokali mieszkalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec przedstawionych faktów słuszne jest stanowisko TBS w zakresie nieopodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych dochodów z czynszu najmu miejsc postojowych wynajmowanych najemcom lokali mieszkalnych oraz że dochody z czynszu najmu miejsc postojowych wynajmowanych najemcom spoza grona mieszkańców podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, słuszne jest, nioopodatkowanie podatkiem dochodowym od osób prawnych dochodów uzyskiwanych od najemców z tytułu wynajmu lokali mieszkalnych i jednocześnie miejsc postojowych (które są wynajmowane w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych), które w całości są przeznaczone na cele gospodarki mieszkaniowej oraz słuszne jest opodatkowanie dochodów uzyskanych z wynajmu miejsc postojowych dla osób spoza grona Jego najemców.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Przez zasoby mieszkaniowe, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, zgodnie z ogólną interpretacją Ministra Finansów nr DD6/3213/11/KWW/07/MB7/82 z dnia 05 marca 2008 r. należy między innymi rozumieć znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne jak np. piwnice, komórki, garaże. Związane z w/w budynkami (lokalami mieszkalnymi i pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsz, odsetki za zwłokę od nieterminowych wpłat) oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Przychody i koszty składające się na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi są jednocześnie przychodami i kosztami podatkowymi w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 oraz art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem art. 16 ust. 1).

Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy pdop, wolny jest od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. – określana dalej „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl zaś art. 7 ust. 2 updop dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

W świetle powyższego opodatkowaniu podlegać będą:

• dochody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych,
• dochody uzyskane z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.
  
  

Powołana ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji: „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”, dlatego też należy sięgnąć do wykładni językowej powyższych pojęć.

Przez „zasoby mieszkaniowe”, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, należy rozumieć nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a także ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

Zasadne jest więc zaliczenie do zasobów mieszkaniowych:

1. budynków mieszkalnych wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,
2. pomieszczeń znajdujących się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związanych z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, w szczególności: budynków (pomieszczeń) administracji osiedlowej, kotłowni i hydroforni wolnostojących, osiedlowych warsztatów (zakładów) konserwacyjno-remontowych,
3. urządzeń i uzbrojenia terenów, na których znajdują się w/w budynki, w szczególności: zbiorników-dołów gnilnych, szamb, rurociągów i przewodów sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej, ciepłowniczej, sieci elektroenergetycznych i telefonicznych, budowli inżynieryjnych (studni itp.), budowli komunikacyjnych (np: drogi osiedlowe, ulice, chodniki), innych budowli i urządzeń związanych z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mających wpływ na prawidłowe funkcjonowanie budynków mieszkalnych (np: latarnie oświetleniowe, ogrodzenia).
4. gruntów na których posadowione są budynki mieszkalne.
   
   

W odniesieniu do drugiego z ww. pojęć wskazać należy, iż z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika, że pojęcie „gospodarki” nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. Uwzględniając zakres tak rozumianego pojęcia „gospodarka” oraz pojęcia „zasoby mieszkaniowe”, na które składają się m.in. lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami (tj. np. miejsca postojowe), uzasadnione jest twierdzenie, że przez gospodarkę zasobami mieszkaniowymi należy rozumieć całość działań mających na celu prawidłowe gospodarowanie substancją mieszkaniową znajdującą się w budynku mieszkalnym.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wybudował budynki mieszkalne wielorodzinne wraz z miejscami postojowymi znajdującymi się w przyziemiu budynku, które stanowią majątek trwały Spółki. Miejsca postojowe są wynajmowane osobom będącym najemcami lokali mieszkalnych w celu zaspokojenia ich potrzeb mieszkaniowych, jak również osobom spoza grona najemców lokali mieszkaniowych.

Parking jest to wyznaczone miejsce służące do odstawiania (parkowania) pojazdów mechanicznych lub innych środków komunikacji. Miejsca postojowe na parkingu są dostosowane do rozmiaru i charakteru pojazdów, z uwzględnieniem sposobu parkowania. W zależności od formy budowlanej można wyróżnić parkingi terenowe oraz posiadające formę budynków parkingi piętrowe – garaże wielokondygnacyjne.

W tym miejscu wskazać należy, iż kluczowe znaczenie dla zaliczenia danego obiektu do zasobów mieszkaniowych ma związek tego obiektu z lokalem mieszkalnym, w szczególności jeśli umożliwia prawidłowe i normalne korzystanie z takiego lokalu.

Odnosząc zatem powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że miejsca postojowe (parkingi) mieszczą się w pojęciu „zasoby mieszkaniowe”, o ile stanowią element infrastruktury zapewniającej prawidłowe funkcjonowanie budynków mieszkalnych. Przychody związane z takimi obiektami oraz koszty sfinansowane nimi stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Natomiast powstały dochód z tej gospodarki, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 44 updop podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych Wnioskodawcy.

Natomiast miejsca postojowe wynajmowane osobom niebędącym najemcami lokali mieszkalnych nie mieszczą się w ww. pojęciu zasobów mieszkaniowych Wnioskodawcy, gdyż jak wynika z przedstawionej powyżej definicji zasobów mieszkaniowych, miejsca postojowe „nieprzypisane” do lokali mieszkalnych nie należą do żadnej ze wskazanych powyżej grup pomieszczeń pozostałych i urządzeń wchodzących w skład budynku mieszkalnego lub znajdujących się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców (ułatwiających im dostęp do budynku mieszkalnego, zapewniających sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie).

Zatem, dochód uzyskany z tytułu wynajmu miejsc postojowych osobom spoza grona najemców lokali mieszkalnych, nie pochodzi z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a zatem nie może podlegać zwolnieniu z podatku dochodowego, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 updop, bez względu na cel na jaki zostanie przeznaczony i wydatkowany, gdyż nie został spełniony jeden z warunków wskazanych w jego treści.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należy więc uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.