Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-749/14-2/JK
z 3 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2014 r. (data wpływu 4 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy oleju napędowego nabywanego do jachtu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy oleju napędowego nabywanego do jachtu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zakupiła jacht. Postanowiono rozszerzyć działalność. Spółka będzie świadczyć usługi wynajmu jachtu, przewożenie osób, towarów, w celach żeglugi komercyjnej. Będą świadczone odpłatne usługi wynajmu jachtu, na podstawie umowy z podmiotami. Umowa będzie zawierała informację, iż wynajem jachtu będzie odbywał się z pełnymi zbiornikami paliwa. Olej napędowy, zużywany podczas rejsu, będzie tylko w celach komercyjnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka będzie mogła korzystać ze zwolnienia z akcyzy, przy zakupie oleju napędowego do zatankowania jachtu?

Spółka będzie nabywać olej napędowy w celu wynajmu jachtu podmiotom, na podstawie umowy najmu, w celach tylko komercyjnych, uzyskując przychód z wynajmu. Wynajem jachtu będzie zawsze odbywał się z pełnymi zbiornikami, tak więc zużycie zakupionego paliwa będzie podlegało czynności typowo komercyjnej.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W związku z tym, że Spółka zamierza wynajmować jacht w celach komercyjnych, uważa, że jej stanowisko, dotyczące zwolnienia z akcyzy, przy zakupie paliwa do jachtu, jest prawidłowe. Na podstawie art. 14 ust. 1 lit. c DE z dnia 6 grudnia 2008 roku ustawy o podatku akcyzowym. Wynika to z zapisu, że zwolnieniu z podatku akcyzowego, będą podlegały wyroby energetyczne, używane wyłącznie do celów przemieszczania się jednostki pływającej, posiadającej samodzielny system napędowy, o ile to przemieszczenie odbywa się w dowolnym celu komercyjnym. Opisana sytuacja dotyczy jednostki, która ma samodzielny system napędowy. Umowy, jakie będą zawarte o wynajem jachtu podmiotom, będą miały wyłącznie cel zarobkowy, czyli komercyjny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem artykułu 14 ust. 1 lit. c dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. UE L Nr 283, str. 52 ze zm.) poza przepisami ogólnymi wymienionymi w dyrektywie 92/12/EWG w sprawie zwolnionych zastosowań produktów podlegających opodatkowaniu, i bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych, państwa członkowskie zwalniają od podatku na warunkach, które ustanawiają do celów zapewnienia prawidłowego i prostego stosowania takich zwolnień oraz zapobieżenia jakimkolwiek oszustwom podatkowym, unikaniu lub nadużyciom produkty energetyczne dostarczane w celu zastosowania jako paliwo do celów żeglugi na wodach terytorialnych Wspólnoty (włącznie z połowami), z wyłączeniem prywatnej żeglugi niehandlowej, i energię elektryczną produkowaną na pokładzie statku.

Wymieniony przepis stanowi również, że dla celów niniejszej dyrektywy „prywatna żegluga niehandlowa” oznacza każde użycie statku przez jego właściciela lub inną osobę fizyczną lub prawną, korzystającą z niej na zasadzie najmu lub w jakikolwiek inny sposób, we wszelkich innych celach niż handlowe, w szczególności innych niż w celu przewozu pasażerów lub towarów lub świadczenia usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz władz publicznych.

W myśl motywu 23, określającego cele jakie miały zostać osiągnięte przez wprowadzenie do porządku prawnego Wspólnoty, przepisów wymienionej dyrektywy, istniejące zobowiązania międzynarodowe i utrzymywanie pozycji konkurencyjnej spółek wspólnotowych sprawiają, że słuszne jest kontynuowanie zwolnień od podatku dla produktów energetycznych wykorzystywanych w żegludze powietrznej i morskiej, innych niż dla celów prywatnej przyjemności, przy czym państwa członkowskie powinny mieć możliwość ograniczania tych zwolnień.

Zatem państwo polskie stosownie do wskazanych przepisów dyrektywy zobowiązane zostało do ustanowienia przepisów umożliwiających zwolnienie od akcyzy paliwa przeznaczonego do celów żeglugi na wodach terytorialnych Wspólnoty (włącznie z połowami), jednocześnie z wyłączeniem prywatnej żeglugi niehandlowej. Dyrektywa wskazała na możliwość ograniczania tego zwolnienia oraz nałożyła na Polskę obowiązek określenia jego warunków.

Przepisy artykułu 14 ust. 1 lit. c ww. dyrektywy Rady zaimplementowane zostały do polskiego porządku prawnego w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2014 r., poz. 752), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie następujące wyroby akcyzowe używane do celów żeglugi, włączając rejsy rybackie, wyroby energetyczne - w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13.

Przy czym stosownie do art. 32 ust. 2 ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, nie stosuje się w przypadku prywatnych rejsów i prywatnych lotów o charakterze rekreacyjnym, za które uważa się użycie statku lub statku powietrznego przez jego właściciela lub inną osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, które korzystają z niego na podstawie umowy najmu lub umowy o podobnym charakterze, w celach innych niż gospodarcze, w szczególności innych niż przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych.

W myśl art. 32 ust. 3 ustawy zwolnienie od akcyzy wyrobów, o których mowa w ust. 1, stosuje się wyłącznie w przypadku ich:

1. dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego lub
   
2. dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu pośredniczącego, lub
   
3. dostarczenia od podmiotu pośredniczącego do podmiotu zużywającego, lub
   
4. nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w celu zużycia przez niego jako podmiot zużywający, lub
   
5. nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w celu dostarczenia do podmiotu zużywającego, lub
   
6. importu przez podmiot pośredniczący, lub
   
7. importu przez podmiot zużywający, lub
   
8. zużycia przez podmiot prowadzący skład podatkowy występujący jako podmiot zużywający, lub
   
9. zużycia przez podmiot pośredniczący występujący jako podmiot zużywający.
   
   

Jednocześnie w myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 ustawy podmiot zużywający to podmiot:

1. mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia,
2. niemający miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który odbiera nabyte wyroby energetyczne zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określone w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2, bezpośrednio do zbiornika na stałe zamontowanego na statku powietrznym lub jednostce pływającej, jeżeli w dokumencie dostawy jest zidentyfikowany statek powietrzny lub jednostka pływająca, na które są dostarczane nabyte wyroby.

W przedmiotowym przypadku Spółka zakupiła jacht i będzie świadczyć usługi wynajmu jachtu, przewożenie osób, towarów, w celach żeglugi komercyjnej. Spółka będzie świadczyć odpłatne usługi wynajmu jachtu, na podstawie umowy z podmiotami. Spółka będzie nabywać olej napędowy w celu wynajmu jachtu podmiotom, na podstawie umowy najmu, w celach tylko komercyjnych, uzyskując przychód z wynajmu. Wynajem jachtu będzie zawsze odbywał się z pełnymi zbiornikami, tak więc zużycie zakupionego paliwa będzie podlegało czynności typowo komercyjnej.

Spółka powzięła wątpliwości czy będzie mogła korzystać ze zwolnienia z akcyzy, przy zakupie oleju napędowego do zatankowania jachtu.

Z cytowanego art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy jednoznacznie wynika, że zwolnieniu podlega olej napędowy używany do celów żeglugi w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5-13. Przy czym niniejszego zwolnienia nie stosuje się do rejsów rybackich oraz prywatnych rejsów o charakterze rekreacyjnym, za które uważa się użycie statku przez jego właściciela lub inną osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, które korzystają z niego na podstawie umowy najmu lub umowy o podobnym charakterze, w celach innych niż gospodarcze, w szczególności innych niż przewóz pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz organów publicznych.

Mając na uwadze cytowane przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że w przedmiotowym przypadku olej napędowy nabywany przez Spółkę do zatankowania jachtu nie może korzystać ze zwolnienia z akcyzy. Należy bowiem wskazać, że art. 32 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 32 ust. 2 ustawy, wymagają żeby podmiot posiadający statek był równocześnie podmiotem zużywającym. Podmiot zużywający to podmiot, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, zużywa na cele uprawniające do zwolnienia. W przedmiotowym przypadku ww. związek, będący warunkiem zwolnienia od podatku akcyzowego nie zostaje zachowany. Właścicielem jachtu jest Spółka i to ona dokonuje zakupu oleju napędowego natomiast podmiotem zużywającym niniejszy olej napędowy jest podmiot, który na podstawie umowy wynajmie jacht od Spółki.

Należy zauważyć, że z art. 32 ust. 2 ustawy wynika, że zwolnienie wynikające z art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy ma zastosowanie w przypadku użycia statku w celach prowadzenia działalności gospodarczej za którą uznaje się m.in. świadczenie usług za wynagrodzeniem.

W przedmiotowym przypadku jacht będzie wykorzystywany przez Spółkę do świadczenia usług za wynagrodzeniem bowiem będzie on odpłatnie wynajmowany innym podmiotom. Niemniej jednak w celu zastosowania zwolnienia musi zostać również zachowany „nadrzędny warunek” tożsamości podmiotu posiadającego jacht i zużywającego olej napędowy.

W przypadku, gdy jacht wraz z olejem napędowym zostanie przez Spółkę wynajęty innemu podmiotowi, uprzywilejowany zwolnieniem od akcyzy związek zostaje zerwany. Wówczas podmiotem zużywającym taki olej napędowy jest najemca. Zwolnienie natomiast od akcyzy udzielone zostaje pod warunkiem, że oleje napędowy zostanie zużyte przez podmiot zużywający, który posiada jacht.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w sytuacji wynajmu jachtu wraz z olejem napędowym innym podmiotom Spółka nie dochowa warunku uprawniającego do zwolnienia od akcyzy nabywanego oleju napędowego. Olej napędowy powinien zostać zatem opodatkowany właściwą dla niego stawką akcyzy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.