Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-931/14/KO
z 17 grudnia 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 września 2014 r. (data wpływu 22 września 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy sprzedaż z tytułu świadczenia usług pośrednictwa ubezpieczeniowego wlicza się do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT i prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy sprzedaż z tytułu świadczenia usług pośrednictwa ubezpieczeniowego wlicza się do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT i prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Stan faktyczny

Podatnik prowadzi od dnia 1 września 1995 r. pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego (Podatnik jest agentem ubezpieczeniowym). Na dzień złożenia niniejszego wniosku przedmiotem działalności podatnika zgodnie z wpisem do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej (dalej. CEIDG) jest:

  • PKD 66.22.Z – „Działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych”,
  • PKD 66.21.Z – „Działalność związana z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat” (pomimo, iż widnieje taki wpis w CEIDG, podatnik nie świadczy usług w tym zakresie),
  • PKD 66.29.Z – „Pozostała działalność wspomagająca ubezpieczenia i fundusze emerytalne” (pomimo, iż widnieje taki wpis w CEIDG, podatnik nie świadczy usług w tym zakresie).

W chwili obecnej podatnik prowadzi wyłącznie działalność w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego. Wykonywane przez podatnika usługi polegają na prowadzeniu sprzedaży polis ubezpieczeniowych na rzecz osób fizycznych i prawnych, przez co należy rozumieć:

  • przedstawianie klientom ofert Towarzystw Ubezpieczeniowych,
  • zawieranie z klientami w imieniu Towarzystw Ubezpieczeniowych umów ubezpieczeniowych,
  • wykonywanie innych czynności niezbędnych do zawarcia umowy ubezpieczenia takich jak np. dokumentacja fotograficzna przedmiotów ubezpieczenia, stanowiąca załącznik do umowy; oględziny przedmiotu ubezpieczenia;
  • przyjmowanie od klientów płatności za polisy ubezpieczeniowe (w przypadku wpłat gotówkowych) i przekazywanie tych kwot Towarzystwom Ubezpieczeniowym.

W dniu 13 stycznia 2014 r. podatnik złożył zgłoszenie rejestracyjne VAT-R, w którym jako okoliczność określającą obowiązek podatkowy wskazał utratę zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r.

Zdarzenie przyszłe:

W przyszłości, obok usług pośrednictwa ubezpieczeniowego Podatnik rozważa rozszerzenie zakresu wykonywanych usług o usługi wynajmu lokali użytkowych. Wtedy przedmiotem faktycznie wykonywanej przez podatnika działalności będą:

  1. usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego,
  2. usługi polegające na wynajmie nieruchomości - lokali użytkowych.

Podatnik ocenia, iż przychody (kwota netto bez podatku VAT) z tytułu wynajmu lokali użytkowych zdecydowanie nie przekroczą kwoty 150.000 zł rocznie. Podatnik rozważa skorzystanie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy przychody z tytułu wykonywanych przez Podatnika usług pośrednictwa ubezpieczeniowego (prowadzenie sprzedaży polis ubezpieczeniowych) są wliczane do limitu wartości sprzedaży o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (tj. limitu 150
  1. usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego świadczone przez agenta ubezpieczeniowego (jako działalność przeważająca)
  2. wynajem lokali użytkowych (jako działalność dodatkowa, przychody z tytułu wynajmu będą znacznie niższe niż 150.000 zł rocznie)?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Z kolei art. 113 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, iż do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1, nie wlicza się

1.wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju,

2.odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem

  1. transakcji związanych z nieruchomościami,
  2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
  3. usług ubezpieczeniowych

-jeżeli czynności te me mają charakteru transakcji pomocniczych;

3.odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT zwolnione z podatku są usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji. Przepis ten zawiera katalog usług, w którym ustawodawca wyraźnie rozróżnia usługi ubezpieczeniowe od usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych. Natomiast art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. c tejże ustawy odnosi się wyłącznie do usług ubezpieczeniowych, bez konkretnego wskazania na art. 43 ust. 1 pkt 37, którego zakres jest szerszy aniżeli pojęcie „usługi ubezpieczeniowe”. Zatem literalna wykładnia wskazanych przepisów wskazuje na to iż usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego nie są wliczane do limitu wartości sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz.U. 2003 r. Nr 124 poz. 1151 ze zm.) przez działalność ubezpieczeniową rozumie się wykonywanie czynności ubezpieczeniowych związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych. Przez czynności ubezpieczeniowe należy rozumieć m.in. zawieranie umów ubezpieczenia, umów reasekuracji lub umów gwarancji ubezpieczeniowych lub zlecanie ich zawierania uprawnionym pośrednikom ubezpieczeniowym w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz.U. Nr 124, poz. 1154 ze zm.) a także wykonywanie tych umów. Działalność ubezpieczeniową wykonuje zakład ubezpieczeń działający wyłącznie w formie spółki akcyjnej albo towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu przez pośrednika za wynagrodzeniem czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia.

Pośrednictwo ubezpieczeniowe jest wykonywane wyłącznie przez agentów ubezpieczeniowych lub brokerów ubezpieczeniowych. Agentem lub brokerem ubezpieczeniowym mogą być zarówno osoby fizyczne jak i osoby prawne.

Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (Dz.U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) klasyfikuje szeroko pojęte usługi ubezpieczeniowe w podgrupie 65.1 (z dalszym podziałem na poszczególne rodzaje ubezpieczeń), zaś usługi agentów i brokerów ubezpieczeniowych to zupełnie odrębna usługa, którą sklasyfikowano w PKWiU 66.22.10.0.

Wspomniane działalności są również odrębnie sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Działalności (Dz.U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885), gdzie szeroko pojęta działalność ubezpieczeniowa sklasyfikowana jest w dziale 65, zaś działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych to PKD 66.22.

Uwzględniając powyższe Podatnik uważa iż pojęcie „usługi ubezpieczeniowe”, użyte w art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. c nie dotyczy usług pośrednictwa ubezpieczeniowego wykonywanych przez agentów i brokerów ubezpieczeniowych.

Reasumując Podatnik stoi na stanowisku, iż przychody z tytułu usług pośrednictwa ubezpieczeniowego polegającego na:

  • przedstawianiu klientom ofert Towarzystw Ubezpieczeniowych,
  • zawieraniu z klientami w imieniu Towarzystw Ubezpieczeniowych umów ubezpieczeniowych,
  • wykonywaniu innych czynności niezbędnych do zawarcia umowy ubezpieczenia takich jak np. dokumentacja fotograficzna przedmiotów ubezpieczenia, stanowiąca załącznik do umowy, oględziny przedmiotu ubezpieczenia,
  • przyjmowaniu od klientów płatności za polisy ubezpieczeniowe (w przypadku polis płatnych gotówką)

nie są wliczane do limitu wartości sprzedaży o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podatnik pragnie ponadto wskazać, iż niniejsze zagadnienie było telefoniczne konsultowane z Krajową Informacją Podatkową, która w tej sprawie zajmuje stanowisko zgodne ze stanowiskiem Podatnika.

Ad. 2

Zgodnie z art. 113. ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 cytowanej ustawy, nie wlicza się ponadto:

1.wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2.odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

  1. transakcji związanych z nieruchomościami,
  2. usług, o których mowa w art. 43 ust 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy,
  3. usług ubezpieczeniowych

-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3.odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Ponadto zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 nie mogą stosować podatnicy, którzy:

  1. dokonują dostaw towarów określonych w załączniku nr 12 do ustawy,
  2. dokonują dostaw towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym (z wyjątkami przewidzianymi w ustawie)
  3. dokonują dostaw budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b ustawy
  4. dokonują dostaw terenów budowlanych,
  5. dokonują dostaw nowych środków transportu,
  6. świadczą usługi prawnicze, usługi w zakresie doradztwa lub usługi jubilerskie,
  7. nieposiadają siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W przypadku podatników, którzy utracili zwolnienie o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT lub z niego zrezygnowali, ponowny powrót do tego zwolnienia możliwy jest nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku w którym zwolnienie utracono lub z niego zrezygnowano.

Jak już wskazano w części G pkt 68 niniejszego wniosku, Podatnik oprócz świadczenia usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego (PKD 66.22.Z) rozważa także rozszerzenie działalności o usługi wynajmu nieruchomości - lokali użytkowych (PKD 68.20.Z). Przychody z tytułu wynajmu z pewnością nie przekroczą kwoty 150.000 zł rocznie. Podatnik nie będzie świadczył innych usług i dostaw towarów.

Biorąc pod uwagę aktualnie obowiązujące przepisy (oraz stanowisko Podatnika do pytania nr 1 w niniejszym wniosku) Podatnik uważa, iż do limitu wartości sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT będzie wliczana jedynie wartość sprzedaży z tytułu usług wynajmu nieruchomości. Obroty z tytułu wynajmu nie przekroczą jednak kwoty 150.000 zł w skali roku, zatem ustawowy limit wysokości zwolnienia z podatku nie zostanie przekroczony.

Ponadto podatnik uważa, iż z uwagi na złożenie w dniu 13 stycznia 2014 r. zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, w którym jako okoliczność określającą obowiązek podatkowy wskazano utratę zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r., ponowne skorzystanie z tego zwolnienia (zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy o VAT) może nastąpić nie wcześniej niż od dnia 1 stycznia 2016 r.

Reasumując:

Jeżeli aktualnie obowiązujące przepisy nie ulegną zmianie oraz przychody z wynajmu lokali użytkowych nie będą przekraczały kwoty 150.000 zł w skali roku to Podatnik stoi na stanowisku, iż od dnia 1 stycznia 2016 r. będzie miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1.wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2.odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

  1. transakcji związanych z nieruchomościami,
  2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
  3. usług ubezpieczeniowych

-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3.odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego wskazał, że od 1 września 1995 r. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego. Wnioskodawca jest agentem ubezpieczeniowym. Wykonywane przez podatnika usługi polegają na prowadzeniu sprzedaży polis ubezpieczeniowych na rzecz osób fizycznych i prawnych, przez co należy rozumieć:

  • przedstawianie klientom ofert Towarzystw Ubezpieczeniowych,
  • zawieranie z klientami w imieniu Towarzystw Ubezpieczeniowych umów ubezpieczeniowych,
  • wykonywanie innych czynności niezbędnych do zawarcia umowy ubezpieczenia takich jak np. dokumentacja fotograficzna przedmiotów ubezpieczenia, stanowiąca załącznik do umowy; oględziny przedmiotu ubezpieczenia;
  • przyjmowanie od klientów płatności za polisy ubezpieczeniowe (w przypadku wpłat gotówkowych) i przekazywanie tych kwot Towarzystwom Ubezpieczeniowym.

W dniu 13 stycznia 2014 r. podatnik złożył zgłoszenie rejestracyjne VAT-R, w którym jako okoliczność określającą obowiązek podatkowy wskazał utratę zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r.

W przyszłości, obok usług pośrednictwa ubezpieczeniowego Podatnik rozważa rozszerzenie zakresu wykonywanych usług o usługi wynajmu lokali użytkowych.

Wtedy przedmiotem faktycznie wykonywanej przez podatnika działalności będą:

  1. usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego,
  2. usługi polegające na wynajmie nieruchomości - lokali użytkowych.

Podatnik ocenia, iż przychody (kwota netto bez podatku VAT) z tytułu wynajmu lokali użytkowych zdecydowanie nie przekroczą kwoty 150.000 zł rocznie. Podatnik rozważa skorzystanie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy, wyrażone w pytaniu nr 1, dotyczą kwestii czy przychody z tytułu świadczenia usług pośrednictwa ubezpieczeniowego wlicza się do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Rozstrzygnięcie powyższej kwestii wymaga ustalenia czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Stosownie do art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Zgodnie z art. 43 ust. 15 ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

  1. czynności ściągania długów, w tym factoringu,
  2. usług doradztwa,
  3. usług w zakresie leasingu.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Stosownie do art. 135 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1, ze zm.), państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Dyrektywa nie podaje definicji transakcji ubezpieczeniowych, ani usług pokrewnych świadczonych przez maklerów i pośredników ubezpieczeniowych. Natomiast, „czynność ubezpieczeniowa”, w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy.

Czynność ubezpieczeniowa, w każdym przypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia (od podatku) a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym.

Jeśli chodzi o transakcje ubezpieczeniowe, TSUE w sprawie C-8/01 orzekł, że istotą transakcji ubezpieczeniowej jest w ogólnym rozumieniu, iż ubezpieczyciel zobowiązuje się, w przypadku, gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem, świadczyć ubezpieczonemu usługę uzgodnioną podczas zawierania umowy w zamian za uprzednią wpłatę składki (sprawy: Card Protection Plan C-349/96, paragraf 17 i Skandia C-240/99, paragraf 37).

Zasadniczym kryterium, pozwalającym na ustalenie, czy dana osoba jest pośrednikiem ubezpieczeniowym, czy też nie, jest charakter wykonywanych przez nią czynności wewnętrznych. W sprawie C-124/07 pomiędzy J.C.M. Beheer B.V. a Staatssecretaris van Financien TSUE zwrócił uwagę, że przepisy wspólnotowe nie zawierają żadnych wskazówek odnoszących się do stosunku pomiędzy brokerem lub pośrednikiem ubezpieczeniowym a stronami umowy ubezpieczeniowej, do której się przyczynił. Stwierdzenie posiadania statusu brokera lub pośrednika ubezpieczeniowego zależy zatem od cech badanej działalności.

Z kolei, w sprawie C-453/05 TSUE stwierdził, że „pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową”.

Z uzasadnienia wyroku w sprawie CSC Financial Services Ltd. (wyrok TSUE z dnia 13 grudnia 2001 r., C-235/00), która to spółka świadczyła usługi typu call center na rzecz instytucji finansowych, Trybunał podjął się też próby konstruowania definicji samego pośrednictwa. Pośrednikiem jest więc podmiot niebędący żadną ze stron umowy, ale świadczący usługę na rzecz strony w zamian za wynagrodzenie. W skład usługi wchodzić może zwłaszcza prowadzenie negocjacji. Celem pośrednictwa jest zaś uczynienie wszystkiego co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę. Z kolei nie może być mowy o pośrednictwie wówczas, gdy jedna ze stron umowy zleca tylko podwykonawcy część czynności faktycznych.

Mając na uwadze powyższe należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 950 ze zm.).

I tak, na podstawie art. 3 ust. 1 ww. ustawy przez działalność ubezpieczeniową rozumie się wykonywanie czynności ubezpieczeniowych związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych.

W przepisach art. 3 ust. 3-5 powołanej ustawy, wymienione zostały czynności ubezpieczeniowe, o których mowa w ust. 1.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, czynnościami ubezpieczeniowymi, o których mowa w ust. 1, są:

1.zawieranie umów ubezpieczenia, umów gwarancji ubezpieczeniowych lub zlecanie ich zawierania uprawnionym pośrednikom ubezpieczeniowym w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz.U. Nr 124, poz. 1154, z późn. zm.), a także wykonywanie tych umów;

1a.zawieranie umów reasekuracji lub zlecanie ich zawierania brokerom reasekuracyjnym w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym, a także wykonywanie tych umów, w zakresie cedowania ryzyka z umów ubezpieczenia lub umów gwarancji ubezpieczeniowych (reasekuracja bierna);

2.składanie oświadczeń woli w sprawach roszczeń o odszkodowania lub inne świadczenia należne z tytułu umów, o których mowa w pkt 1 i 1a;

3.ustalanie składek i prowizji należnych z tytułu zawieranych umów, o których mowa w pkt 1 i 1a;

4.ustanawianie w drodze czynności cywilnoprawnych zabezpieczeń rzeczowych lub osobistych, jeżeli są one bezpośrednio związane z zawieraniem umów, o których mowa w pkt 1 i 1a.

W myśl art. 3 ust. 4 ww. ustawy, czynnościami ubezpieczeniowymi są również:

1.ocena ryzyka w ubezpieczeniach osobowych i ubezpieczeniach majątkowych oraz w umowach gwarancji ubezpieczeniowych;

2.wypłacanie odszkodowań i innych świadczeń należnych z tytułu umów, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 1a;

3.przejmowanie i zbywanie przedmiotów lub praw nabytych przez zakład ubezpieczeń w związku z wykonywaniem umowy ubezpieczenia lub umowy gwarancji ubezpieczeniowej;

4.prowadzenie kontroli przestrzegania przez ubezpieczających lub ubezpieczonych, zastrzeżonych w umowie lub w ogólnych warunkach ubezpieczeń, obowiązków i zasad bezpieczeństwa odnoszących się do przedmiotów objętych ochroną ubezpieczeniową;

5.prowadzenie postępowań regresowych oraz postępowań windykacyjnych związanych z wykonywaniem:

  1. umów ubezpieczenia i umów gwarancji ubezpieczeniowych,
  2. umów reasekuracji w zakresie cedowania ryzyka z umów ubezpieczenia i umów gwarancji ubezpieczeniowych;

6.lokowanie środków zakładu ubezpieczeń;

7.wykonywanie innych czynności określonych w przepisach innych ustaw.

Natomiast aktem określającym zasady wykonywania pośrednictwa ubezpieczeniowego w zakresie ubezpieczeń osobowych i majątkowych jest ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 1450).

Stosownie do art. 2 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy, pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu przez pośrednika za wynagrodzeniem czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia i jest wykonywane wyłącznie przez agentów ubezpieczeniowych lub brokerów ubezpieczeniowych (...).

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny należy zauważyć, że przepis art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. c ustawy mówi tylko o usługach ubezpieczeniowych nie powołując się na czynności wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, które obejmują szerszy zakres czynności a wśród nich usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego w świadczeniu usług ubezpieczeniowych.

A zatem do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie wlicza się odpłatnego świadczenia usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego, to do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie wlicza sprzedaży z tytułu świadczenia usług pośrednictwa ubezpieczeniowego na podstawie art. 113 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do kwestii objętej pytaniem nr 1 jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy wyrażonych w pytaniu nr 2, tj. czy jest możliwe (i w jakim terminie) skorzystanie przez Podatnika ze zwolnienia z podatku od towarów i usług o którym mowa w art. 113 ust. 1 przy założeniu, iż podatnik będzie prowadził następujące rodzaje działalności:

  1. usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego świadczone przez agenta ubezpieczeniowego (jako działalność przeważająca),
  2. wynajem lokali użytkowych (jako działalność dodatkowa, przychody z tytułu wynajmu będą znacznie niższe niż 150.000 zł rocznie)

należy zauważyć co następuje:

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

W myśl art. 113 ust. 10 ustawy jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy o VAT).

Z powyższego wynika, że aby podatnik mógł ponownie korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT:

  • musi upłynąć rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia,
  • wartość sprzedaży w roku poprzednim i bieżącym nie przekroczyła limitu umożliwiającego skorzystanie z takiego zwolnienia – 150.000 zł.

Ponadto podatnik wybierając zwolnienie na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy może skorzystać ze zwolnienia tylko od początku danego roku.

Mając na uwadze przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy należy stwierdzić, że skoro w dniu 13 stycznia 2014 r. złożył on zgłoszenie rejestracyjne VAT-R, w którym jako okoliczność określającą obowiązek podatkowy wskazał utratę zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r., to z uwagi na regulację prawną zawartą w art. 113 ust. 11 ustawy o VAT, będzie mógł skorzystać ze zwolnienia przewidzianego przepisem art. 113 ust. 1 ustawy od dnia 1 stycznia 2016 r., oczywiście przy spełnieniu wszystkich warunków do jego zastosowania.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do kwestii objętej pytaniem nr 2 jest prawidłowe

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zmiana któregokolwiek z elementów zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj