Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-517/14-8/MK1
z 8 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2014 r. (data wpływu 9 lipca 2014 r.) oraz piśmie z dnia 1 października 2014 r. (data wpływu 2 października 2014 r.) uzupełniającym braki wniosku na wezwanie Nr IPPB2/415-517/14-6/MK1 z dnia 19 września 2014 r. (data odbioru 29 września 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie uprawnienia do zwrotu części poniesionych wydatków na podstawie faktur wystawionych na firmę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie uprawnienia do zwrotu części poniesionych wydatków na podstawie faktur wystawionych na firmę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą wykonując usługi geodezyjno-kartograficzne (kod PKD 71.12.Z). Razem ze swoim ojcem tworzą spółkę cywilną. Wnioskodawca w miejscu zamieszkania wybudował dom mieszkalny. W czasie jego budowy Wnioskodawca nabywał różne artykuły i materiały niezbędne do jego wykończenia. Na powyższe zakupy Wnioskodawca otrzymał następujące faktury VAT:

• z dnia 21 grudnia 2007 r. na kwotę brutto 21505,98 zł,
  

• z dnia 30 października 2007 r. na kwotę brutto 6867,25 zł,
  

• z dnia 9 marca 2009 r. na kwotę brutto 224,18 zł,
  

• z dnia 30 lipca 2008 r. na kwotę brutto 2444,80 zł.
  
  

Na wszystkich fakturach jako nabywca wpisany jest Wnioskodawca. Powyższych faktur Wnioskodawca nie uwzględnił w kosztach w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W 2013 r. Wnioskodawca wystąpił do Urzędu Skarbowego o zwrot podatku VAT za materiały nabyte ww. fakturami. Odmówiono Wnioskodawcy wypłaty, argumentując, że faktury nie są wystawione tylko na nazwisko Wnioskodawcy jako osoby fizycznej. Do swojego wniosku o zwrot Wnioskodawca załączył raporty księgowej, że przedmiotowe faktury nie były uwzględniane w rozliczeniu kosztów (wydatków) związanych z prowadzeniem firmy. Wnioskodawca złożył również w tej sprawie oświadczenie. W firmie, w której Wnioskodawca nabył materiały budowlane odmówiono Wnioskodawcy wystawienia noty korygującej nabywcę na nazwisko Wnioskodawcy.

Pismem z dnia 19 września 2014 r. Nr IPPB2/415-517/14-6/MK1 wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków wniosku poprzez:

• uzupełnienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, które winno być adekwatne z przedstawionym stanem faktycznym i zadanym pytaniem.
  
• w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.
  
  

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 29 września 2014 r.

Pismem z dnia 1 października 2014 r. (data nadania 1 października 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym jest możliwość otrzymania zwrotu podatku VAT z wymienionych faktur za nabycie materiałów budowlanych?

Zdaniem Wnioskodawcy

Podczas nabywania materiałów budowlanych Wnioskodawca nie był świadomy, że będzie można występować o zwrot podatku VAT. Wnioskodawca chciałby otrzymać zwrot, ponieważ jest na tzw. dorobku i wybudowany dom nie jest w pełni wykończony.

Od dnia 1 stycznia 2006 roku obowiązuje Ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177 poz. 1468). Przyjęcie tego aktu normatywnego związane było ze wzrostem od l maja 2004 r. stawki podatku VAT na niektóre materiały budowlane z 7% do 22%. Zwrot przysługuje osobom fizycznym budującym i remontującym swoje własne domy i mieszkania, umożliwia odzyskanie części podatku VAT z faktur zapłaconych na wymieniony cel od dnia l maja 2004 r. gdy stawka wzrosła z 7% do 22%. Zwrotu mogą dochodzić osoby fizyczne, które same kupują materiały i robią to na potrzeby osobiste.

Powyższe przepisy mają zastosowanie do stanu faktycznego w przypadku Wnioskodawcy. Wnioskodawca nabył materiały budowlane na wykończenie domu, który wybudował w miejscu obecnego zamieszkania. Na powyższe zakupy otrzymał faktury VAT wymienione w punkcie G wniosku z dnia 3 lipca 2014 r. Wnioskodawca uważa, że powinien otrzymywać zwrot podatku VAT ze względu na wzrost jego stawki.

Takie stanowisko zajął pracownik Urzędu Skarbowego, rozpatrujący wniosek Wnioskodawcy o zwrot podatku VAT, prosząc tylko o złożenie oświadczenia i dołączenie raportów, że przedmiotowe faktury nie były uwzględniane w rozliczeniu kosztów działalności gospodarczej.

Taką interpretację przepisów Wnioskodawca uzyskał również w sali obsługi interesantów w Urzędzie Skarbowym, gdy zwrócił się o udzielenie wykładni przepisów.

Dlatego też Wnioskodawca uważa, że w pełni spełnia warunki wymienione w przepisach przytoczonych na wstępie, które upoważniają mnie do uzyskania zwrotu podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 38 i art. 39 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (Dz.U. z 2013 r. poz. 1304) – z dniem 1 stycznia 2014 r. – straciła moc ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz.U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.) regulująca zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

Jednakże na podstawie art. 32 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – osoba fizyczna, która przed dniem 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz.U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.), ma prawo ubiegać się po dniu 31 grudnia 2013 r. o zwrot części wydatków na dotychczasowych zasadach.

Z przywołanych powyżej przepisów przejściowych i końcowych wynika, że choć ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.) regulująca zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części 1 stycznia 2014 r. straciła moc, to jej postanowienia znajdują zastosowanie do tych osób fizycznych, które przed 1 stycznia 2014 r. poniosły wydatki na zakup materiałów budowlanych.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1. budową budynku mieszkalnego;
2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;
3. remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.
   
   

W art. 2 pkt 1 ww. ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym została zawarta definicja budynku mieszkalnego. W myśl tego przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym – rozumie się przez to budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków. Przepis ten definiuje pojęcie budynku mieszkalnego przez odniesienie do pojęcia budynku, które nie zostało jednak w ustawie o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym zdefiniowane.

Określając zatem pojęcie budynku, należy odnieść się do definicji zawartej w prawie budowlanym. Budynkiem, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) jest obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przepis art. 3 ust. 2 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym stanowi, że zwrot, o którym mowa w ust. 1 dotyczy wydatków poniesionych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r.

Zwrot, o którym mowa powyżej, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT tj. stawką 22% i wyższą (art. 3 ust. 3 w zw. z art. 11a ust. 1 ww. ustawy).

W świetle art. 3 ust. 4 ww. ustawy, dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej. Z kolei w myśl art. 2 pkt 3 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym – ilekroć w ustawie jest mowa o fakturze – rozumie się przez to fakturę VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, dokumentującą zakupy, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. ustawy prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

W myśl art. 4 ust. 2 ww. ustawy, prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna posiada:

1. prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r., Nr 207 , poz. 2016 z późn. zm.) albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku inwestycji określonej w art. 3 ust. 1 pkt 3,
2. pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.
   
   

Z kolei z treści art. 5 ust. 1 ww. ustawy wynika, że zwrot, o którym mowa w art. 3 ust. 1, dokonywany jest na wniosek osoby fizycznej złożony w urzędzie skarbowym, który to wniosek może być składany nie częściej niż raz w roku (art. 5 ust. 3 ww. ustawy).

W myśl regulacji zawartej w art. 5 ust. 5 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym – do wniosku o zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym składanego w urzędzie skarbowym należy załączyć kopię:

1. pozwolenia na budowę albo - w przypadku remontu, o którym mowa w ust. 4 pkt 7 – dokumentu potwierdzającego tytuł prawny osoby fizycznej do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego;
2. faktur dokumentujących poniesione wydatki, o których mowa w art. 3 ust. 1.
   
   

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym – w sprawie zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, urząd skarbowy wydaje decyzję, w której określa kwotę zwrotu, z zastrzeżeniem ust. 3. Decyzję, o której mowa w ust. 1, urząd skarbowy wydaje w terminie 4 miesięcy od dnia złożenia wniosku (art. 6 ust. 2 ww. ustawy). Jeżeli prawidłowość złożonego przez osobę fizyczną wniosku, o którym mowa w art. 5 ust. 1, nie budzi wątpliwości, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty wykazanej we wniosku bez wydania decyzji (art. 6 ust. 3 ustawy).

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą wykonując usługi geodezyjno-kartograficzne. Razem ze swoim ojcem tworzą spółkę cywilną. Wnioskodawca w miejscu zamieszkania wybudował dom mieszkalny. W czasie jego budowy Wnioskodawca nabywał różne artykuły i materiały niezbędne do jego wykończenia. Na powyższe zakupy Wnioskodawca otrzymał faktury VAT. Na wszystkich fakturach jako nabywca wpisany jest Wnioskodawca. Powyższych faktur Wnioskodawca nie uwzględnił w kosztach w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W 2013 r. Wnioskodawca wystąpił do Urzędu Skarbowego o zwrot podatku VAT za materiały nabyte ww. fakturami. Odmówiono Wnioskodawcy wypłaty, argumentując, że faktury nie są wystawione tylko na nazwisko Wnioskodawcy jako osoby fizycznej. Do swojego wniosku o zwrot Wnioskodawca załączył raporty księgowej, że przedmiotowe faktury nie były uwzględniane w rozliczeniu kosztów (wydatków) związanych z prowadzeniem firmy. Wnioskodawca złożył również w tej sprawie oświadczenie. W firmie, w której Wnioskodawca nabył materiały budowlane odmówiono Wnioskodawcy wystawienia noty korygującej nabywcę na nazwisko Wnioskodawcy.

Prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na materiały budowlane zostało wprowadzone w tym celu, aby zdjąć z osób fizycznych ciężar finansowy wynikający z podwyższenia stawek podatku VAT na materiały budowlane. Prawo to nie przysługuje zatem, gdy podatek VAT naliczony w cenie materiałów budowlanych może być odliczony od podatku należnego.

Dotyczy to każdej sytuacji, gdy zakupy dokonywane są przez podatnika VAT na potrzeby prowadzonej przez niego działalności, niezależnie od tego, czy w związku z zakupem materiałów budowlanych na potrzeby tej inwestycji przysługiwało prawo do odliczenia, czy też nie. Także w przypadku realizowania inwestycji, w związku z którą nie będzie takiej osobie przysługiwało prawo do odliczenia podatku, lecz inwestycję taką będzie ona realizowała działając jako podatnik VAT, prawo do zwrotu nie przysługuje. Dotyczyć to może także sytuacji, w której osoba fizyczna kupuje materiały budowlane i dokonuje określonej inwestycji w celu wykonywania czynności zwolnionej od podatku VAT (w części lub w całości).

Biorąc pod uwagę wyżej cytowane przepisy prawo do zwrotu nie przysługuje tym osobom, które dokonują określonych inwestycji, uprawniających do zwrotu jako podatnicy podatku od towarów i usług. O prawie do odliczenia podatku naliczonego decyduje bowiem to w jakim charakterze osoba fizyczna dokonywała zakupów danych materiałów budowlanych, w jakim celu i na jakie potrzeby. Podkreślić należy, że nie ma znaczenia, to czy dana osoba fizyczna, mającą dochodzić zwrotu wydatków w ogóle jest podatnikiem VAT, lecz czy określoną inwestycję, uprawniającą do zwrotu realizuje prywatnie, czy też jako podatnik VAT.

Jeśli Wnioskodawca realizuje daną inwestycję jako osoba fizyczna, działając „prywatnie” wówczas ma prawo do zwrotu tych wydatków, które poniósł jako osoba fizyczna. Prawo do zwrotu przysługuje również w sytuacji, gdy faktury dokumentujące poniesione wydatki są wystawione na Firmę Wnioskodawcy.

Jeśli zatem Wnioskodawca poniósł wydatki na zakup materiałów budowlanych związanych z inwestycją polegającą na budowie domu przeznaczonego na cele mieszkaniowe (jeżeli w budynku tym Wnioskodawca będzie zamieszkiwał w sposób zorganizowany i ciągły) tj. budynek będzie służył zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych przysługuje Wnioskodawcy prawo ubiegania się o zwrot części podatku VAT z tytułu zakupu materiałów budowlanych.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że uprawnienie do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, związanych z budową budynku mieszkalnego jest możliwe jedynie w przypadku spełnienia wszystkich warunków określonych w art. 3 i art. 4 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym .

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.