Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-518/14-2/MK
z 18 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na nabycie napojów, art. spożywczych i usług gastronomicznych w związku ze spotkaniami biznesowymi, w tym seminariami i konferencjami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na nabycie napojów, art. spożywczych i usług gastronomicznych w związku ze spotkaniami biznesowymi, w tym seminariami i konferencjami.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

A. Sp. z o.o. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej dodatków paszowych oraz mieszanek paszowych dla zwierząt hodowlanych. Jak w przypadku każdej działalności handlowej istotnym czynnikiem wpływającym na wynik finansowy Spółki jest właściwa organizacja sprzedaży, a w szczególności prezentacja oferty, informacja o nowych produktach, negocjacje handlowe, współpraca z bezpośrednimi kontrahentami wnioskodawcy (tak dostawcami, jak i odbiorcami), kontakty z ostatecznymi odbiorcami oferowanych produktów itp. Nieodzownym elementem realizacji tych zadań są spotkania biznesowe odbywające się zarówno w siedzibie Spółki, jak również poza biurem. Prezentacja produktów odbywa się również w formie seminariów i konferencji, których uczestnikami są bezpośredni kontrahenci wnioskodawcy oraz ostateczni odbiorcy oferowanych towarów.

W zależności od charakteru tych spotkań, zgodnie z przyjętym obyczajem biznesowym, wnioskodawca organizuje i ponosi koszty różnego rodzaju poczęstunku dla ich uczestników. W trakcie rozmów, negocjacji i konsultacji odbywających się w sali konferencyjnej w siedzibie Spółki podawane są napoje (kawa, herbata, woda, soki) oraz drobne przekąski. W czasie dłuższych spotkań zdarza się, że rozmowy kontynuowane są podczas lunchu podawanego w siedzibie wnioskodawcy lub odbywającego się w restauracji. Czasami, zgodnie z przyjętymi standardami, przedstawiciele wnioskodawcy wraz z kontrahentami udają się na obiad lub kolację po podpisaniu kontraktu.

W trakcie seminariów, konferencji i wykładów, wnioskodawca zapewnia posiłki jego uczestnikom, stosownie do czasu trwania i okoliczności, w jakich odbywają się te spotkania, zwyczajowo są to napoje i drobne przekąski, w przypadku dłuższych konferencji podawane są dania na ciepło.

Wszystkie okoliczności, w których Spółka ponosi koszty organizacji posiłków lub zakupu usług gastronomicznych, są standardowymi sytuacjami biznesowymi, w których poczęstunek jest jedynie elementem uzupełniającym istotę spotkania, jaką jest nawiązanie lub podtrzymanie kontaktów handlowych. Odnosi się to zarówno do relacji bezpośrednich (podczas rozmów z konkretnymi obecnymi lub potencjalnymi kontrahentami Spółki), jak również do spotkań o charakterze ogólnym (seminaria, konferencje itp.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki ponoszone przez, wnioskodawcę na organizację poczęstunków dla kontrahentów Spółki w opisanym stanie faktycznym stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15. ust. 1 o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na organizację poczęstunku w związku ze spotkaniami biznesowymi z kontrahentami Spółki jak również podczas organizowanych przez wnioskodawcę seminariów, konferencji i wykładów służących prezentacji oferty wnioskodawcy są kosztami uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.).

Zgodnie z powołanym przepisem kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o pdop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Z analizy powołanych przepisów wynika, że wydatki na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, o ile mają charakter reprezentacyjny. Takie stanowisko wynika z wydanego w składzie siedmiu sędziów wyroku NSA z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11 oraz opartej na jego tezach interpretacji Ministra Finansów z dnia 25 listopada 2013 r., nr pisma DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.

Powołany wyrok oraz wyjaśnienie Ministra Finansów definiują również pojęcie kosztów reprezentacji jako wydatków, których dominującym celem jest kreowanie pozytywnego wizerunku podatnika.

Minister Finansów w swojej interpretacji stwierdza: „Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop (...) należy uznać te, których wyłącznymi bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. (...) Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi przepisów art. 15 ust. 1 updop (...), czyli być poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie źródła przychodów.”

W świetle powyższego w celu stwierdzenia, czy wydatki na organizację poczęstunku stanowią koszty uzyskania przychodów należy zbadać, czy:

• zostały poniesione w celu osiągnięcia, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, oraz
  

• nie mają one charakteru reprezentacyjnego.
  
  
  

Zdaniem Spółki ponoszone przez nią wydatki na zakup napojów, art. spożywczych oraz usług gastronomicznych są ponoszone w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia przychodu, ponieważ ich celem jest nawiązanie, rozwój i podtrzymanie kontaktów biznesowych. Prezentacja oferty (tak w kontaktach bezpośrednich, jak też podczas spotkań o charakterze ogólnym), negocjacje z partnerami, spotkania konsultacyjne stanowią oczywiste i nie budzące wątpliwości czynniki wpływające na wielkość i opłacalność sprzedaży, a tym samym osiąganie przez Spółkę przychodów.

Ponoszone przez Spółkę wydatki na zakup art. spożywczych, napojów i usług gastronomicznych nie mają również charakteru reprezentacyjnego, ich celem nie jest bowiem budowanie pozytywnego wizerunku wnioskodawcy, stanowią jedynie element uzupełniający dla zasadniczego przedmiotu spotkań, jakim jest zapewnienie wzrostu lub utrzymania poziomu przychodów i zysków firmy.

Spółka organizując spotkania biznesowe lub seminaria i konferencje z udziałem jej kontrahentów, a także ostatecznych odbiorców oferowanych przez nią produktów, przede wszystkim koncentruje się na treściach merytorycznych i osiągnięciu zaplanowanych celów biznesowych, natomiast wszelkie poczęstunki, niezależnie czy są to drobne przekąski i napoje we własnej sali konferencyjnej, lunch w restauracji czy posiłek podczas kilkugodzinnych wykładów są elementami dodatkowymi.

Mając powyższe na uwadze Spółka stwierdza, że ponoszone przez nią wydatki na zakup napojów, art. spożywczych i usług gastronomicznych w związku ze spotkaniami biznesowymi, w tym seminariami i konferencjami służącymi prezentacji oferty wnioskodawcy stanowią koszty uzyskania przychodowy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.