Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-614/14-2/IG
z 25 września 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2014 r. (data wpływu 30 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w sytuacji posiadania przez Wnioskodawcę wskazanych we wniosku dokumentów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 30 czerwca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w sytuacji posiadania przez Wnioskodawcę wskazanych we wniosku dokumentów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


K. (zwana dalej Spółką lub Wnioskodawcą) posiadająca siedzibę na terytorium Danii jest podatnikiem zarejestrowanym w Polsce na potrzeby podatku od towarów i usług. Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje dostaw towarów na rzecz podmiotów z krajów Unii Europejskiej. W ramach rzeczonych transakcji towary są transportowane z terytorium Polski do innych państw Unii Europejskiej. Transport towarów zlecany jest przewoźnikowi. Wskazane czynności Wnioskodawca rozlicza jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (zwanej dalej jako WDT). Spółka w celu zastosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%, właściwej dla WDT gromadzi następujące dokumenty: kopie faktur oraz dokumenty przewozowe, z których wynika, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Ponadto w przypadku braku dokumentu przewozowego Spółka - dysponuje korespondencją mailową z nabywcą, w której kupujący oświadcza, że towar został przez niego otrzymany na terytorium innego niż Polska kraju Unii Europejskiej bądź potwierdzeniem ze strony internetowej przewoźnika o przetransportowaniu towaru na terytorium innego kraju członkowskiego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy w przypadku braku dokumentu przewozowego, z którego wynika, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, Spółka ma prawo stosować do WDT stawkę podatku w wysokości 0%, jeśli oprócz posiadanej kopii faktury posiada: oświadczenie nabywcy, że towar został przez niego otrzymany na terytorium innego niż Polska kraju Unii Europejskiej bądź potwierdzenie ze strony internetowej przewoźnika o przetransportowaniu towaru na terytorium innego kraju członkowskiego.


Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm. - (zwanej dalej ustawą o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:


  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Z kolei art. 2 pkt 6 ww. ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez WDT, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. Przy czym zgodnie z ust. 2 ww. artykułu - przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

  1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
  4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Ponadto zgodnie z art. 13 ust. 6 ustawy o VAT, WDT występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.


W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku od towarów i usług co do zasady wynosi 23 %. Jednakże od powyższej reguły ustawodawca przewidział liczne wyjątki. I tak zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, WDT podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:


  1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
  2. przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
  3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Z cytowanego przepisu wynika, że w WDT stawka podatku wynosi 0%. Przy czym zastosowanie jest obwarowane szeregiem warunków, tj. zależy m.in. od spełnienia stosownych warunków dokumentacyjnych. W przypadku gdy transport towarów w ramach WDT wykonywany jest przez przewoźnika dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 - zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy - są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:


  1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
  2. (uchylony),
  3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
  4. (uchylony)

    - z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Jeżeli opisane dokumenty obligatoryjne nie potwierdzają, że towary zostały dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim, podatnik może posiłkować się dowodami dodatkowymi. Możliwość taką zapewnia art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Zgodnie z przywołanym przepisem, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami mogą być również inne dokumenty wskazujące, źe nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:


  1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
  2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
  3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim wypadku - inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
  4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Analiza wskazanych regulacji prowadzi do wniosku, że podatnikowi przysługuje prawo do zastosowania w odniesieniu do WDT stawki 0% jeżeli posiadane dokumenty potwierdzają okoliczność, że określony towar został wywieziony z terytorium kraju oraz został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego. Co istotne dla zastosowania stawki 0% dla WDT wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może również dysponować innymi dokumentami, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

W tym miejscu zauważyć należy, że powołane powyżej przepisy nie stanowią o formie dokumentów. Zasadniczo dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle uprawdopodobniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi przesyłanemu np,: w formie elektronicznej, skanem czy faxem. Tym samym dla zastosowania stawki 0% dla transakcji WDT nie jest konieczne zatem posiadanie danego dokumentu w formie papierowej, wystarczy jego wersja elektroniczna.


W rozpatrywanym stanie faktycznym Spółka dokonując WDT gromadzi: kopie faktur VAT oraz dokumenty przewozowe, z których wynika, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. W przypadku braku dokumentu przewozowego Spółka:

  • Dysponuje korespondencją mailową z nabywcą, w której nabywca oświadcza, że towar został przez niego otrzymany na terytorium innego niż Polska kraju Unii Europejskiej bądź potwierdzeniem ze strony internetowej przewoźnika o przetransportowaniu towaru na terytorium innego kraju członkowskiego. Ze wskazanych dokumentów jednoznacznie wynika, że towar został dostarczony do miejsca jego przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska.


W przedmiotowej sprawie dla udokumentowania WDT Spółka, w każdym przypadku posiada kopie faktury. Wnioskodawca nie dysponuje specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku. Jednakże z uwagi na okoliczność, że faktura zawiera wszystkie dane, które znajdują się ww. specyfikacji, należy uznać, że wskazana faktura pełni funkcję rzeczonej specyfikacji. Ponadto Wnioskodawca dysponuje dokumentem przewozowym potwierdzającym dostarczenie towarów do nabywcy w innym kraju członkowskim. W przypadku braku przedmiotowego dokumentu przewozowego, Spółka dysponuje opisaną powyżej dokumentację dodatkową, z której jednoznacznie wynika, że towar został dostarczony do miejsca jego przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.

Należy zatem stwierdzić, że w przypadku braku dokumentu przewozowego posiadana dokumentacja, tj. kopia faktury oraz korespondencja z nabywcą, w której nabywca oświadcza, że towar został przez niego otrzymany na terytorium innego niż Polska kraju Unii Europejskiej bądź potwierdzenie ze strony internetowej przewoźnika o przetransportowaniu towaru na terytorium innego kraju członkowskiego - z której to dokumentacji jednoznacznie wynika, że towar został dostarczony do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, Spółka posiada prawa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dokonanej WDT.


Reasumując, w opisanym stanie faktycznym w przypadku braku dokumentu przewozowego, Spółka posiada prawo zastosowania do WDT stawki podatku w wysokości 0%, ponieważ posiada kopię faktury (pełniącą funkcję specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku) oraz oświadczenie nabywcy w formie e-maila o otrzymaniu przez kupującego towaru na terytorium innego niż Polska kraju Unii Europejskiej, bądź potwierdzenie ze strony internetowej przewoźnika o przetransportowaniu towaru na terytorium innego kraju członkowskiego.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm. - (zwanej dalej ustawą o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:


  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Z kolei art. 2 pkt 6 ww. ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. Przy czym zgodnie z ust. 2 ww. artykułu - przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:


  1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
  4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Ponadto zgodnie z art. 13 ust. 6 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.


W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku od towarów i usług co do zasady wynosi 23 %. Jednakże od powyższej reguły ustawodawca przewidział liczne wyjątki. I tak zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, werwnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

  1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
  2. przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
  3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuję tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 - zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy o VAT - są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:


  1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towaru z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
  2. uchylony
  3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

    – z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 11 ustawy - w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:


  1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
  2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
  3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
  4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca posiadający siedzibę na terytorium Danii jest podatnikiem zarejestrowanym w Polsce na potrzeby podatku od towarów i usług. Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje dostaw towarów na rzecz podmiotów z krajów Unii Europejskiej. W ramach rzeczonych transakcji towary są transportowane z terytorium Polski do innych państw Unii Europejskiej. Transport towarów zlecany jest przewoźnikowi. Wskazane czynności Wnioskodawca rozlicza jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów. Spółka w celu zastosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%, właściwej dla WDT gromadzi następujące dokumenty: kopie faktur oraz dokumenty przewozowe, z których wynika, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Ponadto w przypadku braku dokumentu przewozowego Spółka - dysponuje korespondencją mailową z nabywcą, w której kupujący oświadcza, że towar został przez niego otrzymany na terytorium innego niż Polska kraju Unii Europejskiej bądź potwierdzeniem ze strony internetowej przewoźnika o przetransportowaniu towaru na terytorium innego kraju członkowskiego.


Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy w przypadku braku dokumentu przewozowego, z którego wynika, że towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, Spółka ma prawo stosować do WDT stawkę podatku w wysokości 0%, jeśli oprócz posiadanej kopii faktury posiada: oświadczenie nabywcy, że towar został przez niego otrzymany na terytorium innego niż Polska kraju Unii Europejskiej bądź potwierdzenie ze strony internetowej przewoźnika o przetransportowaniu towaru na terytorium innego kraju członkowskiego.


Należy zauważyć, że z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że we wniosku mamy do czynienia z dwoma odrębnymi przypadkami.


W pierwszym przypadku Wnioskodawca zleca transport przewoźnikowi: posiada kopię faktury spełniającej warunki specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, nie posiada dokumentu przewozowego i dysponuje korespondencją mailową z nabywcą, w której nabywca oświadcza, że towar został przez niego otrzymany na terytorium innego niż Polska kraju Unii Europejskiej.

W drugim przypadku Wnioskodawca zleca transport przewoźnikowi: posiada kopię faktury spełniającej warunki specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, nie posiada dokumentu przewozowego i posiada potwierdzenie ze strony internetowej przewoźnika o przetransportowaniu towaru na terytorium innego kraju członkowskiego.


Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, a w konsekwencji jej opodatkowanie preferencyjną stawką w wysokości 0%. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji – jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji – jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Drugi z warunków - o którym mowa wyżej - od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej opodatkowanej stawką podatku w wysokości 0%, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w cyt. wyżej art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.


W związku z powyższym ważne jest to, aby przedmiotowe dokumenty łącznie zawierały informacje z których wynika, że określony towar został wywieziony z terytorium kraju oraz został faktycznie dostarczony do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.


Ponadto wskazać należy, że dla zastosowania stawki w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Z przepisu tego wynika, że jeśli dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3-5 ustawy nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski, dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa do nabywcy.


Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest zatem w znacznej mierze od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru z terytorium kraju i dostarczenia go do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska. Oba te warunki muszą być spełnione łącznie.


Odnosząc się do pierwszego z opisanych przypadków należy zauważyć, że Wnioskodawca oprócz faktury dysponuje jedynie korespondencją mailową z nabywcą, w której nabywca oświadcza, że towar został przez niego otrzymany na terytorium innego niż Polska kraju Unii Europejskiej. Natomiast Wnioskodawca nie posiada żadnego dokumentu od przewoźnika, że doszło do wywozu towaru z terytorium kraju w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej. Tym samym w opisanej sytuacji Wnioskodawca nie posiada jednoznacznych dokumentów potwierdzających łącznie, że doszło do wywozu towaru z terytorium kraju i dostarczenia go na terytorium państwa członkowskiego inne niż Polska. Dlatego też w sytuacji, gdy Wnioskodawca oprócz kopii faktury spełniającej warunki specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku posiada jedynie dowód w postaci oświadczenia nabywcy o otrzymaniu towaru, ww. dwa warunki uprawniające do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% nie są łącznie spełnione.

Odnosząc się do drugiego z opisanych przypadków należy zauważyć, że Wnioskodawca oprócz faktury dysponuje jedynie potwierdzeniem ze strony internetowej przewoźnika o przetransportowaniu towaru na terytorium innego kraju członkowskiego. Natomiast Wnioskodawca nie posiada żadnego dokumentu od nabywcy, że towar został do niego dostarczony. Tym samym w opisanej sytuacji Wnioskodawca nie posiada jednoznacznych dokumentów potwierdzających łącznie, że doszło do wywozu towaru z terytorium kraju i dostarczenia go do nabywcy w innym kraju członkowskim. Dlatego też w sytuacji, gdy Wnioskodawca oprócz kopii faktury spełniającej warunki specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku posiada jedynie dowód w postaci potwierdzenia ze strony internetowej przewoźnika o przetransportowaniu towaru na terytorium innego państwa członkowskiego, ww. dwa warunki uprawniające do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% również nie są łącznie spełnione.


Tym samym w obu opisanych przypadkach zdaniem Organu, Wnioskodawca nie posiada dokumentów potwierdzających łącznie, że towar został wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.


Oznacza to, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa stosowania dla dokonanych dostaw towarów stawki podatku w wysokości 0%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj