Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-562/14-2/MG
z 26 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2014 r. (data wpływu 21 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika oraz obowiązków informacyjnych związanych z zawarciem i realizacją Kontraktów Terminowych w ramach organizowanego przez Spółkę programu motywacyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika oraz obowiązków informacyjnych związanych z zawarciem i realizacją Kontraktów Terminowych w ramach organizowanego przez Spółkę programu motywacyjnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka jest przedsiębiorstwem prowadzącym działalność na rynku nieruchomości. W celu wzmocnienia systemu zarządzania ryzykiem ekonomicznym i biznesowym w Spółce, podjęta została decyzja o zaoferowaniu kluczowym pracownikom zajmującym stanowiska kierownicze w Spółce zawarcia kontraktów terminowych, których wartość jest powiązana z sytuacją ekonomiczną Spółki. Kontrakty terminowe, ustrukturyzowane jako instrumenty pochodne, z uwagi na ich zmienną wartość oraz możliwość ich powiązania z sytuacją ekonomiczną Spółki, w najlepszy sposób realizują powyższe cele.

Decyzja o wprowadzeniu kontraktów terminowych ma na celu dostosowanie zasad obowiązujących w Spółce do dobrych praktyk rynkowych. Praktyki rynkowe w tym zakresie ukształtowane zostały przede wszystkim przez branżę finansową, która pod wpływem regulacji unijnych oraz przepisów krajowych implementujących te regulacje, szeroko stosuje instrumenty finansowe, których wartość powiązana jest z sytuacją ekonomiczną przedsiębiorstwa. Instrumenty te są uznawane za aktualnie najbardziej skuteczne narzędzie motywujące osoby zajmujące stanowiska kierownicze w przedsiębiorstwie do podejmowania działań poprawiających kondycję finansową przedsiębiorstwa, a jednocześnie zniechęcające do podejmowania nadmiernego ryzyka.

Kontrakty terminowe oferowane przez Spółkę kluczowym pracownikom zajmującym stanowiska kierownicze stanowią pochodne instrumenty finansowe, dla których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (do ww. przepisu odwołuje się definicja pochodnych instrumentów finansowych zawarta w art. 5a pkt 13 ustawy o PDOF).

Szczegółowe założenia i sposób oferowania Kontraktów terminowych przedstawiono poniżej:

Kontrakty terminowe są oferowane tym pracownikom Spółki zajmującym wysokie stanowiska kierownicze (w tym członkom zarządu), którzy w ramach swoich obowiązków podejmują działania wpływające na poziom ryzyka ekonomicznego i biznesowego w Spółce (dalej: „Uczestnicy”). Kontrakt terminowy zawierany jest między Spółką i Uczestnikiem na zasadzie dobrowolności. Uczestnicy nie ponoszą opłat na rzecz Spółki w związku z zawarciem Kontraktu terminowego. Kontrakt terminowy jest nieprzenaszalny na osoby trzecie w drodze czynności prawnej.

Instrumentem bazowym dla Kontraktów terminowych są obligacje (lub obligacja) wyemitowane przez Spółkę i objęte przez Uczestnika (dalej: „Obligacje”) po cenie emisyjnej równej wartości nominalnej Obligacji. Obligacje mają charakter tzw. credit linked note, tj. obligacji, których cena wykupu zależy od wystąpienia lub nie wystąpienia określonego zdarzenia kredytowego. W odniesieniu do Obligacji zdarzenie kredytowe jest zdefiniowane w szczególności jako: wszczęcie postępowania upadłościowego w stosunku do emitenta Obligacji, zwołanie przez sąd upadłościowy wstępnego zgromadzenia wierzycieli, wszczęcie postępowania naprawczego w stosunku do emitenta Obligacji, osiągnięcie lub przekroczenie przez emitenta Obligacji zdefiniowanych wskaźników finansowych służących do oceny kondycji finansowej emitenta Obligacji.

Wykup Obligacji będzie dokonywany przez emitenta Obligacji w dacie zapadalności po cenie wykupu równej (a) wartości nominalnej Obligacji powiększonej o kwotę dodatkową - gdy pomiędzy datą emisji a datą zapadalności nie wystąpi zdarzenie kredytowe - albo (b) wartości nominalnej - gdy zdarzenie kredytowe wystąpi (w tym przypadku nie będzie realizowany zysk w wysokości kwoty dodatkowej). Kwota dodatkowa, o której mowa powyżej, będzie zdefiniowana jako określona wartość pieniężna lub zostanie zdefiniowana jako % skorygowanego zysku brutto Spółki za rok finansowy, przed zakończeniem którego dochodzi do emisji Obligacji. Dzień zapadalności będzie przypadał minimum trzy miesiące po dacie emisji Obligacji. Tym samym do dnia zapadalności Obligacji nie będzie możliwe stwierdzenie, po jakiej cenie Obligacje będą wykupywane, a hipotetyczna wartość rynkowa Obligacji w czasie po ich emisji a przed dniem zapadalności będzie uzależniona m.in. od prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzenia kredytowego w tym okresie.

Rozliczenie Kontraktu terminowego będzie dokonywane na koniec ustalonego w Kontrakcie okresu. W dacie rozliczenia Kontraktu terminowego Uczestnik będzie mógł otrzymać od Spółki równowartość różnicy pomiędzy (i) wartością końcową Obligacji (która będzie, w przypadku rozliczenia Kontraktu terminowego na koniec ustalonego okresu, tj. bezpośrednio przed dniem zapadalności Obligacji, równa cenie wykupu Obligacji w dacie zapadalności) a (ii) wartością początkową Obligacji (równą cenie emisyjnej Obligacji w dacie emisji), pomnożoną przez wartość (mnożnik) zdefiniowany w Kontrakcie terminowym. Mnożnik ustalany będzie odrębnie dla każdego Uczestnika i definiowany w Kontrakcie terminowym. W przypadku braku wystąpienia zdarzenia kredytowego Uczestnik otrzyma od Spółki z Kontraktu terminowego wypłatę w kwocie różnicy pomiędzy wartością końcową Obligacji (równą wówczas wartości nominalnej Obligacji powiększonej o kwotę dodatkową) a wartością początkową Obligacji (równą wartości nominalnej Obligacji) pomnożonej przez mnożnik zdefiniowany w Kontrakcie terminowym.

Uczestnik nie ma gwarancji, czy ostatecznie uzyska wypłatę z Kontraktu terminowego - wartość końcowa Obligacji jako instrumentu bazowego dla Kontraktu terminowego będzie bowiem uzależniona od tego, czy do dnia bezpośrednio poprzedzającego datę zapadalności Obligacji po stronie emitenta Obligacji (czyli Spółki) wystąpiło zdarzenie kredytowe. Jeżeli zdarzenie kredytowe wystąpiło, cena wykupu Obligacji nie będzie powiększona o kwotę dodatkową. W takiej sytuacji, cena wykupu Obligacji (wartość końcowa) będzie równa cenie emisyjnej Obligacji (wartość początkowa), a zatem wartość Obligacji nie wzrośnie i w konsekwencji Uczestnik nie otrzyma wypłaty z tytułu Kontraktu terminowego.

Do momentu rozliczenia Kontraktu terminowego Uczestnikowi nie będą przysługiwały żadne prawa - kontrakty są niezbywalne i nie dają uprawnienia do jakichkolwiek przepływów pieniężnych aż do daty rozliczenia (przy czym, jak wskazano powyżej, to, czy na dzień rozliczenia Kontraktu terminowego Uczestnik uzyska jakiekolwiek przysporzenie, uzależnione jest od braku wystąpienia zdarzenia kredytowego określonego w treści Obligacji).

Jak wskazano powyżej, rozliczenie Kontraktu terminowego będzie dokonywane na koniec ustalonego w Kontrakcie okresu. Spółka ma jednak prawo do wcześniejszego rozwiązania Kontraktu terminowego w przypadku, gdy dojdzie do rozwiązania umowy o pracę z Uczestnikiem (rozwiązanie Kontraktu nie jest automatyczne w takiej sytuacji). W takim przypadku, w celu rozwiązania Kontraktu terminowego Spółka będzie musiała dostarczyć odrębne wypowiedzenie takiego Kontraktu. Rozwiązanie Kontraktu terminowego przez Spółkę przed ustaloną datą rozliczenia będzie skutkowało tym, iż dla potrzeb ustalenia wartości końcowej Obligacji (która brana jest pod uwagę przy ustalaniu wypłaty z tytułu Kontraktu terminowego) uwzględniana będzie bieżąca wartość - Obligacji z dnia rozwiązania Kontraktu terminowego, a nie - jak w powyżej opisanych przypadkach - wartość Obligacji z daty zapadalności. Biorąc pod uwagę okoliczność, że - zgodnie z treścią Obligacji - świadczenia potencjalnie przysługujące obligatariuszowi w takiej dacie z tytułu Obligacji byłyby równe wyłącznie wartości nominalnej Obligacji (niepowiększonej o kwotę dodatkową), wartość końcowa Obligacji byłaby równa wartości początkowej, a zatem nie doszłoby do wypłaty z tytułu Kontraktu terminowego.

Podsumowując powyższe, instrumentem bazowym dla Kontraktów terminowych oferowanych Uczestnikom przez Spółkę są Obligacje, których wartość końcowa zależy z kolei od sytuacji ekonomicznej Spółki w ustalonej, przyszłej dacie zapadalności Obligacji. Poprzez oferowanie tego typu Kontraktów Uczestnikom (tj. pracownikom Spółki zajmującym wysokie stanowiska kierownicze (w tym członkom zarządu), którzy w ramach swoich obowiązków podejmują działania wpływające na poziom ryzyka ekonomicznego i biznesowego w Spółce), Spółka oczekuje, iż osoby te będą podejmowały działania poprawiające kondycję finansową przedsiębiorstwa, a jednocześnie zniechęci ich do podejmowania nadmiernego ryzyka. Zgodnie z wiedzą Spółki zbliżone kontrakty są stosowane m.in. w branży finansowej, która objęta jest szczególnymi regulacjami ostrożnościowymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Uczestników z tytułu zawarcia i realizacji Kontraktu terminowego powstanie dopiero w momencie rozliczenia Kontraktu terminowego (tj. w momencie, gdy kwoty z tytułu realizacji Kontraktu staną się należne) i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej, zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o PDOF i czy w związku z tym na Spółce będą ciążyły obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów ustawy o PDOF?

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Uczestników z tytułu zawarcia i realizacji Kontraktu terminowego powstanie dopiero w momencie rozliczenia Kontraktu terminowego (tj. w momencie, gdy kwoty z tytułu realizacji Kontraktu staną się należne) i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o PDOF. W związku z tym, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika, jednak zobowiązana ona będzie do sporządzenia i przesłania do urzędu skarbowego i Uczestników imiennych informacji o wysokości osiągniętego dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT-8C) zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o PIT.

1. Moment powstania przychodu u Uczestników.
   
   
   

Zgodnie z art. 11 ustawy o PDOF, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 cytowanej ustawy, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W związku z powyższym, zawarcie Kontraktów terminowych przez Uczestników mogłoby skutkować powstaniem przychodu podatkowego jedynie wówczas, gdyby w tym momencie otrzymywali oni pieniądze, wartości pieniężne, świadczenia w naturze albo inne nieodpłatne świadczenia. Z uwagi na fakt, że zawarcie Kontraktów terminowych przez Uczestników nie będzie wiązało się z otrzymaniem lub pozostawieniem do dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych, ustalenia wymaga zatem, czy zawarcie Kontraktów terminowych nie wiąże się z otrzymaniem świadczeń w naturze, czy jakichkolwiek innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawieiają definicji „świadczenia w naturze”, ani definicji „nieodpłatnego świadczenia”. Jednakże, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. FSK 2206/04) przez „nieodpłatne świadczenie” należy rozumieć zdarzenie prawne lub zdarzenie faktyczne, którego skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie w majątku danej osoby, mające konkretny wymiar finansowy. Do przysporzenia dochodzi zatem wyłącznie w sytuacji, gdy następuje powiększenie majątku lub składników majątku danej osoby, co oznacza, że przysporzenie musi być definitywne (niewątpliwe) i musi istnieć możliwość ustalenia konkretnej wartości danego przysporzenia. Co więcej, przysporzenie majątkowe ma miejsce jedynie wówczas, gdy taka osoba może swobodnie dysponować danym składnikiem majątku.

Jak wskazano powyżej, zawarcie Kontraktów terminowych ze Spółką nie będzie wiązało się z uzyskaniem jakiegokolwiek przysporzenia przez Uczestników, gdyż Kontrakty terminowe dają jedynie potencjalną możliwość uzyskania korzyści w przyszłości. Zawarcie Kontraktu terminowego to zdarzenie konieczne do ewentualnego zaistnienia korzyści majątkowej w przyszłości, o ile spełnione zostaną określone warunki. Uczestnik, który zawarł Kontrakt terminowy nie ma bowiem gwarancji uzyskania wypłat w przyszłości w dniu rozliczenia Kontraktu terminowego (jest to uzależnione od braku wystąpienia zdefiniowanych zdarzeń kredytowych). Tym samym, zawarcie przez Uczestnika Kontraktu terminowego nie skutkuje powstaniem po jego stronie przysporzenia finansowego o konkretnym wymiarze finansowym, które mogłoby być zakwalifikowane jako przychód podatkowy w rozumieniu ustawy o PDOF. Przysporzenie takie może potencjalnie wystąpić dopiero w dniu rozliczenia Kontraktu terminowego, jeżeli w tym dniu Uczestnik będzie uprawniony do otrzymania od Spółki wypłaty z tytułu takiego rozliczenia. Ponadto dodatkowym argumentem potwierdzającym brak jakiegokolwiek przysporzenia po stronie Uczestników jest fakt, że nie mają oni prawa do rozporządzania Kontraktami terminowymi.

Podsumowując, zdaniem Spółki sam fakt zawarcia przez Uczestników Kontraktów terminowych nie powoduje po ich stronie żadnego przyrostu aktywów, a zatem nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o PDOF. W konsekwencji, w związku z zawarciem Kontraktu terminowego na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika PDOF.

Powyższe stanowisko znajduje jednoznaczne potwierdzenie w interpretacjach Ministra Finansów w podobnych stanach faktycznych. Przedstawiony we wniosku o interpretację Kontrakt terminowy zdaniem Spółki wykazuje cechy zbliżone do innych instrumentów pochodnych, które były analizowane przez Ministra Finansów. W stanach faktycznych będących w przeszłości przedmiotem interpretacji Ministra Finansów osoby fizyczne otrzymywały m.in. opcje na akcje, czy tzw. akcje fantomowe. Podobnie jak w przypadku zawarcia Kontraktu terminowego sam fakt otrzymania opcji, czy przyznania akcji fantomowych nie skutkował po stronie pracowników przysporzeniem majątkowym i, tym samym przychodem podatkowym. We wszystkich tych sytuacjach dopiero ewentualne rozliczenie instrumentu pochodnego (kontraktu terminowego, opcji, czy akcji fantomowej) mogło wywołać skutek w postaci przyrostu aktywów pracownika. Podkreślić również należy, że podobnie orzekano w przypadku planów motywacyjnych zakładających zawieranie z pracownikami kontraktów terminowych, których wartość również bazowała na wartości obligacji. W tych przypadkach również stwierdzano, że samo zawarcie kontraktu nie skutkuje opodatkowanym przysporzeniem po stronie pracownika.

Z tego też względu, zdaniem Spółki, można odwołać się do interpretacji Ministra Finansów w sprawie zbliżonych instrumentów pochodnych jako dodatkowego argumentu przemawiającego za brakiem powstania przychodu podatkowego u Uczestników w momencie zawarcia Kontraktu terminowego. W szczególności posiłkować się można wnioskami z następujących interpretacji:

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 marca 2014 r., sygn. IPPB2/415-891/13-4/MG, w której organ podatkowy potwierdził, że: „(...) ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Menedżerów z tytułu nabycia i realizacji Rocznego Instrumentu Pochodnego i Skumulowanego Instrumentu Pochodnego powstanie dopiero w momencie realizacji Instrumentów Pochodnych (tj. w momencie, gdy kwoty Wypłat Pieniężnych staną się należne)(...)”;
  
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 grudnia 2013 r., sygn. IPPB2/415-697/13-2/MK1, w której organ uznał, że: „(...) przyznane instrumenty finansowe w postaci Jednostek Programu (akcji fantomowych) stanowią pochodny instrument finansowy, są niezbywalne i nie są notowane na giełdzie, ponadto z tytułu ich posiadania pracownik nie ma w tym czasie prawa ich zbycia, ani żadnych praw korporacyjnych z nich wynikających (nie przysługują tej osobie prawa korporacyjne i majątkowe w szczególności prawa głosu, czy dywidendy). Tym samym stwierdzić należy, że samo przyznanie pracownikom Jednostek Programu (akcji fantomowych) nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu. Przyznanie Jednostek Programu (akcji fantomowych) w ramach programu motywacyjnego nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest bowiem związane z jakimkolwiek przysporzeniem w majątku osoby nabywającej Jednostki Programu (akcji fantomowych). (...)”;
  
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 grudnia 2012 r., sygn. IPPB2/415-923/12-2/MG, w której organ podatkowy potwierdził, że: „(...) zawarcie przez Uczestnika Kontraktu Terminowego nie skutkuje powstaniem po jego stronie przysporzenia finansowego o konkretnym wymiarze finansowym, które mogłoby być zakwalifikowane jako przychód podatkowy w rozumieniu ustawy o PDOF. Przysporzenie takie może potencjalnie wystąpić dopiero w dniu rozliczenia Kontraktu Terminowego, jeżeli w tym dniu Uczestnik będzie uprawniony do otrzymania od Wnioskodawcy wypłaty z tytułu takiego rozliczenia. (…).”
  
  

W świetle powyższych argumentów, należy uznać, że u Uczestników nie powstanie przychód podatkowy w rozumieniu ustawy o PDOF w momencie zawarcia Kontraktu terminowego. Przychód ten powstanie dopiero w momencie rozliczenia Kontraktu terminowego (tj. w momencie, gdy kwoty z tytułu realizacji Kontraktu staną się należne).

2. Klasyfikacja dochodu z rozliczenia Kontraktu terminowego i obowiązki Spółki związane z rozliczeniem Kontraktu terminowego.
   
   
   

Zdaniem Spółki, rozliczenie Kontraktu terminowego i otrzymanie przez Uczestników od Spółki płatności z realizacji tego Kontraktu skutkuje po stronie tych Uczestników powstaniem przychodu podatkowego z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF.

Zgodnie z art. 9 ust 1 ustawy o PDOF opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PDOF źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c). W myśl art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Pochodnymi instrumentami finansowymi są zgodnie z art. 5a pkt 13 ustawy o PDOF instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Z kolei art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi wymienia:

• tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,
  
• instrumenty rynku pieniężnego,
  
• opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,
  
• opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
  
• opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
  
• niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
  
• instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
  
• kontrakty na różnicę,
  
• opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.
  
  
  

W przedstawionej sytuacji Spółka będzie zawierała z Uczestnikami Kontrakty terminowe, dla których instrumentem bazowym będą Obligacje. Obligacje te będą papierami wartościowymi na mocy art. 4 ust. 1 ustawy z 29 czerwca 1995 r. o obligacjach oraz w rozumieniu art. 3 pkt 1a) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. W rezultacie instrumentem bazowym dla analizowanych Kontraktów terminowych będą papiery wartościowe, a zatem Kontrakty te stanowić będą pochodne instrumenty finansowe w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o PDOF w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

W świetle powyższego, opisane we wniosku o interpretację przychody Uczestników z rozliczenia tych Kontraktów terminowych będą, zdaniem Spółki, kwalifikowane jako przychody z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, a tym samym jako przychody z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF.

Taka kwalifikacja przychodów uzyskiwanych przez Uczestników będzie miała następujące skutki:

• od dochodów uzyskanych z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych (tj. Kontraktów terminowych) podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu (art. 30b ust. 1 ustawy o PDOF),
  
• po zakończeniu roku podatkowego podatnik (tj. Uczestnik) jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych i obliczyć należny podatek dochodowy (art. 30b ust. 6 ustawy o PDOF),
  
• w terminie określonym w art. 45 ust. 1, tj. do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym podatnicy (tj. Uczestnicy) są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b (art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o PDOF),
  
• w tym samym terminie Uczestnicy są obowiązani wpłacić należny podatek dochodowy wynikający z zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 (art. 45 ust. 4 pkt 2 ustawy o PDOF).
  
  

W związku z faktem, iż Uczestnicy zobowiązani będą do samodzielnego rozliczenia podatku dochodowego od wypłat z realizacji Kontraktu terminowego kwalifikowanego jako przychody z tytułu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika PDOF w odniesieniu do tych wypłat. Niemniej jednak, zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o PDOF, Spółka będzie zobligowana do sporządzenia dla każdego Uczestnika imiennej informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT-8C) w terminie do końca lutego następnego roku i przesłania jej do Uczestników i właściwego urzędu skarbowego.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach Ministra Finansów wydawanych w sprawie zbliżonych instrumentów pochodnych. Przykładowo, w powołanych wyżej interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie potwierdzono, że:

• „(...) Uzyskane w roku podatkowym dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających, zgodnie z treścią art. 30b ust. 6 Ustawy o PIT, podatnik obowiązany jest wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 Ustawy o PIT po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy. (...) również w chwili realizacji Rocznego instrumentu Pochodnego oraz Skumulowanego Instrumentu Pochodnego przez Menedżerów, Spółka nie będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Niemniej jednak, zgodnie z art. 39 ust. 3 Ustawy o PIT, Spółka będzie zobligowana do sporządzenia dla każdego Menedżera imiennej informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT-8C) w terminie do końca lutego następnego roku i przesłania jej do Menedżerów i właściwych urzędów skarbowych. (...)” (interpretacja z dnia 18 marca 2014 r., sygn. IPPB2/415-891/13-4/MG);
  
• „(...) do rozliczenia przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych w postaci Jednostek Programu (akcji fantomowych), uprawniających do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego, w tym złożenia zeznania i zapłaty podatku zobowiązani będą wyłącznie Uprawnieni, których prawa zostaną zrealizowane. W tym zakresie na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika. Zgodnie jednak z treścią ww. wymienionego art. 39 ust. 3 ww. ustawy, obowiązek sporządzenia imiennych informacji o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 spoczywa na podmiotach, które dokonują wypłaty świadczeń stanowiących dla podatnika dochody kapitałowe lub podmiotów za pośrednictwem, których podatnik uzyskuje dochody. W konsekwencji na Spółce, jako podmiocie dokonującym przedmiotowych wypłat na rzecz uprawnionych pracowników, będzie spoczywał obowiązek sporządzenia imiennych informacji PIT-8C zgodnie z dyspozycją ww. art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. (...)” interpretacja z dnia 18 grudnia 2013 r., sygn. IPPB2/415-697/13-2/MK1).
  
  

Podobne stanowisko zajmował np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, który w interpretacji z dnia 20 maja 2014 r. (sygn. ILPB2/415-149/14-4/TR) wskazał, że: „(...) w przypadku realizacji przez pracowników Wnioskodawcy praw wynikających z jednostek X stanowiących pochodny instrument finansowy w drodze wypłaty wynagrodzenia zmiennego, przysporzenie jakie uzyskują pracownicy Wnioskodawcy na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 7 tejże ustawy. Tym samym, z analizowanego tytułu na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika.(...)”, czy Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, który w interpretacji z dnia 23 kwietnia 2014 r. (sygn. ITPB1/415-89/14/MR) potwierdził, że: „(...) przyznanie w ramach Umów pochodnych instrumentów finansowych Jednostek Uczestnictwa spowoduje powstanie po stronie Uprawnionych przychodu podlegającego opodatkowaniu dopiero w momencie realizacji prawa do otrzymania wypłaty gotówkowej. W konsekwencji przychód ten należy zakwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ustawy. W konsekwencji na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek naliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku (zaliczki na podatek) w związku z realizacją praw wynikających z Jednostek Uczestnictwa. Natomiast Wnioskodawca będzie zobowiązany - na mocy art. 39 ust. 3 ustawy - do przesiania podatnikowi oraz odpowiedniemu organowi podatkowemu imiennej informacji o wysokości dochodu. (...)”.

W świetle powyższych argumentów należy uznać, że rozliczenie Kontraktu terminowego i otrzymanie przez Uczestników od Spółki płatności z realizacji tego Kontraktu skutkuje po stronie tych Uczestników powstaniem przychodu podatkowego z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF. W związku z tym, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika, jednak zobowiązana ona będzie do sporządzenia i przesłania do urzędu skarbowego i Uczestników imiennych informacji o wysokości osiągniętego dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT-8C) zgodnie z art. 39 ust. 3 ustawy o PIT w terminie do końca lutego następnego roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnośnie do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych - należy wskazać, że orzeczenie te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące. W związku z tym, organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami – nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, natomiast w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.