Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-296/14/PK
z 2 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 1 lipca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiocie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów poprzez magazyn konsygnacyjny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów poprzez magazyn konsygnacyjny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) jest czynnym podatnikiem VAT, który w ramach swojej działalności opracowuje, produkuje i sprzedaje innowacyjne systemy i komponenty dla przemysłu motoryzacyjnego. Prowadzenie działalności przez Spółkę skutkuje koniecznością nabywania niezbędnych do prowadzenia produkcji komponentów od podmiotów z innych krajów UE (dalej: Dostawcy).

Z uwagi na potrzebę zapewnienia ciągłego dostępu do komponentów, istnieje konieczność przechowywania towarów w magazynie Spółki. Magazyn ten jest wynajmowany przez Spółkę. Przedmiotowe towary przemieszczane będą bezpośrednio z innych krajów UE do magazynów Wnioskodawcy w Polsce. Na moment magazynowania towarów w Polsce stanowić one będą własność Dostawców.

Sprzedaż towarów na rzecz Spółki nastąpi dopiero z chwilą pobrania przez Spółkę towarów z magazynu. Jednocześnie, w umowach regulujących kwestie sprzedaży towarów może istnieć zastrzeżenie, że Dostawca zastrzega sobie prawo własności rzeczy sprzedanej na towarze konsygnacyjnym do momentu pełnej zapłaty ceny sprzedaży.

Fizycznie towary transportowane będą z terytorium innego państwa członkowskiego do magazynu w Polsce przez Spółkę, tj. koszty transportu oraz ryzyko związane z towarem podczas przemieszczenia obciążać będzie Spółkę. W związku z tym dostawy realizowane mogą być np. na warunkach Incoterms FCA. Jednocześnie, z uwagi na fakt, że właścicielem towarów zarówno przez okres ich przemieszczania na terytorium RP, jak również w okresie ich magazynowania w magazynie Spółki będą Dostawcy, pomiędzy stronami istnieć może porozumienie, którym potwierdzone zostanie, że towar transportowany jest przez Spółkę na rzecz Dostawcy.

Należy wskazać, że mimo, iż to Spółka odpowiada za transport towarów z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium kraju, z uwagi na fakt, że prawo własności tych towarów na moment przemieszczenia oraz magazynowania przysługuje Dostawcom, nie może ona nimi swobodnie rozporządzać.

W praktyce może się zdarzyć, że z uwagi na wady magazynowanych towarów, Dostawca zmuszony będzie do wycofania towarów z magazynu Spółki. W takim przypadku to Dostawca zobowiązany będzie do odebrania towarów ze Spółki oraz dostarczenia towarów pozbawionych wad.

Dostawcy towarów nie są zarejestrowani dla celów VAT w Polsce i nie posiadają siedziby oraz stałego miejsca prowadzenia działalności dla celów VAT w Polsce.

Dodatkowo Spółka pragnie wskazać, że planuje dokonanie zgłoszenia naczelnikowi urzędu skarbowego zamiaru prowadzenia magazynu konsygnacyjnego zgodnie z art. 12a ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy biorąc pod uwagę przedstawiony powyżej stan faktyczny, a w szczególności uwzględniając fakt, że towary stanowiące własność Dostawców przemieszczane będą przez Spółkę z terytorium innego państwa członkowskiego do jej magazynu w Polsce, Spółka uprawniona będzie do rozliczenia transakcji przemieszczenia tych towarów na terytorium RP oraz ich późniejszej dostawy na zasadach przewidzianych w art. 12a oraz art. 20b ust. 1 ustawy o VAT, tj., jako nabycie wewnątrzwspólnotowe, dla którego obowiązek podatkowy powstanie z chwilą pobrania ich z magazynu, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury przez Dostawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym możliwe będzie zastosowanie art. 12a oraz 20b ust. 1 ustawy o VAT, tzn. Spółka będzie miała możliwość rozpoznania nabycia wewnątrzwspólnotowego z chwilą pobrania towarów z magazynu, nie później niż z datą wystawienia faktury przez Dostawcę.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

W praktyce obrotu handlowego zdarza się, że z różnych przyczyn natury ekonomicznej podatnik mający siedzibę w jednym państwie członkowskim przemieszcza towary własne do wyodrębnionego miejsca (magazynu) w innym państwie członkowskim.

Jednym ze stosowanych w praktyce magazynów są tzw. magazyny konsygnacyjne, których istotę można sprowadzić do trzech podstawowych cech:

• towary dostarczane są przez zagranicznego dostawcę do magazynu nabywcy w innym kraju,
• zagraniczny dostawca zachowuje własność tych towarów podczas ich składowania w magazynie w kraju przeznaczenia,
• nabywca pobiera towary z magazynu w momencie, w którym są mu one niezbędne np. dla celów produkcji, i dopiero z tym momentem następuje przejście własności towarów z dostawcy na nabywcę.
  
  

Schemat ten znajduje odpowiednie odzwierciedlenie w regulacjach VAT, tj. przy zachowaniu przewidzianych prawem wymogów, nabywca towarów zobowiązany jest do rozpoznania WNT w kraju przeznaczenia towarów. W rezultacie po stronie dostawcy nie powstanie obowiązek rozpoznania WNT oraz późniejszej dostawy krajowej w kraju magazynu konsygnacyjnego. W praktyce oznacza to brak obowiązku rejestracji dla celów VAT w kraju przeznaczenia towarów.

Również polskie regulacje przewidują możliwość zastosowania uproszczenia przewidzianego dla magazynu konsygnacyjnego.

Co do zasady przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów opodatkowane w państwie, do którego towar został przemieszczony (art. 11 ust. 1 ustawy o VAT). Brak uproszczeń oznaczałby, że w każdym przypadku podatnik mający siedzibę w innym państwie członkowskim przemieszczający towary do magazynu w Polsce zobowiązany byłby do dokonania rejestracji dla celów VAT w Polsce.

Zgodnie jednak z art. 12a ustawy o VAT przemieszczenie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, do magazynu konsygnacyjnego w celu ich dostawy prowadzącemu magazyn konsygnacyjny, oraz dostawę tych towarów, uważa się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1, u prowadzącego magazyn konsygnacyjny.

Możliwość zastosowania przedmiotowego uproszczenia warunkowane jest jednakże wymogami wskazanymi w ustawie o VAT tj.:

• dostawca nie powinien mieć siedziby, jak również stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium RP,
• przemieszczenie towarów powinno zostać dokonane do magazynu konsygnacyjnego,
• przemieszczenie towarów powinno zostać dokonane przez Dostawcę lub na jego rzecz,
• przemieszczenie powinno zostać dokonane w celu późniejszej dostawy towarów na rzecz Spółki,
• dostawca nie powinien być zarejestrowany dla celów VAT w Polsce,
• przechowywane w magazynie towary przeznaczone być powinny do działalności produkcyjnej lub usługowej, z wyłączeniem działalności handlowej przez prowadzącego magazyn konsygnacyjnym (Spółkę),
• prowadzący magazyn konsygnacyjny przed pierwszym wprowadzeniem przez podatnika podatku od wartości dodanej towarów do tego magazynu, zobowiązany jest do złożenia w formie pisemnej naczelnikowi urzędu skarbowego zawiadomienia o zamiarze prowadzenia magazynu konsygnacyjnego zawierającego:
• dane Dostawcy dokonującego przemieszczenia towarów do magazynu konsygnacyjnego oraz Wnioskodawcy, dotyczące ich nazw, imion lub nazwisk, numerów identyfikacji podatkowej stosowanych na potrzeby odpowiednio podatku od wartości dodanej i podatku, adresu siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej oraz adresu, pod którym znajduje się magazyn konsygnacyjny,
  
• oświadczenie Dostawcy, że zamierza dokonywać przemieszczenia do magazynu konsygnacyjnego towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT (tj. przemieszczenia towarów należących do Dostawcy z terytorium innego państwa członkowskiego na terytorium RP, jeżeli towary na terytorium innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa zostały np. wytworzone lub nabyte i mają służyć działalności gospodarczej Dostawcy). W oświadczeniu tym wskazuje się prowadzącego magazyn konsygnacyjny, tj. Wnioskodawcę.

Jednocześnie, Wnioskodawca byłby zobowiązany do prowadzenia stosownej ewidencji towarów wprowadzonych oraz pobranych z magazynu.

Magazyn konsygnacyjny zdefiniowany został w art. 2 pkt 27c ustawy o VAT, jako wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, o którym mowa w art. 97 ust. 4, miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do tego miejsca, z którego podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT UE, przechowujący towary, pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania. Natomiast przez prowadzącego magazyn konsygnacyjny rozumie się podatnika, który przechowuje w magazynie konsygnacyjnym towary i pobiera je z tego magazynu.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że jak wynika z zacytowanych powyżej przepisów, jednym z warunków zastosowania uproszczenia przewidzianego dla magazynu konsygnacyjnego jest przemieszczenie towarów do magazynu konsygnacyjnego przez Dostawcę lub na jego rzecz.

W opinii Spółki, w celu ustalenia, czy towar transportowany jest na rzecz Dostawcy, a tym samym czy spełniony jest warunek przewidziany dla zastosowania uproszczenia przewidzianego dla magazynu konsygnacyjnego, konieczne jest ustalenie momentu przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W przypadku bowiem stwierdzenia, że przemieszczane towary stanowią własność Dostawcy, możliwe będzie uznanie, że Spółka przemieszcza towary na rzecz Dostawcy.

Należy podkreślić, iż to właściciel towarów/podmiot, któremu przysługuje prawo do rozporządzania towarami jak właściciel decyduje faktycznie o przeznaczeniu towarów i ma prawo nimi dysponować. To od decyzji właściciela towaru należy, kiedy i w jakiej ilości wyda towary, a także gdzie je skieruje. To również właściciel ma prawo zadecydować, kto będzie dokonywał transportu towarów. Nie ma konieczności, aby czynności takie wykonywane były przez właściciela osobiście.

Należy zwrócić uwagę, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym towary począwszy od momentu wydania ich do transportu, poprzez sam transport, złożenie ich w magazynie, aż do momentu pobrania ich z magazynu przez Wnioskodawcę stanowią wyłączną własność Dostawcy. Sprzedaż towarów dokonana zostanie dopiero z momentem pobrania towarów z magazynu a przeniesienie prawa własności towarów zastrzeżone ma zostać do momentu uiszczenia całego wynagrodzenia.

W związku z tym nie można uznać, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Spółka w jakimkolwiek momencie dokonuje przemieszczanie towarów na swoją rzecz. Każde przemieszczenie towarów należy uznać za przemieszczenie na rzecz właściciela tj. na rzecz Dostawcy. Przemieszczenie takie, mimo że realizuje interes Spółki (zapewnia możliwość szybkiego dostępu do towarów niezbędnych w procesie produkcyjnym), stanowi faktycznie realizację decyzji właściciela towarów, tj. stanowi przejaw jego uprawnień w zakresie dysponowania towarem w wybrany przez siebie sposób.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 za zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Stosownie do art. 9 ust. 1 i ust. 2 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT), o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1.nabywcą towarów jest:

1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

-z zastrzeżeniem art. 10;

2.dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Art. 11 ust. 1 ustawy przewiduje, że przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy przemieszczenie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, do magazynu konsygnacyjnego w celu ich dostawy prowadzącemu magazyn konsygnacyjny, oraz dostawę tych towarów, uważa się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1, u prowadzącego magazyn konsygnacyjny, pod warunkiem że:

1. podatnik podatku od wartości dodanej nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub zwolniony;
2. przechowywane w magazynie konsygnacyjnym towary są przeznaczone do działalności produkcyjnej lub usługowej, z wyłączeniem działalności handlowej, przez prowadzącego magazyn konsygnacyjny;
3. prowadzący magazyn konsygnacyjny, przed pierwszym wprowadzeniem przez podatnika podatku od wartości dodanej towarów do tego magazynu, złożył w formie pisemnej naczelnikowi urzędu skarbowego zawiadomienie o zamiarze prowadzenia magazynu konsygnacyjnego zawierające:
1. dane podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego przemieszczenia towarów do magazynu konsygnacyjnego oraz prowadzącego magazyn konsygnacyjny, dotyczące ich nazw lub imion i nazwisk, numerów identyfikacyjnych stosowanych na potrzeby odpowiednio podatku od wartości dodanej i podatku, adresu siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej oraz adresu, pod którym znajduje się magazyn konsygnacyjny,
   
2. oświadczenie podatnika podatku od wartości dodanej, że zamierza dokonywać przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, do magazynu konsygnacyjnego; w oświadczeniu wskazuje się prowadzącego magazyn konsygnacyjny;
4. prowadzący magazyn konsygnacyjny prowadzi ewidencję towarów wprowadzanych do tego magazynu, zawierającą datę ich wprowadzenia, datę pobrania towarów z magazynu, dane pozwalające na identyfikację towarów, a w przypadku, o którym mowa w art. 20b ust. 3 - także dane dotyczące powrotnego przemieszczenia towarów; przepis art. 109 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
   
   

W myśl art. 25 ust. 1 i 2 ustawy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Istotą wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest zatem przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności” lecz jako własność ekonomiczną.

Warunkiem uznania transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej WNT), jest aby dostawca i nabywca byli podatnikami i aby dostarczany towar został przewieziony do Polski z innego kraju członkowskiego. W przypadku WNT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność nabycia towarów. Co do zasady wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów podlega opodatkowane w kraju w którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu. WNT podlega rozliczeniu poprzez samonaliczenie podatku - w ramach tzw. odwrotnego obciążenia - przez nabywcę, który to z tytułu WNT jest podatnikiem czyli podmiotem zobowiązanym do opodatkowania tego nabycia na terytorium kraju. Konsekwencją samonaliczenie podatku z tytułu WNT jest wygenerowanie kwoty podatku należnego jak i naliczonego, który przy spełnieniu określonych warunków może być przez podatnika odliczony.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Ww. przepis określa ogólną zasadę powstawania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Natomiast art. 20b ust. 1 ustawy wprowadza szczególny moment powstania obowiązku podatkowego dla wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów które jest dokonywane poprzez magazyn konsygnacyjny. W myśl tego przepisu w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, o którym mowa w art. 12a ust. 1, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą pobrania towarów z magazynu konsygnacyjnego, nie później jednak niż z dniem wystawienia faktury.

Przez ww. magazyn konsygnacyjny rozumie się wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, o którym mowa w art. 97 ust. 4, miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do tego miejsca, z którego podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT UE, przechowujący towary, pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania (art. 2 pkt 27c).

Z punktu widzenia zapytania Wnioskodawcy konieczne jest rozstrzygniecie czy magazyn który prowadzi można uznać za magazyn konsygnacyjny w powyższym rozumieniu.

W świetle powyższej definicji magazyn konsygnacyjny charakteryzuje się:

• wyodrębnieniem;
• lokalizacją na terytorium Polski w obrębie (zakresie) przedsiębiorstwa podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE;
• przeznaczeniem do składowania towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej, przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego UE innego niż Polska (podatnika podatku od wartości dodanej nie posiadającego na terytorium Polski siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności albo też stałego miejsca zamieszkania);
• zindywidualizowaniem, tzn. możliwością korzystania z (danego) magazynu konsygnacyjnego przez określonego, pojedynczego dostawcę oraz odbiorcę (spółkę);
• odroczeniem momentu przeniesienia prawa do rozporządzania jak właściciel towarami wprowadzonymi do magazynu konsygnacyjnego, do chwili pobrania tych towarów z magazynu,
  
  

Jak wynika z wniosku prowadzenie działalności przez Spółkę skutkuje koniecznością nabywania niezbędnych do prowadzenia produkcji komponentów od podmiotów z innych krajów UE (Dostawców). Z uwagi na potrzebę zapewnienia ciągłego dostępu do komponentów, istnieje konieczność przechowywania towarów w magazynie Spółki. Magazyn ten jest wynajmowany przez Spółkę. Przedmiotowe towary przemieszczane będą bezpośrednio z innych krajów UE do magazynów Wnioskodawcy w Polsce. Na moment magazynowania towarów w Polsce stanowić one będą własność Dostawców. Sprzedaż towarów na rzecz Spółki nastąpi dopiero z chwilą pobrania przez Spółkę towarów z magazynu. Jednocześnie, w umowach regulujących kwestie sprzedaży towarów może istnieć zastrzeżenie, że Dostawca zastrzega sobie prawo własności rzeczy sprzedanej na towarze konsygnacyjnym do momentu pełnej zapłaty ceny sprzedaży.

Fizycznie towary transportowane będą z terytorium innego państwa członkowskiego do magazynu w Polsce przez Spółkę, tj. koszty transportu oraz ryzyko związane z towarem podczas przemieszczenia obciążać będzie Spółkę. W związku z tym dostawy realizowane mogą być np. na warunkach Incoterms FCA. Jednocześnie właścicielem towarów zarówno przez okres ich przemieszczania na terytorium RP, jak również w okresie ich magazynowania w magazynie Spółki będzie Dostawca. Pomiędzy stronami istnieć może porozumienie, w którym potwierdzone zostanie, że towar transportowany jest przez Spółkę na rzecz Dostawcy. Dostawcy towarów nie są zarejestrowani dla celów VAT w Polsce i nie posiadają siedziby oraz stałego miejsca prowadzenia działalności dla celów VAT w Polsce.

Dodatkowo Spółka planuje dokonanie zgłoszenia naczelnikowi urzędu skarbowego zamiaru prowadzenia magazynu konsygnacyjnego zgodnie z art. 12a ustawy o VAT.

Mając na uwadze ww. warunki uznania magazynu za magazyn konsygnacyjny oraz opis zdarzenia przyszłego w sytuacji gdy:

• towary dostarczane będą na rzecz zagranicznego dostawcy do magazynu Wnioskodawcy w kraju,
• będzie istniało porozumienie, w którym potwierdzone zostanie, że towar transportowany jest przez Spółkę na rzecz Dostawcy,
• zagraniczny dostawca będzie zachowywać własność tych towarów podczas ich składowania w magazynie w kraju przeznaczenia,
• Wnioskodawca pobierać będzie towary z magazynu w momencie, w którym będą mu one niezbędne np. dla celów produkcji, i dopiero z tym momentem następuje przejście własności towarów z dostawcy na nabywcę,
• będą spełnione warunki przewidziane w art. 12a ust. 1 ustawy,

-to należy uznać, że warunki do uznania opisanych transakcji za WNT dla, których Wnioskodawca winien rozpoznać obowiązek podatkowy z chwilą pobrania towarów z magazynu konsygnacyjnego, nie później jednak niż z dniem wystawienia faktury - są spełnione.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.