Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-548/14-4/JK3
z 21 października 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2014 r. (data wpływu do tut. organu 21 lipca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 września 2014 r. (data nadania 11 września 2014 r., data wpływu 15 września 2014 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 4 września 2014 r. Nr IPPB4/415-548/14-2/MS1 (data nadania 5 września 2014 r., data doręczenia 9 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z pokrywaniem przez Spółkę kosztów związanych z uczestnictwem osób uprawnionych do wystawiania recept w konferencjach - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 21 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z pokrywaniem przez Spółkę kosztów związanych z uczestnictwem osób uprawnionych do wystawiania recept w konferencjach.


W dniu 21 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z pokrywaniem przez Spółkę kosztów związanych z uczestnictwem osób uprawnionych do wystawiania recept w konferencjach.

Z uwagi na braki formalne pismem z dnia 4 września 2014 r. Nr IPPB4/415-548/14-2/MS1 (data nadania 5 września 2014 r., data doręczenia 9 września 2014 r.) wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego oraz wskazanie, czy wniosek Spółki dotyczy również osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą i przeformułowanie pytania Nr 2 lub przedstawienie stanowiska do zadanego pytania Nr 2.

Pismem z dnia 11 września 2014 r. (data nadania 11 września 2014 r., data wpływu 15 września 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.


We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.


Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy na rzecz kontrahenta (Zleceniodawcy, Spółka A) usługi o charakterze niematerialnym. Usługi te polegają m.in. na: reklamowaniu, promowaniu farmaceutyków w środowisku medycznym; informowaniu o właściwościach farmaceutyków i ich promowaniu na kongresach; prowadzeniu kampanii informacyjnych; reprezentowaniu klientów w kontaktach z hurtowniami; przeprowadzaniu badań dotyczących działań farmaceutyków; wykonywaniu czynności związanych z rejestracją farmaceutyków; monitorowania działań niepożądanych, itp.

Wykonując świadczenia kompleksowe opisane powyżej, Spółka m.in. organizuje lub nabywa usługi udziału w szkoleniach, konferencjach, spotkaniach, w czasie których prezentowane są m.in. zasady prawidłowego stosowania leków; warunków w jakich powinny i nie powinny być stosowane; ich oddziaływanie w reakcji z innymi farmaceutykami; przeciwwskazania; zalecenia itp.

Na spotkania te zaprasza osoby uprawnione do wystawiania recept, którym finansuje przejazdy i zakwaterowanie niezbędne do udziału w konferencjach, szkoleniach, spotkaniach.


Zasadą jest, że Spółka przekazuje osobom uczestniczącym w konferencjach, szkoleniach, spotkaniach, świadczenia niepieniężne a nie dokonuje zwrotu wydatków. Spółka żąda oświadczenia o tym, że poniesione wydatki nie są zaliczone przez otrzymującego do jego kosztów podatkowych.

Świadczenia tego rodzaju, w tym ich przekazywanie osobom uprawnionym do wystawiania recept, służą bezpośrednio działalności gospodarczej Spółki, która wykorzystuje je na potrzeby wykonywania usług dla swojego Zleceniodawcy. Zgodnie z zawartą umową Spółka wyznacza wynagrodzenie za świadczone usługi w oparciu o poniesione przez Spółkę i zaakceptowane przez Zleceniodawcą koszty świadczenia. Do bazy kosztowej, na podstawie której ustalane jest wynagrodzenie Spółki wliczane są również wydatki związane z organizacją udziału osób uprawnionych do wystawiania recept w konferencjach, szkoleniach, spotkaniach w tym ponoszone w związku z zapewnieniem przejazdów, zakwaterowania. Baza kosztowa powiększana jest o umowną marżą i w sumie stanowi wynagrodzenie Spółki.


Zatem wydatki, jakie ponosi Spółka w związku z organizowaniem czy finansowaniem udziału osób uprawnionych do wystawiania recept w konferencjach, szkoleniach, spotkaniach ponoszone są bezpośrednio w celu uzyskania przez Spółką przychodów z działalności gospodarczej.


Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, świadczy na rzecz kontrahenta usługi o charakterze niematerialnym polegające m.in. na reklamowaniu, promowaniu farmaceutyków w środowisku medycznym, informowaniu o właściwościach farmaceutyków i ich promowaniu na kongresach lekarzy, prowadzeniu kampanii informacyjnych, reprezentowaniu klientów w kontaktach z hurtowniami, przeprowadzaniu badań dotyczących działaś farmaceutyków, wykonywaniu czynności związanych z rejestracją farmaceutyków itp. Przedmiotem działalności Spółki nie jest handel towarami, lecz jedynie świadczenie usług.


Na potrzeby i w ramach realizacji usługi Spółka zorganizowała Konferencją i w tym celu poniosła następujące koszty:


  1. organizacja Konferencji - koszty związane z logistyką;
  2. noclegi pracowników Spółki;
  3. noclegi lekarzy - uczestników Konferencji;
  4. noclegi wykładowców;
  5. noclegi, które nie zostały wykorzystane;
  6. koszty wykładowców (przeprowadzenie wykładu);
  7. koszty wykładowców (nocleg, wyżywienie, przejazdy, parking);
  8. koszty wyżywienia lekarzy - uczestników Konferencji;
  9. koszty wyżywienia pracowników Spółki;
  10. koszty niewykorzystanego wyżywienia;
  11. koszty wynajmu sprzętu symultanicznego;
  12. koszty tłumaczy;
  13. koszty dojazdu niektórych lekarzy - uczestników Konferencji.

Z uwagi na warunki i zasady organizacji Konferencji, Spółka ma możliwości przyporządkowania do każdego lekarza oraz pracownika uczestniczącego w niej jedynie koszty noclegów i koszty dojazdów (jeżeli były finansowane).

Pozostałe koszty organizacji (wymienione powyżej) mają charakter wspólny, tj. Spółka zna ich ogólną pulę (z podziałem na poszczególne kategorie ale nie są one przypisane do konkretnych osób), przy czym dotyczą one nie tylko lekarzy uczestniczących w Konferencji, ale również pracowników Spółki i wykładowców (czyli kosztów organizatorów), a także zaproszonych lekarzy, którzy nie skorzystali z przesłanego zaproszenia (tj. nie uczestniczyli w Konferencji).


W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że przez osoby uprawnione do wystawiania recept uważa się osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą i osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Spółka kieruje zaproszenia na spotkania do ww. osób a nie do placówek medycznych zatrudniających uczestników spotkań. Z osobami zapraszanymi na spotkania Spółka zawiera umowy sponsoringu.


Przedstawione powyżej zapytanie dotyczy okresu podatkowego od stycznia 2014 r. Wniosek Spółki dotyczy również osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:


  1. Czy przychody, jakie uzyskują osoby uprawnione do wystawiania recept w związku z przekazaniem przez Spółkę świadczeń w zakresie przejazdów oraz zakwaterowania podczas podróży na konferencje, szkolenia, spotkania a które finansowane są przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i których wartość uwzględniana jest przez Spółkę przy ustalaniu należnego jej wynagrodzenia za świadczone usługi korzystają ze zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) dalej „ustawa o PIT” (na warunkach właściwych dla podróży służbowych pracowników), a co za tym idzie czy Spółka ma w takim zakresie obowiązek sporządzania informacji PIT-8C?
  2. Czy przychody, jakie uzyskują osoby uprawnione do wystawiania recept w związku z przekazaniem przez Spółkę świadczeń w zakresie udziału w konferencji, szkoleniu, spotkaniu a które finansowane są przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i których wartość nie jest możliwa do przypisania konkretnej osobie a jedynie szacowana jako „inne koszty podróży” stanowią przychód podatkowy osoby uczestniczącej uprawnionej do wystawiania recept i czy Spółka ma w takim zakresie obowiązek sporządzania informacji PIT- 8C?

Zdaniem Wnioskodawcy.


Ad. 1.

Przychody jakie uzyskują osoby uprawnione do wystawiania recept w związku z odbywaniem podróży na Konferencje, szkolenia, spotkania, a które finansowane są przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i których wartość uwzględniana jest przez Spółkę przy ustalaniu należnego jej wynagrodzenia za świadczone usługi (w postaci przejazdów i zakwaterowania) - korzystają ze zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT (na warunkach właściwych dla podróży służbowych pracowników), a co za tym idzie, Spółka nie ma w takim zakresie obowiązku do sporządzania informacji PIT-8C.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT stanowi, że wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13 art. 21 ustawy o PIT. Stosownie do zastrzeżenia poczynionego w art. 21 ust. 13 ustawy o PIT, zwolnienie z ust. 1 pkt 16 lit. b) takiej regulacji stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:


  1. w celu osiągnięcia przychodów lub
  2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
  3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
  4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 3 w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Mając na uwadze powyższe i uwzględniając okoliczności opisane w stanie faktycznym należy stwierdzić, że przychody jakie uzyskują lekarze - uczestnicy Konferencji w związku z odbywaniem podróży na Konferencje i otrzymaniem noclegu oraz przejazdu, a które finansowane są przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i których wartość uwzględniana jest przez Spółkę przy wyznaczaniu należnego jej wynagrodzenia za świadczone usługi, korzystają ze zwolnienia podatkowego ukonstytuowanego w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT (na warunkach właściwych dla podróży służbowych pracowników), a co za tym idzie, Spółka nie ma w takim zakresie obowiązku do sporządzania informacji PIT-8C.


Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, aby powstał obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C zasadniczo koniecznym jest by przedsiębiorca (lub inny podmiot ale w szczególności przedsiębiorca) przekazał osobie fizycznej świadczenie, w wyniku czego osoba ta uzyskałaby przychód podatkowy umiejscowiony w źródle „inne przychody” (art. 20 ustawy o PIT).

Jednocześnie wskazać należy, że w art. 11 ust. 1 ustawy o PIT ustawodawca podatkowy ukonstytuował zasadę, w myśl której przychodami osoby fizycznej, o ile w regulacjach ustawy nie zostało postanowione inaczej, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.


Zaznaczyć trzeba, że aby powstał przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia niezbędnym jest uzyskanie przez podatnika (co zostałoby w obiektywny sposób ustalone) korzyści, wzbogacenia, przysporzenia. Ważnym przy tym jest właśnie to, że dla powstania przychodu z nieodpłatnego świadczenia niezbędnym jest łączne wystąpienie dwóch elementów: korzyści otrzymującego i braku jakiegokolwiek wzajemnego świadczenia na rzecz przekazującego.

Przychód uzyskują zatem tylko ci spośród zaproszonych lekarzy, którzy otrzymali świadczenie, a zatem faktycznie uczestniczyli w Konferencji. Inaczej bowiem niż przy świadczeniach pieniężnych, aby świadczenie o charakterze niepieniężnym wygenerowało przychód musi być „otrzymane”.


Wyznaczając wartość przychodu z nieodpłatnego świadczenia należy odwołać się do regulacji art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o PIT, zgodnie z którym wartość przychodu z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia, jeżeli przedmiotem takiego świadczenia są usługi zakupione, ustala się według cen zakupu.


Jak zostało przedstawione w stanie faktycznym, Spółka ma możliwość przypisania do konkretnych lekarzy - uczestników Konferencji wyłącznie koszty noclegów i przejazdów. Inne świadczenia związane z udziałem w Konferencji przekazywane są (służą) łącznie całej grupie uczestników, a ich wartość przypadająca na poszczególnych uczestników może być zdefiniowana wyłącznie poprzez proporcjonalny podział kosztów organizacji, na które składają się m.in. koszty wykładowców (np. wynagrodzenia, pobyt, wyżywienie, dojazd), koszty udziału pracowników Spółki zajmujących się organizacją i obsługą konferencji (np. przejazdy, pobyt, wyżywienie) oraz inne koszty takie jak koszty logistyki, tłumaczy, wynajęcia sprzętu itp.


Zdaniem Wnioskodawcy nie należy ustalać przychodu podatkowego dla lekarza wg matematycznej proporcji podziału kosztów ponieważ „otrzymane świadczenie” odnosi się zdaniem Spółki zarówno do samego faktu uzyskania świadczenia ale jak również jego faktycznej wielkości.

Przychód nie może zostać hipotetycznie przypisany podatnikowi, lecz ustalony zgodnie ze wskazaniami w treści art. 11 ust. 1 i ust. 2a pkt 1-4 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 u.p.d.o.f.


Otrzymanie nieodpłatnego świadczenia musi dotyczyć konkretnego pracownika, gdyż zgodnie z art. 3 ust. 1 u.p.d.o.f. podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych jest osoba fizyczna, a nie grupa osób. Brak możliwości ustalenia jednego z elementów stosunku prawnopodatkowego czyni niemożliwym powstanie obowiązku podatkowego, a w konsekwencji ustalenie zobowiązania podatkowego.


Z powyższego wynika, że nie ma konieczności rozpoznawania wśród przychodów ujawnionych w PIT-8C świadczeń przekazywanych podczas Konferencji w części które nie są imiennie przypisane uczestnikom.


Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania w zakresie skutków podatkowych związanych z pokrywaniem przez Spółkę kosztów związanych z uczestnictwem osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Wniosek w części dotyczącej osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.


W art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujace pokrycia w ujawnionych źródłach.


Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.


Zasady ustalenia wartości nieodpłatnych świadczeń zostały określone m.in. w art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:


  1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
  2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
  3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
  4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W myśl art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.


Podkreślić jednakże należy, że z powyższego przepisu wynika, że w informacji PIT-8C nie ujmuje się m.in. tych dochodów, które są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 powyższej ustawy.


Z treści wniosku wynika, że Spółka, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy no rzecz kontrahenta (Zleceniodawcy, Spółka A) usługi o charakterze niematerialnym. Usługi te polegają m.in. na: reklamowaniu, promowaniu farmaceutyków w środowisku medycznym; informowaniu o właściwościach farmaceutyków i ich promowaniu na kongresach; prowadzeniu kampanii informacyjnych; reprezentowaniu klientów w kontaktach z hurtowniami; przeprowadzaniu badań dotyczących działań farmaceutyków; wykonywaniu czynności związanych z rejestracją farmaceutyków; monitorowania działań niepożądanych. Wykonując świadczenia kompleksowe opisane powyżej, Spółka m.in. organizuje lub nabywa usługi udziału w szkoleniach, konferencjach, spotkaniach, w czasie których prezentowane są m.in. zasady prawidłowego stosowania leków; warunków w jakich powinny i nie powinny być stosowane; ich oddziaływanie w reakcji z innymi farmaceutykami; przeciwwskazania; zalecenia.

Na spotkania te zaprasza osoby uprawnione do wystawiania recept, którym finansuje przejazdy i zakwaterowanie niezbędne do udziału w konferencjach, szkoleniach, spotkaniach.


Zasadą jest, że Spółka przekazuje osobom uczestniczącym w konferencjach, szkoleniach, spotkaniach, świadczenia niepieniężne a nie dokonuje zwrotu wydatków. Spółka żąda oświadczenia o tym, że poniesione wydatki nie są zaliczone przez otrzymującego do jego kosztów podatkowych.


Wobec niezdefiniowania w ustawie podatkowej pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Z 2014 r., poz. 121). Zgodnie z art. 353 § 2 ww. Kodeksu, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

Dla celów podatkowych pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby, ale również wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.


Z opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka ma możliwość przypisania do konkretnych lekarzy - uczestników Konferencji wyłącznie koszty noclegów i przejazdów. Natomiast pozostałe koszty (tj. wynagrodzenia, pobyt, wyżywienie, dojazd), koszty udziału pracowników Spółki zajmujących się organizacją i obsługą konferencji (np. przejazdy, pobyt, wyżywienie) oraz inne koszty takie jak koszty logistyki, tłumaczy, wynajęcia sprzętu itp.) mają charakter wspólny. Spółka zna ich ogólną pulę (z podziałem na poszczególne kategorie ale nie są one przypisane do konkretnych osób). Koszty te dotyczą nie tylko lekarzy uczestniczących w Konferencji, ale również pracowników Spółki i wykładowców (czyli kosztów organizatorów), a także zaproszonych lekarzy, którzy nie skorzystali z przesłanego zaproszenia (tj. nie uczestniczyli w Konferencji).

Zatem biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przychód, nie może być rozpoznany w sytuacji, gdy określenie przez Spółkę wysokości danego świadczenia przypadającej na poszczególnego uczestnika konferencji nie jest możliwe.


Mając powyższe na uwadze, pozostałe koszty organizacji, których Spółka nie ma możliwości przypisania do poszczególnych uczestników konferencji, nie będą stanowiły dla tych uczestników przychodu podlegającego opodatkowani, a Spółka z tego tytułu nie będzie miała obowiązku sporządzenia informacji PIT- 8C.


Natomiast świadczenia skierowane imiennie do konkretnego uczestnika konferencji (noclegi, przejazdy), ze względu na możliwość indywidualizacji świadczenia będą stanowiły nieodpłatne świadczenia.

Wartość tego świadczenia należy ustalać kierując się treścią art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustała się jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu. Z tej też przyczyny wartość tychże świadczeń należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w powołanym powyżej art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z innych źródeł.


Przy czym wskazać należy, że wartość świadczeń przekazywanych osobom uprawnionym do wystawiania recept może być jednak zwolniona z opodatkowania w oparciu o przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:


  1. podróży służbowej pracownika,
  2. podróży osoby niebędącej pracownikiem

    - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

W myśl ust. 13 art. 21 ustawy, przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:


  1. w celu osiągnięcia przychodów lub
  2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
  3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
  4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Jednocześnie dla możliwości zastosowania omawianego zwolnienia od podatku nie ma znaczenia sposób sfinansowania przez Wnioskodawcę określonych świadczeń.


W art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy posłużono się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, dlatego też zakres tego zwolnienia nie ogranicza się jedynie do podróży służbowych, w rozumieniu art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem, że wypłacone diety i inne należności nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przez podmiot otrzymujący świadczenie, oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów przez podmiot je finansujący (art. 21 ust. 13 ustawy).


Omawiane zwolnienie jest limitowane obowiązującym od dnia 1 marca 2013 r. rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 167).

Zgodnie z treścią § 2 ww. rozporządzeniu, w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:


  1. diety;
  2. zwrot kosztów:

    1. przejazdów,
    2. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
    3. noclegów,
    4. innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, środek transportu właściwy do odbycia podróży krajowej lub podróży zagranicznej, a także jego rodzaj i klasę, określa pracodawca.


Pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu, wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi, w tym miejscówkami, z uwzględnieniem posiadanej przez pracownika ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje (ust. 2 § 3 ww. rozporządzenia.


Jak stanowi § 4 ust. 1 cytowanego rozporządzenia, pracownikowi, który w czasie podróży krajowej lub podróży zagranicznej poniósł inne niezbędne wydatki związane z tą podróżą określone lub uznane przez pracodawcę, zwraca się je w udokumentowanej wysokości.

Na podstawie § 4 ust. 2 rozporządzenia, wydatki, o których mowa w ust. 1, obejmują opłaty za bagaż, przejazd drogami płatnymi i autostradami, postój w strefie płatnego parkowania, miejsca parkingowe oraz inne niezbędne wydatki wiążące się bezpośrednio z odbywaniem podróży krajowej lub podróży zagranicznej.


Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 Rozdziału 2 ww. rozporządzenia odnoszącego się do podróży krajowych, miejscowość rozpoczęcia i zakończenia podróży krajowej określa pracodawca.

W przypadku korzystania przez pracownika z usługi hotelarskiej, w ramach której zapewniono wyżywienie, przepisy ust. 4 stosuje się odpowiednio ( § 7 ust. 5 ww. rozporządzenia).


W myśl § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, za nocleg podczas podróży krajowej w obiekcie świadczącym usługi hotelarskie pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, jednak nie wyższej za jedną dobę hotelową niż dwudziestokrotność stawki diety.

W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1 (ust. 2 § 8 ww. rozporządzenia).


Zgodnie z § 16 ust. 1 Rozdziału 3 ww. rozporządzenia, odnoszącego się do podróży zagranicznej za nocleg podczas podróży zagranicznej pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, w granicach limitu określonego w poszczególnych państwach w załączniku do rozporządzenia.

W świetle ust. 2 § 16 rozporządzenia, w razie nieprzedłożenia rachunku za nocleg, pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 25% limitu, o którym mowa w ust. 1. Ryczałt ten nie przysługuje za czas przejazdu.


W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów za nocleg, stwierdzonych rachunkiem w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1 (ust. 3 § 16 ww. rozporządzenia).


Odnośnie ponoszonych przez Spółkę kosztów przejazdu, organ podatkowy stwierdza, że pokrywane przez Spółkę koszty przejazdów osób uprawnionych do wystawiania recept zaproszonych do udziału w szkoleniach, konferencjach i spotkaniach z określonego miejsca, np. miejsca zamieszkania do miejscowości, w której odbywa się dane wydarzenie oraz z powrotem w podróży krajowej i zagranicznej korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego do wysokości, jaka wynika z treści zacytowanego powyżej § 3 ust. 2 rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, tj. do wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi.

Natomiast w odniesieniu do pokrywanych przez Spółkę kosztów noclegu, należy stwierdzić, że koszty te korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego do wysokości jaka wynika z § 8 ust. 1-2 rozporządzenia w przypadku podróży krajowej oraz z § 16 ust. 1 i ust. 3 rozporządzenia w przypadku podróży zagranicznej.


W przedstawionym stanie faktycznym, Spółka, przekazuje osobom uczestniczącym w konferencjach, szkoleniach, spotkaniach świadczenia pieniężne tytułem kosztów związanych z przejazdem i zakwaterowaniem osób uprawnionych do wystawiania recept, które są niezbędne do udziału w tych szkoleniach, konferencjach i spotkaniach.


W świetle powyższego należy stwierdzić, że świadczenie w postaci zagwarantowania pokrycia, zaproszonym osobom uprawnionym do wystawiania recept kosztów ich przejazdów i noclegu stanowi przychód, który jednakże korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy uwzględnieniu ww. zastrzeżeń i uregulowań wynikających z przywołanego przepisu rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej. Zatem, w takiej sytuacji na Spółce nie będzie ciążył obowiązek pobrania od ww. świadczeń zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz sporządzenia informacji PIT-8C.

W związku z przekazaniem przez Spółkę świadczeń w zakresie udziału w konferencji, szkoleniu, spotkaniu, które finansowane są przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i których wartość nie jest możliwa do przypisania konkretnej osobie a jedynie szacowana jako „inne koszty podróży” nie wystąpi przychód osoby uczestniczącej uprawnionej do wystawiania recept. Zatem Spółka w takim zakresie nie ma obowiązku sporządzania informacji PIT- 8C.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., Nr 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj