2014.11.10 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-683/14-2/JSz
z 10 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2014 r. (data wpływu 9 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

momentu dokonania potwierdzenia ważności numeru VAT-UE nabywcy towarów,

prawa do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w przypadku potwierdzenia ważności numeru VAT-UE ze strony Komisji Europejskiej,

prawa do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w przypadku potwierdzenia ważności numeru VAT-UE przez Biuro Wymiany Informacji …

jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

momentu dokonania potwierdzenia ważności numeru VAT-UE nabywcy towarów,

prawa do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w przypadku potwierdzenia ważności numeru VAT-UE ze strony Komisji Europejskiej,

prawa do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w przypadku potwierdzenia ważności numeru VAT-UE przez Biuro Wymiany Informacji …

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

M., zwana dalej Wnioskodawcą lub Spółką jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Jest także zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE, na podstawie art. 97 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa VAT). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje sprzedaży towarów na rzecz kontrahentów posiadających swoją siedzibę na terytorium krajów Unii Europejskiej innych niż Polska. Dostawy są realizowane w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej: WDT). Obecnie, co do zasady faktury dokumentujące wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów są wystawiane przed odbiorem towarów przez nabywców. Zdarzają się jednak przypadki, że faktury na przedmiotowe wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów wystawiane są dopiero po otrzymaniu potwierdzenia odbioru towarów przez kontrahenta.

Odbiorcami towarów są podatnicy prowadzący sklepy detaliczne na terenie Wielkiej Brytanii, Holandii i Belgii. Na dostawy towarów brak jest pisemnych umów z nabywcami. Transakcje odbywają się w ten sposób, że klienci składają zamówienia na towary za pośrednictwem internetowej platformy zakupowej albo bezpośrednio u przedstawiciela handlowego, następnie towary są dostarczane do klientów. Transport spoczywa na Wnioskodawcy. Po złożeniu zamówienia przez nabywcę:

w przypadku towarów dostarczanych do odbiorców z Holandii i Belgii towary z Polski są transportowane do punktu przeładunkowego przez wynajętych przez Wnioskodawcę przewoźników. Następnie pracownicy Wnioskodawcy przeładowują towary na mniejsze samochody dostawcze użytkowane przez Spółkę i dostarczające bezpośrednio do klientów ostatecznych. Punkt przeładunkowy mieści się na wynajętej przez Wnioskodawcę części nieruchomości w Holandii z placem - parkingiem, gdzie dokonywany jest rozładunek przez pracowników Spółki.

w przypadku towarów dostarczanych do odbiorców z Wielkiej Brytanii towary z Polski są transportowane do punktu przeładunkowego przez wynajętych przez Wnioskodawcę przewoźników, a następnie podmiot prawa brytyjskiego (organizator logistyczny), który prowadzi punkt przeładunkowy w oparciu o umowę zawartą z Wnioskodawcą, przeładowuje towar na mniejsze samochody dostawcze i przewozi je bezpośrednio do klientów ostatecznych.

W świetle powyższego, Spółka uznaje, że dniem dokonania dostawy jest dzień, w którym towar jest dostarczony do klienta. W tym dniu przechodzą bowiem na klienta korzyści i ciężary związane z towarami.

Wnioskodawca przed dokonaniem pierwszej dostawy na rzecz danego kontrahenta zawsze dokonuje weryfikacji zarejestrowania go na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Weryfikacja odbywa się w następujący sposób:

za pośrednictwem strony internetowej Komisji Europejskiej w systemie VIES: http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies/?locale=pl Wynik sprawdzenia jest dokumentowany poprzez wydruk strony i jest przechowywany dla celów dowodowych, lub/i
poprzez skierowanie zapytania za pośrednictwem poczty elektronicznej bezpośrednio do Biura Wymiany Informacji Podatkowej … (dalej: BWIP), gdzie odpowiedź Wnioskodawca otrzymuje w formie pisemnej. Odpowiedź ta jest otrzymywana przez Spółkę na bieżąco bądź z opóźnieniem (ok. tygodnia).

Istotnym jest, że BWIP w … nie udziela informacji o ważności numerów VAT-UE kontrahentów z niektórych krajów członkowskich (np. Belgii) na dzień wcześniejszy niż data złożenia zapytania (wstecznie). Ponadto, BWIP w … nie pracuje w dni wolne od pracy (np. w soboty i święta), co uniemożliwia Spółce dokonanie weryfikacji numerów VAT-UE w te dni. Chcąc zatem potwierdzić ważność nr VAT np. kontrahenta z Belgii na dzień przypadający w dzień wolny od pracy Wnioskodawcy pozostaje możliwość oparcia się wyłącznie na informacji ze strony Komisji Europejskiej - VIES. W praktyce zdarzały się sytuacje, że w wyniku późniejszego zaktualizowania danych w europejskim systemie VIES okazywało się, iż w rzeczywistości dany unijny kontrahent nie posiadał już ważnego numeru identyfikacyjnego VAT-UE dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Dodać należy, że w związku z rozbieżnymi interpretacjami Krajowej Informacji Podatkowej oraz właściwego dla Spółki urzędu skarbowego, Wnioskodawca potwierdza obecnie ważność numerów VAT-UE swoich kontrahentów na dzień dostarczenia towarów do kontrahenta oraz na dzień powstania obowiązku podatkowego, tj. dzień wystawienia faktury.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy na potrzeby spełnienia warunku, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT (zastosowania stawki 0%), potwierdzenie ważności nr VAT-UE nabywcy towarów dostarczanych w ramach WDT winno być dokonane na dzień dokonania dostawy, czy na dzień powstania obowiązku podatkowego, tj. dzień wystawienia faktury (art. 20 ust. 1 ustawy VAT)?
Zakładając, że inne wymagane ustawą VAT warunki zostaną spełnione (art. 42 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy VAT), w przypadku gdy po otrzymaniu pozytywnego potwierdzenia ważności numeru VAT-UE kontrahenta wyłącznie ze strony Komisji Europejskiej okaże się, że nabywca nie posiada jednak ważnego i aktywnego nr VAT nadanego mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, czy Wnioskodawca będzie miał prawo do utrzymania 0% stawki VAT na dokonaną już dostawę (nie będzie musiał obejmować dostawy towarów krajową stawką VAT właściwą dla danego towaru)?
Zakładając, że inne wymagane ustawą VAT warunki zostaną spełnione (art. 42 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy VAT), w przypadku gdy po otrzymaniu pozytywnego potwierdzenia ważności numeru VAT-UE kontrahenta przez Biuro Wymiany Informacji w … okaże się, że nabywca nie posiada jednak ważnego i aktywnego nr VAT nadanego mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, czy Wnioskodawca będzie miał prawo do utrzymania 0% stawki VAT na dokonaną już dostawę (nie będzie musiał obejmować dostawy krajową stawką VAT właściwą dla danego towaru)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr l

Na potrzeby spełnienia warunku, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT (zastosowania stawki 0%), potwierdzenie ważności nr VAT-UE nabywcy towarów dostarczanych w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów winno być dokonane na dzień dokonania dostawy, tj. dzień dostarczenia towarów do magazynu odbiorcy lub innego miejsca wskazanego przez niego.

Za powyższym stanowiskiem przemawia następująca argumentacja.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy VAT rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem że nabywca towarów jest:
podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że pierwszym elementem, który musi wystąpić, aby móc uznać daną czynność za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów jest wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego. Wywóz towarów musi się jednak odbyć w wyniku dokonania dostawy towarów, przez którą rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Wymienione wyżej dwa elementy oddają istotę wewnątrzwspólnotowej dostawy. Aby jednak dana czynność została uznana za taką dostawę, konieczne jest spełnienie wielu warunków odnoszących się do dostawcy oraz nabywcy.

Szczególnie istotny w tym stanie faktycznym jest, aby nabywca był zarejestrowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. W przeciwnym razie nie będą spełnione warunki do uznania, że doszło w ogóle do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Skoro zatem, aby uznać daną czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów muszą być spełnione jednocześnie następujące warunki:

towary mają zostać wywiezione na terytorium innego kraju członkowskiego niż terytorium kraju,
wywóz musi nastąpić w wykonaniu dostawy towarów,
odbiorcą towarów ma być m.in. podatnik podatku od wartości dodanej zarejestrowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych,

- to, przedmiotowo istotnym dla oceny, czy dochodzi do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest moment, w którym są one spełnione.

W przedstawionym stanie faktycznym, przemieszczenie towarów na terytorium kraju członkowskiego inne niż terytorium kraju następuje przed dostawą towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy VAT, tj. przed dniem dostarczenia towarów do miejsca wskazanego w zamówieniu. A zatem przed tym dniem samo przemieszczenie towarów nie może być uznane za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. A skoro dopiero przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel czyni z „przemieszczenia” wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, to na dzień dokonania dostawy towarów należy zbadać, czy odbiorca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Tym samym za prawidłowe należy uznać, stanowisko Wnioskodawcy, że dla potrzeby spełnienia warunku, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT (zastosowania stawki 0%) potwierdzenie ważności nr VAT-UE nabywcy towarów dostarczanych w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów winno być dokonane na dzień dokonania dostawy, tj. dzień dostarczenia towarów do magazynu odbiorcy lub innego miejsca wskazanego przez niego. Fakt ważności nr VAT-UE nabywcy na dzień powstania obowiązku podatkowego jest bez znaczenia dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 2

Przy założeniu, że inne warunki zostają spełnione (art. 42 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy VAT), w przypadku gdy po otrzymaniu pozytywnego potwierdzenia ważności numeru VAT-UE kontrahenta wyłącznie ze strony Komisji Europejskiej okaże się, że nabywca nie posiada jednak ważnego i aktywnego nr VAT nadanego mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, Wnioskodawca będzie miał prawo do utrzymania 0% stawki VAT na dokonaną już dostawę (nie będzie musiał obejmować dostawy towarów krajową stawką VAT właściwą dla danego towaru).

Zgodnie z art. 31 rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010 z dnia 7 października 2010 r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej cyt.:

Właściwe organy każdego z państw członkowskich zapewniają osobom uczestniczącym w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów lub wewnątrzwspólnotowym świadczeniu usług oraz podatnikom niemającym siedziby świadczącym usługi telekomunikacyjne, usługi nadawcze i usługi świadczone drogą elektroniczną, w szczególności te, o których mowa w załączniku II do dyrektywy 2006/112/WE, możliwość uzyskania do celów takich transakcji potwierdzenia drogą elektroniczną ważności numeru identyfikacyjnego VAT każdej określonej osoby wraz z odpowiadającą mu nazwą (nazwiskiem) i adresem. Przekazywane dane muszą odpowiadać danym, o których mowa w art. 17.
Każde z państw członkowskich przekazuje drogą elektroniczną potwierdzenie nazwy (nazwiska) i adresu osoby, której wydano numer identyfikacyjny VAT, zgodnie ze swoimi przepisami krajowymi dotyczącymi ochrony danych. Celem niniejszej strony jest umożliwienie podmiotom zaangażowanym w dostawy wewnątrzwspólnotowe towarów lub usług uzyskania potwierdzenia aktywności numeru VAT danego podmiotu zgodnie z art. 31 Rozporządzenia Rady nr 904/2010 z dnia 7 października 2010 r.

W celu umożliwienia podatnikom zweryfikowania nr VAT Komisja Europejska uruchomiła stronę internetową, na której istnieje możliwość potwierdzenia aktywności numeru VAT podmiotów zgodnie z cytowanym art. 31 rozporządzenia Rady nr 904/2010 z dnia 7 października 2010 r. Istotnym jest, że informacje na stronie opierają się o dane wymienione w art. 17 tego rozporządzenia i obejmują m.in. dane dotyczące tożsamości, działalności, formy prawnej i adresu osób, którym państwo członkowskie nadało numer identyfikacyjny VAT, zgromadzone zgodnie z art. 213 dyrektywy 2006/112/WE, a także datę nadania takiego numeru, oraz dane dotyczące numerów identyfikacyjnych VAT, które zostały nadane i które straciły ważność, oraz datę utracenia przez te numery ważności.

W tej sytuacji należy uznać, że skoro administracja skarbowa państwa członkowskiego nie wypełnia obowiązków nałożonych na nie przez rozporządzenie Rady, podatnik korzystający z bazy danych i przy ich użyciu dokonujący weryfikacji swojego kontrahenta nie może ponosić negatywnych konsekwencji z tego tytułu, o ile oczywiście w trakcie postępowania nie zostanie udowodnione, iż działał on w celu dokonania oszustwa.

Z uwagi zatem, że strona: http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies/?locale=pl jest oficjalną stroną Komisji Europejskiej i opiera swoje dane o informacje dostarczone przez poszczególne państwa członkowskie, które przekazywane są w oparciu o art. 31 rozporządzenia Rady nr 904/2010 z dnia 7 października 2010 r., w przypadku gdy po otrzymaniu pozytywnego potwierdzenia ważności numeru VAT-UE kontrahenta z tej strony, okaże się, że nabywca nie posiada jednak ważnego i aktywnego nr VAT nadanego mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych Wnioskodawca będzie miał prawo do utrzymania 0% stawki VAT na dokonaną już dostawę (nie będzie musiał obejmować dostawy krajową stawką VAT właściwą dla danego towaru). W takiej sytuacji potwierdzenie z ww. strony należy uznać za oficjalne potwierdzenie statusu kontrahenta.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 3

Przy założeniu, że inne warunki zostają spełnione (art. 42 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy VAT), w przypadku gdy po otrzymaniu pozytywnego potwierdzenia ważności numeru VAT-UE kontrahenta przez Biuro Wymiany Informacji w … okaże się, że nabywca nie posiada jednak ważnego i aktywnego nr VAT nadanego mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych Wnioskodawca będzie miał prawo do utrzymania 0% stawki VAT na dokonaną już dostawę (nie będzie musiał obejmować dostawy krajową stawką VAT właściwą dla danego towaru).

Zgodnie z art. 97 ust. 17 ustawy VAT naczelnik urzędu skarbowego lub wyznaczona przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych jednostka organizacyjna, na wniosek zainteresowanego, potwierdza zidentyfikowanie określonego podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju albo informuje o braku takiego potwierdzenia. Zainteresowanym może być podatnik, o którym mowa w art. 15, lub: osoba prawna, która nie jest takim podatnikiem, mający interes prawny w uzyskaniu potwierdzenia.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że naczelnik lub BWIP wydają, na wniosek osoby zainteresowanej potwierdzenie zidentyfikowania podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju albo informuje o braku takiego potwierdzenia. Potwierdzenie to ma charakter dokumentu urzędowego, o którym mowa w art. 194 § 1 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z treścią tego przepisu dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone. A zatem, o ile zostanie dokonane potwierdzenie przez właściwy organ, o którym mowa w art. 97 ust. 17 ustawy VAT, iż dana osoba posiada ważny i aktywny nr VAT, potwierdzenie to stanowi dowód tego co zostało w nich urzędowo stwierdzone. Nawet zatem w sytuacji, gdy okaże się, że kontrahent nie posiada jednak ważnego i aktywnego nr VAT nadanego mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych Wnioskodawca będzie miał prawo do utrzymania 0% stawki VAT na dokonaną już dostawę. Działał on bowiem w zaufaniu do udzielonej mu informacji przez właściwe organy. Nie może ponosić konsekwencji niewłaściwego lub zaniechania działania przez te organy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl przepisu art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja – wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. nabycie wedle stawki właściwej dla danego towaru, zaś dostawa, co do zasady, wedle stawki 0%, powoduje, że podatek z tytułu danej czynności faktycznej (którą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, u jednego kontrahenta stanowiące wewnątrzwspólnotowe nabycie, u drugiego zaś odpowiednio wewnątrzwspólnotową dostawę) jest faktycznie rozliczany przez nabywcę w państwie, do którego towary zostały ostatecznie przemieszczone.

Zatem, aby dana czynność została uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, konieczne jest, aby po jednej stronie transakcji występował polski podatnik, po drugiej zaś stronie - podatnik podatku od wartości dodanej z innego państwa członkowskiego. Jest to związane z faktem, że dana dostawa tylko wówczas może być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - czego praktycznym wyrazem jest stawka 0% (czyli jej zwolnienie od podatku z prawem do odliczenia) - jeśli zapewnione jest, że dostawa ta będzie opodatkowana w państwie nabywcy towaru, co zagwarantowane będzie wówczas, jeśli zostanie ona opodatkowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie.

W celu realizacji przedstawionych wyżej zasad opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, przepisy art. 13 ust. 2 pkt 1 i ust. 6 ustawy wymagają dla uznania danej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, aby obie strony transakcji były podatnikami zarejestrowanymi dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych w różnych krajach członkowskich, tj. aby dostawca towaru był zarejestrowany jako podatnik VAT UE na terytorium Polski, zaś nabywcą towaru winien być podatnik podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż Polska.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Z kolei w świetle art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana. Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji, tj. udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia – jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Pierwszy z warunków uprawniających podatnika do zastosowania stawki podatku 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, określonych w powołanym wyżej art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy, dotyczy dokonania dostawy na rzecz podatnika posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Artykuł 42 ust. 1 pkt 1 ustawy nie wskazuje, w jaki sposób należy uzyskać potwierdzenie faktu, że nabywca posiada właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych transakcji nadany przez państwo członkowskie. Bazę tych numerów zawiera system VIES.

System VIES jest systemem informatycznym, umożliwiającym państwom członkowskim Unii Europejskiej wymianę informacji o dokonywanych transakcjach wewnątrzwspólnotowych. Zapewnia on również dostęp do bazy danych numerów identyfikacyjnych podatników VAT, stosowanych w transakcjach wewnątrzwspólnotowych.

Od 1 stycznia 2004 r. podstawą prawną funkcjonowania tego systemu było Rozporządzenie Rady (WE) nr 1798/2003 z dnia 7 października 2003 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku od wartości dodanej i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 218/92 (Dz. Urz. UE L Nr 264, str. 1, z późn. zm.).

Na mocy art. 3 ust. 2 ww. Rozporządzenia Rady (WE) nr 1798/2003 (obowiązującego do dnia 31 grudnia 2011 r.), każde państwo członkowskie wyznacza jedno centralne biuro łącznikowe upoważnione do współpracy administracyjnej z innymi państwami członkowskimi.

Z dniem 1 stycznia 2012 r. powyższy przepis został zastąpiony przez art. 4 ust. 1 Rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010 z dnia 7 października 2010 r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 268, str. 1).

Zgodnie z art. 31 ww. rozporządzenia, właściwe organy każdego z państw członkowskich zapewniają osobom uczestniczącym w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów lub wewnątrzwspólnotowym świadczeniu usług (...) możliwość uzyskania do celów takich transakcji potwierdzenia drogą elektroniczną ważności numeru identyfikacyjnego VAT każdej określonej osoby wraz z odpowiadającą mu nazwą (nazwiskiem) i adresem. Przekazywane dane muszą odpowiadać danym, o których mowa w art. 17.

W Polsce powołano z dniem 1 stycznia 2004 r. Biuro Wymiany Informacji o VAT Ministerstwa Finansów wraz z Ośrodkiem Zamiejscowym. Jednocześnie należy zauważyć, że z dniem 1 grudnia 2008 r. przepisem § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wyznaczenia jednostki organizacyjnej, w której funkcjonuje biuro wymiany informacji o podatku VAT (Dz. U. Nr 211, poz. 1330), wyznaczono Izbę Skarbową w Poznaniu, jako jednostkę organizacyjną, w której funkcjonuje biuro wymiany informacji o podatku VAT, o którym mowa w art. 42 ust. 7 ustawy.

Rozporządzenie to zostało zastąpione z dniem 1 stycznia 2014 r. rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 5 listopada 2013 r. w sprawie wyznaczenia jednostki organizacyjnej do celów dokonywania potwierdzenia zidentyfikowania określonego podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju oraz informowania o braku takiego potwierdzenia (Dz. U. z 2013 r., poz. 1299). Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia, wyznacza się Izbę Skarbową w Poznaniu jako jednostkę organizacyjną do celów dokonywania potwierdzenia zidentyfikowania określonego podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju oraz informowania o braku takiego potwierdzenia.

Zgodnie z art. 97 ust. 17 i ust. 18 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego lub wyznaczona przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych jednostka organizacyjna, na wniosek zainteresowanego, potwierdza zidentyfikowanie określonego podmiotu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju albo informuje o braku takiego potwierdzenia. Zainteresowanym może być podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna, która nie jest takim podatnikiem, mający interes prawny w uzyskaniu potwierdzenia. Wniosek, o którym mowa w ust. 17, składa się na piśmie, faksem lub telefonicznie albo pocztą elektroniczną.

Ponadto, Ministerstwo Finansów na swojej stronie internetowej odsyła zainteresowanych do systemu wymiany informacji VIES, stwierdzając: Na stronie internetowej Komisji Europejskiej (http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies) możliwe jest dokonanie potwierdzenia numerów identyfikacyjnych VAT swoich kontrahentów z państw członkowskich Unii Europejskiej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Jest także zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE, na podstawie art. 97 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje sprzedaży towarów na rzecz kontrahentów posiadających swoją siedzibę na terytorium krajów Unii Europejskiej innych niż Polska. Dostawy są realizowane w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Obecnie, co do zasady faktury dokumentujące wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów są wystawiane przed odbiorem towarów przez nabywców. Zdarzają się jednak przypadki, że faktury na przedmiotowe wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów wystawiane są dopiero po otrzymaniu potwierdzenia odbioru towarów przez kontrahenta.

Wnioskodawca przed dokonaniem pierwszej dostawy na rzecz danego kontrahenta zawsze dokonuje weryfikacji zarejestrowania go na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Weryfikacja odbywa się w następujący sposób:

za pośrednictwem strony internetowej Komisji Europejskiej w systemie VIES: http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies/?locale=pl Wynik sprawdzenia jest dokumentowany poprzez wydruk strony i jest przechowywany dla celów dowodowych, lub/i
poprzez skierowanie zapytania za pośrednictwem poczty elektronicznej bezpośrednio do Biura Wymiany Informacji Podatkowej w … (dalej: BWIP), gdzie odpowiedź Wnioskodawca otrzymuje w formie pisemnej. Odpowiedź ta jest otrzymywana przez Spółkę na bieżąco bądź z opóźnieniem (ok. tygodnia).

W tym miejscu należy wskazać, że Wnioskodawca posiada różne środki, aby sprawdzić, czy kontrahent posiada ważny i prawidłowy nr VAT dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Z zapytaniem, czy kontrahent jest zarejestrowany w swoim kraju jako podatnik VAT-UE i czy posługuje się ważnym i prawidłowym numerem VAT, jak wskazano wyżej, Wnioskodawca może:

zwrócić się do Biura Wymiany Informacji o VAT,
zwrócić się do naczelnika urzędu skarbowego lub
samodzielnie dokonać takiej weryfikacji, korzystając z powołanego wyżej adresu strony internetowej Komisji Europejskiej (http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies).

Informacje tam zawarte pozwalają wykluczyć, że odbiorcą towarów jest kontrahent niezarejestrowany na potrzeby VAT-UE (niemający unijnego numeru NIP), a podjęcie takiej weryfikacji służy ustaleniu, że został spełniony pierwszy z warunków określonych w art. 42 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się do pytania nr 1 wniosku ORD-IN, mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że ustawa o podatku od towarów i usług uzależnia możliwość zastosowania stawki VAT 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od m.in. posiadania, w momencie dostawy, przez nabywcę właściwego i ważnego numeru identyfikacyjnego dla potrzeb wewnątrzwspólnotowych transakcji nadanego przez państwo członkowskie.

Wobec powyższego, potwierdzenie ważności nr VAT-UE nabywcy towarów dostarczanych w ramach WDT winno być dokonane na dzień dokonania dostawy.

Z kolei odnosząc się do pytań nr 2 i 3 wniosku ORD-IN należy przywołać wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 6 września 2012 r. w sprawie Mecsek-Gabona Kft przeciwko Nemzeti Ado-es Vamhivatel Del-dunantuli Regionalis Ado Föigazgatósága o sygn. C-273/11, w którym Trybunał wypowiedział się w analogicznej sprawie, odpowiadając m.in. na pytanie, „czy można kwestionować zwolnienie dostawy towarów z podatku VAT jedynie z tego powodu, że organy innego państwa członkowskiego wykreśliły z mocą wsteczną, ze skutkiem na dzień wcześniejszy niż dostawa towarów, wspólnotowy numer identyfikacyjny kupującego?”. TSUE stwierdził, że „z pewnością przyznanie takiego numeru stanowi dowód statusu podatkowego podatnika dla celów stosowania podatku VAT oraz ułatwia kontrolę skarbową czynności wewnątrzwspólnotowych. Niemniej jednak jest to wymóg formalny, który w żadnym wypadku nie może podważać zwolnienia z podatku VAT, jeżeli materialne przesłanki zaistnienia dostawy wewnątrzwspólnotowej zostały spełnione”. Ponadto TSUE wskazał: „z uwagi na to, że obowiązek sprawdzania, czy dany podmiot jest podatnikiem, spoczywa na właściwym organie krajowym, zanim ten ostatni nada podatnikowi numer identyfikacyjny VAT, ewentualna nieprawidłowość takiego rejestru nie powinna prowadzić do pozbawienia podmiotu gospodarczego, który oparł się na danych ujętych w tymże rejestrze, prawa do odliczenia, z którego podmiot ów miałby możność skorzystać” oraz: „byłoby sprzeczne z zasadą proporcjonalności, by sprzedawca był zobowiązany do uiszczenia podatku VAT tylko dlatego, że wykreślono z mocą wsteczną numer identyfikacyjny kupującego”.

Zatem, w świetle przedstawionego opisu sprawy, Wnioskodawca ma prawo do zastosowania stawki 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (po spełnieniu pozostałych wymaganych prawem przesłanek), nawet wówczas gdy w przypadku, po otrzymaniu pozytywnego potwierdzenia ważności numeru VAT-UE kontrahenta wyłącznie ze strony Komisji Europejskiej, w wyniku dokonania późniejszego zaktualizowania danych, okaże się, że nabywca nie posiada jednak ważnego i aktywnego nr VAT nadanego mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Ponadto, Wnioskodawca ma również prawo do zastosowania stawki 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (po spełnieniu pozostałych wymaganych prawem przesłanek), nawet wówczas gdy w przypadku, po otrzymaniu pozytywnego potwierdzenia ważności numeru VAT-UE kontrahenta przez Biuro Wymiany Informacji w …, w wyniku dokonania późniejszego zaktualizowania danych, okaże się, że nabywca nie posiada jednak ważnego i aktywnego nr VAT nadanego mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Tym samym, oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin